ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΑΧΟΣ - ΤΟ "ΑΗΔΟΝΙ" ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ (video)

Ο ΓΝΗΣΙΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΣΤΟ ΑΝΑΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

Το δημοφιλέστατο "αηδόνι" της μεταπολεμικής δημοτικής μας μουσικής, κατάγεται από τα Γιάλουτρα Aιδηψού Ευβοίας.

Διετέλεσε παράλληλα και ψάλτης, με πολυετή θητεία (1951-62) στον Χορό της Μητρόπολης Αθηνών (δίπλα στον πρωτοψάλτη Σπ. Περιστέρη).

Πρωτοεμφανίστηκε ως επαγγελματίας τραγουδιστής "πρώτης σειράς" γύρω στο 1957 και σε σχετικά σύντομο διάστημα τραγουδούσε με μεγάλη επιτυχία στη "Ζούγκλα", το φημισμένο παραδοσιακό "στέκι" (αργότερα εμφανίστηκε στον «`Ελατο», στο «Ελληνικό Γλέντι», κ.λπ., με τελευταία εμφάνιση στον «Πλάτανο»). `Εγινε ευρύτατα γνωστός και δέχτηκε πολλές προσκλήσεις από την απανταχού Ομογένεια. `Ετσι επισκέφθηκε την Κύπρο, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, την Κεντρική Ευρώπη, την Αγγλία, κ.λπ. Τραγούδησε στην ταινία "Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας" με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ενώ επί σειρά ετών είχε τακτική εβδομαδιαία εκπομπή στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Ενόπλων Δυνάμεων (Κυριακή, στις 10 π.μ.). `Αλλες κινηματογραφικές ταινίες που εμφανίστηκε: "Γερακίνα", "Γκόλφω", "Μαρία Πενταγιώτισσα", "Σαρακατσάνισσα", "Γιαγκούλας", κ.λπ. Από τους LP δίσκους του (και τις ανατυπώσεις) επισημαίνουμε: "`Ελατα και θυμάρι" (1962), "Δημοτικά Νο 1" (1963), "Δημοτικά" (1968), "Ελληνικά δημοτικά τραγούδια" (1971), "Δημήτρης Ζάχος" (1972), "Δημοτική Ανθολογία, 7" (1974), "Δημήτρης Ζάχος" (1974), "Δημήτρης Ζάχος" (1975), "`Αχ μωρ' γιε μου" (1979), "30 χρόνια" (1982), "Δημοτικό πανηγύρι" (1985), "Χωριό" (1987), "Τα αηδόνια του δημοτικού τραγουδιού" (1988, «live»), «Παιδιά της Σαμαρίνας» (1996), «Τραγούδια από τις 45 στροφές» (1997), κ.λπ. Μεγάλες επιτυχίες του υπήρξαν τα τραγούδια: "Μια βοσκοπούλα αγάπησα", "Μοδίστρες και κομμώτριες", "Τρεις μαυροφόρες πέρασαν", "Στα ξένα γιόκα μ' να μην πας", "Παιδιά μου σαν περάσετε στην αγορά Διστόμου", "Τάχα δεν ήμουν νιος και εγώ", "Ποιος έχει πέτρινη καρδιά", "Παιδιά μου ταξιδιάρικα", "Νύσταξαν τα ματάκια μου", "Ταίρι μου ξενιτεμένο", "Με βλέπεις μάνα που γελώ", "Οι Γιώργηδες", "Κουμπάρα να με συμπαθάς", κ.λπ.

από το "Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής"

του Τ. Καλογερόπουλου

πηγή : www.musipedia.gr

Ο Δημήτρης Ζάχος γεννήθηκε στα Γιάλτρα Αιδηψού Ευβοίας.

Από μικρός πήγαινε σαν ψάλτης με τον παπατσάκαλο ο οποίος με τον Χατζημάρκου το πήγαιναν στον Βόλο να ψάλλει. Στα 24 του, τον πήρε ο Χατζημάρκου και τον έφερε στην Αθήνα όπου τραγούδησε στον σταθμό ενόπλων δυνάμεων όπου και έκατσε 3 μήνες. Εκεί τον άκουσαν ο Γιώργος Οικονομίδης ,ο Αθηναίος οι οποίοι τον πήραν για να κάνει διαφημίσεις. Αργότερα δίνει εξετάσεις στο ωδείο Αθηνών και βγαίνει πρώτος.

Τον ακούει ο Περιστέρης και τον παίρνει να τραγουδήσει στην Μητρόπολη Αθηνών, μόλις τον ακούνε να τραγουδάει το κοινό ενθουσιάστηκε. Τραγουδούσε στην Μητρόπολη Αθηνών από το 1951 μέχρι το 1962.

Το 1960 ηχογραφεί τον πρώτο του δίσκο "Με βλέπεις μάνα που γελώ", ακολουθούν και άλλα όπως: "Μασής βουνά μου όμορφα", (τσάμικο), "Με κατηγόρησε ο ντουνιάς" (τσάμικο), "Ταίρι μου ξενιτεμένο" (Καλαματιανό), "Τα φτωχαδάκια" (συρτό), "Δε θα βρεις σαν και 'μενανε" (συρτό) και "Θα 'ρθω για αρραβώνα" (συρτό). Τα οποία κάνουν πάταγο. Επίσης το 1951 έπαιξε σε πολλές ταινίες στον κινηματογράφο, μερικές από αυτές είναι: η Γκόλφω με τους Φωτόπουλο, Κατζή, Βύρων Πάλη, Βαλάσκο. Η πενταγιώτισσα με τους Μπάρκουλη, Βουγιουκλάκη, Κωνσταντάρα, Χατζηχρήστο κ.α. Επαγγελματικά άρχισε να τραγουδά το 1955 στο κέντρο "Ζούγκλα" (ελληνική λεβεντιά) και ταυτόχρονα συνέχιζε να τραγουδά σε πανηγύρια. Έχει συνεργαστεί με αξιόλογους κλαρινίστες όπως: Σαλέας, Βασιλόπουλος, Σούκας Βαγγέλης. Με βιολιά όπως: Κόρος, Αραπάκης Ηλίας, Σούκας. Ο Δημήτρης Ζάχος συνέχίζει να τραγουδά σε πανηγύρια και γάμους.

Τα τελευταία χρόνια, βέβαια, σπανίζουν οι εμφανίσεις του στο Αριστερό Αναλόγιο της Μητροπόλεως Αθηνών, όπου συνήθιζε να αποδίδει το " Σε υμνούμεν..." με την γνήσια παραδοσιακή του φωνή, με την ευγενική παραχώρηση του Λαμπαδάριου κ. Αλέξη Κατσαρού.

Δημοσίευση: Μαΐου 26, 2013