ΣΥΡΙΖΑ: To be or not to be?

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης 

Επειδή, τελευταίως, άρχισε να γίνεται πάλι λόγος για επικείμενες (βουλευτικές) εκλογές και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ μοστράρει στην πρώτη θέση της προτίμησης του λαού (του μισού, καθώς ο άλλος μισός, σε όλες τις δημοσκοπήσεις, μουντζώνει τους πάντες, συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ), δεν μπόρεσα να αποφύγω τον πειρασμό να κάνω τις παρακάτω σκέψεις, που είπα να τις μοιραστώ μαζί με τους φίλους που με διαβάζουν:

1. Το καθεστώς πολιτικό σύστημα, λαχανιασμένο από την ανηφόρα που τραβάει, φορτωμένο στην πλάτη του τις κατοχικές δυνάμεις των "δανειστών" (που δεν καταλαβαίνουν τον Γολγοθά τού να είσαι ανδρείκελο και να το παίζεις άνδρας) πρέπει να ξαποστάσει, να πάρει μια ανάσα. Πάντα την "ανάσα" αυτή, του την προσφέρουν οι εκλογές. Δηλαδή η άψογη δημοκρατική διαδικασία με την οποία, τα τελευταία 20-30 χρόνια, διαιωνίζεται η Ολιγαρχία που έχει σφετεριστεί τη Δημοκρατία και συστήνεται (θρασύτατα) ως τέτοια! Η άψογη δημοκρατική διαδικασία που εξασφαλίζει στον δημοκράτη πολίτη το να ψηφίζει σοσιαλισμό και (από την επόμενη μέρα) να έχει άκρατο φιλελευθερισμό, να ψηφίζει αντιμνημόνιο και να έχει βαρύτερο Μνημόνιο, να ψηφίζει ΝΔ και να έχει Πα.Σο.Κ, να ψηφίζει ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ και να βρίσκεται ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ!

2. Εν όψει, λοιπόν, της (για ακόμη μία φορά) επανάληψης αυτής της άψογης δημοκρατικής διαδικασίας, (πότε θα ξυπνήσει και το άλλο μισό;) τα προγνωστικά για το ποιός θα κυβερνήσει την (κυβερνώμενη από τους δανειστές) Χώρα, "δίνουν και παίρνουν". Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται σχετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, (ως προηγούμενο στις δημοσκοπήσεις) είναι απλό: Άραγε, τί από τα δύο θα προτιμήσει: Το αυτομαστίγωμα και τον εξευτελισμό του ή την "λούφα και παραλλαγή" του; Η τρίτη εκδοχή, που θα ήταν ένα κάλεσμα από το ΣΥΡΙΖΑ για παλλαϊκό ξεσηκωμό εναντίον των κατοχικών δυνάμεων, έπαψε να υπάρχει, από τη μέρα που ο Αλέξης, αγνοώντας το ότι η Τρόϊκα επιβάλει τις αποφάσεις της στην "Ελληνική" Βουλή και Κυβέρνηση, δήλωσε ξεκάθαρα πως " Έ όχι και κατοχή! Δεν είμαστε υπό κατοχή"!

• Αυτομαστίγωμα και εξευτελισμός, θα είναι για το κόμμα της "Προοδευτικής Αριστεράς" η υποταγή του, σαν κυβέρνηση, στις ήδη ειλημμένες αποφάσεις που έχει υπογράψει το καθεστώς πολιτικό σύστημα και επιβλέπει την εκτέλεσή τους, για λογαριασμό των κατοχικών αυτών δυνάμεων.

• "Λούφα και παραλλαγή", θα είναι η επινόηση μίας πρακτικής ή ρητορικής "νάρκης" που θα τρομάξει μία "κρίσιμη μάζα" ψηφοφόρων και θα τους τρέψει σε φυγή, προς άλλη κατεύθυνση, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει στην βολική θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Μπορεί, όμως, κάποιος να πεί: Μήπως και τώρα, με την απλή παρουσία του στη "Βουλή των Ελλήνων" ("Βουλή των άβουλων", για το ακριβέστερο) δεν υποτάσσεται στο καθεστώς που έχουν επιβάλλει οι κατοχικές δυνάμεις, που νομιμοποιούν τη βούλησή τους μετατρέποντάς την σε νόμους του "κυρίαρχου λαού" (που έχει αντίθετη βούληση); Δεν ξεφτιλίζεται και τώρα;

Ναι. Υποτάσσεται, αλλά δεν είναι τόσο φανερό. Λίγοι το βλέπουν. Στα μάτια λίγων ξεφτιλίζεται... Ενώ, σαν κυβέρνηση, θα το βλέπουν όλοι !...

Κάποιος άλλος, μπορεί να προβλέψει πως και ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο (του εξευτελισμού των ιδανικών τους) που έχουν ακολουθήσει και τα άλλα Σοσιαλιστικά κόμματα της Ευρώπης, που έχουν γίνει το χαλί που σβήνει τον θόρυβο από τα βαριά βήματα της "Νέας Τάξης" που βαδίζει ακάθεκτη, να ισοπεδώσει κάθε αντίσταση που βρίσκει στο δρόμο της...

Όπως και νά' χει, Ο ΣΥΡΙΖΑ, παραιτούμενος από την εκδοχή να πρωτοστατήσει σε παλλαϊκό ξεσηκωμό εναντίον των κατοχικών δυνάμεων, βρίσκεται εμπρός σε μεγάλο δίλημμα: Να κρυφτεί ή να ξεφτιλιστεί;

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 24, 2014