Ο λαός στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ στη φυλακή...

Του Γιώργου Πήττα

Αγαπητέ Άκη, με 200000 ευρώ, στρογγυλεύω το ποσό χάριν ευκολίας όλων, θα διασώσεις σε κάποιο βαθμό την υστεροφημία σου εάν και εφόσον μοιράσεις αυτά χρήματα σε ισόποσα μέρη σε 5 ή 6 οικογένειες που αντιμετωπίζουν την εξαθλίωση λόγω ανεργίας και δεν αναμένουν να επιλύσουν τα προβλήματα τους σύντομα.

Επίσης, σου προτείνω να προχωρήσεις άμεσα στις εξής πωλήσεις:

Δύο καναπέδων αρχικής αξίας 34.860 ευρώ σε τιμή έκπληξη 25.000.

Ενός τραπεζιού εισόδου, αρχικής αξίας 21.480 ευρώ σε απίθανη προσφορά, 15000.

Ενός επίπλου εισόδου αρχικής αξίας 4990 στην εξαιρετική τιμή των 2000.

Τα υφάσματα για κουρτίνες που αγόρασε η κυρία σας συνολικής αξίας 18000 ευρώ, να πωληθούν εξευτελιστικά στη μισή τιμή, δηλαδή 9000 ή 10000 ευρώ με προσφορά το κρόσι καναπέ αρχικής αξίας 2,626.

Το κορδόνι για δύο καναπέδες αξίας μόνο 522 ευρώ μπορείς να το κρατήσεις για να παίζεις στη φυλακή.

Αθροίζονται περίπου 50000 ευρώ, ποσό ιλιγγιώδες για πολλούς, πάρα πολλούς συμπολίτες μας που φλερτάρουν όλο και πιο έντονα με την ιδέα της αυτοχειρίας καθώς έχουν χάσει τις δουλειές τους και δεν τα βγάζουν πέρα.

Επιστρέφω τώρα στο αρχικό ποσό που ανέφερα, εκείνο το «στρογγυλεμένο των 200000 ευρώ».

Δεν υπάρχει καμία σοφία επ’ αυτού.

Εφόσον ήσουν διατεθειμένος να «επενδύσεις» τόσα χρήματα για να «καθαρίσεις» μέσω μιας επικοινωνιακής αντεπίθεσης που θα οργάνωνε για σένα κάποιος αετονύχης, και εφόσον όπως μπορώ να υποθέσω δεν έλαβε ποτέ ολόκληρο το ποσό γιατί κανένας αετονύχης δεν μπορεί να σε σώσει, τότε σου προτείνω το ίδιο κεφάλαιο ή και μικρότερο να το διαθέσεις στους απελπισμένους που γέννησαν οι δικές σου πρακτικές και οι πρακτικές των ομοίων σου στο ΠΑΣΟΚ. Απλά πράγματα.

Ο λαός στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ στη φυλακή.

Μα…το «όλον ΠΑΣΟΚ;» θα αναρωτηθεί κάποιος –ίσως.

Η κοινή λογική αναρωτιέται:

Είναι δυνατόν ένα «ιστορικό στέλεχος» του κόμματος, ένας εκ των εξαπτέρυγων του ιδρυτή, να συμπεριφέρεται έτσι επί χρόνια και να μην το ξέρει κανείς; (πολλά γέλια)

Όχι βέβαια, η άρνηση σε αυτό το ερώτημα υπερβαίνει κάθε όριο ανοχής.

Και ο κος Τσοχατζόπουλος ασφαλώς δεν είναι ένας.

Υπάρχουν πολλοί ακόμα μέσα και έξω από το ΠΑΣΟΚ , που με εφαλτήριο τα κάποτε κόμματα εξουσίας θησαύρισαν αρμέγοντας την αγελάδα, μέχρι που αυτή στέγνωσε, αποστεωμένη θρυμματίστηκε και κατέρρευσε πτώμα στα πόδια των Αγορών.

Μαζί τα φάγανε που λέει και εκείνος ο τσο…συγνώμη ο τρομερός Πάγκαλος που με αδιανόητη υποκρισία αποφεύγει να κάνει την έστω στοιχειώδη αυτοκριτική του αναγνωρίζοντας πως αυτοί δίδαξαν μεθοδικά το φαγοπότι, πως αυτοί εκπαίδευσαν συστηματικά στη ρεμούλα και τη βολή μια κοινωνία ολόκληρη.

Τώρα σε κατάσταση ασύστολης υστερίας, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να ανακόψουν το ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς καμία στρατηγική, χωρίς καμία πολιτική επιχειρηματολογία, αλλά μόνο με απίθανα επίθετα και σκιάχτρα του 1950.

Με αποτέλεσμα να φυσάνε όλοι μαζί στα πανιά της βαρκούλας του ΣΥΡΙΖΑ που όσο ταξιδεύει τόσο τείνει να μεγαλώνει και να γίνεται καράβι.

Είτε έχουν χάσει την ψυχραιμία τους μπροστά στο ενδεχόμενο να χάσουν το καθεστώς για πρώτη φορά στην ιστορία, είτε το κάνουν επίτηδες γιατί δεν θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη της επιδιόρθωσης για την οποία ξέρουν περισσότερα από όσα ξέρουμε όλοι οι υπόλοιποι, είτε είναι απλώς ηλίθιοι.

Άλλη εξήγηση, δεν μπορώ να βρω.

Ο κος Βενιζέλος, δήλωσε χτες: «Τώρα, μπορούμε να πετύχουμε αλλαγή των δυσμενών όρων του μνημονίου»

Κανονικά, ο κος Βενιζέλος έπρεπε να πει: « Τώρα που το εκλογικό σώμα ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ δεύτερη δύναμη και έχει την τάση να του δίνει δυναμική πρωτιάς, μπορούμε να πετύχουμε αλλαγή των δυσμενών όρων του μνημονίου, γιατί πια, όλοι κατάλαβαν πως το πειραματόζωο ξεπέρασε τα όρια της αντοχής του».

Αργά κύριε Βενιζέλο. Πολύ αργά.

Και για να κλείσω όπως άρχισα:

Άκη, θυμάσαι την εποχή του χρηματιστηρίου;

Ε, λοιπόν Άκη, πούλα. Πούλα Άκη και μοίραζε. Όσο είναι καιρός.

Ο λαός στην εξουσία, το ΠΑΣΟΚ στη φυλακή. Γιατί ο Άκης, είναι το ΠΑΣΟΚ.

Επίλογος:

Ακόμα και αν ο ΣΥΡΙΖΑ βρεθεί αυτοδύναμος στην κυβέρνηση όχι μόνο δεν θα αλλάξει κάτι αυτομάτως, αλλά τότε θα έρθουν τα απείρως πιο δύσκολα.

Γιατί, δεν είναι μόνο τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις και όλα όσα έχουν προκαλέσει- και για τα οποία ελπίζω και θέλω να είναι σε θέση να κάνει διαπραγμάτευση.

Είναι κυρίως, ένα αχανές, ακίνητο, αντιπαραγωγικό απαίδευτο σε μεγάλο βαθμό κράτος, που λειτουργεί ερήμην των λοιπών πολιτών για να υπηρετεί τον εαυτό του μόνο, μαθημένο έτσι, εδώ και πάρα πολλές δεκαετίας από αυτούς που το διαμόρφωσαν και το διέφθειραν.

Μιλάμε ουσιαστικά για ένα κράτος στρεβλό από την ίδρυσή του, το οποίο λειτουργεί με όρους του 19ου αιώνα –από τότε κακοφορμισμένους, που πρέπει κάπως να έρθει στον 21ο αιώνα. Αυτό, δεν θα γίνει ούτε με καλή θέληση, ούτε ανώδυνα, ούτε τρυφερά και συναινετικά. Η ρήξη, δεν είναι μόνο προς απέναντι.

Πως γίνεται αυτό; Ε, δεν έχω ιδέα.

@pittasgeorge

Δημοσίευση: Μαΐου 27, 2012