«Καλό Κουράγιο» - Το τέλος μιας εποχής

του Δημήτρη Πιέτρη *

Με την πρόσφατη φράση του Επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων , της Ευρωπαϊκής Ένωσης , κ. Ολι Ρεν αρχίζει μια νέα εποχή για την χώρα μας .

Η φράση «καλό κουράγιο» , που ειπώθηκε σε άπταιστα ελληνικά , από τον κ. Ρεν , δεν ήταν μόνο στο πλαίσιο μιας εθιμοτυπικής επίσκεψης στον Υπουργό Οικονομικών , αλλά δήλωνε μια άτυπη μορφή κατανόησης της σκληρότητας των μέτρων και στην απήχηση τους στην κοινωνία .   

Τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται από την παρούσα κατάσταση , δεν θα πρέπει να μας παραξενεύουν . Η απαρχή, ήταν η «οικονομική κρίση» που ξεκίνησε από τις Η.Π.Α. και ακολουθώντας την θεωρία του ντόμινο , μιας και βρισκόμαστε σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία , έφτασε ως το κατώφλι μας .

Το παράδοξο είναι ότι αντί των «φυσιολογικών» παρενεργειών μιας οικονομικής ύφεσης στην χώρα μας , ήρθαν στο προσκήνιο όλα όσα επιμελώς κρύβαμε ή δεν θέλαμε να αντιμετωπίσουμε τόσα χρόνια . Όπως είναι γνωστό , εκτός του ότι μέχρι πριν από λίγα χρόνια , πληρώναμε τους τελευταίους τόκους δανείων της επανάστασης , συνεχώς καταφεύγουμε στην εύκολη και δαπανηρή λύση του δανεισμού .

Με τον τρόπο αυτό πληρώνουμε μισθούς , συντάξεις και καλύπτουμε κάποιες από τις υποχρεώσεις μας , που συμβάλλουν στην ομαλή λειτουργία του ελληνικού κράτους . Έτσι , παρά την μικρή οικονομική και γεωγραφική έκταση της Ελλάδας , είμαστε οι καλύτεροι «πελάτες» όλων αυτών των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που τώρα κόπτονται για την χρεωκοπία μας . Το γεγονός αυτό , μας θέτει στο έλεος τους , γιατί μπορούν μέσω των ΜΜΕ να διαρρέουν στάση πληρωμών , εκτινάσσοντας τα επιτόκια δανεισμού και τα ασφάλιστρα κινδύνου αλλά η τελική ζήτηση των ελληνικών ομολόγων είναι μεγαλύτερη από το ποσό που ενδιαφερόμαστε να αντλήσουμε .  

Επομένως , το όλο σύστημα των δανεισμών και της πληρωμής αυτού με επιπλέον δανεισμό έφτασε στο τέλος του . Ανεξάρτητα εάν θα εφαρμοστούν τελικά πλήρως ή μερικώς τα μέτρα περιορισμού του ελλείμματος , όλοι μας θα πρέπει να αναλάβουμε τις υποχρεώσεις που μας αναλογούν . Αυτό , το επισημαίνω , γιατί η στάση και η συμπεριφορά των πολιτών αντανακλάται στο προφίλ της χώρα τους .

Για παράδειγμα ο μέσος έλληνας , τα τελευταία 15 χρόνια , ξοδεύει περισσότερα απ’ όσα πραγματικά διαθέτει . Αυτό επιτυγχάνεται είτε με τις πιστωτικές κάρτες που έχουν κατακλίσει τα νοικοκυριά , είτε με δάνεια για κάθε περίσταση (στεγαστικά , επαγγελματικά , καταναλωτικά , φοιτητικά , διακοποδάνεια κλπ) που έχουν κυριολεκτικά τινάξει στον αέρα τον οικογενειακό προϋπολογισμό .

Συνεπώς , τόσο το κράτος , όσο και ο πολίτης παρουσιάζουν ένα ουσιαστικό πρόβλημα , ιεράρχησης αναγκών . Ιδίως σε αυτές τις δύσκολες ημέρες που θα ζήσουμε , θα πρέπει να θέσουμε τις βάσεις ενός νέου συστήματος , στο οποίο θα πρέπει να απαλειφθεί η κακοδιαχείριση του δημόσιου πλούτου , η κομματική και πελατειακή διάθεση πόρων , η γιγάντωση επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα (και σε τοπικό επίπεδο) αποκλειστικά με δημόσιες συμβάσεις και η διεύρυνση του δημοσίου χωρίς αξιολόγηση και αναπτυξιακή λογική . Μόνο τότε , θα βγούμε οριστικά από τον «ατέρμων βρόχο» .

*Φοιτητής Στατιστικής & Ασφαλιστικής Επιστήμης , Πανεπιστήμιο Πειραιώς – Προσωπικό Blog : pietris.wordpress.com

Δημοσίευση: Απριλίου 19, 2010