Μετά την τελευταία επιχείρηση-φιάσκο του αστικού κράτους ενάντια στη Χρυσή Αυγή, πολλά ερωτήματα γεννιούνται και χρήζουν απάντησης. Είναι πράγματι η Χ.Α. πραγματικός στόχος της αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού ή μήπως κάτι άλλο πραγματικά απειλητικό για το σύστημα αποτελεί τον αληθινό στόχο; Είναι η Χρυσή Αυγή αντισυστημικό κόμμα όπως παρουσιάζεται, το οποίο αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της αστικής κυριαρχίας; Αυτά και άλλα ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε παρακάτω με την ανάλυση πρόσφατων αλλά και παλαιότερων ιστορικών δεδομένων που καταδεικνύουν την πραγματική φύση του φασισμού και τις σχέσεις του με το σύστημα και τους εκφραστές του.
Στο διάβα του πολιτικού της βίου, η Χρυσή Αυγή έχει δώσει πάμπολλα δείγματα των πραγματικών της επιδιώξεων. Οι αντισυστημικές της κραυγές, αν και εύηχες στα αυτιά πολλών αγανακτισμένων πολιτών, στερούμενων ιστορικής και πολιτικής παιδείας, στην πραγματικότητα έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με τα πεπραγμένα της και τον στρατηγικό της σχεδιασμό.
Στην πραγματικότητα, σε όλες τις κρίσιμες καμπές της πάλης του λαού και κυρίως στις φάσεις όξυνσης των κοινωνικών διεκδικήσεων, η Χρυσή Αυγή πήρε ξεκάθαρη θέση στο πλευρό των ολίγων και ισχυρών. Αν κοιτάξουμε πίσω από το αντιμνημονιακό της προσωπείο, θα αναγνωρίσουμε κρυμμένο ένα πρόσωπο γνώριμο, όμοιο με αυτό του κατεστημένου πολιτικού προσωπικού που επιβάλλει μνημόνια και αντιλαϊκές πολιτικές.
Στη μεγάλη απεργία των ηρωικών χαλυβουργών, αρχικά η Χρυσή Αυγή παρίστανε ότι υποστηρίζει τον αγώνα των απεργών. Τους είχε επισκεφτεί μάλιστα για να τους εκφράσει υποκριτικά την αλληλεγγύη της. Λίγο καιρό αργότερα βέβαια, αποκάλυψε το πραγματικό της πρόσωπο, βγάζοντας μάλιστα και μία εμετική ανακοίνωση, απόσπασμα τις οποίας παραθέτουμε: «Είναι επιτακτική η ανάγκη ανάπτυξης ενός εθνικιστικού συνδικαλιστικού κινήματος που θα υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων υπεύθυνα και στιβαρά και όχι υστερικά και θα επιδιώκει τον συμβιβασμό των διαφόρων συμφερόντων προς όφελος εργοδοτών και εργαζομένων». Η Χρυσή Αυγή με λίγα λόγια αποκάλυψε ότι επιδιώκει τον συμβιβασμό των αγωνιζόμενων για το αυτονόητο απεργών, με τον εκμεταλλευτή Μάνεση. Μετά κάλεσε επιτακτικά τους απεργούς να γυρίσουν στη δουλειά τους. Ο Μάνεσης βλέπετε, ως Έλληνας εκμεταλλευτής νομιμοποιείται, σύμφωνα με τη Χ.Α., να πίνει το αίμα των εργατών που έχει στη δούλεψή του.
Σε μία άλλη περίπτωση, εξίσου αποκαλυπτική, η Χρυσή Αυγή τάχθηκε χωρίς περιστροφές αυτή τη φορά υπέρ μιας πολυεθνικής. Της διαβόητης Eldorado Gold και της εκτρωματικής επένδυσής της στις Σκουριές της Χαλκιδικής. Αξιοσημείωτο είναι, ότι στο επενδυτικό σχήμα, εκτός από τον Έλληνα Μπόμπολα, τον εθνικό μας μεγαλοεργολάβο, συμμετείχαν και ξένοι επενδυτές. Την ώρα που η Ιερισσός θύμιζε κατεχόμενο χωριό, με τα ΜΑΤ του Δένδια να εισβάλλουν μες στη νύχτα σε σπίτια κατοίκων, συλλαμβάνοντάς τους και να ψεκάζουν μαθητές και δασκάλους μέσα σε σχολεία, η «αντισυστημική» Χρυσή Αυγή κραύγαζε διαγγέλματα υποστήριξης στους Έλληνες και ξένους χρυσοθήρες.
Η Χρυσή Αυγή, που ο υπαρχηγός της έφτασε στο σημείο να αποθέσει τα «αντισυστημικά» του ούρα έξω από το MEGA του Μπόμπολα, από την άλλη έγλυφε εκεί που ούρησε, υποστηρίζοντας με ζήλο τις μπίζνες του τελευταίου στις Σκουριές. Γνωστή όμως η γκεμπελική τακτική του εντυπωσιασμού και της αγκιτάτσιας. Ο περισσότερος κόσμος, το «αντισυστημικό» κατούρημα στο MEGA θυμάται και όχι την απόλυτα συστημική υποστήριξη της Χ.Α. στους χρυσοθήρες μεγαλοεργολάβους.
Ίσως η πιο ενδεικτική περίπτωση άμεσης διαπλοκής της Χρυσής Αυγής με τους κεφαλαιοκράτες, είναι η άρρηκτη σχέση της με το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Οι υπόγειες διαδρομές του νεοναζιστικού κόμματος με τους εφοπλιστές, είναι ενδεικτικό στοιχείο της ταύτισης των συμφερόντων τους. Οι βουλευτές της Χ.Α., πριν από έναν χρόνο μάλιστα, ψήφισαν στη Βουλή υπέρ της φοροαπαλλαγής των εφοπλιστών, την ίδια ώρα που ο λαός ξεζουμίζεται μέχρι θανάτου. Πρέπει να δοθούν κίνητρα, ώστε τα πληρώματα των εφοπλιστών να είναι ελληνικά, είπαν υποκριτικά προκειμένου να τσιμπήσει ο κόσμος. Φυσικά, κανένας λόγος δεν έγινε για τις συνθήκες γαλέρας στις οποίες θα εργάζονται οι εργάτες στα πλοία. Εγκρίνεται δηλαδή το καθεστώς δουλείας, αρκεί οι δουλοκτήτες να είναι Έλληνες. Όσο για τους δούλους- ναυτικούς, ας είναι και αλλοδαποί αρκεί να εξασφαλίζεται η μεγαλύτερη δυνατή κερδοφορία για το εφοπλιστικό κεφάλαιο.
Στο Πέραμα οι μπράβοι-νεοναζί χτύπησαν ευθέως τους εργάτες της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, χωρίς περιστροφές. Ήταν της συστημικής αριστεράς βλέπετε. Άρα τα «αντισυστημικά» τάγματα εφόδου νομιμοποιούνταν στη συνείδηση των οπαδών τους να τα βάλουν μαζί τους, προς τέρψη των κακόμοιρων αντισυστημικών εφοπλιστάδων.
Όσο για την απαράμιλλη αγάπη των χρυσαυγιτών για την πατρίδα, αυτή ξεδιπλώθηκε όταν υπερψήφισαν στη Βουλή το ξεπούλημα των ελληνικών νησιών στο μεγάλο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Από τη μία διοργανώνουν μεγαλεπίβολες πορείες για τα Ίμια, κραυγάζοντας «Αίμα-Τιμή!», από την άλλη όλα έχουν την Τιμή τους φαίνεται, ακόμη και το Αίμα που επικαλούνται.
Ο ψευτοπατριωτισμός των χρυσαυγιτών δεν έχει όρια. Πουλάνε προστασία σε μετανάστες με το αζημίωτο, απασχολούν εκατοντάδες ξένους στις μπίζνες τους, ακόμη και ποσοστά παίρνουν από τα έσοδα των ξένων μικροπωλητών, εκβιάζοντάς τους. Η δράση τους ενάντια στους ξένους, περιορίζεται στη φυσική εξόντωση κάποιων πάμφτωχων και απροστάτευτων μεταναστών. Με το οργανωμένο έγκλημα και τον υπόκοσμο, με τις ξένες και εγχώριες μαφίες, όχι μόνο δεν τα έβαλαν, αλλά είχαν και άριστες σχέσεις, οικονομικές και ιδεολογικές. Οι ξένοι γι αυτούς χωρίζονται σε κακούς, φτωχούς και άπλητους ξένους, που βαφτίζονται λαθροεισβολείς και καλούς, πλούσιους και καθαρούς ξένους, που βαφτίζονται επενδυτές.
Η ΑΝΑΝΔΡΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ
Το φιλολαϊκό και πατριωτικό προσωπείο της Χρυσής Αυγής, έπεσε για τα καλά με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ο Παύλος Φύσσας, αν και «Έλληνας στο αίμα», δολοφονήθηκε δίχως δισταγμό από τους φασίστες, μόνο και μόνο για την αντιφασιστική του ιδεολογία και δράση. Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ήρθε να προστεθεί στη μακρά λίστα πολλών αγωνιστών του εργατικού κινήματος, Ελλήνων και ξένων, που έχουν δολοφονηθεί από φασιστικά τάγματα εφόδου. Οι δολοφονίες αυτές είναι προϊόν της ίδιας της κυρίαρχης ιδεολογίας του συστήματος, της ίδιας ιδεολογίας που αναπαράγει την εκμετάλλευση αλλά και τον φασισμό, ως μέσον επιβολής πάνω στην εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα.
Μετά από όλα αυτά, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε. Είναι δυνατόν τα δύο γνησιότερα τέκνα της κυρίαρχης τάξης, το αστικό πολιτικό σύστημα και το «τοξικό παράγωγό» του, ο φασισμός, να αλληλοτρώγονται; Μα φυσικά και όχι, είναι η απάντηση. Η ιστορία έχει δείξει, ότι η επίσημη αστική εξουσία μπορεί να έδειξε ότι θέλει να καταστείλει πρόσκαιρα κάποιες φασιστικές οργανώσεις, όχι όμως για να ξεριζώσει τον φασισμό σαν ιδεολογία και πρακτική, αλλά για να τον γιγαντώσει με όρους πιο σοβαρούς, εξαπολύοντας αντεπίθεση στην εργατική τάξη με τρόπο συστηματικό και οργανωμένο.
ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ ΜΠΥΡΑΡΙΑΣ
Η αστική τάξη ενεργοποίησε ιστορικά τις φασιστικές της εφεδρείες, σε περιόδους ανεξέλεγκτης αναζωπύρωσης του εργατικού κινήματος. Ο Χίτλερ, πολύ πριν ανέβει στην εξουσία, το 1924, ενορχήστρωσε το γνωστό ως «Πραξικόπημα Λούντεντορφ-Χίτλερ» ή «Πραξικόπημα της Μπυραρίας» και συνελήφθη. Παρότι σύμφωνα με τη νομοθεσία θα έπρεπε να καταδικαστεί σε μακροχρόνια φυλάκιση από τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, για εσχάτη προδοσία, τελικά καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση από την οποία δεν εξέτισε ούτε τον ένα χρόνο. Επίσης, πολλοί από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του Χίτλερ που συμμετείχαν στο πραξικόπημα, αφέθηκαν ελεύθερα δίχως να τιμωρηθούν καθόλου.
Το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα NSDAP, τέθηκε αρχικά εκτός νόμου αλλά σε λίγο καιρό επανιδρύθηκε, ακολουθώντας όλες τις νόμιμες διαδικασίες. Μάλιστα ο Χίτλερ, κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, κρατείτο σε κελί VIP, ενώ έγραψε και το βιβλίο «ο Αγών μου», το οποίο έγινε best seller και θεωρητικό εγχειρίδιο του ναζισμού.
Μήπως σας θυμίζει τίποτα αυτή η ιστορία, από το σόου που παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες που περιλαμβάνει την φυλάκιση του Μιχαλολιάκου από την μία και την απελευθέρωση των υπόλοιπων πρωτοπαλίκαρών του (Παναγιώταρου, Κασιδιάρη κ.α.) από την άλλη; Μήπως σας έρχονται στο νου οι αλαζονικές δηλώσεις στελεχών της Χ.Α. ότι έστω και με άλλο όνομα θα ξαναμπούμε στη Βουλή; Από τη μία αφήνονται ελεύθερα πρωτοκλασάτα στελέχη της Χ.Α. για να συνεχίσουν το έργο τους και από την άλλη φυλακίζεται ο «θυματοποιημένος» αρχηγός. Τι καλύτερο από αυτό για να φουντώσει η φασιστική δήθεν αντισυστημική προπαγάνδα και να ηρωοποιηθεί ο νεοναζί ηγέτης στα μάτια του κόσμου.
Μετά από δώδεκα χρόνια από το «Πραξικόπημα της Μπυραρίας» και την ολιγόμηνη φυλάκισή του, το 1936 στο Ντύσελντορφ, ο Χίτλερ συναντήθηκε με εκπροσώπους 300 μονοπωλίων. Εκεί, οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης, ενέκριναν το πρόγραμμα του ναζιστικού κόμματος και συμφώνησαν στην κατακόρυφη αύξηση της χρηματοδότησής του, προκειμένου να κατασβεστεί κάθε εστία αντίστασης του εργατικού κινήματος σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Μεγάλες πολυεθνικές όπως η General Motors, η ΙΒΜ, η OPEL και πολλές άλλες επένδυσαν στη χιτλερική πολεμική μηχανή. Από τη μία προκειμένου να αναγεννηθούν μέσα από τις στάχτες της Μεγάλης Κρίσης του 1929, από την άλλη για να καταπνίξουν την εξάπλωση του επαναστατικού κινήματος που ανέπτυσσε βαθιές ρίζες στην Ευρώπη, κυρίως μετά την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917 στη Σοβιετική Ένωση.
Ο πατέρας του φασισμού και δάσκαλος του Χίτλερ, ο Μπενίτο Μουσολίνι, είχε παρόμοια πορεία. Στην αρχή διώχθηκε από το αστικό κράτος για την υποτιθέμενη αντισυστημική του δράση, αργότερα όμως του παραδόθηκε μετά βαΐων και κλάδων η εξουσία, από τον βασιλιάVitorio Emmanuele III και με τις ευλογίες του διαπλεκόμενου παπικού κράτους του Βατικανού. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, το αδιάρρηκτο νήμα που συνδέει το μεγάλο κεφάλαιο (βιομήχανους, τραπεζίτες, εφοπλιστές κ.λ.π.) με τους φασίστες, την επίσημη εκκλησία αλλά και τα αστικά πολιτικά κόμματα με δημοκρατικό μανδύα. Το νήμα αυτό συνδέει την κοινή επιδίωξη όλων τους, για τη διατήρηση των κεκτημένων της άρχουσας τάξης, για τη διαφύλαξη της δομής κοινωνικής πυραμίδας δηλαδή, που θέλει το 99% που παράγει τον πλούτο, να βρίσκεται κάτω από τον ζυγό του 1% που το νέμεται.
Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν πρόκειται να σκοτώσει το δίδυμο αδελφάκι της, την Χ.Α.. Οι ιδεολογίες και των δύο εκπορεύονται από την ίδια μήτρα και μάλιστα γεννήθηκαν την ίδια ώρα, την ώρα που γεννιόταν ο καπιταλισμός. Οι διώξεις της κυβέρνησης ενάντια στη Χρυσή Αυγή και η προσχηματική φυλάκιση Μιχαλολιάκου δεν είναι τίποτε άλλο παρά προπέτασμα καπνού. Στάχτη στα μάτια του εξαθλιωμένου λαού ο οποίος αποκοιμίζεται μπροστά στο χαζοκούτι παρακολουθώντας τις εξελίξεις από την κλειδαρότρυπα.
Πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι ο πραγματικός στόχος του κράτους, πίσω από το προκάλυμμα του δήθεν αντιφασιστικού αγώνα, είναι το χτύπημα της εργατικής τάξης και της πρωτοπορίας της. Το μεγάλο αχειραγώγητο κίνημα που πυροδοτήθηκε από τη φασιστική δολοφονία του Παύλου Φύσσα τους τρόμαξε. Η προσπάθειά του αστικού κράτους επικεντρώνεται στην οχύρωση της αστικής ψευτοδημοκρατίας και των φασιστικών εφεδρειών του κατ'επέκταση, σε μία περίοδο που τα μέτρα που στοχεύουν να περάσουν απαιτούν πλήρη ταξική υποταγή. Η οχύρωση αυτή επιχειρείται αρχικά μέσω των προσχηματικών συλλήψεων των χρυσαυγιτών, ως επικοινωνιακό τέχνασμα προκειμένου να εφησυχάσει το φουντωμένο αντιφασιστικό-εργατικό κίνημα. Σε δεύτερη φάση το αστικό κράτος θα χρησιμοποιήσει όλα του τα όπλα, μαζί και τις φασιστικές του εφεδρείες, προκειμένου να επιχειρήσει ολομέτωπη σύγκρουση με την εργατική τάξη και τις οργανωμένες δυνάμεις της.
Από τη μεριά της, η εργατική τάξη οφείλει όχι μόνο να κλείσει τα αυτιά της σε σειρήνες εφησυχασμού, αλλά να κλιμακώσει την αντεπίθεσή της. Τώρα είναι η στιγμή που θα πρέπει ο λαός να οργανωθεί στο ανώτερο δυνατό επίπεδο, μέχρι να ξεριζώσει πλήρως το φασιστικό τέρας και τη μήτρα που το γεννά και δεν είναι άλλη από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
Το Κίνημα Δεν Πληρώνω πρωτοστατεί σε αυτόν τον δύσκολο αλλά αναγκαίο αγώνα. Τον αγώνα αυτόν δεν θα τον δώσει κανένας άλλος πέρα από τον ίδιο τον λαό.
Ενωμένοι θα νικήσουμε!!
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.