ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Μου φάνηκε πως ονειρεύθηκα χθες ένα παράξενο όνειρο: 

Ήταν, λέει, ένας αγαθός άνθρωπος που είχε κάποια περιουσία. Ο «χωροφύλακας» της περιοχής του, παλιό ρεμάλι, που είχε κάποιες σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, ζήτησε από τον αγαθούλη μας να τον βοηθήσει. Όχι πως δεν το είχε ξανακάνει στο παρελθόν, ούτε πως είχε χρησιμοποιήσει σωστά τα χρήματα που του έδωσε στο παρελθόν, αλλά να, τώρα, ήταν πάλι σε δυσκολία και ο αγαθός πλούσιος έπρεπε κάτι να κάνει γι’ αυτόν ! Αλλοιώς, αυτός θα έπαιρνε την προστασία του και ας πήγαινε ο αγαθός να τα βάλλει με τους συκοφάντες, τους επιτήδειους, τους κλέφτεςκαι τους καταπατητές.

Επειδή όμως υπήρχε και το παλιό προηγούμενο, που δεν ήταν καθόλου υπέρ του «χωροφύλακα», συμφώνησαν να δουλέψουν μαζύ στην περιουσία του αγαθούλη και ότι βγάλουν να το μοιρασθούν στα δύο.

Αλλά ο ένας ήταν αγαθός, ο άλλος δεν του άρεσε η δουλειά, πως θα γεννούσε η γη γεννήματα να τα μοιρασθούν;; Βρήκαν λοιπόν τον τοκογλύφο του χωριού και του είπαν: να η περιουσία, εκμεταλλεύσου την και δώσε και σε μας το κάτι τι μας να περάσουμε.

Συστήθηκε Εταιρεία Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Ακίνητης Περιουσίας Α.Ε. (ΕΑΕΑΠ). Περιουσία της, τα ακίνητα της Αρχιεπισκοπής τα οποία θα εισφερθούν από την Εκκλησία προς εκμετάλλευση με μακροχρόνια μίσθωση. Στην εταιρεία μετέχουν κατά 50% η Αρχιεπισκοπή (που εισέφερε τα ακίνητα) και κατά 50% το Ελληνικό Δημόσιο (που δεν εισέφερε τίποτε). Το 50% των εσόδων που θα προκύπτουν από την λειτουργία της ΕΑΕΑΠ θα εισφέρεται στο Κράτος (χωρίςνα ορίζεται που και πως θα τα χρησιμοποιήσει) και το άλλο 50 % θα κατευθύνεται αποκλειστικά και μόνο στο κοινωφελές έργο της Εκκλησίας (δηλαδή το έργο Πρόνοιας που όμως είναι υποχρέωση και ευθύνη του Κράτους). Όχι Ναοί (το Κράτος κτίζει μόνον τζαμιά).Όχι συντήρηση και εξωραϊσμός των ιστορικών θρησκευτικών μνημείων (ας γκρεμίσουν, τι αξία έχει το παρελθόν μπροστά στο μαύρο παρόν; Κάποτε μας μάθαιναν στο σχολείο για το πώς σώθηκαν τα μάρμαρα της Ακρόπολης από τους Τούρκους κατά τη πολιορκία αυτής, λίγο πριν αρχίσει ο βομβαρδισμός (11 Μαρτίου 1822), τότε που ο αγωνιστής Κυριάκος Πιττάκης ειδοποίησε τους Έλληνες πολιορκητές ότι οι Τούρκοι έχοντας ξεμείνει από βόλια ετοιμάζονταν να σπάσουν τις κολώνες της Ακρόπολης για να βγάλουν από μέσα το μολύβι που τους έλλειπε. Για να αποφευχθεί η καταστροφή, έπεισε τους Έλληνες να προμηθεύσουν οι ίδιοι βόλια τους Τούρκους για να γλιτώσουν τα μάρμαρα, δίνοντας ουσιαστικά το ίδιο τους το αίμα ως αντάλλαγμα για το ιστορικό μνημείο εξ ου και έμεινε στην ιστορία η φράση «Να τα βόλια, μην αγγίξετε τις κολώνες»[i].

Η διαχείριση της εταιρείας θα γίνει από την αμερικανική Cushman&Wakefield , του Rockefeller Groupκαι πιο πρόσφατα των Agnelli. [i][i]

Μου φαίνεται ότι άρχισα να ονειρεύομαι και στα ξύπνια μου ! Μα αυτό είναι εφιάλτης, δεν μπορεί να είναι αλήθεια ! Ή μήπως αυτοί είναι οι Εφιάλτες;

Θα βρεθεί άραγε ένας Λεωνίδας ή ένας Πιττάκης σήμερα;;

[i] Κυριάκος Πιττάκης, πολιορκία της Ακρόπολης από Οδυσσέα Ανδρούτσο, 1822.

[i][i] «Πιάνει δουλειά η εταιρεία αξιοποίησης ακίνητης περιουσίας της Εκκλησίας», Καθημερινή 26/1/2014 και «Προς αμερικανικό οίκο η διαχείριση του εκκλησιαστικού realestate”, Καθημερινή 2/2/2014

Πηγή: Κοινωνική Ανατολή

Δημοσίευση: Μαρτίου 01, 2014