Ο Richard Hugh Blackmore, γεννήθηκε στις 14 Απριλίου του 1945 στο Weston-super-Mare της Αγγλίας, αλλά μετακόμισε στο Hesston του Middlesex στην ηλικία των 2 ετών και είναι ιδρυτικό μέλος αμφότερων των Deep Purple και Rainbow ενώ είναι ενεργό μέλος των σημερινών Blackmore’s Night.
Ο πατέρας του, του αγόρασε την πρώτη του κιθάρα στα 11, με την συμφωνία, η να πάρει κάποιον να τον διδάξει σωστά η θα του την φορέσει κολάρο! Έτσι, για ένα χρόνο έκανε μαθήματα κλασσικής κιθάρας, μαθαίνοντας τον τρόπο να χρησιμοποιεί την πένα και την κατάλληλη δύναμη στο παίξιμο…Στα νεανικά του χρόνια, οι επιρροές του, προήλθαν από rockers σαν τους Hank Marvin και Gene Vincent, και αργότερα από country «παίχτες» σαν τον Chet Atkins. Το παίξιμό του συνεχώς καλυτέρευε και στις αρχές των 1960s, ξεκίνησε σαν session player για τις Joe Meek’s music productions παίζοντας με διάφορες bands. Έγινε μέλος των instrumental combo The Outlaws ενώ συνόδευσε τον Heinz (έχει παίξει στο top ten hit “Just Like Eddie”), τους Screaming Lord Sutch, Glenda Collins και Boz μεταξύ άλλων.
Όσο έπαιζε με τον Joe Meek, γνώρισε τον ηχολήπτη Derek Lawrence, που αργότερα έκανε την παραγωγή στα πρώτα 3 άλμπουμ των Deep Purple. Μαζί με τον οργανίστα Jon Lord ίδρυσαν το hard rock group Deep Purple το 1968, των οποίων και ήταν μέλος από το 1968-1975 και ξανά από το 1984-1993. Στο αρχικό συγκρότημα, συμμετείχαν οι Rod Evans (vocals), Nick Simper (bass), Jon Lord (keyboards), and Ian Paice (drums). Έκαναν ένα επιτυχημένο US single με το remake του τραγουδιού “Hush” , ενώ μετά από 3 άλμπουμ, οι Evans και Simper αντικαταστάθηκαν από τους Ian Gillan (vocals) και Roger Glover (bass). Με αυτούς δημιούργησαν το επόμενο studio album, το In Rock, αλλάζοντας το ύφος του συγκροτήματος, με κατεύθυνση προς το hard rock. Στο album με τίτλο Machine Head, η μπάντα αρχικά σχεδίαζε να το ηχογραφήσει στο casino του Montreux, αλλά ακριβώς την νύχτα πριν την ηχογράφηση και ενώ το casino φιλοξενούσε ένα κονσέρτο με τον Frank Zappa και με μέλη των Deep Purple σαν support, κάποιος πυροβόλησε με πιστόλι φωτοβολίδων, βάζοντας φωτιά που κατέστρεψε το κτήριο! Mε αφορμή εκείνο το περιστατικό, γράφτηκαν οι ιστορικοί στίχοι του περίφημου “Smoke on the Water”. Το κομμάτι ξεκινάει με τα διάσημα ακόρντα/riffs της Fender του Blackmore, τα διασημότερα που έχουν γίνει ποτέ για κομμάτι της rock σκηνής.
H παρουσία του στους Deep Purple είναι καταλυτική. Το συγκρότημα διαλύεται το ’74 και ακολούθως το 1975 ιδρύονται οι Ritchie Blackmore’s Rainbow ( Ronnie James Dio, Cozy Powell). Το όνομά τους ήταν εμπνευσμένο από ένα Hollywood Bar and Grill ονόματι Rainbow που συνήθως σερβίριζε rock stars, groupies και φανατικούς του rock.
Η συνέχεια είναι γνωστή, ο Ritchie έπειτα απο το Finyl Vinyl διαλύει το σχήμα και σε συνεργασία με τους Gillan, Glover, Lord και Paice γίνονται ένα “Mark Two” line-up που είχε διαδρομή απο τα μέσα του ’80 ως το 1993, όπου αποχώρησε απο το σχήμα. Έκτοτε μετά απο μια παρένθεση επανασύνδεσης των Rainbow βρίσκεται με τους Blackmore’s Night εως σήμερα.
FENDER RITCHIE BLACKMORE – Η κιθάρα που έγραψε το “Smoke on the water”
Η κιθάρα που συντροφεύει το Blackmore σε όλη τη μουσική του διαδρομή είναι μια Fender Stratocaster του 1970, με αρκετές δικές του τροποποιήσεις, Η βασικότερη όλων είναι η κλιμακωμένη “scalloped” rosewood ταστιέρα. Το setup των μαγνητών είναι άλλη μία αποκλειστικότητα της κιθάρας, αφού ο Ritchie έβαλε ένα Seymour Duncan® Quarter Pound Flat™ SSL-4 Single-Coil Strat® Pickup στο μπράτσο, και ένα Reverse Wound/Reverse Polarity Seymour Duncan® Quarter Pound Flat™ SSL-4 Single-Coil Strat® Pickup στη γέφυρα. Το σετ συμπληρώνει ένας Non-Active “Dummy” Pickup (Middle) στη μέση, ο οποίος λειτουργεί σαν δεύτερο πηνίο για τις θέσεις bridge και neck για αποφυγή θορύβου.Όλα τα παραπάνω δίνουν το χαρακτήρα και το χρώμα του ήχου του διάσημου μουσικού και η Fender παρουσίασε στις αρχές του 2009 το signature μοντέλο, μια που οι παραγγελίες στο Custom Shop ήταν τόσες που δεν έβγαιναν εις πέρας οι υπόλοιπες υποχρεώσεις του ειδικού team. Έτσι μπορεί ο καθένας απο εμάς να γευτεί την ιδιαιτερότητα της αίσθησης και του ήχου μιας κιθάρας “θρύλου”.
Τα χαρακτηριστικά της είναι:
Σώμα: Alder
Neck: Maple, “U” Shape, (Gloss Polyurethane Finish)
Ταστιέρα: Graduated Scalloped Rosewood, 7.25” Radius (184 mm)
Τάστα: 21 Vintage Style Frets
Μαγνήτες: 1 Seymour Duncan® Quarter Pound Flat™ SSL-4 Single-Coil Strat® Pickup (Neck),
1 Non-Active “Dummy” Pickup (Middle), 1 Reverse Wound/Reverse Polarity Seymour Duncan® Quarter Pound Flat™ SSL-4 Single-Coil Strat® Pickup (Bridge)
Controls: Master Volume, Tone 1. (Neck and Middle Pickup), Tone 2. (Bridge Pickup)
Επιλογέας: 3-Position
Γέφυρα: Vintage Style Synchronized Tremolo
Κλειδιά: Fender® Vintage “F” Style Tuning Machines
Μεταλλικά μέρη: Chrome
Pickguard: 3-Ply White
Scale Length: 25.5” (648 mm)
Width at Nut: 1.650” (42 mm)
Μοναδικά χαρακτηριστικά: Graduated Scalloped Rosewood Fretboard, Ritchie Blackmore Signature on Front of Headstock, Flush Mounted Dunlop® Straplok® Retainer System Buttons, Large ʽ70s Style Headstock, ʽ70s Style Decal, Bullet Truss Rod Adjustment Nut, 3-Bolt Neck Plate with Micro-Tilt™ Neck Adjustment, Pearloid Dot Position Inlays, Black Plastic Knobs, Pickup Covers, Tremolo and Switch Tips, Synthetic Bone Nut
Χρώμα: Olympic White (Polyester Finish)
Special thanks στο Γρηγόρη Δεσύπρη για τις πληροφορίες γύρω από τη βιογραφία του Blackmore.
musicorama.gr
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.