H υπομονή του κόσμου δεν είναι ανεξάντλητη….

Εμείς εδώ ούτε ευκαιριακοί υποστηρικτές του Σαμαρά υπήρξαμε, ούτε εξ επαγγέλματος επικριτές του. Γνωριζόμαστε, επομένως, μεταξύ μας, άρα ….δικαιούμεθα να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους και χωρίς περιττά φτιασίδια. Και δεν μας ενδιαφέρει να χαϊδεύουμε …αυτιά. Αυτά, για όσους…δυσφορούν.

Ο ελληνικός λαός αντιλαμβάνεται ότι ο Σαμαράς κληρονόμησε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση.

Γνωρίζει, επίσης, πώς όταν κυβερνάς με συμμάχους, δεν μπορείς να κάνεις τους κεφαλιού σου. Θα κάνεις συμβιβασμός, αν αυτό επιβάλλει το συμφέρον της χώρας. Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο. Το συμφέρον της χώρας. Τα υπόλοιπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα.

Έτσι, λοιπόν, θα ήταν ουτοπικό να αναμένει κανένας από τον Σαμαρά την πιστή τήρηση του προεκλογικού του προγράμματος. Και εν πάση περιπτώσει ένα πρόγραμμα δεν εφαρμόζεται στο σύνολο του, μέσα σ’ ένα χρόνο.

Επειδή όλα αυτά αποτελούν κοινή λογική, ο ελληνικός λαός, παρά την διάψευση των προσδοκιών του , παρά τα χαράτσια, παρά τις περικοπές, παρά τις απολύσεις, παρά την βαρβαρότητα του μνημονίου με άλλα λόγια, δείχνει μια στωϊκή εγκαρτέρηση, που εμένα προσωπικά με έχει καταπλήξει.

Είναι υποχρέωση της κυβέρνησης αυτόν τον λαό να τον σεβαστεί. Γιατί υποφέρουν οι πολλοί. Οι μη έχοντες. Και αυτό απαιτεί ακόμα μεγαλύτερο σεβασμό.

Τι περιμένει, λοιπόν, αυτός ο λαός;

Κατ’ αρχήν απαιτεί σοβαρότητα. Δεν είναι δυνατόν οι κύριοι της κυβέρνησης να νομοθετούν το πρωί, να αλλάζουν γνώμη το μεσημέρι και να αποσύρουν την …νομοθεσία τους το βράδυ. Αυτό δείχνει προχειρότητα. Και με πρόχειρες αποφάσεις δεν λύνονται δύσκολα προβλήματα.

Δεύτερον, απαιτεί ταπεινότητα. Είναι εξοργιστικό, μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον της γενικευμένης αγανάκτησης, ο κύριος Υπουργός Εθνικής Άμυνας να αναλώνει χρόνο για να καταθέσει μια τροπολογία που θα του επέτρεπε να ταξιδεύει με το Ebraer!.

Τρίτον, απαιτεί αξιοκρατία. Δεν είναι δυνατόν να διορίζονται σε θέσεις κλειδιά αποτυχημένοι βουλευτές και πολιτευτές 70 και 80 ετών! Υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι πτυχιούχοι με εμπειρία, γνώσεις και όρεξη για δουλειά, που παρακαλάνε για μια ευκαιρία. Γιατί δεν τους εμπιστευόμαστε; Τι παραπάνω θα προσφέρει στον ΟΓΑ, ο συμπαθής κατά τα άλλα κ. Βεργίνης, που δεν θα μπορέσει να προσφέρει ένα 40άρης; Το αυτό ισχύει και τον πρώην Υπουργό και Βουλευτή κ. Αθανάσιο Γιαννόπουλο, που διορίστηκε Πρόεδρος στον ΕΟΦ!!! Αφήστε, όλους εκείνους τους γόνους που κατέλαβαν, λές και είναι …κληρονομικό δικαίωμα, υπουργικές καρέκλες…

Τέταρτον, απαιτεί διαφάνεια. Βλέπει αυτό το πάρτυ που γίνεται με το ΤΧΣ (μοιράζει τράπεζες λες και είναι ….πασατέμπο), το ΤΑΙΠΕΔ (λειτουργεί κράτος εν κράτει) και αναρωτιέται: αυτούς ποιός τους εξέλεξε; Από που αντλούν όλη αυτή την εξουσία να λειτουργούν με τόση αυθαιρεσία;

Πέμπτον, ο κόσμος δεν θέλει να τον προκαλείτε. Ο διορισμός του κ. Παπουτσή στην Παγκόσμια Τράπεζα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Γιατί, πέραν των άλλων, ο κ. Παπουτσής συμβολίζει, με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, αυτό που λέμε την αποτυχία του μοντέλου της μεταπολίτευσης. Και αυτόν τον άνθρωπο, πολλαπλώς ευεργετηθέντα και με πολλά αξιώματα τιμηθέντα, τον στέλνουμε να μας εκπροσωπήσει στην Παγκόσμια Τράπεζα, με παχυλότατο μάλιστα μισθό; Και ο κόσμος εξοργίζεται ακόμα περισσότερο επειδή αντιλαμβάνεται ό,τι η επιλογή αυτή έγινε με εντελώς μικροκομματικά και προσωπικά συμφέροντα. Αν ο κ. Παπουτσής δεν βρεί τη γενναιότητα να αρνηθεί τον διορισμό του, είναι υποχρέωση της κυβέρνησης να ανακαλέσει την απόφασή της.

Η ανοχή του κόσμου δεν είναι ανεξάντλητη. Και μπορεί μεν να …πείθεται ό,τι πολλά πράγματα αποτελούν απαιτήσεις της τρόϊκας για τη συνέχιση του δανεισμού.

Όμως, η προχειρότητα, το Ebraer, τα ήξεις-αφίξεις, οι διορισμοί υπέργηρων πολιτευτών, η επιλογή Παπουτσή (και πολλά άλλα) δεν έχουν καμιά σχέση με την τρόϊκα!

Είναι αποφάσεις της Κυβέρνησης. Για αυτό και εξοργίζουν περισσότερο….

Δεν είναι στραβός ο γιαλός. Στραβά αρμενίζετε…

Κώστας Ροδινός

Δημοσίευση: Ιουλίου 18, 2013