Εισακούσθηκαν οι προσευχές και έπιασε τόπο η αγρυπνία "υπέρ εξόδου από την κρίση" της Μητρόπολης Κορίνθου και λίγες μόνο ημέρες μετά την αγρυπνία καταγράφουμε τα θεαματικά αποτελέσματά της:
- "Έπεσε" ο Γιωργάκης από πρωθυπουργός (...λέμε τώρα) !!!
- Ξανασυνελήφθη ο Ψωμιάδης (μέχρι να τον ξαναφήσουν) !!!
- Συνελήφθη ο Πετζετάκις για χρέη προς το δημόσιο !!!
- Εκδόθηκαν εντάλματα για τη σύλληψη του Γιώργου Κουρή και του γνωστού επιχειρηματία Γιώργου Γλου, για εικονικά τιμολόγια, οφειλές στο Δημόσιο και μη καταβολή ΦΠΑ !!!
- Ο Άδωνις και ο Δήμας έγιναν επιτέλους ...υπουργοί !!!
- Για πρώτη φορά στην ιστορία κυβέρνηση πήρε ψήφο εμπιστοσύνης με 255 ΝΑΙ !!!
- Περιορίστηκε αισθητά ο ρυθμός μείωσης του ΑΕΠ !!!
- Ο Μπεγλίτης ...ευχαρίστησε τον Αβραμόπουλο που ...πήρε τον πούλο !!!
- Εξαφανίστηκαν οι αγανακτισμένοι απ'τις πλατείες (εκτός από τους 5 στα Περιβολάκια) !!!
- Ο Τσάβες κάλεσε τον ...Πνευματικό στην Βενεζουέλα !!!
- Η ΓΕΝΟΠ έκοψε το ρεύμα στο υπουργείο Υγείας !!!
- Ο Ποττάκης βρήκε τον δρόμο για την Κόρινθο !!!
ΔΙΚΑΙΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑΙΚΟΥΣ ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕ ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ ΑΛΛΑ ΔΩΣΤΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ !!!
Χωρις καποια διαθεση κριτικης προς το προσωπο σας κ. διαχειριστα του parakato.gr αλλα διατυπωνοντας απλα την αποψη μας σχετικα με το δημοσιευμα του ιστολογιου σας, πιστεύουμε ότι για μια ακομη πολλοστη φορα είναι ακατανοητη η προσπαθεια διακωμωδησης τοσο των ιερων ακολουθιων της Εκκλησιας μας και του μεγιστου Μυστηριου Της το οποιο είναι η Θεια Λειτουργια και η οποια είναι ο σκοπος τελεσης μιας Ιερας Αγρυπνιας, οσο και η με ειρωνικο υφος αναφορα του συγκεκριμενου αρθρου και του βιντεο που παραθετετε, στο προσωπο και στο ιερωτατο αξιωμα του Επισκοπου (και συγκεκριμενα του τοπικου μας Επισκοπου) και των κληρικων μας.Και είναι ακατανοητη η προσπαθεια αυτή,διοτι τιθενται μερικα ερωτηματα και καποιες αποριες:
-Από την στιγμη κατά την οποια παραδεχομαστε ότι η οικονομικη κριση την οποια ολοι μας βιωνουμε εντονα, εχει την προελευση της και τις ριζες της στην προϋπαρχουσα πνευματικη και ηθικη κριση και καταπτωση της κοινωνιας μας, δεν επιβαλλεται να αντιμετωπισουμε την παρουσα ασχημη κατασταση πρωτιστως με πνευματικα κι επειτα και με υλικα μεσα; Και ποιος άλλος αραγε θα μπορουσε να μας παρεχει την καλυτερη πνευματικη βοηθεια εκτος από την Εκκλησια μας, το μοναδικο οχυρο που παραμενει και θα παραμενει ορθιο; Ποιος ο λογος να συγχεουμε τα πνευματικα και τα αγια με τα οποια πολιτικα και κοσμικα γεγονοτα;
-Ειμαστε βαπτισμενοι ή όχι;Εφοσον ειμαστε βαπτισμενοι ορθοδοξοι χριστιανοι, αρα αποδεχομαστε ότι ανηκουμε στην ορθοδοξη Εκκλησια , αρα σε μια μεγαλη ιερη οικογενεια , την οικογενεια του Χριστου , με Πατερα τον ιδιο τον Χριστο, τον Επισκοπο και τους Ιερεις μεσω της Ιερωσυνης τους και με αδελφια όλα τα βαπτισμενα μελη της Εκκλησιας. Όταν ένα παιδι εχει καποιο προβλημα, στον πατερα του δεν θα καταφυγει για να το λυσει; Αν μαλιστα το προβλημα αυτό είναι σοβαρο, δεν θα κινητοποιηθει ολοκληρη η οικογενεια του για να το αντιμετωπισει; Αυτό δεν αποδεικνυει και το ότι οι ιεροι ναοι κατακλυζονται από τους πιστους και μαλιστα σε παρομοιες λειτουργικες ευκαιριες τελεσης Αγρυπνιας; Το ιδιο λοιπον ακριβως δεν γινεται και στην Εκκλησια; Και επειδη η επικαιροτητα της Εκκλησιας διαφερει από την κοσμικη επικαιροτητα (πολιτικη κ.α.), αλλα η επικαιροτητα Της είναι η αιωνιοτητα, εκει στοχευει ολη της η διδαχη και η πρακτικη και πουθενα αλλου.Ευχαριστω.
18 Νοεμβρίου 2011 στις 2:31 μ.μ.
Αγαπητέ μας φίλε-η, εκτιμούμε βαθύτατα την άποψή σας και το ότι μας επισκέπτεσθε συχνά όμως ας μην τα ξαναλέμε, είμαστε σε διαφορετική όχθη, έχετε μια απόλυτα σεβαστή άποψη για το θέμα όμως εμείς έχουμε μια άλλη που πολύ δύσκολα αναλύεται εδώ. Πάραυτα, με πολύ χαρά και ενδιαφέρον θα κάναμε μια δια ζώσης συζήτηση μαζί σας.
Παρακαλούμε πολύ όμως διορθώστε το ατυχές παράδειγμά σας με τον πατέρα και το παιδί. Δεν μπορούμε καν να διανοηθούμε το παράδειγμά σας αυτό. ΜΗΝ ΞΑΝΑΛΕΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ...
18 Νοεμβρίου 2011 στις 6:54 μ.μ.
Πιστευω κ. διαχειριστα ότι όλα τα θεματα δεν μπορουν να εχουν ως βαση πολλες αληθειες αλλα μια αληθεια και αυτην αγωνιζομαστε ολοι μας να βρουμε. Δεν ειμαστε ουτε παντογνωστες, ουτε αλαθητοι, προσπαθεια κανουμε. Και η προσπαθεια αυτή εγκειται στο να αναζητησουμε την αληθεια μεσω τεκμηριων και επιχειρηματων και μαλιστα όταν θιγονται θεματα εκκλησιαστικης παραδοσης και πρακτικης 2000 χρονων. Ως μελη της Εκκλησιας και παρα την αχρειοτητα μας ενεκα των αμαρτιων μας νομιζω ότι εχουμε αυτό το δικαιωμα και μαλιστα όταν ευγενικα μας δινεται το βημα αυτό του σχολιασμου , αλλιως η θεση των σχολιων δεν εχει λογο υπαρξης. Η αποψη σας περι των εκκλησιαστικων πραγματων μπορει όπως αναφερετε να αναλυεται δυσκολα ωστοσο μεσω καποιων αναρτησεων σας παρεχετε δειγματα της αποψης σας. Το ιδιο συμβαινει και με τα σχολια μας. Δεν αποτελουν αναλυση της αποψης μας αλλα δειγμα αυτης. Το ιδιο και τα ερωτηματα που θετουμε δεν επιδεχονται εκτενους αναλυσης. Απευθυνονται σε εσας για τον λογο ότι το κειμενο είναι δικο σας όπως και στον κάθε επισκεπτη του ιστολογιου σας που πιθανον να συμφωνει με την αποψη σας αλλα ισως άλλη φορα να διατυπωνονται ρητορικα διοτι ετσι κι αλλιως δεν απαντουνται. Παντως σε κάθε περιπτωση εκτος από τον λογο υπαρχει και ο αντιλογος και δεν νομιζω ότι μονο ο αντιλογος κάθε φορα ενδεχομενως να κουραζει και όχι η συχνη ενασχοληση με ένα θεμα. Αλλωστε όταν η θεματολογια της αναρτησης επαναλαμβανεται, ο σχολιασμος θα είναι και αυτος σχετικος με το θεμα.
18 Νοεμβρίου 2011 στις 10:00 μ.μ.
Οσον αφορα στο παραδειγμα με τον πατερα και το παιδι, δεν καταλαβαινω που εντοπιζετε κατι το παραλογο όταν μαλιστα δεν είναι κατι αυθαιρετο. Δεν αποδεχεστε την Εκκλησια ως την οικογενεια των παιδιων του Θεου και τους κληρικους Της ως τους πνευματικους πατερες των πιστων; Ως ορθοδοξοι οφειλουμε να αποδεχτουμε την από αιωνες παραδοση και διδαχη της Εκκλησιας μας όπως διατυπωθηκε απο τους Αποστολους και τους Αγιους μας και μαλιστα απ’ τον αποστολο Παυλο προς τους Κορινθιους: ΄΄ Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ᾿ ὡς ΤΕΚΝΑμου ἀγαπητὰ νουθετῶ.Εὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς ΠΑΤΕΡΑΣ· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα.΄΄ (Α Κορ. 4,14-15), από τον Ευαγγελιστη Ιωαννη στις επιστολες του ΄΄ ΤΕΚΝΙΑ μου, ταῦτα γράφω ὑμῖν ἵνα μὴ ἁμάρτητε…’’ (Α’ Ιω. 1), ‘’ΠΑΙΔΙΑ, ἐσχάτη ὥρα ἐστί’’ (Α’ Ιω. 18), από τον κορινθιας καταγωγης Αγιο Γερασιμο ΄΄ ΤΕΚΝΙΑ ειρηνεύετε εν εαυτοίς και μη τα υψηλά φρονείτε΄΄ και από τον αγιο Επιφανιο κατά τον οποιον ὁ θεσμός τοῦ ἐπισκόπου, ἡ τάξις του, ειναι «ΠΑΤΕΡΩΝ γεννητική τάξις˙ ΠΑΤΕΡΑΣ γάρ γεννᾷ τῇ Ἐκκλησίᾳ», χειροτονώντας τούς κληρικούς. Ἀντιθέτως, ἡ τάξις τῶν πρεσβυτέρων, «πατέρας μή δυναμένη γεννᾶν, διά τοῦ λουτροῦ τῆς παλλιγενεσίας ΤΕΚΝΑ γεννᾷ» (Κατά Αἱρέσεων LXXV § 4 : PG 42,508). Ετσι και τον τοπικο Επισκοπο τον προσφωνουμε ‘’ΠΑΤΕΡΑ και Ποιμεναρχη’’,ενώ τον κάθε Ιερεα με την προσφωνηση ‘’ΠΑΤΕΡ’’. Ο πατερας παραμενει πατερας παρα τις αμαρτιες του ως ανθρωπος και παιδαγωγικα ως πατερας συμπεριφερεται και τα παιδια παραμενουν παιδια.Αλλωστε ‘’ Η βασιλεία του Θεού έχει πόρτα χαμηλή, για να μπεις μέσα πρέπει ή να σκύψεις ή να είσαι παιδί.’’ (Ιερός Αυγουστίνος).
18 Νοεμβρίου 2011 στις 10:00 μ.μ.
Κάνετε λάθος, οι αναρτήσεις μας ΔΕΝ παρέχουν πάντα δείγμα των απόψεών μας, μπορείτε να προσφωνείτε όποιον θέλετε όπως θέλετε, σας ευχαριστούμε.
18 Νοεμβρίου 2011 στις 11:09 μ.μ.
Σωστά μιλάτε και οι δύο!
Η χριστιανική ζωή πραγματικά είναι η λύση σε όλα μα εντελώς σε όλα τα προβλήματα, μικρά και μεγάλα του ανθρώπου. Τι χαρά, ηδονή, τι ελευθερία, αγάπη κ.λ.π. Όποιος έστω για μια φορά έχει νιώσει αυτά τα συναισθήματα μέσα από προσευχή και πνευματικό αγώνα, ακόμα και τις χειρότερες αμαρτίες να κάνει, γνωρίζει πολύ καλά πως τίποτα δεν μπορεί ούτε στο ελάχιστο να συγκριθεί μαζί τους.
Ωστόσο είμαστε άνθρωποι και έχουμε έλξη προς το κακό. Και όπως εμείς έτσι και το ιερατείο είναι φανερό πως δεν είναι σε θέση να δίνει παράδειγμα με τη ζωή του. Και αυτοί που φορούν τα ράσα, επειδή ακριβώς είναι άνθρωποι, κάνουν λάθη όπως και εμείς με αποτέλεσμα, κάποιοι να φεύγουν από την εκκλησία.
Καταλήγοντας λοιπόν, για να μη γίνομαι κουραστικός, έχει δίκιο ο parakato.gr στη συγκεκριμένη περίπτωση. Για ποιο γονιό και παιδί μιλάμε όταν ο γονιός εμφανίζεται πιο επιρεπής στην αμαρτία;
Η λύση είναι μία. Είναι αυτή που λέει η εκκλησία στα βιβλία της, που λέει η αγία Γραφή. Θες να φέρεις στο Χριστό και άλλους ανθρώπους για να νιώσουν αυτή την απίστευτη και ασύγκριτη εσωτερική ομορφιά που νιώθεις μέσα σου; Θες να φέρεις γαλήνη σε όλο τον πλανήτη;
Τότε να κοιτάξεις τη ζωή σου και όχι τα λόγια σου. Η ζωή, η καθημερινότητα, η πράξη είναι αυτή που αλλάζει τα πράγματα και όχι τα λόγια.
Έχουμε ανάγκη από ρασοφόρους της πράξης και όχι των κηρυγμάτων... Αν δεν τους βρίσκουμε, ας προσπαθήσομε τότε εμείς να γίνουμε αυτό που θα θέλαμε να βλέπουμε στους άλλους. Ας γίνουμε εμείς παράδειγμα, η ζωή μας ας κηρύττει Θεό.
Αυτά.
Σας ευχαριστώ για την δημοσίευση.
19 Νοεμβρίου 2011 στις 9:19 π.μ.
Εξαιρετική παρέμβαση, ευχαριστούμε...
Parakato blog team
19 Νοεμβρίου 2011 στις 4:24 μ.μ.
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.