Η επιλογή του αμερικανού προέδρου, πάντως, δεν είναι η μόνη αμφιλεγόμενη στην ιστορία. Προσωπικότητες όπως ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και η Μητέρα Τερέζα έχουν βραβευθεί με το Νόμπελ Ειρήνης, χωρίς να αμφισβητηθούν. Η επιλογή κάποιων άλλων προκάλεσε απορία.
Elihu Root: Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και Πολέμου των ΗΠΑ, κέρδισε το βραβείο το 1912 για τη διαιτησία του σε διεθνείς διαπραγματεύσεις. Παρ΄όλα αυτά, ήταν ο εμπνευστής της αμερικανικής πολιτικής στις Φιλιππίνες, που ακολούθησε τον ισπανοαμερικανικό πόλεμο, ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Αποτέλεσμα; Ο θάνατος εκατοντάδων χιλιάδων Φιλιππινέζων στο διάστημα 1899-1902. Ο αριθμός ενδέχεται να έφτασε το 1.500.000 εκατομμύριο.
Woodrow Wilson και Leon Βourgeois: Ο Αμερικανός και ο Γάλλος πρόεδρος πήραν τα βραβεία τους το 1919 και το 1920. Ήταν βασικοί συντελεστές της δημιουργίας Κοινωνίας των Εθνών και της Συνθήκης των Βερσαλλιών , που δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, προκαλώντας εμμέσως το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου πολέμου (η συνθήκη ταπείνωσε τη Γερμανία, δίνοντας "πάτημα" στον Χίτλερ). Η Κοινωνία των Εθνών στάθηκε ανίκανη να αναχαιτίσει την άνοδο του Χίτλερ, το γερμανικό μιλιταρισμό και την εισβολή του Μουσολίνι στην Αιθιοπία.
Henry Kissinger: Ο πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης το 1973. Συμμετείχε στο σχεδιασμό της πολιτικής των ΗΠΑ στο Βιετνάμ και κατηγορήθηκε ότι βοήθησε δικτάτορες στις χώρες τους, για την προώθηση της αμερικανικής πολιτικής κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, σε βάρος της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο Κίσινγκερ κέρδισε το βραβείο για τις προσπάθειές του να θέσει τέλος στην "περιπέτεια" των Αμερικανών στο Βιετνάμ.
Menachem Begin, Yasir Arafat και Jimmy Carter: Παρά τα βραβεία Νόμπελ που έχουν δοθεί για τις προσπάθειες ειρήνευσης στη Μ. Ανατολή, η κατάσταση παραμένει τεταμένη εδώ και πολλά χρόνια. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Menachem Begin κέρδισε το Νόμπελ το 1979 για την συνθήκη ειρήνης μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ (μαζί με τον αιγύπτιο ομόλογό του Ανουάρ Σαντάτ). Η συνθήκη, όμως δεν οδήγησε σε ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Παρομοίως, ο Γιασέρ Αραφάτ, πήρε το βραβείο το 1994 μαζί με τον ισραηλινό πρωθυπουργό Γιτζάκ Ράμπιν και τον υπουργό Εξωτερικών Σιμόν Πέρες, για τις συμφωνίες στο Όσλο το 1993, αλλά η τελευταία δεκαετία της ζωής του χαρακτηρίστηκε από κωλυσιεργία. Αναφορικά με τον Κάρτερ, σημαντικότερα σημεία στη σταδιοδρομία του ήταν η Συμφωνία του Camp David και συνθήκη του Sadat. Οι τελευταίες του όμως ενέργειες δεν ακολούθησαν την ίδια πορεία.
ΠΗΓΗ:
NewsweekΔημοσίευση: Οκτωβρίου 11, 2009 - Κατηγορία: ΧΡΟΝΙΚΟ
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.