O ΔΙΟΛΚΟΣ ΠOY XANΕΤΑΙ

Ο Διολκος,κατασκευαστηκε απο τον Περιανδρο,τύραννο της Κορίνθου, γύρω στο 600 π.Χ.
Αυτος ο πλακόστρωτος δρόμος,ένωνε το ανατολικό λιμάνι
των Κεχριών του Σαρωνικού κόλπου, με το δυτικό λιμάνι Λεχαίου του Κορινθιακού κόλπου και επετρεπε στα πλοία να μεταφέρονται ανάμεσα στον Κορινθιακό και τον Σαρωνικό.
Το εργο ειχε τεραστια σημασια, και υπηρξε για τους Κορίνθιους,πηγη οικονομικης ευμαρειας και ισχύος.
Τα πλοία διέλκονταν πάνω σε τροχοφόρο όχημα( "ολκός νεών"),περνουσαν τον πλακοστρωτο αυτο δρομο,που το πλάτος του κυμαίνονταν από τρία έως πέντε μέτρα και μεταφερονταν με ασφαλεια απο νερο σε νερο.
Ο Δίολκος υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα έργα της μηχανικής των αρχαίων Ελλήνων,που καταφερε να ενωσει τα λιμάνια που υπήρχαν κατά την αρχαιότητα, αντί του Ισθμού της Κορίνθου. Τα πλοια μπορουσαν ετσι να αποφεύγουν τον περίπλου της Πελοποννήσου και την επικινδυνότητα που αντιμετώπιζαν οι ναυτικοί στον μανιασμένο κάβο Μαλέα.
Η κατασκευή του Δίολκου ήταν το αποτέλεσμα αρκετών αποτυχημένων απόπειρων διάνοιξης ενός ισθμού, ο οποίος θα ένωνε τους δύο κόλπους, αλλά ένα τέτοιο τεράστιο έργο ήταν φυσικό να μην μπορεσει να ολοκληρωθεί, αφου ηταν περαν των δυνατοτήτων της εποχής,ενα τετοιο εγχειρημα.
Ο πρώτος που είχε την ιδέα διάνοιξης ενός ισθμού ήταν ο Περίανδρος (6ος αιώνας π.χ. ),για ν ακολουθησουν οι Δημήτριος ο Πολιορκητής, Ιούλιος Καίσαρας, αυτοκράτορες Γάϊος και Αδριανός, Γάϊος Καλιγούλας και ο Νέρωνας. Ο τελευταίος μάλιστα, το 67 π.χ. πραγματοποίησε τα εγκαίνια της διάνοιξης του ισθμού σκάβοντας με μια χρυσή αξίνα και μεταφέροντας μια χούφτα χώμα, σε μια τελετη λαμπρη.
Η κάθε αποτυχημένη απόπειρα επιδείκνυε στους επίδοξους κατασκευαστές του ισθμού την χρησιμότητα του Διολκού.

Το λιθόστρωτο του οποίου το ακριβές μήκος δε γνωρίζουμε, χρονολογείται περι το 600 π.χ. και εξακριβώθηκε από τα θραύσματα (κομμάτια) αγγείων και χαραγμένων γραμμάτων στις πλάκες που χρησίμευαν ως πινακίδες κυκλοφορίας.

Ο Διολκός, φέρει ακόμα τις αυλακώσεις που πάνω τους κυλούσαν οι πλατφόρμες, οι οποίες μετέφεραν τις τριήρεις και άλλα σκάφη. Οι αυλακώσεις αυτές (λούκια) ήταν δύο και ονομάζονταν "ολκοί" και σκοπός τους ήταν να μην εκτροχιάζονται οι πλατφόρμες με τα πλοία, ειδικά στις στροφές, καθώς η διαδρομή ήταν μεγάλη και ο δρόμος ελισσόταν ανάμεσα από λόφους. Απο τα αυλάκια πήρε και το όνομά της η οδός Δίολκος.
Δυστυχώς κατά τις ανασκαφές που έγιναν δεν βρέθηκε παρά μόνο ένα μικρό τμήμα της οδού και μέχρι στιγμής δεν έχουν βρεθεί τα ίχνη των μηχανισμών που χρησίμευαν να έλκουν οι δούλοι τις πλατφόρμες με τα σκάφη.
Οι όγκοι των χωμάτων από τη διάνοιξη του Ισθμού, έχουν θάψει τα πάντα.
Την ύπαρξη μηχανισμών γνωρίζουμε από τη μαρτυρία του Θουκυδίδη που αναφέρει ότι οι "πρώτοι που έφτασαν στον Ισθμό ήταν οι Λακεδαιμόνιοι και άρχισαν να κατασκευάζουν μηχανές για να σύρουν τα καράβια"...

Σημερα ο,τι απομεινε απο αυτο το καταπληκτικο μνημειο,χανεται.Χανεται απο τη φθορα του χρονου και την αδιαφορια των ανθρωπων.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΔΩ

Δημοσίευση: Μαρτίου 28, 2010