Ο φαύλος κύκλος των φαύλων της εξουσίας…

Ο σημερινός τίτλος του άρθρου έχει επικαιρικό χαρακτήρα, αφού συνδέεται με την έναρξη στο Εφετείο της δίκης του Ακη Τσοχατζόπουλου, συγγενικών του προσώπων και συνεργατών του…Μόνο που οι κατηγορίες για την εμπλοκή του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ στο σκάνδαλο των υποβρυχίων, το “μαύρο χρήμα”, την αδικαιολόγητα μεγάλη ακίνητη περιουσία, τις offshore εταιρίες και τους παχυλούς τραπεζικούς λογαριασμούς, θυμίζει δραστηρότητα ψύλλου επί κέρατος βοός, σε σχέση με την πολιτική διαφθορά, τα πολιτικά σκάνδαλα, αλλά και τη διαπλοκή, που τις τελευταίες δεκαετίες συνιστούν παθογένεια του έθνους.

του Στέλιου Συρμόγλου

Σκάνδαλα στην Ελλάδα. Με αναρριχόμενους στην εξουσία διαφθορείς. Και αδηφάγους διαπλεκόμενους, που ως τρωκτικά κατατρώγουν τον κοινωνικό ιστό. Εκμαυλίζουν πολιτικές συνειδήσεις και περιχαρακώνουν το ήθος μ’ ένα πλέγμα αναπόδραστης διαφθοράς. Απρόσκλητοι πολιορκητές της δόξας και θηρευτές του εύκολου πλούτου, διασπαθίζουν το δημόσιο χρήμα και επιδίδονται σε κομπίνες και ρεμούλες. Πολιτικοί ηγήτορες στην Ελλάδα έχουν εκποιήσει κάθε σοβαρότητα και υπευθυνότητα, προς χάριν ευκαιριακών κομματικών και προσωπικών συμφερόντων.

Κυριαρχούν ο θεατρινισμός και η ηθική γυμνότης. Μέρος μήπως μιας ανυπέρβλητης και αδυσώπητης διαδικασίας; Μήπως η τόλμη να ειπωθούν και να αποκαλυφθούν τα πράγματα όπως ακριβώς έχουν , θεωρείται υβρεολόγιο; Από ποιούς όμως; Από τους τεχνίτες των “στοχαστικών προσαρμογών” και τους συγκροτούντες απόψεις με ποσοστά, ώστε να αρέσουν σ’ όλoυς;

Κακοδιοίκηση, δημαγωγία, που αναπαράγεται σε ευρήματα για να δικαιολογήσει την ανυπαρξία επιτευγμάτων. Γραφειοκρατία, ρουσφέτι, αφανείς κλίκες και νόμιμες σπείρες. Λυμεώνες του κρατικού χρήματος. Μηρυκασμός των πολιτικών παθών. Ανταποδοτική μνήμη και απωθήσεις. Ευπιστία του εκλογικού σώματος, η οποία επιτείνει την υποσχεσιολογία και υποσχεδιολογία.

Ανατροπή της λογικής των πραγμάτων, που επιτρέπει να βρίσκουν καταφύγιο κάθε είδους αρουραίοι της πολιτικής και να συντηρείται η μαθηματικά διαψευδόμενη λαική προσδοκία. Με τελική κατάληξη τον γενικό αρνητισμό, από τον οποίο επωφελούνται πάλι κάποιοι ευκαιριακοί ψευδοσωτήρες, τύπου Σαμαρά και Βενιζέλου, πουλώντας αδαπάνως ελπίδα…

Αυτός ο φαύλος κύκλος σταθεροποιεί τις σατραπείες των φαύλων στην πολιτκή και στους τομείς της εξουσίας. Και έτσι διαποτίζονται τα πάντα με την οσμή της διαφθοράς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο εμποδίζεται και ο εκσυγχρονισμός, η πραγματική “επανίδρυση” του κράτους, που συναρτάται με το γενικότερο ήθος και όχι με την ελληνική “κουτοποηριά”, που θεωρεί όλους τους άλλους κουτόφραγκους.

Ο δε “ανατολισμός” είναι η ιδιάζουσα εκείνη φαυλότητα που παρουσιάζεται ως ξεχωριστή μορφή φυλετικής εξυπνάδας. Αυτή κατατρώει κι αλλοιώνει το περιεχόμενο και την έννοια του φιλότιμου και της αδρής παλικαριάς, που πράγματι ήταν ιδιότυπα χαρακτηριστικά του λαού μας.

Στον τόπο μας ευδοκιμούν αλαζονεία, πολιτική απάτη και φόβος. Εντιμότητα, σεμνότητα και ανδρεία έμειναν λέξεις απογυμνωμένες από περιεχόμενο. Χρόνια τώρα πριονίζουμε τη ρίζα μας και μπολιάζουμε το κορμί του έθνους με θνησιμαία. Μας απέμεινε μόνο ο ήχος των κυμβάλων που αλαλάζουν…

Και φτάσαμε στη λήθη των αξιών και στον εξοβελισμό των αξίων. Σε μονοδιάστατες και μονοσήμαντες ερμηνείες των προβλημάτων της κοινωνίας. Μένουμε αγκιστρωμένοι στην επιφάνεια των γεγονότων. Μας ενδιαφέρει το “σεβίρισμα” της πολιτικής απάτης. Αδιαφορούμε για την πραγματική ερμηνεία των όσων συμβαίνουν. Αποδεχόμαστε τη “φτιασιδωμένη” πολιτική και τη ροή των γεγονόιτων, όπως “φιλότιμα” μας πλασάρουν από τα ΜΜΕ οι διαπλεκόμενοι με την εκάστοτε εξουσία.

Επικεντρωνόμαστε στο υποτιθέμενο απτό γεγονός, όπως για παράδειγμα στην…πολύκροτη δίκη Τσοχατζόπουλου, με διάθεση μάλιστα κουτσομπουλίστικη, αφού η “μεγαλομανία”, ο βίος και η πολιτεία του πρώην υπουργού και της συζύγου του αποτελούν πλέον εύκολη λεία των σπερμολόγων…Και είναι οι ίδιοι σπερμολόγοι και σημερινοί άτεγκτοι επικριτές του Ακη Τσοχατζόπουλου, μεταξύ των οποίων και διακεκριμένοι δημοσιογράφοι, που διαγκωνίζονταν έξω από το γραφείο του για κάποιο ρουσφέτι ή “καμάρωναν” ως προσκεκλημένοι στις δεξιώσεις του άλλοτε εύρωστου σε χρήμα και εξουσία ζεύγους….

Ο φαύλος κύκλος των φαύλων της πολιτικής, που ξέρει πως να ρίχνει “στάχτη στα μάτια” του λαού. Ξέρει πως να δημιουργεί εντυπώσεις μόνο και μόνο για το θεαθήναι και την ακόρεστη λαική βουλιμία για σπερμολογίες και τηλεοπτικά πλάνα υποτιθέμενης κοινωνικής δικαιοσύνης και πολιτικής βούλησης, για πάταξη της διαφθοράς…Ενα παλκοσένικο τσαρλατάνων η Ελλάδα. Ο τόπος της ρεμούλας, νόμιμα και παράνομα.

Πόσοι σκεπτόμενοι ευελπιστούν ότι θα γίνουν “αγγελούδια” οι εθισμένοι στην απάτη πολιτικοί. Ρίχνουν στο πλήθος έναν σχεδόν αποδεδειγμένα “χαμένο” Τσοχατζόπουλο για λιθοβολισμό, αφού έχουν εξασφαλίσει τις προυποθέσεις να μην υπάρξουν παράπλευρες απώλειες, και καλύπτουν εαυτούς και πολλούς άλλους που ενέχονται σε σκάνδαλα ολκής, γνωστά και λιγότερο γνωστά…

Τα σεσημασμένα σκάνδαλα, άλλωστε, εντάχθηκαν στην πολιτική σκοπιμότητα. Οι σημερινές σκοπιμότητες είναι πίσω από τη Δικαιοσύνη. Φτάσαμε να λέμε ότι η Δικαιοσύνη δεν λειτουργεί ή να αμφισβητούμε την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας της. Για κάποιους μάλιστα παραλειτουργεί. Είναι γνωστό δε ότι τον Χριστό δεν τον σταύρωσε η δικαιοσύνη, αλλά η σκοπιμότητα των φαρισαίων και της Ρώμης. Η ίδια σκοπιμότητα απελευθέρωσε τον ληστή Βαραββά.

Η υψηλότερη σκοπιμότητα είναι η εξουσία. Η διατήρηση της εξουσίας. Οι περισσότεροι πολιτικοί χρησιμοποιούν το όποιο μυαλό διαθέτουν, για να μεθοδεύουν τα χείριστα. Οσοι καταφέρνουν να αναρριχηθούν στα επίπεδα των σκοπιμοτήτων, έχουν όλες τις καλύψεις. Οι ολίγιστοι απλώς παλεύουν και πολλές φορές σκιαμαχούν…

Και ενώ ο κρατικός κορβανάς προσπαθεί να γεμίσει με το “ζουμί” των αγροδίαιτων χελωνών, δηλαδή από το εισόδημα των μισθοσυντήρητων και των μεροκαματιάρηδων, οι…μεταξοσκώληκες της πολιτικής και οι συνοδοιπόροι τους στην απάτη επιχειρηματίες, όλα τούτα τα χρυσοφόρα ερπετά, που δεν έχουν το κλασσικό χρώμα που ξέρουμε, είναι μπλέ, πράσινα, κίτρινα, επιβιώνουν πλουσιοπάροχα γιατί είναι ασπόνδυλοι.

Να το ηθικό δίδαγμα: Γίνετε ασπόνδυλοι Ελληνες και κάποιοι θα καταφέρετε να ανεβείτε από την κοπριά στη μουριά. Είναι μια στάση αποδεκτή από τους πολλούς κρατούντες. Αν τώρα φανείτε “κακότυχοι” και βρεθείτε στη θέση του Τσοχατζόπουλου, πάλι κάτι θα επινοήσει το σύστημα της πολυπρόσωπης απάτης, για να μην παρασύρετε στην κατρακύλα σας κι αλλους ασπόνδυλους μεταξοσκώληκες της διαφθοράς…

http://freepen.gr

Δημοσίευση: Απριλίου 24, 2013