Non-forgotten War: 4 Δεκεμβρίου 1950

του Κωνσταντίνου Τζαβέλλα

Πολλοί τον ονομάζουν ξεχασμένο πόλεμο - "Forgotten War", επειδή διεξήχθη λίγα χρόνια μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και πριν τον πόλεμο του Βιετνάμ και χάθηκε ανάμεσά τους. Η πολεμική σύρραξη κράτησε τρία χρόνια, από 25 Ιουνίου 1950 έως την 27 Ιουλίου 1953. Δεν είχε κανένα αποτέλεσμα για τις εμπλεκόμενες πλευρές, έληξε με συνθήκη κατάπαυσης εχθροπραξιών και οι δύο αντίπαλοι επανήλθαν στα πρότερα και σημερινά σύνορα, τον περίφημο 38ο παράλληλο.

Δημοσιογραφικά χαρακτηρίστηκε  ως «ένας πόλεμος στο πιο ακατάλληλο μέρος, την πιο ακατάλληλη στιγμή, με τον πιο ακατάλληλο αντίπαλο». Αντίπαλοι, το διαιρεμένο κράτος της Κορέας, με την βόρεια να ανήκει στο κουμμουνιστικό ανατολικό στρατόπεδο της ΕΣΣΔ και της Κίνας και το νότιο στην δύση, υπό την προστασία των ΗΠΑ. Η συμμετοχή της Ελλάδος σε έναν εμφύλιο πόλεμο την εποχή που η ίδια μόλις βγαίνει από τον δικό της εμφύλιο, στην άγνωστη κορεατική χερσόνησο, παραμένει ένα ερώτημα. Οι απώλειες είναι γνωστές. 186 νεκροί και 650 περίπου τραυματίες. Αναλυτές υποστηρίζουν ότι με την συμμετοχή μας εξασφαλίστηκε η ένταξή μας στο ΝΑΤΟ, γεγονός που συνέβη κατά  την διάρκεια του πολέμου. Δεν γνωρίζουμε εάν τελικά αυτό ήταν το κέρδος.

Εκείνο όμως που είναι σίγουρο είναι ότι η ρήση του Τσόρτσιλ «οι ήρωες πολεμούν σαν τους Eλληνες», στην νοτιοκορεάτικη εκδοχή της δόθηκε από τον νοτιοκορεάτη πρόεδρο Syng Man Rhe, ο οποίος απευθυνόμενος στο διοικητή του ελληνικού τάγματος τόνισε: «Εσείς οι έλληνες, κι όταν είστε αντίκρυ με τον θάνατο, σκέπτεστε και ζείτε τις μεγάλες και αιώνιες ανθρώπινες αρετές. Γι΄αυτό και στην μακραίωνη εθνική σας ζωή, τόσο λίγοι εσείς υπερνικάτε κάθε επιδρομέα».  Κέρδος είναι και η απόκτηση ενός φίλου που ξέρει και τιμά τους συμμάχους. Η κοιλάδα των ηρώων έξω από την Σεούλ, όπου έχει αναγερθεί το μνημείο προς τιμή των ελλήνων πεσόντων, τα λέει όλα. Το στρατιωτικό μουσείο της Σεούλ, με την δεσπόζουσα θέση της Ελλάδος, το επιβεβαιώνει. Το «ανδρός επιφανούς πάσα γη τάφος» στην είσοδο όλων των στρατιωτικών νεκροταφείων θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην ιστορία της Νότιας Κορέας. Επομένως δεν είναι "forgotten war".

Το καλοκαίρι του 2003, στο πλαίσιο του εορτασμού των 50 ετών από την υπογραφή της συνθήκης τερματισμού του πολέμου, συνόδευα εκ των καθηκόντων μου, ως ακόλουθος Άμυνας, τους Έλληνες βετεράνους που προσκλήθηκαν. Συζητούσαν κατά την περιοδεία μας για μέρη όπου έλαβαν χώρα σκληρές μάχες, σα να μιλούσαν για γνωστές τοποθεσίες, για το χωριό τους. Για το ύψωμα 381, 326, το ύψωμα Σκοτς, το ύψωμα Νόρι αλλά και για το ύψωμα Outpost Harry, ή "Outpost Haros", όπως το ονόμασαν οι Έλληνες, που  υπερασπίστηκαν 100 Έλληνες και 400 Αμερικανοί από επιθέσεις 10.000 κινέζων για μια εβδομάδα. Σε όλα νεκροί Έλληνες. Τότε αντιλήφθηκα τι είχαν καταφέρει. Ήταν 16 Νοεμβρίου του 1950 που το τάγμα τους, 1000 περίπου ανδρών, αναχωρούσε από το Πειραιά για την Κορέα με το αμερικανικό οπλιταγωγό «Τζενεραλ Χαν» για να γράψει την δική του λαμπρή ιστορία. «Τους Ελληνες πιλότους τους αφήσαμε δύο ημέρες να ξεκουραστούν και μετά τους στείλαμε για emergency evacuation, εκκένωση πεδίου μάχης, στο Hagaru-ri. Απεγκλώβισαν 10.000 Αμερικανούς στρατιώτες, 1000 τραυματίες και πολλούς νεκρούς. Είναι αλήθεια ότι δεν περιμέναμε να επιστρέψουν από την πρώτη τους αποστολή, τόσο δύσκολη ήταν. Και αυτοί επέστρεψαν και απογειώθηκαν πολλές φορές και έγραψαν μεγάλη αεροπορική ιστορία», ήταν τα λόγια που μου είπε βετεράνος αμερικανός πιλότος και εγώ γέμισα από υπερηφάνεια.

Ήταν 11 Νοεμβρίου 1950, πρωί 08:30, που τα επτά C-47 Nτακότα, που αποτελούσαν το περίφημο 13ο σμήνος με 67 άνδρες, απογειώθηκαν από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας και μετά από 10 ανεφοδιασμούς στην Λευκωσία, στο Νταχράν, στο Καράτσι, στο Νέο Δελχί, στο Αλλαχαμπάντ, στην Καλκούτα, στην Μπανγκόγκ, στη Σαϊγκόν, στη Μανίλα, στην Οκινάουα προσγειώθηκαν στην Ιταζούκα της Ιαπωνίας. Πολυήμερο ταξίδι, με άσχημες καιρικές συνθήκες, σε άγνωστα αεροδρόμια χωρίς ραδιοβοηθήματα, με δυσκολίες στις επικοινωνίες, με έλλειψη εμπειρίας στις ραδιοναυτιλίες και στις διαδικασίες πτήσης με όργανα, χαρακτήρισαν εκείνη την ένδοξη ναυτιλία. Τα πληρώματα ξεχωριστά. Οι αξιωματικοί και οι υπαξιωματικοί της πρώτης αποστολής του 13ου Σμήνους ήταν έμπειροι αεροπόροι, βετεράνοι του μετώπου της Μέσης Ανατολής κατά την περίοδο του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και του πρόσφατου ελληνικού εμφυλίου.

Τελικά την 1 Δεκεμβρίου, μετά από 57 ώρες και 45 λεπτά πτήσης έφτασαν στην Ιταζούκα. Στις 4 Δεκεμβρίου προσγειώθηκαν στο καταληφθέν από τους αμερικανούς αεροδρόμιο της βόρειας Κορέας Yonpo για να λάβουν μέρος στην πρώτη τους επιχείρηση την περίφημη Hagaru-ri. Ηταν σαν σημερα.

*Ο Κων/νος Τζαβέλλας είναι Υποπτέραρχος ε.α.

protagon.gr

Δημοσίευση: Ιανουαρίου 08, 2012