Η δικαιοσύνη έλαμψε δια της απουσίας της. Ραντεβού στο δρόμο του αγώνα

Μετά από μια διαδικασία σχεδόν 8 ωρών το Β΄μονομελές Πλημμελειοδικείο Κορίνθου απεφάνθη:

Αθώοι οι Μαρία και Βασίλης Παπαδόπουλος για το αδίκημα της παράνομης βίας - Ένοχοι και οι δύο για το αδίκημα της φθοράς ξένης περιουσίας (θραύση μπάρας). 

Πρωτόδικη ποινή 7 μήνες έκαστος με αναστολή.

Οι συναγωνιστές άσκησαν έφεση επί της απόφασης.

Η δίκη διεξήχθη σε μια κατάμεστη αίθουσα από συναγωνιστές του Κινήματος Δεν Πληρώνω, του ΕΠΑΜ, του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΕΝΑ Μετωπο πολιτών Κορινθίας, του ΚΑΠ Αγρινίου, αντιπροσωπείας Χαλυβουργών και πολλών κατοίκων της Κορινθίας.

Ήταν μιά διαδικασία που τα επιχειρήματα της Ολυμπίας οδού ΑΕ κατέπιπταν το ένα μετά το άλλο από τις καταθέσεις των μαρτύρων καθώς και των συνηγόρων υπεράσπισης.

Σε αυτή την πολιτική δίκη του κράτους των μεγαλοεργολάβων ενάντια σε ένα κίνημα που προέρχεται από τα σπλάχνα του λαού, όπως είναι το Κίνημα Δεν Πληρώνω, αποκαλύφθηκε με ποιό τρόπο το σύστημα προσπαθεί να χαλιναγωγήσει τους αγώνες αντίστασης των πολιτών. Έφτασαν μέχρι σημείου να καταδικάσουν και την συναγωνίστρια Μαρία Παπαδοπούλου ενώ σε κανένα σημείο της δικογραφίας δεν αναφέρεται η εμπλοκή γυναίκας!

Η μοναδική μάρτυρας κατηγορίας, επόπτης της Ολυμπίας Οδού, ουδέποτε αναγνώρισε τους συναγωνιστές να εμπλέκονται σε κανένα σημείο του υποτιθέμενου συμβάντος.

Νομίζουν ότι θα μας λυγίσουν; Πλανώνται πλάνην οικτρά.

Τίποτα δεν τελείωσε. Όλα τώρα αρχίζουν! Ραντεβού στους δρόμους του αγώνα!

ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ 14-10-2013

Η δίκη που έγινε στις 14-10-2013 σε βάρος του Κινήματος Δεν Πληρώνω στην Κόρινθο, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του εισαγγελέα της έδρας και της προέδρου, ήταν μια πολιτική δίκη, στην οποία μάλιστα είδαμε τα πρώτα δείγματα εφαρμογής της θεωρίας των δύο άκρων.

Κατ’ αρχήν, ήταν αναπόφευκτα πολιτική δίκη, ασχέτως των προθέσεων των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών, αφού σκοπός της ψευδούς και αστήρικτης μήνυσης που κατέθεσε η ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ σε βάρος των βασικών εκπροσώπων του Κινήματος, Βασίλη Παπαδόπουλου και Μαρίας Παπαδοπούλου, ήταν να σταματήσει την πολιτική δράση του Κινήματος.

Πέραν αυτού, έκπληκτο το πολυπληθές ακροατήριο, παρακολούθησε τον εισαγγελέα της έδρας να προβαίνει σε καθαρά πολιτικού χαρακτήρα διαπιστώσεις και νουθεσίες. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η αποστροφή του «μην ισχυρίζεστε ότι η δίκη σας είναι πολιτική, γιατί αυτό θυμίζει κάποιους άλλους που το επικαλούνται αυτόν τον καιρό», η οποία παρέπεμπε ευθέως στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής. Επίσης, ο εισαγγελέας συνέστησε στο Κίνημα, αν θεωρεί ότι τα διόδια είναι παράνομα, να προσφύγει στα δικαστήρια –αυτά που έχουν κρίνει όλα τα μνημόνια συνταγματικά- και«να μην προβαίνει σε παράνομες ενέργειες». Τέλος, συνέστησε σε όποιον δεν θέλει να πληρώνει διόδια, να χρησιμοποιεί την παλιά εθνική οδό.

Όσον αφορά τη διαδικασία:

Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι ότι στις συνειδήσεις των δεκάδων παρευρισκομένων, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν ακόμη και δικηγόροι της Κορίνθου, που βρέθηκαν τυχαία στο χώρο και με ενδιαφέρον παρακολούθησαν τη δίκη, οι κατηγορούμενοι κηρύχθηκαν ομόφωνα αθώοι.

Κατά τη μαραθώνια δίκη των οκτώ περίπου ωρών, η μήνυση της εταιρείας αποδείχθηκε παντελώς αστήρικτη και κατασκευασμένη. Η μοναδική μάρτυρας κατηγορίας, μια επόπτρια της ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΟΔΟΥ ΑΕ, πέραν των συνεχών αντιφάσεών της, δεν ήταν σε θέση να αναγνωρίσει τους κατηγορούμενους ως δράστες οποιασδήποτε πράξης. Οι μάρτυρες υπεράσπισης, αυτόπτες οι περισσότεροι, περιέγραψαν λεπτομερώς τα πραγματικά περιστατικά, που ανέτρεπαν τους ισχυρισμούς της εταιρείας. Οι τρεις συνήγοροι υπεράσπισης, με τις αγορεύσεις τους που διήρκεσαν πάνω από μια ώρα, σφυροκόπησαν τη μήνυση και το κατηγορητήριο και κατέδειξαν σημείο προς σημείο τη σαθρότητά τους.

Τα αδικήματα ήταν δύο:

1) Η «παράνομη βία», που ακόμη και οι δικηγόροι ήταν αδύνατον να κατανοήσουν σε τι συνίστατο, αφού το κατηγορητήριο στο αντίστοιχο σκέλος ήταν τελείως αόριστο. Στην ουσία γινόταν η προσπάθεια μιας τερατώδους νομικής κατασκευής, σύμφωνα με την οποία, όταν δεν πληρώνεις διόδια και ανοίγεις τη μπάρα, τελείς ποινικό αδίκημα.

2) Η «φθορά ξένης ιδιοκτησίας», διότι δήθεν οι κατηγορούμενοι έσπασαν μια μπάρα διοδίων. Όσον αφορά το αδίκημα αυτό, η εταιρεία είχε παρουσιάσει κατά καιρούς τρεις διαφορετικές εκδοχές: α) Ότι την έσπασαν δύο επιβάτες, β) Ότι την έσπασε το αυτοκίνητο της κατηγορουμένης και γ) Ότι την «μισοέσπασαν» με τα χέρια δύο άνδρες επιβάτες και την «αποτελείωσε» το αυτοκίνητο της κατηγορουμένης, οδηγούμενο από έναν άνδρα. Σύμφωνα με την τελική αυτή εκδοχή, μόνο άνδρες ενεπλάκησαν στο σπάσιμο της μπάρας.

Τελικά το δικαστήριο αθώωσε τους κατηγορούμενους για την «παράνομη βία» και τους καταδίκασε για τη «φθορά ξένης ιδιοκτησίας» σε ποινή επτά μηνών με αναστολή τον καθένα… Έτσι, στους κύκλους του Κινήματος δημιουργήθηκε κι ένα νέο «ανέκδοτο»: ότι η Μαρία Παπαδοπούλου μάλλον είναι … άντρας.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η επίμονη καλλιέργεια της θεωρίας των δύο άκρων, έχει αρχίσει να καρποφορεί. Αυτό όμως δεν θα κάμψει τους αγωνιστές, που κάθε δίκη θα την βλέπουν σα γιορτή και σαν ευκαιρία για ηθική επιβεβαίωση του δίκιου τους.

Βασίλης Παπανικολάου

Δικηγόρος, Μέλος της Νομικής Ομάδας του Κινήματος Δεν Πληρώνω

Δημοσίευση: Οκτωβρίου 18, 2013