Δεν διαμαρτυρήθηκες (αφιερωμένο στην εκπαιδευτική κοινότητα)

Μετά την δολοφονία του Φύσσα ξαναβγήκε στην επικαιρότητα, στα κανάλια και στα μπλογκς αυτή η (πράγματι πολύ ωραία) φράση του Μπρεχτ «Δεν διαμαρτυρήθηκα, όταν μαζεύανε τους Εβραίους, γιατί δεν είμαι Εβραίος. Δεν διαμαρτυρήθηκα όταν μαζεύανε τους κομμουνιστές, γιατί δεν είμαι κομμουνιστής…». Φυσικά αυτοί, που την είπαν και την έγραψαν, είναι το μορφωμένο κομμάτι της κοινωνίας μας, όχι η εργατιά κι η αγροτιά, που δυστυχώς σιγά σιγά στρέφονται στην χρυσή αυγή, γιατί αισθάνονται απόκληροι, απόβλητοι. Αισθάνονται πλέον άλλος κόσμος από τους «μορφωμένους», τους «ευαίσθητους», που περνάνε στο ντούκου, όλα όσα δεν τους συμφέρουν και «επαναστατούν» μόνο όταν θίγονται τα δικά τους συμφέροντα και «αντιστέκονται» ενάντια σε φυλακισμένους εχθρούς...

Είναι όμως μόνο οι φασίστες δολοφόνοι; Ή είναι φασίστες μόνο οι χρυσαυγίτες; Δεν είναι φασισμός να απολύεις μία άριστη εκπαιδευτικό, γιατί μηδένισε την κόλλα του κακομαθημένου κανακάρη του πρωθυπουργού; Δεν είναι αυτή η πιο χυδαία, η πιο στυγνή, ή πιο κυνική έκφανση του φασισμού; Δεν έπρεπε να κλείσουν όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, από το πρώτο πανεπιστήμιο, μέχρι το τελευταίο νηπιαγωγείο, μέχρι την αποκατάσταση της αδικίας; Αν αύριο σας απολύσουν και πούμε «καλά τους κάνανε» θα μας κατηγορήσετε για κοινωνικό αυτοματισμό, εσείς που αφήσατε την δική σας συνάδελφο στην εκδικητική μανία των κομπλεξικών εξουσιαστών. Μήπως έκανε το έγκλημα, να μην ανήκει σε κάποιο κομματικό μαντρί και γι αυτό την αφήσατε μόνη απέναντι στους λύκους;

Πριν αλωθεί από τον φασισμό η κοινωνία μας, έχει αλωθεί (προ πολλού) από τον ατομικισμό και την γαϊδουριά. Αυτή είναι η αιτία της σημερινής μας κατάστασης και αυτή είναι η αιτία των δεινών, που έρχονται.

Το ηθικό δίδαγμα της κρίσης

Η παιδεία θίγεται, όταν θίγονται οι μισθοί των εκπαιδευτικών. 

Η υγεία καταρρέει, όταν απαγορεύεται στους γιατρούς να ψωνίζουν πελάτες για τα ιδιωτικά τους ιατρεία μέσα στα δημόσια ιατρεία, παίρνοντας ταυτόχρονα μισθό από το δημόσιο.

Ασφυκτιεί η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, επειδή δεν εξισώνονται οι μισθοί των δικαστικών με τους βουλευτές.

Κινδυνεύει η ασφάλεια μας και η ανεξαρτησία της πατρίδας μας, γιατί οι Τούρκοι στρατηγοί παίρνουν καλύτερους μισθούς και έχουν μεγαλύτερα προνόμια.

Κινδυνεύει η σωτηρία της ψυχής μας, αν μπουν και οι παπάδες σε καθεστώς διαθεσιμότητας.

Υ.Γ. Ευτυχώς που οι άνθρωποι είναι «λειτουργοί», όχι στυγνοί επαγγελματίες σαν εμάς… 

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Δεκεμβρίου 15, 2013