Αρχική
Επικοινωνία
LIVE.png){kind=small}
Ο Καιρός
...όχι επειδή υπάρχει κρίση. Όχι επειδή οι δουλειές είναι δύσκολες. Όχι επειδή με ζορίζει το δάνειο. Αλλά επειδή ζω σε μια χώρα που οι συμπατριώτες μου μάλλον δεν αγαπούν τελικά, μιας και αγάπη χωρίς σεβασμό δεν υπάρχει. Δεν μιλώ για τους φοροφυγάδες, τους επαγγελματίες συνδικαλιστές, τα πάσης φύσεως λαμόγια. Μιλώ για μια πολύ μεγαλύτερη, φοβάμαι, μάζα. Που κοιτάζει αποκλειστικά και μόνο την πάρτη της, τον παρά της, τον κύκλο της, το σπίτι της, αδιαφορώντας παντελώς για ό τι
κοινό. Που δεν τηρεί κανέναν κανόνα - ούτε καν τους στοιχειώδεις της καλής συμπεριφοράς - και δεν έχει και κανέναν σκοπό να τους τηρήσει ποτέ. Που περιμένει πάντα από κάποιον άλλον, κάποιον αόριστο τρίτο - συνήθως αυτός λέγεται κράτος όταν δεν λέγεται μαλάκας - να κάνει τα
πάντα για λογαριασμό του: απ'το να του βρει δουλειά μέχρι να του καθαρίσει τα σκαλιά όταν χιονίσει.
κοινό. Που δεν τηρεί κανέναν κανόνα - ούτε καν τους στοιχειώδεις της καλής συμπεριφοράς - και δεν έχει και κανέναν σκοπό να τους τηρήσει ποτέ. Που περιμένει πάντα από κάποιον άλλον, κάποιον αόριστο τρίτο - συνήθως αυτός λέγεται κράτος όταν δεν λέγεται μαλάκας - να κάνει τα
πάντα για λογαριασμό του: απ'το να του βρει δουλειά μέχρι να του καθαρίσει τα σκαλιά όταν χιονίσει.
Είναι κακόγουστος, κακότροπος και κακόπιστος. Δεν λέει καλημέρα, παρακαλώ κι ευχαριστώ. Πετάει το σκουπίδι του στον δρόμο. Καπνίζει στο εστιατόριο γιατί έτσι γουστάρει. Αγνοεί επιδεικτικά την ουρά στα τυριά κι αν του το υπενθυμίσει κανείς ενοχλείται μεγαλοφώνως. Βγάζει τον σκύλο βόλτα - αν τον βγάλει - και δεν διανοείται να μαζέψει τα κουραδάκια του. Το μπαλκόνι του είναι η αποθήκη του και στα παλιά του τα παπούτσια αν εσύ πίνεις καφέ με θέα τη σκεβρωμένη σιδερένια ντουλάπα και δυο σφουγγαρίστρες. Κτίζει τριόροφο και σε κάθε βεράντα βάζει άλλα κάγκελα - λες και τα πήρε ρετάλια από καλάθι. Ακούει πως κάτι καλό έγινε κι αντί να χαρεί, ψάχνει να βρει τον λάκκο στη φάβα.
Δεν τον θέλω πια στην καθημερινότητά μου. Έχει καταστρέψει την πατρίδα μου. Είναι μίζερος και κινδυνεύω να με πάρει μπάλα η μιζέρια του. Ναι, λοιπόν. Αν ήμουν δεκαοκτώ, εικοσιοκτώ, τριανταοκτώ, θα ήμουν κολλημένη σ'ενα PC και θα έψαχνα τα job opportunities ανά τον κόσμο. Θα έφευγα όχι για μια καλύτερη δουλειά, όχι για περισσότερα λεφτά, αλλά για να ξαναβρώ την ποιότητα της καθημερινότητάς μου. Τις αξίες της οργανωμένης κοινωνίας που θα ήθελα να μάθουν τα παιδιά μου- της συλλογικής εργασίας, της κοινωνικής προσφοράς, του εθελοντισμού. Τη χαρά του να κυκλοφορώ ελεύθερα στο δρόμο, να παίρνω το λεωφορείο όποτε θέλω και να μου λέει καλημέρα η ταμίας στο σουπερμάρκετ. Κι ας ήταν γκρίζος ο ουρανός κι ας μην είχε θάλασσα.
Το τίμημα που πληρώνουμε γι'αυτόν τον γαλανό ουρανό είναι τεράστιο.
Δεν είμαι ούτε δεκαοκτώ, ούτε εικοσιοκτώ, ούτε τριανταοκτώ. Αλλά κοιτάζω πού και πού, λάγνα, τις αγγελίες στο guardianjobs και δεν δυσκολεύομαι καθόλου να με δω να φεύγω.
6 Σχόλια για την ανάρτηση: "Ναι, θα έφευγα..."Τόσο πολύ να συναντιούνται πια αυτά τα "μεγάλα" πνεύματα... Για του λόγου το αληθές μπορείτε να ανατρέξετε στο προσωπικό μου blog όπου στις 6/4/2011 είχα ακριβώς, μα ακριβώς (αν και προηγήθηκε η δική μου) την ίδια έμπνευση - ούτε κόμμα δεν διαφέρει!
http://espressocroquant.wordpress.com/2011/04/06/%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b8%ce%b1-%ce%ad%cf%86%ce%b5%cf%85%ce%b3%ce%b1/
31 Μαΐου 2011 στις 1:22 μ.μ.
το κλέψιμο πνευματικής ιδιοκτησίας με την αναπαραγωγή ενός κειμένου που το υπογράφεται και ως δικό σας Κυρία Κουρή, είναι επιεικώς απαράδεκτο! την ξερνάμε πια την κλεψιά σ'αυτή τη χώρα!
31 Μαΐου 2011 στις 4:24 μ.μ.
2 χρόνια έχει επιβιώσει το parakato.gr με ωραιότατα κλεμμένα κείμενα των συντακτών του! αντε να τα εκατοστήσει! καιρός να πάτε παρακάτω στ'αλήθεια..
31 Μαΐου 2011 στις 4:32 μ.μ.
Πείτε αυτό που θέλετε να πείτε χωρίς χαρακτηρισμούς και υπονοούμενα, δεν υπογράψαμε σαν Parakato, μας το έστειλαν, το διαβάσαμε, μας άρεσε και το αναρτήσαμε, ενυπόγραφο ήρθε, ενυπόγραφο "ανέβηκε", αν δεν είναι έτσι απλώς πείτε μας πως είναι....
Parakato blog team
31 Μαΐου 2011 στις 6:29 μ.μ.
έτσι είναι, απλώς αν είστε στ'αλήθεια aggregator θα έπρεπε να κάνετε έναν έλεγχο πριν ανεβάσετε - μόνο και μόνο για να διαφυλάξετε τη δική σας αξιοπιστία ως προς τους επισκέπτες σας. Ένα απλό google search θα σας είχε φέρει φάτσα-κάρτα με το πρωτότυπο κείμενο!Αμοιροι ευθυνών λοιπόν δεν είστε!
31 Μαΐου 2011 στις 7:01 μ.μ.
Αγαπητοί,
Στις 6/4/2011, ένα μήνα ακριβώς πριν το δικό σας Post, ανάρτησα στο προσωπικό μου blog το κείμενο με τίτλο «Ναι θα έφευγα», που έχω γράψει εγώ, όπως και όλα τα κείμενα στο blog μου. Δε λέγομαι Μάρω Κουρή και δεν γνωρίζω ποια είναι η κυρία Κουρή, γνωρίζω απλώς ότι με θράσος και χωρίς ίχνος ντροπής, αντιγράφει και υπογράφει, ως δικό της, ένα ξένο κείμενο!
http://espressocroquant.wordpress.com/2011/04/06/%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b8%ce%b1-%ce%ad%cf%86%ce%b5%cf%85%ce%b3%ce%b1/
Δείτε το μόνοι σας και πείτε μου να έχω άδικο!
Σας παρακαλώ, για την αποκατάσταση της τάξης και της ψυχικής μου ηρεμίας (!) να διορθώσετε την υπογραφή ή να κατεβάσετε το Post, ό τι σας είναι πιο εύκολο και βρίσκετε πιο σωστό... Επίσης, θεωρώ πως όλοι εμείς πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί όταν αναλαμβάνουμε να αναδημοσιεύσουμε κείμενα και εικόνες... ένα search θα είχε αμέσως δείξει ότι το κείμενο αυτό προϋπήρχε και ήταν αλλουνού...
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την άμεση ανταπόκρισή σας
Με εκτίμηση
ΜΑΡΙΝΑ ΛΕΩΝΙΔΟΠΟΥΛΟΥ
31 Μαΐου 2011 στις 11:52 μ.μ.
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.