Φαήλος: “Ο Τσίπρας το πολύ να κάνει χωρίστρα και μανικιούρ στο Μνημόνιο”

Συνέντευξη του Φαήλου Κρανιδιώτη στα “Επίκαιρα”

Περιμένατε ποτέ ότι θα υπάρξει δήμευση ιδιωτικής περιουσίας μέσω υπερφορολόγησης επί δεξιάς κυβέρνησης; Γαλάζιοι “μπολσεβίκοι”;

Έφτασες κιόλας στο φαντασιακό αποτέλεσμα. Τα τελικά μέτρα όμως είμαι σίγουρος πως θα είναι λογικά, μετριοπαθή, αναλογικά και λαμβάνοντας υπ’ όψιν το αν και πόσο αποδίδει κάθε ακίνητο. Ούτε «δήμευση» θα είναι, ούτε ο πολίτης θα νοιώθει πως θα έχει ισόβιο συνέταιρο το κράτος, πληρώνοντας στην Εφορία ενοίκιο για το ίδιο του το σπίτι. Το λάθος για μένα είναι ότι πολλές φορές αφήνεται να σέρνεται μια ψυχοβγαλτική συζήτηση με τερατώδη μέτρα, που τελικά δεν θα παρθούν ποτέ, στην λογικά τα τελικά μέτρα να φαίνονται ηπιότερα, όπως και όντως θα είναι. Αυτή η μέθοδος είναι πολιτικά κι επικοινωνιακά ανόητη κι αντιπαραγωγική. Διώχνει ανθρώπους και ψήφους και βάζει φουρνέλο στην κοινωνική γαλήνη.

“Enterprise”, “μητρικό σκάφος της σκάφος της διαπλοκής”, όπως το χαρακτηρίσατε,το ΠΑΣΟΚ; Προκαλέσατε “διαστημικό” εκνευρισμό στη Χαριλάου Τρικούπη. Το σκεπτικό;

Η δήλωση μου ήταν σαφής. Δεν αναφέρομαι στο σύνολο των στελεχών και πολύ περισσότερο στο σύνολο της βάσης του ΠΑΣΟΚ, που είναι ότι εγώ, εσύ, οι γονείς μας, απλοί άνθρωποι που θέλουν δουλειά, ασφάλεια και σταθερότητα για την οικογένεια τους κι ανταποδοτικότητα στις θυσίες τους. Φταίμε κι εμείς, διότι μερικοί ημέτεροι έγιναν στην νοοτροπία «μπλε ΠΑΣΟΚ», όμως μην γελιόμαστε, η ΝΔ κυβέρνησε πολύ λιγότερο χρόνο κι η διάλυση της παραγωγικής βάσης, ο υπερδανεισμός κι η «κοινωνικοποίηση» της διαφθοράς έχουν χρώμα κι ονοματεπώνυμο.

Συγκυβερνά πάντως με τη ΝΔ. Αυτό μην μου πείτε ότι το περιμένατε ή ότι δεν σας ενοχλεί. Όχι μόνο εσάς αλλά και πολλούς νεοδημοκράτες που βλέπουν μάλλον αμήχανα πχ την υπεράσπιση του κ. Βενιζέλου σε θέματα όπως η λίστα Λαγκάρντ ή τα υποβρύχια.

Γι’ αυτό να αναρωτηθούν όσοι τσαντίστηκαν και ψήφισαν ΧΑ και Καμμένο. Στέρησαν από τον Αντώνη Σαμαρά την αυτοδυναμία και τώρα του ζητάνε τα ρέστα γιατί δεν κάνει αυτά για τα οποία του αρνήθηκαν την πρώτη και βασική προϋπόθεση, πάνω από 150 βουλευτές. Με πραγματισμό και πικρία σας λέω την απλή αλήθεια: πως θα ζητάς από κάποιον να στηρίζει την πολιτική σου και παράλληλα να του λες «κάτσε και ήσυχα – ήσυχα να σε μπαγλαρώσω»; Πως το βλέπεις;

Η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ ήταν αναπόφευκτη, την επέβαλαν οι αμείλικτοι αριθμοί, μετά από δύο απανωτές εκλογές. Ο λαός την υπέδειξε. Εκτός αν κάποιος είναι παράφρων και πιστεύει πως θα έπρεπε να κάνουμε εκλογές μέχρι να προκύψει αυτοδυναμία. Ή μήπως θεωρεί κανείς πως μπορούσαμε να κάνουμε τότε κυβέρνηση με τις δυνάμεις της δραχμής; Θυμίζω επίσης πως η πλειοψηφία, σταθερά και σε όλες τις δημοσκοπήσεις αλλά και με την ψήφο της στις εκλογές, θέλει έστω και με θυσίες παραμονή στην Ευρωζώνη.

Μπορεί η ΝΔ να έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ λόγω των μέτρων; Τα ίδια πράγματα κάνει, το Μνημόνιο εφαρμόζει και μάλιστα σκληρά.

Όχι. Ο λαός έχει αντιληφθεί πως όλα όσα προτείνουν οι ανίπαλοι μας είναι για τα πανηγύρια. Τί λέει ο Τσίπρας, από πού θα βρει λεφτά; Υπόσχεται κι άλλους φόρους σε μια υπερφορολογημένη οικονομία! Κυρίως όμως λέει πως θα επαναδιαπραγματευτεί νέα δανειακή σύμβαση. Από ποιους; Από τους ίδιους που και τώρα μας χρηματοδοτούν. Δηλαδή λέει ότι θα πάει στην ίδια πηγή χρηματοδότησης, δεν υπάρχει άλλη, οι Ελ δεν ήρθαν από τον Σείριο, ούτε ο Μόσκοβος να φέρει το σεφέρι, και θα πει στην Μέρκελ να τον δανείσει για να κάνει προσλήψεις και να δώσει αυξήσεις, γυρίζοντας την χώρα στο 2009. Όποιος το πιστεύει πως αυτή είναι πρόταση διακυβέρνησης, κερδίζει τα άπαντα του Κουράκη. Ξέρει κι ένα με τον Τοτό ο Αλέξης αλλά το φυλάει για τις εκλογές.

Θα έρθει η στιγμή που ο Αντώνης Σαμαράς θα ανακοινώσει την έξοδο μας από την επιτήρηση και το Μνημόνιο. Τότε να δω τι πολιτική θα κάνουν. Θα το ρίξουν στην ιαπωνική ανθοτεχνία.

Τι θα περιμένατε από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα του Μνημονίου; Ο Αλέξης Τσίπρας υποστηρίζει ότι θα διαπραγματευθεί καλύτερα από αυτό που περιγράφει ότι γίνεται σήμερα ως ξεπούλημα της χώρας, της περιουσίας της και του πληθυσμού της.

Ο Τσίπρας το πολύ – πολύ θα κάνει χωρίστρα και μανικιούρ – πεντικιούρ στο Μνημόνιο, αφού πρώτα φαγωθεί με τους δικούς του και η χώρα μπει σε περιδίνηση. Άλλα τα μάτια του Τεξανού κι άλλα της Κουκοβάγιας. Όμως δεν θα έχει την ευκαιρία. Δεν το «έχει» ο άνθρωπος. Δεν δύναται και φάνηκε στην πρόταση μομφής που εξελίχθηκε σε βατερλό και εσωστρέφεια για τον ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία και κάτι ψιλά. Τον ξεβράκωσε με μια ερώτηση κι ο Μανώλης Γλέζος, που δεν έζησε την ζωή του τζάμπα και δεν θέλει, πιστεύω, να γίνει ρεζίλι στα 92 του, από τον καταληψία του λυκείου του. Τον ρώτησε πολύ απλά: «που θα βρούμε τα χρήματα για να κάνουμε αυτά που υποσχόμαστε». Η απάντηση ήταν άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.

Διατυπώνονται προτάσεις να γυρίσει και η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση για να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει “ατύχημα” στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Μπες – βγες στη συγκυβέρνηση; Χρήσιμος “πρόχειρος” ο κ. Κουβέλης; Ο κ. Καρατζαφέρης μια φορά μπήκε, μια φορά βγήκε. Και δεν ξαναμπήκε στη Βουλή…

Την ΔΗΜΑΡ δεν την έδιωξε κανείς. Έπεσε αμαχητί για τα μάτια του …Καλφαγιάννη. Στην ουσία προς υπεράσπισιν του αριστερού ονόρε της, ότι κι αν σημαίνει αυτό. Άμα θες να κάνεις πολιτική έκτακτων μέτρων με περικοπές και θυσίες και θέλεις ταυτόχρονα να χαϊδεύεις και τον κρατισμό και την ανακυκλωμένη αριστερά, τότε δεν βγαίνει η εξίσωση. Η πολιτική όμως δεν λύνει υπαρξιακά προβλήματα. Η ΔΗΜΑΡ έπρεπε να καταλάβει – πολλοί εντός της το ξέρουν – πως οι ρεαλιστικές λύσεις δεν έχουν χρώμα. Πχ η καταστολή, όταν είναι αναγκαία για την δημόσια τάξη, και η ασφάλεια είναι το πρώτο δικαίωμα των πολιτών, δεν είναι «προοδευτική» ή «αντιδραστική», είναι απλά εθνική αναγκαιότητα. Όταν τελειώνουν τα δανεικά και πρέπει για να φτάσεις στο πλεόνασμα να κάνεις μείωση δαπανών κι αύξηση εσόδων, δεν υπάρχει light τρόπος, αριστερός, ανώδυνος, με ροζ περιτύλιγμα και φιογκάκια Εξαρχείων. Και κοίτα, ο Φώτης είναι φίλος από την μαχόμενη δικηγορία, σοβαρός άνθρωπος, όμως το καλοκαίρι τα ζύγισε λάθος κι ακόμη πιο λάθος ήταν όταν επιτέθηκε στον Σαμαρά, ο οποίος τον αντιμετώπισε με αληθινή ευγένεια κι αξιοπρέπεια.

Γι’ αυτό είμαι σταθερά υπέρ των αυτοδύναμων μονοκομματικών κυβερνήσεων και λέω στους απογοητευμένους φίλους μας να ξανασκεφτούν και να δώσουν στον Σαμαρά όλη την δύναμη που χρειάζεται κι έτσι να απαιτήσουμε μαζί από αυτόν τα πάντα όλα. Η χώρα έχει ανάγκη να πάει με χίλια κι όχι να κοντοστέκεται και να παλινωδεί τηρώντας διακομματικές ισορροπίες.

Υπάρχουν σκέψεις, εισηγήσεις, όπως ακούγεται, για Ευάγγελο Βενιζέλο στο Επικρατείας και Μαρία Δαμανάκη Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θα κάνει μεγάλη χαρά φαντάζομαι η βάση της ΝΔ…

Ναι, ε; Από ποιους; Να παίξουμε τότε πολιτικές, αντί για μουσικές, καρέκλες. Το θυμάσαι το παιχνίδι; Θα ‘ρθει ο Βενιζέλος στο Επικρατείας της ΝΔ κι εγώ θα πάω στο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Αν έχω από κάτω μου την Στικούδη, δέχομαι να γίνω σύντροφος. Ας σοβαρευτούμε.

Έρχεται νέο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή. Επιχειρείται με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας περιορισμός της ελευθερίας του λόγου;

Αν εννοείς το «δικαίωμα» κάποιων να αμφισβητούν την γενοκτονία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, των Αρμενίων και των Εβραίων, δεν το θεωρώ δικαίωμα.

Εκδηλώνονται πάντως επίμονες πιέσεις σε διάφορα συναφή πεδία. Να αλλάξουν τα βιβλία Ιστορίας, να καταργηθούν τα θρησκευτικά, να νομιμοποιηθούν αδιακρίτως όλοι οι παράνομοι μετανάστες κλπ. Η κυρία Ρεπούση για παράδειγμα, αλλά όχι μόνο. Βλέπετε κοινό παρανομαστή σε όλα αυτά;

Η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά δεν πρόκειται ποτέ να υποκύψει σε οτιδήποτε από αυτά κι ούτε καταλαβαίνει από τέτοιες πιέσεις. Είναι περιθωριακές απόψεις από ανθρώπους με ιδεοληψίες, για να το πω ευγενικά. Όμως δεν έχουν καμμία σχέση με την πολιτική μας. Στο θέμα της λαθρομετανάστευσης ο εξαίρετος Νίκος Δένδιας, παρά την έλλειψη πόρων, έχει κάνει σε ένα χρόνο και κάτι, όσα δεν έγιναν επί δέκα χρόνια. Τα κέντρα κράτησης είναι πραγματικότητα, ο φράχτης κι η τάφρος λειτουργούν. Οι Ένοπλες Δυνάμεις κάνουν και πάλι αποτροπή των παράνομων εισόδων, έχουν μειωθεί στο ελάχιστο. Οι απελάσεις είναι δεκάδες χιλιάδες κι οι εθελούσιες αναχωρήσεις αλλοδαπών ακόμη περισσότερες. Για πρώτη φορά φέτος όσοι ήρθαν είναι λιγότεροι απ‘ όσους έφυγαν. Η «σκούπα» είναι διαρκής κι όχι για δυο μέρες για τις κάμερες. Το κέντρο κι οι γειτονιές αλλάζουν. Έχουμε δρόμο ακόμη, η Τουρκία, το κράτος δουλέμπορος πρέπει να πληρώσει πολιτικό και οικονομικό τίμημα για την ενσυνείδητη κι οργανωμένη υπονόμευση της κοινωνικής μας συνοχής, η Ευρώπη καταλαβαίνει ότι είναι και δικό της πρόβλημα οι δυσλειτουργίες του Δουβλίνου. Γίνεται όμως δουλειά κι είναι ορατά τα αποτελέσματα. Δεν φείδομαι επαίνων για το προσωπικό της Αστυνομίας και τον Νίκο Δένδια. Άξιοι. Οι διαδικασίες εξέτασης των αιτημάτων ασύλου πρέπει να αλλάξουν κι επιταχυνθούν. Οι λίγοι που δικαιούνται άσυλο ταλαιπωρούνται κι ωφελούνται οι υποβάλλοντες «μαϊμού» αιτήσεις που παραμένουν στην χώρα επί χρόνια με μια εκκρεμή αίτηση. Και χρειαζόμαστε επειγόντως πόρους για πιο ανθρώπινες συνθήκες κράτησης και φιλοξενίας και για τα έξοδα επαναπατρισμού.

Η ελληνική κυβέρνηση φτιάχνει τέμενος στον Βοτανικό, όπως ζητά η Τουρκία, και την ίδια ώρα ο Ερντογάν θέλει να κάνει την Αγία Σοφία τζαμί. Τελικά όλο “εκπλήξεις” είναι αυτή η κυβέρνηση.

Δεν συνδέεται το ένα με το άλλο κι ούτε υπάρχει ‘έκπληξη» της κυβέρνησης. Η γνώμη μου γνωστή. Κανένα τέμενος στην πόλη για την ελευθερία της οποίας έπεσε ο Καραϊσκάκης. Το τέμενος για τους μοσουλμάνους, ιδίως ο μιναρές είναι σύμβολο κυριαρχίας. Γι’ αυτό και στο Βοτανικό, αν γίνει, το απεύχομαι, δεν θα υπάρχει μιναρές. Υπάρχουν δεκάδες παράνομα τεμένη, Ας νομιμοποιηθούν κάποια από αυτά να εξυπηρετούνται. Άλλοι έχουν άλλη γνώμη, θεωρώντας πως ΄’ετσι θα υπάρχει πιο σοβαρός έλεγχος τυχόν δραστηριοτήτων φανατικών. Για την Αγία Σοφία, η επιθετικότητα της Τουρκίας, η παντελής έλλειψη σεβασμού της στα ανθρώπινα δικαιώματα, μνημεία πολιτισμού των άλλων λαών είναι γνωστά. Καθεστώς και κουλτούρα πλιατσικολόγων είναι. Θα τα πληρω θούν όλα από τους Κούρδους και την παταγώδη αποτυχία της πολιτικής του Ερντογάν στο Κουρδικό και την Συρία, όπου εναγκαλίστηκε ως συναυτουργός με την Αλ Κάϊντα. Θα πληρώσει ακριβά και την ιταμή και αλαζονική συμπεριφορά του απέναντι στο Ισραήλ και τα απανταχού λόμπυ του.

Τρεις δολοφονίες με πολιτικά χαρακτηριστικά σε ενάμισι μήνα, Αμφιάλη – Νέο Ηράκλειο. Εισήλθαμε σε νέα περίοδο πολιτικής βίας; Η προκήρυξη για τη δολοφονία των δυο μελών της Χρυσής Αυγής τι σας λέει;

Η βία πάντα υπήρχε σε διάφορους βαθμούς. Η Χρυσή Αυγή στο πεζοδρόμιο «ξεδοντιάστηκε. Δεν πιστεύω ότι θα τολμήσουν ξανά να χρησιμοποιήσουν οποιαδήποτε μορφή βίας. Το θέμα είναι τα άλλα κόμματα και κυρίως με ενδιαφέρει το δικό μου, να ανακτήσουν τις τιμωρητικές ψήφους των απλών ανθρώπων, που ούτε ρατσιστές είναι, ούτε εθνικοσοσιαλιστές, ούτε τον εχθρό του λαού μας, τον Χίτλερ, γουστάρουν. Απλά ήταν εξοργισμένοι με το πολιτικό σύστημα. Με σωστή προβολή της πολιτικής μας στο λαθρομεταναστευτικό και ορατά αποτελέσματα στην οικονομία και σοβαρό εθνικό λόγο, θα επιστρέψουν.

Η προκήρυξη δεν μου έκανε εντύπωση, εντύπωση μου έκανε η ταύτιση κάποιων «αναλύσεων» περί «θεωρίας» (που είναι πραγματικότητα, όχι θεωρία) των δύο άκρων και ύβρεων προς συγκεκριμένα πρόσωπα, μεταξύ των οποίων κι η αφεντιά μου, με όσα κατά καιρούς λένε μερικοί συριζαίοι και κάτι κομψευόμενοι απόβλητοι από το ΚΚΕ. «Καραφασίστες» κλπ. Είναι το ίδιο know how. Η θέση μου όμως είναι σταθερή, παρ’ ότι μερικοί θέλουν «λευκά κελιά» κλπ. Δεν απαντάς στον ολοκληρωτισαμό αυτού που αποφασίζει ποιος έχει δικαίωμα στη ζωή και ποιος όχι, με έναν άλλο ολοκληρωτισμό. Δεν πρέπει να εκβαρβαριστεί το δικαιϊκό μας σύστημα για να αντιμετωπίσουμε μια άλλη βαρβαρότητα, αυτήν την ακροαριστερής βίας. Σωστή λειτουργία θεσμών και κρατικών μηχανισμών και ευρεία πολιτική συναίνεση χρειάζεται. Θέλατε όμως να δείτε το άλλο άκρο; Να το. Όση όμως περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη επιτυγχάνουμε, τόσο περιορίζεται η «μήτρα» της τρομοκρατίας και θα στο τέλος θα γίνει στείρα.

Ο “διεθνής παράγων” ετοιμάζει νέο “σχέδιο Ανάν”, με άλλη ονομασία βέβαια ή χωρίς ονομασία για να μην δημιουργούνται συνειρμοί αλλά στην ουσία με το ίδιο περιεχόμενο. Σας ρωτώ διότι ξέρω ότι ασχολείστε με τα εθνικά θέματα. Τι στάση εκτιμάτε ότι θα τηρήσει η κυβέρνηση; Μην μου πείτε “η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται”. Ξέρω ότι δεν το πιστεύετε και εξάλλου είναι ανιστόρητο…

Η χώρα έχει Πρωθυπουργό τον άνδρα που είχε αρθρογραφήσει επωνύμως κατά του Σχεδίου Ανάν

Κι ήταν από τους ελάχιστους της πολιτικής ηγεσίας τότε, που τήρησε στο ζήτημα αυτό καθαρή και συνεπή στάση σε βάθος χρόνου. Και θυμίζω την αποστροφή του λόγου του στον εσωκομματικό προεκλογικό αγώνα για την Προεδρία της ΝΔ. Είπε, μεταξύ άλλων: «Ψηφίστε ηγεσία που θα πει ΟΧΙ σε ενδεχόμενο νέο Σχέδιο Ανάν». Ο Αντώνης τότε στήριξε τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο και το ΟΧΙ του Κυπριακού Ελληνισμού. Ήταν είναι και θα είναι πάντα στο πλευρό της Μικρής Ελλάδας του Νότου κι όχι απαθής. Η νέα τριμερής συμμαχία μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, με την παράλληλη αγκύρωση και ταύτιοση και σημαντικών αμερικανικών κι ευρωπαϊκών συμφερόντων, είναι νέα, λαμπρά κι ελπιδοφόρα δεδομένα κι ο Σαμαράς και άλλοι εργάζονται σκληρά και μεθοδικά για μια νέα τάξης ασφάλειας και συνεργασίας στην περιοχή μας, με σπουδαία ωφελήματα για τα συμφέροντα του Ελληνισμού στο σύνολο του.

http://www.antinews.gr/2013/11/21/235297/

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 23, 2013