Διαδίκτυο με προσωπικότητα!

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα διερευνώντας κανείς τον εαυτό του και αποδεχόμενος τα όρια του, τότε και η συμπεριφορά απέναντι στους συνανθρώπους του, την πόλη, τον θεό και την φύση είναι ορθή. Όλα αυτά βέβαια μέχρι τα μέσα του 20^ο αιώνα που ο άνθρωπος γνώριζε ένα περιβάλλον, το φυσικό. Τον ουρανό, την γη, το νερό, τον αέρα και φυσικά τους ανθρώπους, άντρες και γυναίκες.
Σήμερα, ζώντας στον 21^ο αιώνα, δημιουργώντας μια νέα κοινωνία με τους δικούς της κανόνες, , τα δικά της όρια και περιθώρια, τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά. Στο ηλεκτρονικό περιβάλλον ο άνθρωπος υπάρχει και λειτουργεί μέσα σε έναν φαντασιακό κόσμο τον κυβερνοχώρο, που συχνά αναφέρεται ως "the matrix" («η μήτρα»).... Ας θυμηθούμε εδώ τις μήτρες ιδέες του Πλάτωνα.... Στο ηλεκτρονικό περιβάλλον, δεν υπάρχει φυσικό περιβάλλον,  δεν υπάρχει ύλη, αλλά η απουσία της, δεν υπάρχει αίσθηση, με την έννοια της οσμής, της όρασης και της αφής, αλλά φαντασία. Φαντασία και επικοινωνία. Η επονομαζόμενη, κυβερνοκουλτούρα είναι αυτή που προσδιορίζει τη νέα τάξη πραγμάτων και φέρνει αντιμέτωπους όλους εμάς με νέα ήθη και νέες πρακτικές.
Σώμα και μυαλό δεν αποτελούν ενότητα αλλά δύο διαφοροποιημένες μεταξύ τους έννοιες. Aυτό που  διαχωρίζει το σώμα από την παρουσία είναι....(σύμφωνα με τον Λουκρήτιο η επιδερμίδα)... το αόρατο τοίχος του Διαδικτύου.  Δεν μιλάμε πια για σώμα, αλλά για μετενσάρκωση του σώματος στη μηχανή. Οι μηχανές, ως προέκταση του σώματος μας , αναλαμβάνουν την έκφραση, οδηγώντας τις ικανότητές μας σε νέα επίπεδα στόχων και αισθήσεων, καινούργιες υποσχέσεις σωμάτων! Δεν μιλάμε πια για ύλη, αλλά για ένα πλατωνικό δημιούργημα ζωντανό και υπαρκτό μόνο μέσα στη φαντασία που δημιουργεί η virtual πραγματικότητα. Προσωπικότητες είναι πλέον όσα πληκτρολογούμε, όσα είμαστε ικανοί να επιδείξουμε, όσα δείχνουμε πως ξέρουμε ή θέλουμε να μάθουμε.
Τις υποσχέσεις των σωμάτων που συνδέονται με την virtual πραγματικότητα περιγράφει ο Scott Fisher στο άρθρο του "Virtual περιβάλλοντα":
"Οι δύο χρήστες θα συμμετέχουν και θ’ αλληλεπιδρούν σ’ ένα εικονικό κοινό περιβάλλον, αλλά ο καθένας θα το αντιλαμβάνεται από τη δικιά του οπτική γωνία. Ο αντικειμενικός σκοπός είναι να παρέχεται ένας παγκόσμιος χώρος συνεργασίας, στον οποίο απομονωμένοι συμμετέχοντες θα μπορούν να αλληλεπιδρούν δυνητικά με κάποιες πτυχές των διαπροσωπικών συναντήσεων, ενώ παράλληλα θα έχουν πρόσβαση στα προσωπικά τους δεδομένα…Με την ικανότητα ολόσωμης παρακολούθησης, θα είναι επίσης δυνατόν για κάθε χρήστη ν’ αναπαρίσταται σ’ αυτόν το χώρο με τη δικά του virtual αναπαράσταση που θα έχει όποια μορφή έχει αυτός επιλέξει – ένα είδος ηλεκτρονικής προσωπικότητας…αυτές οι virtual μορφές μπορεί να ποικίλουν από φιγούρες της φαντασίας μέχρι άψυχα αντικείμενα ή από διαφορετικές μορφές σε διαφορετικούς ανθρώπους."
Δημιουργώντας το δικό μας μικρόκοσμο, με τη δυνατότητα της πληκτρολόγησης, τη συμμετοχή φωνής ή και την αναπαραγωγή εικόνας επικοινωνούμε με άλλους, μαθαίνουμε γρήγορα, αναγνωρίζουμε, αισθανόμαστε και συμβιώνουμε.
Το να παραμείνουμε αμέτοχοι σημαίνει ότι κάποια στιγμή, το ίδιο το σύστημα θα μας αποβάλλει απ’ τους κόλπους του, εφ’ όσον χωρίς αυτό δεν θα είμαστε σε θέση να κάνουμε τις συναλλαγές , μια και από δω και πέρα τα πάντα θα μορφοποιούνται στα πλαίσια μιας μηχανής, οπότε το να αρνούμαστε να την αποδεχτούμε και να ακολουθήσουμε τις εντολές της θα μας αποκλείσει από ουσιαστικές ζώνες της καθημερινότητας, κατατάσσοντας μας σε στους κοινωνικά απροσάρμοστους.
Πρόκειται για μονόδρομο, απ’ τον οποίο αν βγούμε, είτε θα καταστραφούμε απ’ την πρόσκρουση με το αντίθετο ρεύμα, είτε θα περιθωριοποιηθούμε, μην έχοντας τη δυνατότητα πια να προλάβουμε τις εξελίξεις, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι θα χάσουμε την ιδιότητα που μας κατέτασσε στους δρώντες και ενεργοποιημένους κοινωνικά οργανισμούς.
Το σίγουρο όμως είναι ένα. Η επικρατούσα τάση του κόσμου βρίσκει στο διαδίκτυο ένα Νέο τρόπο ζωής, έκφρασης και εργασίας. Δεν μένει από το να  απαντήσει ο καθένας από όλους εμάς στην παρακάτω ερώτηση. Άντε και μπορώ να  κάνω χωρίς Πλάτωνα, χωρίς διαδίκτυο μπορώ.....? 
www.streetpress.gr

Δημοσίευση: Αυγούστου 31, 2011