Οι αρχιερείς του κομματισμού και το κυνικό πολιτικό νταραβέρι

Σε μια χώρα που καταποντίζεται μαζί με τους πολίτες επιβαίνοντες, που δεν έχουν εισιτήριο πρώτης θέσης και πρόσβαση στις σωσίβιες λέμβους και τα λοιπά σωστικά, κάθε διορισμός τύπου Παπουτσή θα ξεσήκωνε θύελλα αντιδράσεων, σχολίων και κοινωνικής κατακραυγής από το διαδίκτυο ως τα παραλιακά καφενεία.

Μοιάζει σαν αποστολή ελικοπτέρου για να απομακρύνει από το στίγμα του ναυαγίου και να διασώσει προνομιακά τον ίδιο, τον πρώτο πρόεδρο της ΕΦΕΕ, τον πολυχρονεμένο επίτροπο, τον υπουργό της Κερατέας και τον πολιτικό που τουλάχιστον έδειχνε ότι έβγαζε φλύκταινες, ασκώντας την πολιτική εποπτεία των σωμάτων ασφαλείας. Προφανώς είναι βέβαιος ότι θα προασπίσει καλύτερα τα κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα των πολιτών, εκπροσωπώντας τους σε ένα διεθνή χρηματοπιστωτικό οργανισμό κατά της φτώχειας.

Υπενθυμίζει επίσης πόσο κυνικό, στα όρια του ανήθικου είναι γενικά το πολιτικό νταραβέρι και ειδικότερα τα διακομματικά και ενδοκομματικά παίγνια που εξελίσσονται σ’ αυτόν το πάναγνο στίβο της διαχείρισης των ισορροπιών στην συμμετοχική άσκηση της εξουσίας, αυτήν την περίοδο του ιδεολογικού μορατόριουμ. Προς χάριν της εξουσίας κυρίως και όχι της διάσωσης της χώρας μέσω της συνεταιριστικής άσκησης της, όπως διατείνονται ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος του Μαξίμου.

Το κολασμένο θέρος που προοιωνίζει ένα φθινόπωρο κατά το οποίο όλο και περισσότεροι πολίτες θα έχουν εκμετρήσει την δυνατότητα του ζην αξιοπρεπώς, καταπλακωμένοι από τα κύματα των πολυνομοσχεδίων, ο κ. Παπουτσής θα είναι εκπρόσωπος της χώρας στην παγκόσμια τράπεζας. Έναν οργανισμό που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στο στόχαστρο διεθνών κοινωνικών κινημάτων.

Ο φίλος και υποστηρικτής του στην κρίση Νομικής και της Υπατίας με τους μετανάστες, Μαν. Γλέζος, μπορεί να απογοητευτεί. Όμως το σύστημα διακυβέρνησης κέρδισε έναν κρίσιμο πόλο, που ενδεχομένως διολίσθαινε προς την Κουμουνδούρου ή ήταν ικανός να προκαλέσει μεγάλη ενδοκομματική πίεση, μεγαλύτερη από τα λακτίσματα του Β. Πολύδωρα ή του Μ. Βορίδη στην γαλαζοπράσινη κοινοπραξία.

Είναι πραγματικά δύσκολο για ένα σύστημα να φάει τα πελατειακά τέκνα του, πόσο μάλλον να κατεδαφίσει τους εμβληματικούς του πυλώνες εκατέρωθεν. Προς χάριν τους θα δοθούν μεγάλες μάχες προσεχώς, από τα μετερίζια της νέας τηλεόρασης ως τα μέτωπα των απολύσεων στο φάσμα του Δημοσίου, αλλά και της αποκατάστασης των κρίσιμων κρίκων στην καλοθρεμμένη αλυσίδα των επαγγελματιών της πολιτικής τάξης.

Μπορεί, πέρα από κάθε λαϊκίστικη διάθεση ή προσέγγιση, θα πουν ορισμένοι, ο Χ. Παπουτσής να τα πάει καλύτερα από έναν πρωτοκλασάτο της ΔΗΜΑΡ αν το κόμμα παρέμενε στην κυβέρνηση και ελάμβανε αυτό το μπόνους ή από οποιονδήποτε άλλον πολιτικό αρχιερέα του δικομματισμού. Αλλά σημασία δεν έχει αυτό. Σημασία έχει που δεν τηρείται κανένα πρόσχημα και ψήγμα διαφανούς ανάθεσης μεταξύ επιστημόνων.

Πηγή

Δημοσίευση: Αυγούστου 23, 2013