Η συνταγή της ελευθερίας σε ένα ανελεύθερο κράτος

Tου Κίμωνα Γεωργακάκη 

Πολιτικού Επιστήμονα

Ακούγοντας δήλωση αντιπολιτευόμενου βουλευτή, που υποτίθεται η παράταξή του θα φέρει κάτι καλύτερο από αυτό που ζούμε τώρα, ότι «η Ελλάδα πάσχει από χαμηλή φορολόγηση», την ώρα που επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο ακριβώς λόγω υψηλών φόρων, αναλογίζομαι πως και γιατί κάποιοι δεν θέλουν να ορθοποδήσει ποτέ αυτός ο τόπος.

Ακόμα και ένας πρωτοετής φοιτητής Οικονομικών θεωρεί ως λογικό πως η μείωση των φόρων θα ενισχύσει τα φοροεισπρακτικά έσοδα του κράτους, καθότι θα δοθούν έτσι κίνητρα σε πολλές επιχειρήσεις να επεκταθούν ή σε επίδοξους επιχειρηματίες να ιδρύσουν καινούριες. Η ανικανότητα κυβερνώντων αλλά απ’ ό,τι φαίνεται και αντιπολιτευομένων εμποδίζουν το αυτονόητο: την πραγματική ανάπτυξη της Ελλάδας.

Στην σκακιέρα συμφερόντων υπάρχουν πάντα αντίπαλοι. Ποιος μπορεί να το αρνηθεί αυτό; Επομένως ξένα συμφέροντα εμποδίζουν την χώρα να ανέβει, καθώς το εμπορικό δαιμόνιο των Ελλήνων είναι σε θέση να «κατακτήσει» την γύρω περιοχή μέχρι και ολόκληρη την Ευρώπη, όπως ανέκαθεν συνέβαινε σε προηγούμενες ιστορικές περιόδους. Ακόμα και σήμερα οι Έλληνες επιχειρηματίες διαπρέπουν παντού εκτός ελληνικού κράτους.

Να το θεωρήσουμε κι αυτό τυχαίο; Ας σκεφτούμε λίγο λογικά. Είμαστε ελεύθεροι; Πάντα, όταν κάποιος επιχειρούσε να δώσει ώθηση στο κρατικό τούτο μόρφωμα που μας το πασάρουν για Ελλάδα, είτε απειλούταν η ζωή του είτε παραγκωνιζόταν με έντεχνο τρόπο. Εάν επέμενε και βρισκόταν σε θέση ισχύος, τότε τον σκότωναν (Καποδίστριας). Όποτε δε επιχειρείται γεωγραφικό άνοιγμα προς Ρωσία, οι«φίλοι» Αμερικανοί και λοιποί σύμμαχοι κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να αποτρέψουν μια πολυδιάστατη πολιτική για την χώρα, η οποία θα της επέφερε πολλά οφέλη.

Όλοι αναλογιζόμαστε κάθε φορά, πως γίνεται εδώ να «πετυχαίνουν» μόνο οι ανίκανοι και οι βολεμένοι. Γιατί δεν υπάρχει αξιοκρατία; Γιατί δεν γίνονται αυτονόητα πράγματα; Γιατί οι λύσεις, ενώ είναι απλές δεν εφαρμόζονται; Γιατί η παιδεία παραπαίει και η ιστορία διαστρεβλώνεται; Αναρωτηθήκατε ποτέ σοβαρά πέρα από την δικαιολογημένη ανθρώπινη γκρίνια μας;

Μήπως τα συμφέροντα διορίζουν σκόπιμα ανίκανους και ανώριμους ιθύνοντες, ώστε να μην σταθούμε στα πόδια μας κι αρχίσουμε το τρέξιμο και μετά ποιος μας πιάνει; Μήπως το 1821 απλά αλλάξαμε κατακτητές ντυμένους με το πέπλο του Κοινοβουλευτισμού; Μήπως οι «φιλέλληνες» από την Δύση έστησαν με την σύμπραξή και υπακοή οπορτουνιστών Ελλαδιτών όλο αυτό τον μπερντέ που κρατάει μέχρι σήμερα· ένα κράτος αλλεργικό σε καθετί πραγματικά καινοτόμο;

Λες και η χώρα κυνηγάει την χασούρα και όχι το κέρδος. Ακόμα και η λέξη κερδοσκόπος έχει πολιτογραφηθεί με κακή έννοια. Να μην έχουμε δηλαδή ως σκοπό το κέρδος παρά το χρέος με τα μνημόνια, τα οποία ξεκίνησαν από την δημιουργία του ελληνικού αυτού «κράτους».Κατά αυτόν τον τρόπο η κατάσταση γίνεται χειρότερη και τελικά ενδεχόμενα επικρατήσει πλήρης αναρχία και απελπισία, προκειμένου να ζητήσουμε από μόνοι μας, λόγω πολιτικής απαξίωσης, μια άλλη αρχή να μας κυβερνάει με απόλυτο αυτή την φορά αυταρχισμό. Μια αρχή που θα ξεπηδήσει από το καλοσχεδιασμένο κόλπο της παγκοσμιοποίησης. Τότε θα είναι αργά φίλοι και φίλες μου…

Θα είναι αργά; Γράψτε λάθος. Ποτέ δεν είναι αργά για τους Έλληνες. Ειδάλλως δεν θα μας υπολόγιζαν τόσο. Ακόμα και τώρα που οι κοσμοεξουσιαστές των οικονομικών οίκων και όλης αυτής της πολύπλοκης πολιτικοοικονομικής διάρθρωσης του πλανήτη φαινομενικά μας έχουν «μαντρωμένους», επιχειρώντας να μας συκοφαντήσουν ως κλέφτες και τεμπέληδες, αλλά τελικά όλος ο κόσμος φώναξε ότι «είμαστε όλοι Έλληνες (We are all Greeks)».

Απλά πρέπει να αντιληφθούμε σε πρώτη φάση πως είμαστε υπό κατοχή και να κάνουμε το πρώτο βήμα ελευθερίας. Που; Μα στο μυαλό. Η σκέψη πρέπει να γίνει ελεύθερη πέρα από ιδεολογικοπολιτικά μαντριά και παγκοσμιοποιητικές παραινέσεις. Να μπορεί το μάτι να διακρίνει τι πραγματικά συμβαίνει γύρω του. Όλα τα άλλα έπονται…

ΠΥΓΜΗ

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 22, 2014