Eloy - Ένα συγκρότημα μύθος (Video)

Ένα από τα σπουδαιότερα αλλά συνάμα και πιο αδικημένα συγκροτήματα στην ιστορία της rock μουσικής είναι οι Eloy. Μία μπάντα που συνεχίζει να αγνοεί το περιοδικό Rolling Stone, αλλά και οι περισσότερες rock εγκυκλοπαίδειες στον κόσμο. Οι Eloy έχοντας στην πλάτη τους πάνω από 20 δίσκους και 3 δεκαετίες μουσικής, είναι ένα περίεργο κράμα ατμοσφαιρικής ψυχεδελικής εναρμόνισης σε progressive rock άτυπες φόρμες. Παίρνοντας το όνομά τους από το βιβλίο του H.G. Wells “Time Machine”, οι Eloy δημιουργήθηκαν στην Γερμανία από τον Frank Bornemann το 1969, κυρίως ως σχολική μπάντα επηρεασμένοι από τους Shadows και τους Beatles.

Ο Erich Schriever σήμερα

Το 1970 κερδίζουν το πρώτο βραβείο σε ένα διαγωνισμό για πρωτοεμφανιζόμενο σχήμα και ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορεί ο πρώτος τους δίσκος, ηχογραφημένος στο Stars-studio, στο Αμβούργο. Όπως λέει ο ίδιος ο Frank Bornemann στην βιογραφία του, από την αρχή προσπάθησαν να έχουν ένα πολύ ιδιαίτερο στυλ επηρεασμένοι από την progressive rock μουσική και τους πήρε αρκετό καιρό στο να αποκτήσουν ξεχωριστή ταυτότητα. Στην αρχή το σχήμα αποτελούνταν από τους Frank Bornemann (guitar, harmonica, percussion), τον Erich Schriever (lead vocals, keyboards), Manfred Wieczorke (guitar, vocals), που μαζί με τους Helmuth Draht (drums) και Wolfgang Stocker (bass) κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο. Εκεί κάπου ο Erich εγκαταλείπει τη μπάντα καθώς ο επαγγελματισμός δεν τον ενδιέφερε. O Bornemann αναλαμβάνει τα φωνητικά και συνάμα τα ηνία της μπάντας, ενώ και ο Helmuth Draht αντικαθίσταται από τον Fritz Randow. Έχοντας μεταξύ τους προβλήματα καθορισμού του στυλ της μουσικής τους και ενώ τελικά κατέληξαν στο να ακολουθήσουν το progressive rock, κυκλοφορεί το 1973 από την EMI’s Harvest ο δεύτερος δίσκος τους με τίτλο “Inside”.

Ξεκινούν να παίζουν πρώτη φορά εκτός Γερμανίας (κυρίως στην Αγγλία) support σε διάφορα αγγλικά σχήματα, ενώ το κομμάτι τους “Future City” μπαίνει στο top 10 αρκετών αμερικανικών ραδιοφωνικών σταθμών. Την ίδια χρονιά ο Wolfgang Stocker αντικαθίσταται από τον Luitjen Janssen. To 1974 ηχογραφείται (μόνο βράδυ, καθώς την ίδια περίοδο οι Scorpions ηχογραφούσαν το “Fly To The Rainbow” και ο Rudolf Schenker συμφώνησε με τον Bornemann, να αναλάβει την παραγωγή των Scorpions) και κυκλοφορεί το “Floating”. Ένα χρόνο αργότερα, το 1975 οι Eloy κυκλοφορούν το “Power And The Passion” ( με δεύτερο κιθαρίστα τον Detlev Schwaar). Εκεί κάπου ήρθε και το πρώτο τέλος στην πολύχρονη ιστορία των Eloy. O λόγος ήταν κυρίως ο τρόπος δουλείας του σχήματος αλλά και η πορεία του, καθώς μόνο ο Bornemann συνέχιζε να πιστεύει στους Eloy σαν μία μπάντα με atmospheres and phychedelic rock stacture. Εκτός από την μουσική όμως και οικονομικοί λόγοι ήταν αυτοί που οδήγησαν στην διάλυσή τους, καθώς υπήρχαν σημαντικές διαφορές με τον manager της μπάντας, Jay Partridge. O Bornemann, μην αντέχοντας την σκέψη ότι οι Eloy είναι παρελθόν, αποφάσισε να ξαναφτιάξει την μπάντα με ανθρώπους μου μοιράζονταν το όραμά του για τους Eloy.

Ο Frank Bornemann σήμερα

To 1976 μαζί με τον Klaus-Peter Matziol (ο οποίος έδωσε μία νέα ώθηση στους Eloy), τον Jurgen Rosenthal (που εκτός από τύμπανα έγραψε και στίχους για τους τρεις επόμενους δίσκους) και τον Detlev Schmidtchen στα πλήκτρα και -ενώ ο Bornemann είχε αναλάβει και το ρόλο του παραγωγού- οι Eloy έγιναν η πιο δημοφιλής μπάντα στην Γερμανία. Ο επόμενος δίσκος τους, “Dawn”, το 1976 πούλησε 150.000 κομμάτια ενώ ένα χρόνο αργότερα το “Ocean” έφτασε τα 200.000 κομμάτια ξεπερνώντας στην Γερμανία τους Genesis και τους Queen. To 1978 και μετά από πολλά τεχνικά προβλήματα οι Eloy κυκλοφορούν ένα διπλό live δίσκο με μεγάλη επιτυχία.

Κάπως έτσι φτάνουμε στο 1979, το οποίο ήταν μία σημαντική χρονιά για το group γιατί από την μία κυκλοφόρησαν τον πιο εμπορικό τους δίσκο, το “Silent Cries Αnd Mighty Echoes”, ο οποίος ξεπέρασε κατά πολύ τις πωλήσεις του “Ocean”, αλλά και γιατί για δεύτερη φορά οι Eloy διαλύονται. Η αιτία αυτή την φορά δεν ήταν η μουσική αλλά κατά την γνώμη του Bornemann οφειλόταν στα εσωτερικά προβλήματα (σε σχέση με το εγώ τους) που είχαν οι Schmidtchen και Rosenthal. Μάλιστα κυκλοφόρησαν μαζί ένα δίσκο το 1978 με τίτλο “Ego On Τhe Rocks”. O Bornemann δεν κατάφερε να τους μεταπείσει και έτσι για ακόμη μία φορά έψαχνε για μέλη με τις ίδιες μουσικές αναζητήσεις αλλά και την ίδια φιλοσοφία.

Ο Jim McGillveray ήταν ένας πολύ καλός drummer, γνωστός στην Γερμανία και μαζί με τους Hannes Αrkona και Hannes Folberth πλαισίωσαν τους Bornemann και Matziol σαν τους Eloy της επόμενης δεκαετίας. Παρόλο που ήταν δύσκολο να κρατηθούν οι ισορροπίες στη μπάντα καθώς και οι σκέψεις τους για την μουσική διέφεραν, οι Eloy με αυτή τη σύνθεση κυκλοφόρησαν το 1980 το “Colours”, το 1981 το “Planets” σαν το πρώτο μέρος μιας ενότητας, με δεύτερο το 1982 το “Time To Turn” (έχει ήδη επιστρέψει στην θέση του drummer ο Fritz Randow μετά από εφτά χρόνια), το 1983 το “Performance” και το 1984 το “Metromania”. Πριν καν κυκλοφορήσει το “Metromania” οι Eloy διαλύονται για μία ακόμη φορά. Μιλάμε για μία θρυλική μπάντα που όσες δυσκολίες και αν αντιμετώπιζε τόσο πιο δυναμικά επέστρεφε. Μέχρι το 1984 αν και δεν υπήρχε ομαδικό πνεύμα το όλο εγχείρημα δούλευε πολύ καλά. Είχαν αρχίσει πολλές εμφανίσεις κυρίως στην Μεγάλη Βρετανία (μερικές ηχογραφήθηκαν από το ΒΒC), αλλά και στις περιοχές γύρω από την Γερμανία με πολύ μεγάλη επιτυχία. Εκεί κάπου όμως τελείωσε και το συμβόλαιο με την EMI και έτσι εκτός από την μουσική και οι οικονομικοί λόγοι οδήγησαν στην οριστική ρήξη μεταξύ του Bornemann και των υπολοίπων.

Ενώ ο Bornemann είχε αρχίσει να ασχολείται με διάφορες παραγωγές και να έχει πιστέψει πως οι Eloy ανήκουν πια στο παρελθόν, συναντά τυχαία στο Βερολίνο (καθώς έκανε παραγωγή σε ένα Heavy metal συγκρότημα) τον Michael Gerlach. Στο πρόσωπό του βρίσκει το φίλο, αλλά και τον άνθρωπο που έψαχνε χρόνια να τον πλαισιώσει για να κάνει τα μουσικά του όνειρα πραγματικότητα. Έτσι σαν duo μαζί με πολλούς session μουσικούς κυκλοφορούν το 1988 το “Ra”, το 1991 το “Rarities” και το 1992 το ”Destination”. Η νέα εποχή των Eloy είναι πια γεγονός. Οι δίσκοι αυτοί γνωρίζουν πολύ μεγάλη επιτυχία σε πολλές χώρες του κόσμου και οι Eloy αποκτούν fans παντού, αν και οι δίσκοι τους σε αυτές τις χώρες ήταν εισαγόμενοι που σημαίνει και πολύ πιο ακριβοί. Ο Bornemann ξαφνιάζεται από αυτή την αναπάντεχη επιτυχία και του έρχεται η ιδέα για ένα reunion project. Στην αρχή έχει μια φοβία για το όλο αυτό εγχείρημα αλλά τελικά προχωράει στην υλοποίησή του. Μαζί με τον Gerlach ενώνουν τους Klaus-Peter Matziol (bass), Hannes Folberth (keyboards), Hannes Arkona (guitar) και Fritz Randow (drums) για δύο δίσκους όπου ξαναπαίζουν κομμάτια που υπάρχουν σε παλαιότερους δίσκους. Έτσι κυκλοφορούν το ”Chronicles 1” το 1993 και το “Chronicles 2” το 1994. Το όλο project λειτούργησε πολύ καλά, καθώς και οι πολύ καλές πωλήσεις συνόδευσαν το όλο καλό κλίμα που υπήρχε. Μάλιστα ο Matziol επέστρεψε στη μπάντα σαν κανονικό μέλος και μαζί κυκλοφόρησαν το 1994 το “Tides Return Forever”, το οποίο ηχογραφούσαν παράλληλα με το “Chronicles 2”. Με αυτό το δίσκο οι Eloy επέστρεψαν στην κλασσικές γνώριμες φόρμες τους και ο ίδιος ο Bornemann το συγκρίνει με το “Silent Cries And Mighty Echoes”. Οι Eloy αρχίζουν να εμφανίζονται και πάλι live γιορτάζοντας τα 25 χρόνια τους στην μουσική με μεγάλη επιτυχία καθώς όλες τους οι εμφανίσεις είναι sold out.

Το line up για το tour του 1994-95 ήταν:

Frank Bornemann - Guitar and Vocals

Michael Gerlach - Keyboards

Klaus-Peter Matziol - Bass

Steve Mann - Guitars and Keyboards

Bodo Schopf - Drums

Bettina Lux and Susanne Schätzle - backing vocals/choir

Το 1996 οι Eloy ξεκίνησαν να δουλεύουν πάνω στο υλικό του “Ocean 2” και μετά από 2 χρόνια κυκλοφόρησε ένας από τους καλύτερους δίσκους των Eloy (σίγουρα ο καλύτερος τα τελευταία 10 χρόνια ), το “Ocean 2 - The Answer”. Από το 1999 όλοι οι δίσκοι των Eloy επανακυκλοφορούν με remaster-project.

Σαν group οι Eloy είναι πρωτοπόροι και παρ’ όλες τις αντιξοότητες που σε άλλες περιπτώσεις άλλα group δεν θα άντεχαν, οι Eloy στιγμάτισαν την progressive σκηνή και όχι άδικα θεωρούνται οι κορυφαία μπάντα στο είδος. Μερικοί στην Ελλάδα ακόμη τους περιμένουν για κάποιο live καθώς ο Bornemann και οι παρέα του συνεχίζουν ακόμα να εμφανίζονται αραιά και που στην Γερμανία. Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή αυτό θα γίνει πραγματικότητα.

All senses

transcending

vibrations

expanding

the answer

approaching

the day of revelation

Ocean 2 - The Answer

Δημοσίευση: Ιουλίου 26, 2009