Πόσο αίμα, ακόμη, θέλει ο πολυπολιτισμός της αριστεράς;

Tου Νίκου Χιδίρογλου 

Την ώρα που κάποιοι πουλούν στην χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία τη σάπια πραμάτεια τους, δηλαδή τις αρχές της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της πολυπολιτισμικότητας, στους δρόμους και πλέον και στα βουνά και στα λαγκάδια, χύνεται αίμα. Η δολοφονία του αστυνομικού Ηλία Κωστένης στις Πρέσπες και τα όσα συνέβησαν στο Φάληρο, στη διάρκεια συμπλοκής κακοποιών, κατά πάσα πιθανότητα αλλοδαπών ή τρομοκρατών της αριστεράς, με αστυνομικούς, λένε πολλά. Και πάνω απ’ όλα πως η πολυπολιτισμικότητα σκοτώνει. Απόδειξη και οι 42 ανθρωποκτονίες Ελλήνων από αλλοδαπούς στη διάρκεια του 2012. 

Ξεκάθαρα πράγματα: Όσοι προωθούν την πολυπολιτισμικότητα και την «ανοχή» έναντι της λαθρομετανάστευσης και της ελευθεριότητας, είναι οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας από Αλβανούς κακοποιούς του ΗΡΩΑ υπαρχιφύλακα Ηλία Κωστένη, ο οποίος άφησε πίσω του ένα 12χρονο παιδί. 

Όσοι λοιπόν προωθούν την πολυπολιτισμικότητα και την «ανοχή», άφησαν ένα παιδί ορφανό. Όσοι λοιπόν προσπαθούν να καταστήσουν την ΕΛ.ΑΣ. ευάλωτη αλλά και έρμαιο στις διαθέσεις των κακοποιών, ευθύνονται και αυτοί για τον θάνατο του Έλληνα αστυνομικού. Όσοι λοιπόν μας πουλούν εθνομηδενιστικές «προοδευτικούρες», ευθύνονται και αυτοί για το θάνατο του Έλληνα αστυνομικού.

Πόσο αίμα ακόμα θα χυθεί για να κάνει η αριστερά τα «πολυπολιτισμικά» της παιχνίδια, προκειμένου να θρυμματίσει τον εθνικό κορμό και να εξαφανίσει από παντού τη γαλανόλευκη και το σταυρό, όπως προσδοκεί; Πόσο ακόμα αίμα θα χυθεί για να συνειδητοποιήσουμε όλοι πως μια κυβέρνηση της αριστεράς, θα σπείρει στη χώρα μας τον όλεθρο και την καταστροφή; Πόσο ακόμα αίμα θα χυθεί για να συνειδητοποιήσουμε πως δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για ιδεοληπτικού τύπου «ανοχές», που αποβαίνουν εις βάρος του εθνικού & κοινωνικού συνόλου; Πόσο ακόμα αίμα θα χυθεί για να συνειδητοποιήσουμε πως αν δεν επιβάλουμε εμείς την πατριωτική αντίληψη, θα θρηνήσουμε και άλλους νεκρούς;

Η παρουσία του υπουργού Δημόσιας Τάξης Νίκου Δένδια στην κηδεία του πεσόντα συμπολίτη μας, ήταν ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι η Πολιτεία θα κάνει αυτό που πρέπει. Εμείς, όσο υπάρχουν ένστολοι και άνθρωποι του καθήκοντος όπως ο Ηλίας Κωστένης, ο οποίος δεν δίστασε να θυσιάσει τη ζωή του μεριμνώντας για την ασφάλειά μας, έχουμε κάθε λόγο να είμαστε περήφανοι. Αλλά, πρέπει να γρηγορούμε. Διότι, κάποιοι συμπολίτες μας, στην προσπάθειά τους να διαλύσουν τον εθνικό κορμό, θέλουν να αφοπλίσουν την ΕΛ.ΑΣ. και να καταστρέψουν, στο όνομα της προστασίας κάποιων «δικαιωμάτων», τη βάση δεδομένων της, ώστε οι βίαιοι ελευθεριακοί και κοινοβιακοί τύποι που την ακολουθούν, να μπορούν ελεύθερα να επιβάλλουν τον τρόμο και να δολοφονούν, μετασχηματίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την κοινωνία, όπως ακριβώς επιθυμούν οι μηδενιστές της αριστεράς.

Υπάρχει τρόπος αντίδρασης; Ναι, υπάρχει. Η νομιμότητα. Να μην ανεχόμαστε τίποτα που ξεφεύγει του πλαισίου που θέτει η νομοθεσία. Το «άστο, δεν πειράζει», τελείωσε. Η ανοχή είναι θανατηφόρα, στοιχίζει σε ζωές, ανοίγει βαθιές πληγές. Όπως και η αδιαφορία ή η λογική «αφού δεν συνέβη σε μένα, είναι σαν να μη συνέβη». Όσο επιτρέπουμε στην εγκληματικότητα να εμπεδώνεται και σε κακοποιούς να παρανομούν, τόσο ανοίγουμε την Κερκόπορτα για τη θυματοποίηση και άλλων συμπολιτών μας. Αντίθετα, αν κινούμαστε, βοηθούμε και τις αρχές να κάνουν τη δουλειά τους, να έχουν εικόνα και να παρεμβαίνουν όταν πρέπει.

Όπου οι αρμόδιοι δεν κάνουν αυτό που πρέπει, κωλυσιεργούν ή σας δουλεύουν, να θυμάστε ότι διαπράττουν το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος... 

Με λίγα λόγια: επιμείνετε για την εφαρμογή των νόμων. 

Μην κατεβάζετε τα χέρια, μην παραιτείστε. 

«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία», διαβάζουμε στο Άρθρο 120 παρ. 4, του Συντάγματος της Ελλάδος. 

Και οφείλουμε να είμαστε εκεί για να βοηθήσουμε τους κρατικούς λειτουργούς, μεταξύ των οποίων και τους αστυνομικούς, οι οποίοι δίνουν το αίμα τους, να κάνουν τη δουλειά τους. 

Αυτό είναι το πατριωτικό μας καθήκον.

Πηγή Elora

Δημοσίευση: Ιανουαρίου 13, 2014