Φοβάμαι...

Φοβάμαι πως όλα πια έχουν ειπωθεί...

Φοβάμαι πως ενώ όλοι ξέρουμε αυτά που πρέπει να ξέρουμε, ο καθένας φοβάται για τον εαυτό του.

Δεν φοβόμαστε για όλους μας.

Κάθε μέρα ανακυκλώνει τις προηγούμενες, αλλάζοντας στα σημεία, χωρίς ν' αλλάζει τίποτα...

Χθες ήταν οι απολύσεις, οι μειώσεις μισθών, τα χαράτσια, οι αυτοκτονίες, η μαύρη προπαγάνδα.

Σήμερα είναι οι καινούργιες αυτοκτονίες, τα νέα χαράτσια, οι κατασχέσεις μισθών και συντάξεων, τα νέα λουκέτα, ο προϋπολογισμός, η κίτρινη προπαγάνδα.

Αύριο θα 'ναι κι άλλες αυτοκτονίες, κι άλλα λουκέτα, οι πλειστηριασμοί σπιτιών, η ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων, η πλήρης διάλυση της άμυνας της χώρας, η προπαγάνδα της κυβερνητικής τρομοκρατίας.

Φοβάμαι την αδράνεια... την δική μας.

Φοβάμαι πως όταν περάσει τούτος ο χειμώνας, όλα θα 'χουν χαθεί, δεν θα 'ναι πιά τίποτα ίδιο.

Θα έχουμε νικηθεί, χωρίς καν να δώσουμε μάχη!

Συγκλονιστικό για έναν λαό που ήθελε να λέγεται επαναστάτης και αδούλωτος!

Για έναν λαό-μύθο, που περηφανεύεται ότι είναι απόγονος αυτών που εγκαθίδρυσαν την Δημοκρατία, και μάλιστα την άμεση Δημοκρατία, πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια!

Φοβάμαι πως δεν μιλάμε πια για τον ίδιο λαό...

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"

Δημοσίευση: Δεκεμβρίου 07, 2013