Τι θα γινόταν αν ο αστεροειδής είχε αστοχήσει;

Θα είχαν φτιάξει οι δεινόσαυροι πολιτισμό;

Πρωτοκεράτωψ

Η εξαφάνιση των δεινοσαύρων πιθανότατα προκλήθηκε από την σύγκρουση ενός αστεροειδή με τη Γη, αλλά τι θα γινόταν αν ο αστεροειδής αστοχούσε;
Για πολύ καιρό κυριαρχούσε η άποψη ότι οι δεινόσαυροι κατά την εξαφάνισή τους ήταν ένα είδος που βρισκόταν ήδη στο χείλος της παρακμής του. Ακόμη και η λέξη δεινόσαυρος κατέληξε να σημαίνει κάτι, που είναι εκτός της εποχής του. Το επιστημονικό επιχείρημα ήταν ότι ως ψυχρόαιμα είδη, οι δεινόσαυροι δε θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε μια εποχή των πάγων. «Σύμφωνα με τις πρώτες υποθέσεις των παλαιοντολόγων και την κοινή γνώμη, θεωρούσαμε τους δεινοσαύρους ότι είναι ερπετά», εξηγεί η Kristi Curry-Rogers από το Μουσείο Επιστήμης της Minnesota. Η λέξη «ερπετό» έχει αρκετές δευτερεύουσες σημασίες, όπως ψυχρόαιμο, αργοκίνητο, ξαπλωμένο, με λεπιδωτό δέρμα, κάπως ανόητο». Αλλά πιο πρόσφατες ανακαλύψεις, όπως απολιθώματα δεινοσαύρων και στις δύο πολικές περιοχές, αποκαλύπτουν ότι εκείνα τα ζώα ήταν πολύ περισσότερο ευπροσάρμοστα, από τις εικασίες που κάναμε στο παρελθόν.
Η Δρ. Curry-Rogers ανέλυσε απολιθωμένα κοκάλα από δεινόσαυρους της κρητιδικής εποχής (ηλικίας 65-99 εκατομμύρια χρόνια) και βρήκε ότι έχουν περισσότερα κοινά με θηλαστικά και πουλιά, παρά με ερπετά. Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι αναπτύσσονταν γρήγορα και, το σημαντικότερο, τουλάχιστον κάποια από αυτά ήταν θερμόαιμα σε κάποιο βαθμό. «Ήταν τέλεια προσαρμοσμένα στο να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της διατήρησης της σωματικής θερμότητας», είπε η Δρ. Curry-Rogers στο πρόγραμμα Horizon του BBC. Με άλλα λόγια, κάποιοι από τους δεινόσαυρους ήταν πλήρως εφοδιασμένοι για να επιζήσουν σχεδόν από οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί κατά την εξέλιξη του πλανήτη.
Αυξανόμενη κυριαρχία
«Ήταν οι υπέρτατοι, ήταν οι μεγαλύτεροι, οι πιο βαρείς, οι πιο μοχθηροί, οι μακρύτεροι. Και το όνομά τους: δεινόσαυροι», λέει ο συνάδελφος παλαιοντολόγος Phil Currie, από το πανεπιστήμιο της Alberta στον Καναδά, ο οποίος έχει πρόσβαση σε μια από τις πλουσιότερες περιοχές έρευνας δεινοσαύρων στον κόσμο. «Τα Badlands της Alberta δείχνουν ότι κατά το τέλος της κρητιδικής εποχής, οι δεινόσαυροι ήταν ακόμη σε εξαιρετική ακμή», λέει ο καθηγητής Currie, που κατονομάζει πάνω από δέκα διαφορετικά είδη δεινόσαυρων, που ζούσαν σε εκείνο το περιβάλλον ταυτόχρονα εκείνη την εποχή. Αν αστοχούσε ο αστεροειδής, πιστεύει ο καθηγητής, οι δεινόσαυροι θα εξακολουθούσαν να κυριαρχούν. «Δε θα είχαμε τα σύγχρονα ζώα, που έχουν συνηθίσει να βλέπουμε γύρω μας. Καμηλοπαρδάλεις, ελέφαντες και τα παρόμοια είδη δε θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί, επειδή οι δεινόσαυροι θα ήταν ακόμη εδώ», λέει ο καθηγητής Currie. Στη θέση των ελεφάντων θα υπήρχαν τεράστια φυτοφάγα σαυρόποδα. Στη θέση των λιονταριών στις εκτάσεις της Αφρικής θα υπήρχαν τυραννόσαυροι.
Οι ευπροσάρμοστοι δεινόσαυροι θα τα είχαν καλύψει όλα. Οι δεινόσαυροι θα είχαν αποικήσει με την άνεσή τους ποικίλα περιβάλλοντα, πολικές εκτάσεις, εκτάσεις με ποταμούς και δάση, ζούγκλες και ερήμους. Ένας κόσμος με δεινόσαυρους δε θα περιείχε σχεδόν κανένα θηλαστικό, από αυτά που γνωρίζουμε σήμερα και από τα οποία εξαρτόμαστε. Δε θα υπήρχαν αγελάδες, πρόβατα, γάτες, δε θα υπήρχε γάλα, δέρμα, μαλλί, κατοικίδια ζώα. Αλλά, αν εξαιρέσουμε την έλλειψη γάλακτος, θα υπήρχαν παντού γύρω μας δεινο-υποκατάστατα όλων των ειδών. Ένας Πρωτοκεράτωψ θα μπορούσε να εκτραφεί σε φάρμες όπως ένα γουρούνι με το επιπλέον πλεονέκτημα της παραγωγής αυγών. Και ένας Ετεροδοντόσαυρος θα μπορούσε να είναι το τέλειο κατοικίδιο, υπέροχο με τα παιδιά. Θα είχαν προσαρμοστεί ακόμη και με τις σύγχρονες κατοικίες και θα τρέφονταν από προαστιακούς σκουπιδοτενεκέδες.
Κάτι σαν εμάς
Ίσως ο πιο εξελιγμένος δεινόσαυρος κατά την εποχή της εξαφάνισής τους ήταν ο Τρόοδον, ο οποίος ήταν «τόσο επιδέξιος όσο μια αλεπού», σύμφωνα με τον παλαιοντολόγο Larry Witmer του πανεπιστημίου του Ohio. Οι Τρόοδον ήταν μικροί, ευθυτενείς, δίποδοι δεινόσαυροι, που ζούσαν σε μεγάλες ομάδες. Εξετάζοντας την εγκεφαλική κοιλότητα, ο Witmer βρήκε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι είχαν καλή όραση, και ακόμη ενδείξεις, ότι η εγκεφαλική δομή τους, μπορούσε να τους οδηγήσει στη επίλυση προβλημάτων. «Αν οι Τρόοδον ήταν σήμερα εδώ και συνυπήρχαν με τους ανθρώπους, πιθανότατα θα τους θεωρούσαμε ως ένα μπελά», λέει ο καθηγητής Witmer. Με έναν σημαντικό εγκέφαλο, μακριά, άπληστα χέρια και μεγάλα μάτια, οι Τρόοδον θα μπορούσαν άραγε να εξελιχθούν και να γίνουν πιο ευφυείς; Ο εξελικτικός παλαιο-βιολόγος Δρ. Simon Conway Morris πιστεύει ότι θα μπορούσαν ακόμη και να έχουν εξελιχθεί στο μέτρο των πρωτευόντων θηλαστικών, ή των ανθρώπων.
«Ο άνθρωπος είναι ασυνήθιστα καλά σχεδιασμένος», εξηγεί. Η όλη διευθέτηση των χαρακτηριστικών του έχει ουσιαστικά σχεδιαστεί για ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής, και όπως κάποιος μπορεί να παρατηρήσει είναι εξαιρετικά επιτυχημένη. «Αν αυτός ο σχεδιασμός είναι τόσο λειτουργικός για εμάς, είναι πολύ δύσκολο αλήθεια να φανταστούμε ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει εξίσου καλά ο σχεδιασμός που αφορά έναν δεινόσαυρο, σε αυτή την περίπτωση ένα δεινοσαυροειδές». Αλλά οι περισσότεροι παλαιοντολόγοι βλέπουν τον χαρακτηρισμό «δεινοσαυροειδές» ως μια προσβολή για τους δεινόσαυρους. «Οι δεινόσαυροι πιθανότατα θα συνέχιζαν να εξελίσσονται στην δεινοσαυρική τροχιά τους, αναπτύσσοντας μεγαλύτερους εγκεφάλους και μεγαλύτερα μάτια», λέει η Kristi Curry-Rogers. «Αλλά αμφιβάλω σοβαρά για το ότι κάποιος δεινόσαυρος θα μπορούσε ποτέ να μοιάσει με έναν άνθρωπο και είναι δικαίως υπεροπτική η σκέψη, ότι στο τέλος όλων των εξελικτικών τροχιών τα είδη θα έφταναν να μιμούνται τα ανθρώπινα όντα».
Αν ο αστεροειδής αστοχούσε, το πιο πιθανό θα ήταν ότι δε θα υπήρχαν άνθρωποι εδώ πέρα για να αναρωτιούνται τι θα γινόταν αν... Η σύγκρουση, που έθεσε τέλος στη χρυσή εποχή των δεινοσαύρων 65 εκατομμύρια χρόνια πριν, αποτέλεσε μια άτυχη στιγμή για τους δεινόσαυρους, αλλά μια εξαιρετικά τυχερή στιγμή για τα θηλαστικά.Esoterica.gr

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 02, 2010