Ανοιχτή επιστολή προς ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ

Επειδή φαίνεται να ανήκουμε σε τελείως διαφορετικούς κόσμους, παρότι είμαστε στριμωγμένοι στην ίδια γωνιά της γης και επειδή θα έπρεπε κάπου κάπου να συνακούγονται οι κόσμοι μας, καθώς δεν είμαστε απλά συγκάτοικοι σε αυτήν την χώρα, αλλά εσείς κουμαντάρετε εκτός από τις ζωές των οπαδών σας και τις ζωές όλων όσων έχουμε την ατυχία και επειδή ΟΛΟΙ «συζητάτε» μόνο με αυτούς που σας χειροκροτούν, παίρνω την πρωτοβουλία, για λογαριασμό του εαυτού μου και μόνο φυσικά. Τώρα, αν πράγματι εκπροσωπώ τον εαυτό μου και μόνο, ενώ εσείς εκπροσωπείτε τον λαό, θα το δείξει ο καιρός… 

Βέβαια το «ανοιχτή επιστολή» είναι τρόπος του λέγειν, καθώς πλέον μόνο το parakato ανάμεσα στον γαλαξία των μπλόγκς που «δημοσιεύουν όλες τις απόψεις» συνεχίζει να αναρτά τις «ακρότητες» μου. Γι αυτό το κείμενο αυτό το στέλνω και σε όσα περισσότερα από τα προβεβλημένα στελέχη σας μπορώ, εκτός από την επίσημη διεύθυνση των κομμάτων σας (ή των προέδρων) καθώς και σε μερικά ακόμη δημόσια πρόσωπα.

Οι συνέπειες της αοριστολογίας

Θεώρησα καλή αφορμή την ΕΡΤ για το στρίβειν (από το προσκήνιο) δια των εκλογών και για τους τρείς εταίρους, αλλά με διέψευσε η ματαιοδοξία του Βενιζέλου. Για να πούμε την αλήθεια, η τακτική του από πολιτικάντικης σκοπιάς ήταν αριστοτεχνική. Από παρείσακτος κολαούζος έτοιμος να εξοβελιστεί από την κυβέρνηση και την πολιτική σκηνή, έγινε εν μία νυκτί το αφεντικό της κατάστασης. Προς το παρόν ισότιμος εταίρος και σύντομα μπορεί να τον δούμε να παίρνει (άτυπα και πάλι) τα ηνία. Εχει κι άλλο ένα σημαντικότατο όφελος. Το βουλώνει σε όλους αυτούς, που έλεγαν, ότι με τις άμεσες εκλογές μεθοδεύει την παραγραφή στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Το αστείο είναι το ποιοι ζήταγαν άμεσες εκλογές (και άρα παραγραφή).

Η παραγραφή, ή η καταδίκη δεν πρόκειται να επηρεάσουν την ζωή μας. Όχι ότι θα συγχωρηθεί οποιασδήποτε μορφής παραγραφή, αλλά αυτό που επείγει για τον λαό, είναι απλά η επιβίωση και είναι αυτονόητο, ότι δεν θα συγχωρήσει αυτούς, που του στερούν ακόμα και αυτό το δικαίωμα. Το βέβαιο όμως είναι, ότι μετά το στραπατσάρισμα του λαού, θα έλθει και το δικό τους στραπατσάρισμα. 

Το γιατί δεν έγινε τώρα το στραπατσάρισμα των κυβερνητικών, οφείλεται στην ανεπάρκεια του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Βεβαίως τα δημοσιογραφικά ενεργούμενα έσπευσαν να καλλιεργήσουν κλίμα καταστροφής για το ενδεχόμενο άμεσων εκλογών, κατευθύνοντας έτσι για άλλη μία φορά την κοινή γνώμη σε αρνητική στάση απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο, αλλά αν ο λαός έβλεπε μία πραγματική εναλλακτική διέξοδο σε αυτά τα κόμματα, θα εκφραζόταν πολύ διαφορετικά και στις δημοσκοπήσεις και στο διαδίκτυο και στους δρόμους. Εάν είχαν πραγματικά προγράμματα, εάν δεν διατηρούσαν ανέγγιχτα μέχρι σήμερα όλα τα χαρακτηριστικά της λαϊκίστικης ρητορείας, ο λαός θα τους εμπιστευόταν και θα ανέτρεπε άμεσα την κυβέρνηση.

Και για να πούμε και των ΜΜΕ το δίκιο. Αν όντως υπήρχε μία εναλλακτική πρόταση διεξόδου συγκροτημένη σε πολιτικό φορέα, η σημερινή στάση τους θα ήταν εγκληματική. Τώρα όμως γιατί να κλονίσουν εκείνοι την κυβέρνηση (περισσότερο από όσο την κλονίζουν οι ίδιες της οι επιλογές); Και κυρίως, τι ακριβώς να προβάλλουν από τους άλλους; Τα ανύπαρκτα σχέδια, ή την ανύπαρκτη νομοθετική τους προετοιμασία; Τρείς εκλογικές αναμετρήσεις έγιναν, υπό το βάρος της κρίσης, με τους διεκδικητές να μας προβάλλουν κάτι σαν πρόγραμμα απέναντι στην απαίτηση του καθαρού προεκλογικού λόγου. Το κάτι σαν πρόγραμμα του Παπανδρέου ήταν Δωρικά λιτό «Με λένε Παπανδρέου- λεφτά υπάρχουν- στοπ». Εγώ δεν κατάλαβα τίποτα· ο λαός κατάλαβε, έκανε την επιλογή του και όταν κατάλαβε, ότι εννοούσε τα δικά του λεφτά, έσκουζε «δεν τα φάγαμε μαζί, δεν τα φάγαμε μαζί». Το κάτι σαν πρόγραμμα του Σαμαρά στις εκλογές του Μαΐου ήταν το Ζάππειο του προηγούμενου Σεπτέμβρη, το οποίο κατά την δέσμευση του ίδιου θα είχε μετουσιωθεί σε πλήρες κείμενο νόμου σε δύο μήνες, δηλαδή 7 μήνες πριν τις εκλογές. Ακόμα περιμένουμε…

Το κάτι σαν πρόγραμμα του Σαμαρά (και των εταίρων του) για τις εκλογές του Ιουνίου, ήταν ακόμα πιο λιτό από το Ζάππειο: «παραμένουμε στο ευρώ, ότι και να γίνει»!!!!! Οσο για το «αντίπαλον δέος» οι καθαρές και σαφείς κουβέντες περίσσεψαν: «Μένουμε στο ευρώ· φεύγουμε απ το μνημόνιο»!!!!! Και ύστερα «αναρωτιώνται» για το μεγάλο ποσοστό αποχής από τις εκλογές και την πολιτική και σπεύδουν να χαρακτηρίσουν τον κόσμο, που οι ίδιοι αποκλείουν από την ουσιαστική συμμετοχή στην λήψη αποφάσεων. Μας καλούν να «συμμετέχουμε» κρίνοντας τους από την τηλεοπτική τους εικόνα και τις αοριστολογίες τους και επειδή δεν μας συναρπάζει και τόσο η «συμμετοχή» από θέσεως χειροκροτητή, μας λένε και αλλοτριωμένους.

Η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος ο λαός δεν απαιτεί συγκεκριμενοποιημένες δεσμεύσεις. Δεν ξέρω, τι πρέπει να πάθει ακόμα, για να τις απαιτήσει και δεν ξέρω, πως μπορώ να συμβάλλω εγώ σε αυτό; Υποθέτω, ότι θα πρέπει να επιμείνω και με κάθε αφορμή να επανέρχομαι. Εύχομαι και ελπίζω, ότι ο «κόπος» μου τελικά δεν θα πάει εντελώς χαμένος. Απευθυνόμενος λοιπόν σε όσους συμπολίτες με τιμούν με την ανάγνωση των άρθρων μου, ρωτάω: Γιατί είναι ψιλά γράμματα, να μας παρουσιάζουν οι υποψήφιοι τους νόμους τους πριν τις εκλογές; Με τους νόμους δεν μας κυβερνούν; Γιατί να επιλέγουμε τους νομοθέτες από το οτιδήποτε άλλο, εκτός από τους νόμους, που θα μας επιβάλλουν; Αν μόνοι μας χαρακτηρίζουμε τους εαυτούς μας ανεπαρκείς να κρίνουμε τους νόμους, που ορίζουν την ζωή μας, για ποια δημοκρατία μιλάμε; Την «δημοκρατία» του εξοργισμένου όχλου; Υπάρχει περίπτωση, να αποφύγουμε αυτήν την «δημοκρατία», όταν μόνοι μας αυτοπροσδιοριζόμαστε ως άλαλοι ακροατές; Το μόνο που θα κάνουμε, θα είναι να εξοργιζόμαστε κάθε φορά, που διαπιστώνουμε, ότι μας κορόιδεψαν;

Κυβέρνηση εθνικής ενότητας

Δεν ξέρω, αν αποφύγαμε τις εκλογές και για πόσο. Θα συμφωνήσω με την άποψη, ότι και η παρούσα βουλή, μπορεί να αποδώσει οποιαδήποτε κυβέρνηση και ενώ υπάρχει ανάγκη ριζικής ανατροπής αυτής της καταστροφικής πορείας, ταυτόχρονα πρέπει να αποφύγουμε τις άμεσες εκλογές και τον διχασμό. Τι θα γινόταν, αν γίνονταν τώρα εκλογές; Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν τα ίδια με τα προ κρίσης της ΕΡΤ ποσοστά. Θα καταλάβουν τίποτα από αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ; Αρχισαν οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και οι μνημονιακοί κρατάνε τα ποσοστά τους. Και όχι μόνον αυτό, αλλά και ο «κοινωνικός αυτοματισμός», που καταγγέλλουν, φουντώνει. Την δική τους ευθύνη για αυτό το φαινόμενο δεν την βλέπουν; Εκείνοι δεν συνέβαλλαν καθοριστικά στην επίτευξη συντεχνιακών προνομίων; Γιατί η δική μου εργασία αξίζει το 1/2 το 1/3 το 1/10, ή και πολύ λιγότερο ακόμα, από την εργασία εκείνου, που ποτέ δεν ιδρώνει; Ποιοι διεκδίκησαν την ανισότητα για χάρη των ευγενών συντεχνιών και την διεκδικούν ακόμα, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα την ανισότητα, που προκύπτει από το καπιταλιστικό σύστημα; Είναι σαν να μας λένε οι άλλοι, γιατί δεν συμπαραστεκόμαστε τους καπιταλιστές, που φαλιρίζουν. Τον κοινωνικό αυτοματισμό τον γεννάει η ανισότητα, όχι η οποιαδήποτε προπαγάνδα και να τις αφήσουν όλοι αυτές τις κουτοπονηριές· το «στον αγώνα ενωμένοι και στην μάσα χωριστά», μας τελείωσε· όσο γρηγορότερα το καταλάβουν και τα κόμματα και οι μικρομεσοαστικές ελίτ, που εκπροσωπούν, τόσο το καλλίτερο. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους καπιταλιστές (και τα τσιράκια τους) που μας καλούν σε «αγώνα κοινής σωτηρίας». 

Η μόνη περίπτωση, που μπορεί να εξελιχθεί σε λύση του δράματος είναι η κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Με δεδομένο, ότι ΧΑ και ΚΚΕ θα αυτοαποκλειστούν, κυβέρνηση εθνικής ενότητας μπορεί να προκύψει από τα υπόλοιπα κόμματα της βουλής. Φυσικά η συγκρότηση της και μόνο δεν αρκεί, αν οι συμμετέχοντες αλληλοϋποβλέπονται, αλλά αυτός ο κίνδυνος υπάρχει ακόμα και στις μονοκομματικές κυβερνήσεις. Πέραν αυτού οι ενδοκυβερνητικές συγκρούσεις θα γίνονται ευρέως γνωστές (σε σχέση με τις ενδοκομματικές που κουκουλώνονται) και ο λαός θα μπορεί να τοποθετείται για την διένεξη (έστω με δημοσκοπήσεις αρχικά) πράγμα που θα λειτουργεί αποτρεπτικά για πονηρές μεθοδεύσεις. Πιστεύω, ότι είναι η πιο καλή λύση και για τον λαό και για τα κόμματα.

Ας ξεκινήσουμε από τα κόμματα. Για ΝΔ, ΠΑΣΟΚ αλλά και ΔΗΜΑΡ είναι προφανής η ανακούφιση και περιττό να πω περισσότερα. Όμως και για τους ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ πιστεύω, ότι θα είναι εξ ίσου καλό. Ας το σκεφτούν καλά, γιατί (αν δεν έχουν τυφλωθεί εντελώς από τον εγωισμό, θα δουν ότι) δεν μπορούν να κεφαλαιοποιήσουν ούτε καν δημοσκοπικά την απελπισία του λαού και με την τακτική των ηθικών, που δεν κάνουν κολεγιά με τους διεφθαρμένους, προσφέρουν εγκληματικές υπηρεσίες στην πατρίδα.

Αν είχαν πράγματι την λύση, θα την καταλάβαινα την στρατηγική τους. Εστω στο τέλος της τετραετίας (και πιθανόν πολύ νωρίτερα) ο λαός θα απελπιστεί και θα τους δώσει την ευκαιρία. Συμφωνώ· τι θα την κάνουν όμως αυτήν την ευκαιρία, αφού και μετά από τρία χρόνια θα είναι ακόμη εντελώς ανέτοιμοι να κυβερνήσουν; Και πάλι δεν θα έχουν έτοιμο ούτε τον πιο επείγοντα νόμο, όπως ακριβώς έγινε με τον Σαμαρά, που έβαλε πλώρη για πρωθυπουργός πριν 20 χρόνια... 

Ας μην κοροϊδεύουν και τον εαυτό τους λοιπόν· η μόνη περίπτωση να φανούν λιγότερο οι ανεπάρκειες τους, είναι η κυβέρνηση εθνικής ενότητας τώρα. Επίσης μόνον έτσι, χάρη στο άλλοθι της συγκυβέρνησης με διαφορετικές «ιδεολογίες», θα βρούν αξιοπρεπή διέξοδο για απεγκλωβισμό από τις βλακώδεις κομματικές ιδεοληψίες, μια και στο δικό τους ήθος δεν αρμόζει η παραδοχή του λάθους και αυτά ισχύουν φυσικά για όλα τα κόμματα.

Γιατί συμφέρει όμως και τον λαό αυτό το άθροισμα ανεπάρκειας; Πρώτον· γιατί αυτό είναι το πολιτικό προσωπικό της χώρας και είναι προτιμότερο να επιλεχτούν οι καλλίτεροι από το σύνολο, παρά από κάποια υποσύνολα πιστών κομματόσκυλων. Δεύτερον· γιατί οποιαδήποτε διχαστική τακτική αυτές τις ώρες είναι εσχάτη προδοσία και θα πληρωθεί (ο καθένας στην ώρα του). Τρίτον· γιατί η συνύπαρξη στην κυβέρνηση διαφορετικών τάσεων σε σχέση με την ΕΕ κ.λ.π. θα αποβεί άκρως ωφέλιμη διαπραγματευτικά. Τέταρτον· γιατί στην περίοδο της κοινωνικής ειρήνης, που εγγυάται αυτή η υπέρβαση, θα υπάρξει η δυνατότητα να ξαναθεμελιώσουμε την δημοκρατία σε πιο δίκαιες και στέρεες βάσεις. Πέμπτο· γιατί η εθνική ενότητα είναι η μόνη άμυνα στις εξοντωτικές επιθέσεις, που υφίσταται ο λαός και η πατρίδα μας.

Είναι αλήθεια, ότι ο λαός αυτήν την στιγμή δεν προβάλλει ούτε αυτήν την ελάχιστη αξίωση. Η κοινή γνώμη όμως ουσιαστικά κατευθύνεται (τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα) και μάλιστα κυρίως από εκείνους, που δεν θα ήθελαν με τίποτα εξελίξεις, που θα τους θέσουν στο περιθώριο. Μιλάω για τα δεκάδες χιλιάδες κομματόσκυλα όλων των κομμάτων, που παρασιτοβιούν και αναρριχώνται στην κοινωνική και οικονομική ιεραρχία με υποστηρίγματα την «ιδεολογική» καθαρότητα και τους «ασυμβίβαστους» αγώνες ενάντια σε κάθε «καταστρατήγηση» των κομματικών «αρχών». Η φαινομενική «ιδεολογική» αντιπαλότητα αυτών των παράσιτων και η «ασυμβίβαστη» στάση τους είναι τα όπλο της επιβίωσης τους και της επιβολής τους αρχικά στους κομματικούς τους χώρους και εν τέλει σε ολόκληρη την κοινωνία. Ετσι έχουμε μία κοινωνία κατακερματισμένη από αδιάλλακτες «ιδεολογικές» τρίχες, όπου ο καθένας ως δρόμο εθνικής ενότητας εννοεί την υποταγή ολόκληρου του λαού στις τρίχες του δικού του κόμματος. 

Στην πραγματικότητα υπάρχει καρτέλ όλων αυτών των κοπρόσκυλων. Η συμφωνία του καρτέλ είναι, ότι θα πολεμάνε μεν μεταξύ τους για την εκλογική επιρροή των κομμάτων τους, η οποία θα καθορίζει και θα επιμερίζει την λεία, αλλά δεν θα επιτρέψουν ποτέ κινήσεις εθνικής ενότητας, γιατί τότε θα τους φάει όλους μαζί η μαρμάγκα. Ετσι τα μεν κομματόσκυλα των μικρών κομμάτων αρκούνται σε κάποια ψίχουλα εξουσίας (και φυσικά την δυνατότητα να παρασιτοβιούν) ελπίζοντας πάντα στην άνοδο του κόμματος τους, ενώ εκείνα των μεγάλων κομμάτων νέμονται αλληλοδιαδόχως την εξουσία. Πως αλλιώς θα έφταναν σε ύπατα αξιώματα τέτοιοι άχρηστοι, εκτός από αυτήν την αλληλοδιαδοχή;

Επειδή λοιπόν η κυβέρνηση εθνικής ενότητας είναι το μόνο αποτελεσματικό εντομοκτόνο γι αυτά τα σκουλήκια, την αντιμάχονται με όλες τους τις δυνάμεις παπαριάζοντας τα μυαλά του λαού με τα πιο γελοία επιχειρήματα. Πιστεύω όμως, ότι ο λαός αναζητά την ενότητα και όταν τα κόμματα αντιληφθούν, ότι μεγάλα τμήματα του λαού θα την αναζητήσουν έξω από αυτά (στην εκκλησία, στον στρατό, σε αντισυστημικά κόμματα) τότε θα «σπεύσουν» να κάνουν αυτό, που όλοι σήμερα αρνούνται μετά βδελυγμίας. Πόσο γελοίοι θα είναι όλοι τους, όταν για άλλη μια φορά θα ακολουθήσουν ασθμαίνοντας τα γεγονότα, αντί να προηγηθούν και να τα διαμορφώσουν.

Με λίγα λόγια, αν έβλεπαν τώρα κάποιες δημοσκοπήσεις να δείχνουν έντονη επιθυμία του λαού για κυβέρνηση εθνικής ενότητας, θα τις έκαναν γαργάρα τις «ιδεολογικές διαφορές». Αφού δεν υπάρχει αυτή η πίεση, γιατί να το κάνουν; Τέτοιου διαμετρήματος πολιτικούς έχουμε…Ο λαός δεν βλέπει και δεν έχει υποχρέωση να βλέπει μακριά. Αυτή είναι υποχρέωση των ηγετών. Το λέει και η λέξη· «ηγούνται»· δεν άγονται (από τις δημοσκοπήσεις). Αλλά ακόμα και με δημοσκοπήσεις, γιατί δεν θέτουν το ερώτημα αλλιώς στους ψηφοφόρους των πέντε κομμάτων: «θα εγκαταλείπατε το κόμμα σας, αν συμμετείχε σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας;» Θα έφευγε έστω και ένας, ή θα εξαφανιζόταν από τον πολιτικό χάρτη η χρυσή αυγή, χωρίς γελοίους κρυπτοφασιστικούς νόμους; [Τόσο οι «αντιτρομοκρατικοί», όσο και οι «αντιρατσιστικοί» νόμοι, είναι εξίσου φασιστικοί με αυτούς που υποτίθεται ότι καταπολεμούν, γιατί αντιμετωπίζουν πιο αυστηρά τα ίδια εγκλήματα. Σαν να λέμε, ότι κάποιος που σκότωσε για να ληστέψει, είναι καλλίτερος από εκείνον που δεν είχε ιδιοτελές κίνητρο.] 

Προς αμιάντους παραίνεση

Μην ποντάρετε όλα τα λεφτά σας στην «ηθική», γιατί θα βγείτε χαμένοι τελικά. Και μόνο ότι έχετε μετατρέψει τα κόμματα σας σε κολυμπήθρες του Σιλωάμ για όσα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θέλουν να απεκδυθούν τις ευθύνες τους, έχετε κάνει αρκετή ζημιά στο προφίλ που υπερπροβάλλετε. Πέραν αυτού οι ηγετικές σας ομάδες αποτελούνται (κατά κύριο λόγο) από ισόβιους επαγγελματίες πολιτικούς και αυτό δεν συνάδει με την ηθική της δημοκρατίας. Τέλος δεν θυμάμαι κανέναν να έβαλε το δάχτυλο στο μέλι πριν υφαρπάξει την εξουσία. Κι ο Τσοχατζόπουλος το `80 αμίαντος σαν εσάς δεν ήτανε; Αλλά και άλλοι που δεν κατηγορήθηκαν για διαφθορά, αλλά για βόλεμα, όπως ο Παπουτσής, η Δαμανάκη, ο Λαλιώτης, ανιδιοτελείς αγωνιστές δεν ήσαν στο πολυτεχνείο; 

Αφήστε λοιπόν κατά μέρος τα χιλιοπαιγμένα ρολάκια, γιατί η πατρίδα χάνεται και είσαστε απόλυτα συνυπεύθυνοι. Για να πούμε και του Σαμαρά το δίκιο, σας έκανε πρόταση (έστω και απρόθυμα) μετά το αποτέλεσμα των εκλογών του Μαΐου. Τυπικά είναι εντάξει σ αυτό. Πάρτε εσείς λοιπόν την πρωτοβουλία και αντί για θεατρινίστικες προτάσεις μομφής, κάντε εσείς πρόταση συγκρότησης κυβέρνησης εθνικής ενότητας βάζοντας δεκαέξι λογικούς όρους.

1) Να ανοίξει άμεσα και επίσημα, υπό την αιγίδα της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, ο δημόσιος διάλογος με εύκολη πρόσβαση όλων των πολιτών σε αυτόν, για την εκπόνηση και την επεξεργασία σχεδίων συντάγματος και της βασικής νομοθεσίας και την συγκρότηση συντακτικής εθνοσυνέλευσης.

2) η συμμετοχή στην κυβέρνηση δεν παρέχει προστασία και ακαταδίωκτο για κανένα μέλος της, ή άλλο πρόσωπο και δεν αναστέλλει καμία ανακριτική έρευνα και δικαστική διερεύνηση ευθυνών για κανέναν.

3) Να απαιτηθούν άμεσα τα χρέη της Γερμανίας και σε περίπτωση άρνησης να ανταλλάξουμε μονομερώς και υποχρεωτικά το σύνολο του δημόσιου χρέους με νέα ομόλογα πληρωτέα από τις απαιτήσεις μας έναντι της Γερμανίας. Του λοιπού το μηδενικό δημόσιο χρέος και ο απόλυτος ισοσκελισμός προϋπολογισμού- απολογισμού να είναι νόμος του κράτους τουλάχιστον μέχρι την συγκρότηση συντακτικής εθνοσυνέλευσης. 

4) Οι υπηρεσίες υγείας και τα φάρμακα να χορηγούνται δωρεάν και χωρίς διατυπώσεις σε όλους, ανάλογα με κρίση των γιατρών για τις ανάγκες τους. Να καθιερωθούν εξοντωτικές ποινές για τους επίορκους γιατρούς και νοσηλευτές και διαφανείς κανόνες ελέγχου. Να επαναλειτουργήσουν άμεσα όλες οι φαρμακοβιομηχανίες (όπως περιγράφεται από τον 6ο όρο και μετά) και να αρχίσει η παραγωγή όλων των φαρμάκων, που μπορούν να παραχθούν.

5) Να σταματήσει άμεσα το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων· τουλάχιστον μέχρι οι κρατικές επιχειρήσεις να ανακτήσουν την αξία τους και να επαναεκτιμηθεί ποιες πρέπει να μείνουν κρατικές. Να προτιμηθούν οι μακροχρόνιες (αλλά όχι και αιώνιες) ενοικιάσεις κρατικών αναξιοποίητων ακινήτων, καθώς και η ανταλλαγή τέτοιων ακινήτων με παραγωγικές μονάδες, που έκλεισαν, με σκοπό την επαναλειτουργία τους. 

6) Να αποκατασταθούν άμεσα εργασιακά όλοι οι άνεργοι στο δημόσιο. Πρώτα με την επαναλειτουργία όλων των παραγωγικών μονάδων είτε περιέλθουν ιδιοκτησιακά στο δημόσιο, είτε όχι (δηλαδή με την επίταξη τους) και κατόπιν με την δημιουργία νέων παραγωγικών (αλλά και έμμεσα παραγωγικών) θέσεων εργασίας, όχι μόνο για τους σημερινούς άνεργους, όχι μόνον για αυτούς που θα χάσουν την σημερινή δουλειά τους στο μέλλον, αλλά και για εκατοντάδες χιλιάδες δημόσιους και ιδιωτικούς υπάλληλους και αυτοαπασχολούμενους, που σήμερα υπηρετούν σε άχρηστες (και ζημιογόνες) γραφειοκρατικές θέσεις. Οι μισθοί και γενικώς οι απολαβές όλων αυτών θα καθορίζονται από την πραγματική δυνατότητα του κράτους. 

7) Μέχρι το πέρας της κρίσης ο ανώτατος μισθός- σύνταξη, που χορηγεί το δημόσιο (του προέδρου της δημοκρατίας και λοιπών ανώτατων αξιωματούχων) δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος από το διπλάσιο του βασικού. Ενσωματώνονται στον μισθό όλες οι άμεσες, ή έμμεσες απολαβές των εργαζομένων πλην των κοινωνικών επιδομάτων. Ο βασικός μισθός του δημοσίου, είναι ίσος με τον βασικό του ιδιωτικού τομέα. Ως ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ορίζεται ο βασικός μισθός χ 12 + τα κοινωνικά επιδόματα, που δικαιούται κάποιος. Ο βασικός μισθός ορίζεται σε ετήσια βάση και επαναπροσδιορίζεται, αν υπάρχουν παρεκκλίσεις από τον προϋπολογισμό κατά την διάρκεια του έτους. Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα εξασφαλίζεται μόνο για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Οποιος εργάζεται μερικώς στον ιδιωτικό τομέα, ή είναι αυτοαπασχολούμενος (αλλά όχι εργοδότης) και δεν μπορεί να καλύψει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, δικαιούται συμπληρωματική απασχόληση στο δημόσιο.

8) Να ανασταλεί η λειτουργία των δημόσιων ασφαλιστικών ταμείων και να ορισθεί εθνική σύνταξη για όλους, ίση με τον εκάστοτε μισθό της θέσης, που εργαζόταν κάποιος πριν συνταξιοδοτηθεί (ή άλλης ισοδύναμης, αν έχει καταργηθεί). Τα ασφαλιστικά ταμεία να αναδιοργανωθούν στην βάση της αυτοδιαχείρισης των εργαζομένων και της απόλυτης λειτουργικής και οικονομικής ανεξαρτησίας από το κράτος, καθώς και της εθελοντικής ασφάλισης και συμμετοχής σε αυτά, με αντικείμενο την χορήγηση επιπλέον σύνταξης και άλλων έμμεσων, ή άμεσων απολαβών για τους ασφαλισμένους. Τα ταμεία μετά την αναδιοργάνωση τους και την ανόρθωση της οικονομίας, θα διαχειριστούν για λογαριασμό των δικαιούχων τα απολεσθέντα ασφαλιστικά δικαιώματα, τα οποία θα απομειωθούν αναλογικά με τον δικαιότερο δυνατό τρόπο. 

9) Τα κοινωνικά επιδόματα να χορηγούνται από το κράτος και όχι τον εργοδότη και να ορίζονται ως εξής: Το επίδομα τέκνων ίσο με τρείς μηνιαίους βασικούς μισθούς ετησίως για κάθε παιδί. Το επίδομα δίνεται για κάθε παιδί, που δεν έχει μπει ακόμα στην αγορά εργασίας. Το επίδομα υγείας για όσους χαρακτηρίζονται ανάπηροι πάνω από 50% και έως 67% ίσο με το 10% του βασικού μηνιαίου μισθού για κάθε 1% αναπηρίας πάνω από το 50% και για όσους είναι ανάπηροι πάνω από 67% ίσο με δύο μηνιαίους μισθούς και μισό μηνιαίο μισθό για κάθε 1% πλέον του 67%. Το επίδομα ενοικίου να δίνεται σε όλους όσους δεν έχουν ιδιόκτητο σπίτι, ή άλλα περιουσιακά στοιχεία συνολικής αξίας άνω των 120.000 συν 30.000 για κάθε προστατευόμενο μέλος και ισούται με έξι βασικούς μισθούς ετησίως συν δύο για κάθε προστατευόμενο μέλος.. Το επίδομα σπουδών να δίνεται σε όσους σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους και να είναι ίσο με πέντε βασικούς μισθούς ετησίως. Το εισοδηματικό κριτήριο για την εξ ολοκλήρου χορήγηση των κοινωνικών επιδομάτων είναι ίσο με 12 μηνιαίους βασικούς μισθούς ετησίως σύν 12 μήνες για κάθε ένα από αυτά. (Δηλαδή αν κάποιος δικαιούται μόνον ένα από αυτά το όριο είναι οι 24 βασικοί μισθοί, αν δικαιούται δύο είναι 36 κ.ο.κ.) Από εκεί και πάνω απομειούνται αναλογικά μέχρι του ορίου των 36 μηνιαίων βασικών μισθών συν 12 για κάθε ένα από αυτά. 

10) Να ενοποιηθούν όλοι οι φόροι, τέλη, εισφορές κ.λ.π. σε τρείς φόρους (ΦΠΑ, εισοδήματος και περιουσιακών στοιχείων) με αναλογική κλιμάκωση σύμφωνα με το σύνταγμα. Να καθιερωθούν οι ελάχιστοι συντελεστές ΦΠΑ για τα είδη πρώτης ανάγκης και λοιπά βασικά είδη και υπηρεσίες. Να καθιερωθεί εξοντωτική τιμωρία για κάθε μορφή φοροδιαφυγής, απάτης, υπεξαίρεσης, εκβιασμού, παράνομης, ή κρυφής δωροδοκίας- δωροληψίας, απιστίας, αισχροκέρδειας μετά την ισχύ αυτών των προτάσεων. Φυσικά δεν υπάρχει καμία παραγραφή για τα προηγούμενα οικονομικά εγκλήματα, αλλά δικάζονται με τους νόμους που ίσχυαν, όταν διεπράχθησαν, όπως ορίζει το σύνταγμα. 

11) Τα εισοδήματα να είναι αφορολόγητα μέχρι το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα + 12 μηνιαίους βασικούς μισθούς + 7 μηνιαίους βασικούς μισθούς για κάθε προστατευόμενο μέλος. Λόγω της κρίσης, τα πάνω από αυτό το όριο εισοδήματα, θα φορολογούνται με ψηλούς έως πολύ υψηλούς συντελεστές, αλλά θα υπάρχει χρονοδιάγραμμα για την μείωση αυτών των συντελεστών, το οποίο και θα εφαρμοστεί ανεξάρτητα από τον πραγματοποιηθέντα ρυθμό ανάκαμψης. Τα περιουσιακά στοιχεία να έχουν αφορολόγητο (συνολικά) τουλάχιστον τις 100.000 για τον υπόχρεο και 70.000 για κάθε προστατευόμενο μέλος. Ο φόρος περιουσιακών στοιχείων πρέπει εξαρχής να έχει τους συντελεστές που θα διατηρηθούν και στο μέλλον. Δηλαδή εκτάκτως υψηλή φορολογία θα επιβληθεί μόνον στον φόρο εισοδήματος. 

12) Να ρυθμιστούν όλα τα χρέη που δεν προήλθαν από απαράδεκτες δραστηριότητες (π.χ. τζόγος, έκλυτος και πολυτελής βίος, μετακύλιση προσωπικών χρεών και καταχρήσεων σε εταιρείες και άλλα πρόσωπα, απάτες κ.λ.π.) στην βάση της πραγματικής δυνατότητας του υπόχρεου. Η ρύθμιση κατ αρχάς αφορά το απροσαύξητο πάγωμα των χρεών για όσους η κρίση δημιούργησε καθολική αδυναμία απόσβεσης του χρέους. Σε αυτό μπορούν να συμπεριληφθούν χρέη που θα δημιουργηθούν και στο άμεσο μέλλον από τον φόρο περιουσιακών στοιχείων.

13) Ολα τα τραπεζιτικά δάνεια, ανεξάρτητα από το αν ρυθμιστούν και το είδος της ρύθμισης, να απομειωθούν κατά 10% στο κεφάλαιο χρέους, κατά 20% οι κανονικοί τόκοι και να παραγραφούν οι τόκοι υπερημερίας και λοιπές προσαυξήσεις από αρχής της κρίσης μέχρι την προτεινόμενη ρύθμιση. Τα στεγαστικά δάνεια να απομειωθούν στο 90% της αντικειμενικής αξίας, που ίσχυε κατά την σύναψη του δανείου.

14) Οι ρυθμίσεις να μπορούν να περιλαμβάνουν και πλειστηριασμούς- κατασχέσεις, όταν δεν είναι εφικτή η αποπληρωμή χρεών ακόμα και μετά την ανάκαμψη της οικονομίας, ή εάν το θέλει ο ίδιος ο οφειλέτης. 

15) Να απαγορευτούν οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις κάτω της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων. Επίσης να απαγορευτούν εντελώς για ακίνητα κάτω (του συνολικού ποσού) των 70.000 για κάθε οφειλέτη και 50.000 για κάθε προστατευόμενο μέλος.

16) Να διευκολυνθεί (και με ρευστότητα) η κατάσχεση ακινήτων πάνω από αυτά τα ποσά προστασίας, ή τον χρόνο παγώματος των οφειλών. [Αυτονόητα δεν υπάρχει κατάσχεση, χωρίς την καταβολή του υπολοίπου από την διαφορά χρέους ως προς την αξία των κατασχεθέντων ακινήτων. Επίσης ο υπόχρεος αποφασίζει για το ποια από τα ακίνητα του θα εντάξει στα ποσά προστασίας.] Για να διευκολυνθεί η ομαλή και γρήγορη διαδικασία κατασχέσεων, πλειστηριασμών, καθώς και η αναπροσαρμογή των ακινήτων των πολιτών σύμφωνα με τις ανάγκες και τις δυνατότητες τους, πρέπει να καταργηθεί ο φόρος μεταβιβάσεων, ο ΦΠΑ στα συμβολαιογραφικά και την νομική παράσταση και να μειωθούν τουλάχιστον κατά 20% οι αμοιβές των συμβολαιογράφων και κατά 40% οι αμοιβές των δικηγόρων για αυτές τις συναλλαγές. 

Πόσο εύκολο θα ήταν να αρνηθούν (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) έστω έναν από αυτούς τους όρους, αν διατυπωθούν με αυτόν τον ξεκάθαρο τρόπο και ποιοί από τους όρους που βάζετε εσείς, θα βοηθούσαν περισσότερο τον λαό; Το να σας παραδώσουν τα κλειδιά της εξουσίας και να ιδιωτεύσουν μέχρι να τους δικάσετε, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια την εντολή του λαού; Το να φτιάξουμε έναν ακόμη νόμο, που θα ξορκίζει την λέξη «μνημόνιο»; Κι αν τέλος πάντων αρνηθούν, εκείνοι θα ξεμπροστιαστούν και θα αναγκαστούν να πουν ξεκάθαρα, ότι αποκλειστικός τους στόχος ήταν η καταλήστευση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και η εξαθλίωση του λαού.

Δεν θα αρνηθούν όμως, γιατί τώρα πλέον έχουν καταλάβει, ότι δεν μπορούν να τα καταφέρουν. Γιατί τότε δεν τα κάνουν μόνοι τους αυτά; Όπως και για εσάς δεν θα είναι τόσο εύκολες οι κωλοτούμπες από τις ιδεολογικές σας αγκυλώσεις, όταν θα πρέπει να αντιμετωπίσετε την πραγματικότητα, το ίδιο συμβαίνει και με αυτούς. Είναι δέσμιοι της τακτικής που ακολούθησαν και ακολουθούν και μόνο με ένα μεγάλο αντίβαρο, θα μπορέσουν να ισορροπήσουν. Μπορούν μόνοι τους, να πουν ξαφνικά στην Μέρκελ «δεν σας χρωστάμε εμείς. Εσείς μας χρωστάτε»; Θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι. Αν πάλι σπάσει αυτός ο όρος, οι υπόλοιποι δεν έχουν νόημα, γιατί θα είναι απραγματοποίητοι (όπως και οποιοδήποτε άλλο σχέδιο βέβαια). Για σκεφτείτε όμως, και εσείς μόνοι σας θα πάτε να τα πείτε αυτά, έχοντας πίσω σας όλο κι όλο ένα 40-45% των ψηφισάντων; Κι αν είσθε τόσο παλικάρια, θα γυρίσετε μετά στην μικροαστική πελατεία σας, για να τους πείτε, ότι θα τρώνε από συσσίτιο; Ή μήπως εκτός από παλικάρια, είσαστε και μάγοι και θα μεταμορφώσετε τις γλιστρίδες σε αστακούς; 

Την αντιπολίτευση των καταγγελιών, των μεγαλοστομιών και της (δήθεν ηθικής) ακαμψίας την έκαναν πριν από εσάς και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και τους είδαμε κάθε φορά, που κατελάμβαναν την κυβέρνηση. Μας απέδειξαν και οι μεν και οι δε, τι κουμάσια είναι αυτοί που παριστάνουν τους αμόλυντους. Μην είσθε και τόσο Ζηλωτές λοιπόν, γιατί καταντάτε εξαιρετικά ύποπτοι. Καλύτερα να δείξετε ζήλο στην ανακούφιση του λαού και αν θέλετε, μπορείτε να το κάνετε άμεσα με αυτήν την πρόταση κυβέρνησης εθνικής ενότητας. 

Ο λαός θα ανακουφιστεί αν δεν φοβάται, ότι θα μείνει άστεγος, άνεργος, πεινασμένος και έκθετος στα προβλήματα υγείας. Ο λαός θα ανακουφιστεί αν δεν φοβάται την εγκληματικότητα. Εδώ έχουμε κατάσταση εθνικής τραγωδίας και συζητούν, αν θα ανακαλέσουν μερικές εκατοντάδες αποσπασμένους και φύλακες της υψηλής κοινωνίας. Γιατί να μην προστεθούν προσωρινά άλλοι 200.000 (βοηθητικοί φυσικά) στα σώματα ασφαλείας, πυροσβεστική, πολιτική προστασία κ.λ.π.; Ετσι κι αλλιώς έχουμε ατέλειωτη δεξαμενή προσωπικού. Αντί να είναι επιδοτούμενοι άνεργοι και πολύ περισσότερο άνεργοι χωρίς πόρους, μπορούν να υπερκαλύψουν όλες τις άμεσες και εκρηκτικές ανάγκες. Φυσικά η Ελλάδα δεν μπορεί να πληρώνει πολλαπλάσιο προσωπικό για υπηρεσίες από το σημερινό. [Και φυσικά οι μισθοί δεν θα μπορούν να παραμείνουν για πολύ στα επίπεδα που θα διαμορφωθούν μετά την πρόσληψη στο δημόσιο πλέον των 2.000.000 ατόμων.] Η διόγκωση αυτή θα έχει πολύ προσωρινά χαρακτηριστικά. Χρειάζεται πάνω από ένα δύο χρόνια για να επανέλθει η ασφάλεια με τέτοια μαζική επικουρία; Ετσι κι αλλιώς μέσα σε αυτόν τον χρόνο δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε παραγωγικές θέσεις εργασίας για 2.500.000 ανθρώπους (λογαριάζω και αυτούς που δεν θα χάσουν άμεσα την δουλειά τους, αλλά πρέπει να αλλάξουν άμεσα δουλειά, γιατί με τις γραφειοκρατικές κουμπάρες, αλλά και πολλές άλλες σάχλες της «σύγχρονης οικονομίας» δεν βγαίνει ψωμί και μάλιστα οικολογικό, που απαιτούν όλοι σήμερα). Το ζήτημα είναι οι υπόλοιποι να κάνουν πράγματι έμμεσα παραγωγική εργασία και να μην αναλώνονται σε περιττή γραφειοκρατία βάζοντας μάλιστα (αξεπέραστα) προσκόμματα στον παραγωγικό τομέα. Ετσι σιγά σιγά θα αποκατασταθεί η σωστή ισορροπία ανάμεσα στις άμεσα παραγωγικές εργασίες και τις υπηρεσίες, ανάμεσα στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα και θα αυξάνεται σταθερά το βιοτικό επίπεδο. 

Αν αυτά είχαν γίνει έστω στην αρχή της κρίσης, θα είχε περάσει χωρίς να το πολυκαταλάβουμε και τώρα θα ήμασταν το παράδειγμα για μίμηση. Τα συσσίτια (αν φτάναμε εκεί- που δεν θα φτάναμε) θα ήσαν λαϊκές γιορτές, γιατί θα ήσαν πλούσια τα ελέη για εκείνους που δεν απαιτούν την πολυτέλεια για πάρτη τους. Θα είχαμε αρκετό συνάλλαγμα στα δημόσια και ιδιωτικά ταμεία για το ξεκίνημα. Εσείς όμως, αντί να πείτε ξεκάθαρα ποιες θα ήταν οι άμεσες συνέπειες της αξιοπρεπούς στάσης της Ελλάδας και να προετοιμάσετε τον λαό, για αυτά που δεν θα μπορούσε έτσι κι αλλιώς να αποφύγει, παραμυθιάζατε την εκλογική πελατεία, ότι τάχα μπορούσε να συνεχιστεί η αφασία και η καθολική υποκρισία. Ολοι θα ήθελαν να είναι έτσι τα πράγματα, αλλά δεν το πιστεύουν πλέον. Λέγατε, ότι εμείς θα φτύσουμε την ΕΕ και εκείνη θα συνεχίσει να μας χρηματοδοτεί, ή ότι θα κλείνατε έλλειμμα 32 δις από την πάταξη της φοροδιαφυγής…

Αντί να πείτε στον λαό, ότι του λοιπού θα εργάζεται σε πραγματικά παραγωγικές εργασίες και δεν θα «πουλάει» «υπηρεσίες» ο ένας στον άλλο, αντί να ξεκαθαρίσετε ότι και οι πράγματι χρειαζούμενες υπηρεσίες, θα ικανοποιούνται στο μέτρο των πραγματικών δυνατοτήτων του κράτους και όχι των ευλόγων ή υπερβολικών επιθυμιών μας, εξακολουθείτε να λέτε με χίλιους τρόπους «λεφτά υπάρχουν». Εξακολουθείτε να υπηρετείτε το «όνειρο» μιάς θέσης στον ήλιο της γραφειοκρατίας για τους «άξιους», ως λάφυρο των «καλών μαθητών», λέγοντας απλά λόγια συμπάθειας για τους άλλους. [Λάφυρο των «καλών μαθητών» έγινε και η αστυνομία και γελάει ο Κόλα με τους κατσαπλιάδες του μαζί μας. Βέβαια μετά το ΑΣΕΠ οι αστυνομικοί μας γνωρίζουν από Αγγλική και Γαλλική φιλολογία… Είναι μία πολύ καλή τουριστική ατραξιόν, ιδίως αν αφοπλιστούν εντελώς, όπως πολλοί «φωτισμένοι» ζητάνε.] 

Κλαιγόσαστε για την «ανεργία» των νέων. Ποια ανεργία; Αν υποθέσουμε, ότι ο πενηντάρης δεν μπορεί πλέον να πάει σε οποιαδήποτε εργασία (γιατί άραγε; Τόσο γέρος είναι, ή τόσο φθαρήκαμε από την κατηφόρα;) ο εικοσιπεντάρης γιατί δεν μπορεί να πάει για ελιές, για φράουλες, για καρπούζια; Ποια είναι η πρώτη περιοχή σε ανεργία των νέων; Αυτή που παρακαλάει τους Αλβανούς, να πάνε να μαζέψουν ροδάκινα. Κι όμως θα πήγαιναν και με μικρότερο μεροκάματο για δημοτικοί αστυνόμοι, για δασοφύλακες, για πρωτοκολλάριοι. Γιατί άραγε; Γιατί δεν επιλέγουν αυτήν την προσωρινή λύση, να μην είναι μπατίρηδες και καταχρεωμένοι; Γιατί έτσι τους μαθαίνετε· γιατί βλέπουν, ότι η πραγματική εργασία δεν αμείβεται. [Οσο για την μικρή διαφορά από τα ροδάκινα, θα καλυφθεί από υπερωρίες, επιδόματα, εκβιασμούς, βουτηχτικές και φυσικά υπάρχει και η προοπτική ανόδου...] Γιατί «εκπαιδεύονται» από τα παιδικά τους χρόνια στον διαγκωνισμό για μία θέση «υπεύθυνου». Η δική μου λύση για καθολικό δικαίωμα στην εργασία, αυτονόητα εννοεί, ότι αυτές οι θέσεις εργασίας (οι άμεσα παραγωγικές) θα υπερκαλυφθούν πρώτες. Εννοεί, ότι υπεύθυνος γίνεσαι συν τω χρόνω, αφού έχεις διακριθεί πρώτα στην παραγωγική εργασία. Εννοεί, ότι εν έτει 2013 το σύνολο του πληθυσμού έχει επαρκή μόρφωση για θέσεις υπευθύνων και άρα οι νέοι πρέπει να τις ξεχάσουν. Εσείς (ΟΛΟΙ) υπόσχεστε προσχηματική λούφα στους «άξιους». Το ότι η λούφα γενικώς είναι και ψυχοφθόρα και σωματοφθόρα και φυσικά καταστροφική για την οικονομία, αλλά και την ύπαρξη μας ακόμα ως ανεξάρτητο έθνος, δεν σας πολυαπασχολεί. Θέλετε να αποπέμψετε ακόμη και αυτήν την μοναδική ευκαιρία να διαπλασθεί μία γενεά ακμάζουσα πνευματικά, ψυχικά και σωματικά. Μία γενεά που θα κάνει δημιουργικά όνειρα, χωρίς κουτοπόνηρες και ιδιοτελείς επιδιώξεις. Μια γενιά που θα αγαπάει πραγματικά την γνώση, την επιστήμη, τον πολιτισμό, την φύση και δεν θα θεωρεί τα πτυχία της, προσόντα που «νομιμοποιούν» απαιτήσεις για βόλεμα και ανισότητα με τους άλλους εργαζόμενους.

Η εικόνα της ντροπής για την πατρίδα μας συνεχίζεται· στον αγρό δουλεύει ο γέρος με Αλβανούς και Πακιστανούς κι ο γιός λέει «εγώ σπούδασα διοίκηση επιχειρήσεων, φέρτε μου επιχειρήσεις να τις διοικήσω, αλλιώς θα πάω στα εξωτερικά που με παρακαλάνε» και επειδή δεν είχαμε επιχειρήσεις για όλους αυτούς τους «επιστήμονες», φτιάχναμε πρωτόκολλα, φτιάχναμε «μελέτες», φτιάχναμε διόδια, δημοτικές αστυνομίες, «πνευματικά» κέντρα για να θεραπεύουν την «επιστήμη» και τον «πολιτισμό». Αυτή η συμφορά είναι πολύ μεγαλύτερη από το χρέος. Το χρέος θα μπορούσαμε να το αγνοήσουμε, ακόμα κι αν δεν μας χρώσταγαν οι Γερμανοί, αν είχαμε διάθεση για πραγματική δουλειά. Χωρίς δουλειά και η τέλεια παραγραφή δεν σώζει απολύτως τίποτα. Οι λύσεις είναι δύο: Ή οι μαζικές απολύσεις των δύο τρίτων από το δημόσιο (και ας κόψουμε όλοι μαζί τον λαιμό μας) αρχίζοντας φυσικά από τους γραφειοκράτες, όχι από τους γιατρούς και τους δάσκαλους, ή αυτό που προτείνω. Η «λύση» των «περιορισμένων» απολύσεων απλώς επιτείνει το αδιέξοδο και την αγωνία και δεν θα χρειαστούν πολλοί μήνες, για να επιβεβαιωθώ.

Το ότι η τρόικα αρκείται σε μερικές χιλιάδες, δείχνει ακριβώς ότι δεν θέλει λύση, αλλά την βαθμιαία φθορά. Το μόνο που δεν θέλει η τρόικα, είναι ο ισοσκελισμός πριν μας αρπάξουν τα πάντα. Θέλει έλλειμμα για να μας ελέγχει. Μικρό μεν, γιατί δεν έχουν κανένα σκοπό να μας πληρώνουν, αλλά έλλειμμα. Μάλιστα θέσπισε και τον τρόπο, για να βγαίνουμε ελλειμματικοί, ακόμα και όταν φτάσουμε σε πραγματικό πλεόνασμα. Αφενός υποβαθμίζονται και απαξιώνονται οι επιχειρήσεις που αποκρατικοποιούνται και αφετέρου τα έσοδα αυτά δεν θα πηγαίνουν στο ταμείο του κράτους. (Δεν υπάρχει ακόμη αυτό το πλεόνασμα και κάτι μου λέει, ότι θα τους μείνει η όρεξη τελικά.) Τέτοια επίθεση δεν αντιμετωπίζεται ούτε με πνεύμα διχόνοιας, ούτε με πνεύμα βολέματος. Χρειάζεται υπέρβαση των ανθρώπινων μικροτήτων και από την ηγεσία και από τον λαό. 

Βέβαια δεν σας έχω για τέτοιες υπερβάσεις, αλλά εγώ ένοιωσα υποχρεωμένος να σας τα πω. Θυμηθείτε μόνον αυτό, όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου. Κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα γίνει κάποια μέρα (όταν θα έχετε αποτύχει διαδοχικά όλοι). Ισως με εντελώς διαφορετικές ηγεσίες στα κόμματα σας (όσα θα υπάρχουν τότε) αλλά τα σημερινά προβλήματα είναι παιδική χαρά σε σχέση με τα προβλήματα που θα έχει να αντιμετωπίσει εκείνη η κυβέρνηση και ο μοναδικός φταίχτης θα είναι η δική σας αδιάλλακτη ματαιοδοξία. 

ΥΓ. Επειδή μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί βρίσκουν πάτημα για διχασμό στο «θεμελιώδες» ερώτημα «μέσα ή έξω από το ευρώ», θα απαντήσω για άλλη μια φορά (και πόσες ακόμα θα χρειαστούν, άραγε): Μένουμε στο ευρώ, αν και όσο μας συμφέρει. Αυτή είναι η μόνη λογική απάντηση. Κυρίως όμως είναι η μόνη απάντηση, που θα έπρεπε να βγαίνει από τα χείλη όλων των Ελλήνων, ακόμα και όσων πιστεύουν, ότι η έξοδος θα ήταν καταστροφή. Ψέλλισε το σωστό ο Τσίπρας (το ευρώ δεν είναι φετίχ) πέσανε όλοι να τον φάνε και αυτός ψιλοϋποχώρησε!!!!! Τρεισήμισι χρόνια υφιστάμεθα την ευρωτρομοκρατία των εθνομειοδοτών. Οποιος τολμούσε να θέσει την παραμικρή αμφισβήτηση στον ευρωραγιαδισμό, αμέσως χαρακτηριζόταν όργανο των ευρωαποταμιευτών, που θα έρχονταν να αγοράσουν μπιρ παρά…[Ενώ τώρα με το ευρώ πουλάμε στο 60% της αντικειμενικής, δηλαδή στο 40% της πάλαι ποτέ εμπορικής και έπεται μακρά συνέχεια...] Πολύ φοβάμαι, ότι θα μας θεωρούν χώρα ηλιθίων. Πότε άλλοτε στην παγκόσμια ιστορία διαπραγματεύτηκαν με αυτόν τον τρόπο; Που ακούστηκε, να διαπραγματεύεσαι «σκληρά» λέγοντας από το πρωί μέχρι το βράδυ στον αντισυμβαλλόμενο «εγώ χωρίς εσένα χάνομαι»; Ή μήπως δεν παρακολουθούν οι δανειστές μας αυτόν τον …εμβριθή δημόσιο διάλογο, που κάνουμε κάθε μέρα στις τηλεοράσεις; 

Και μόνον για διαπραγματευτικούς λόγους λοιπόν (πέραν του ουσιαστικού, που είναι η απλή λογική) η μόνη πατριωτική απάντηση από κάθε Ελληνα είναι «Ευρώ; Θα το σκεφτώ». Τέλος, όταν άλλοι ξορκίζανε τους σατανάδες τους Αλούτερους και τσι πατάτες τους, εγώ επιζητούσα την πλήρη Ευρωπαϊκή ενοποίηση ενάντια στους εθνικισμούς. Το όνειρο της ελεύθερης και δημοκρατικής Ευρώπης όμως πάει· όποιος παριστάνει, ότι το υπηρετεί υποτασσόμενος στους Ευρωπαϊκούς «θεσμούς», υπηρετεί την Γερμανική νεοαποικιοκρατία και άλλες διεθνείς ληστρικές συμμορίες. Πολύ φοβάμαι, ότι ο λαός τελικά θα λυντσάρει αυτούς τους χατζηαβάτηδες και μετά από λίγο καιρό θα έχουν την ίδια τύχη και οι επαρμένοι καραγκιόζηδες… 

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Ιουλίου 12, 2013