Μαθήματα δημοσιογραφίας για… λίγους

Η δημοσιογραφία, ισχυρίζονται κάποιοι πως δεν είναι επάγγελμα, αλλά λειτούργημα. Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται πως η δημοσιογραφία απαιτεί ειδικές γνώσεις και μόρφωση. Στις ημέρες μας, η δημοσιογραφία σε ένα μεγάλο μέρος της υπηρετεί σκοπούς, πολιτικούς και οικονομικούς. Αυτού του είδους η δημοσιογραφία ακολουθεί συγκεκριμένα «εγχειρίδια», τα οποία εξασφαλίζουν το ζητούμενο, χωρίς όμως να υπάρχουν νομικές συνέπειες.

Το παράδειγμα που ακολουθεί, είναι χαρακτηριστικό και αποτελεί "συνταγή" δημοσιογραφικής επιτυχίας και εξέλίξης στον χώρο των ΜΜΕ:

Η πληροφορία που έφτασε στα χέρια μας είναι πάρα πολύ σοβαρή και γεννά πλήθος ερωτημάτων για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η υπηρεσία πληροφοριών της χώρας μας, η ΕΥΠ. 

Σύμφωνα με εξαιρετικά πληροφορημένες πηγές μας, στην ΕΥΠ υπηρετεί κάποιος ένστολος ο οποίος συνδέεται συγγενικά (συγκεκριμένα είναι εξάδελφος) με βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας. Ο ρόλος του δεν εμπίπτει στην προάσπιση της Εθνικής Ασφάλειας. Κάθε άλλο. Δουλειά του είναι να παρακολουθεί τα emails (και να τα χακάρει) και τα τηλέφωνα των πολιτικών αντιπάλων της σημερινής κυβέρνησης. Δεν γνωρίζουμε αν εκτελεί εντολές άνωθεν ή λειτουργεί στο πλαίσιο αυτονομημένου συστήματος εντός της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Εκείνο το οποίο γνωρίζουμε είναι ότι πλαισιώνεται και από άλλα πρόσωπα, ότι του έχει χορηγηθεί η απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή και ότι δεν "εργάζεται" στο μέγαρο της οδού Κατεχάκη, αλλά αναπτύσσει εκτός θεσμικού πλαισίου δραστηριότητα είτε από το σπίτι του, είτε από άλλους χώρους... εκτός υπηρεσίας. 

Μήπως ο διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, ο κ. Θεόδωρος Δραβίλλας πρέπει να ψάξει το τι συμβαίνει στο "μαγαζί' του. Διότι πλέον υπάρχουν φόβοι ότι αναβιώνει το παρακράτος των πιο μαύρων εποχών της ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Εξάλλου το είπε και ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος σήμερα: "Το παρακράτος εκβιάζει τους βουλευτές". Μήπως και τα παρακλάδια της ΕΥΠ παρακολουθούν τους πολιτικούς αντιπάλους με τελικό στόχο την πολιτική και ηθική εξόντωσή τους;

Στο παραπάνω κείμενο μπορείτε να αλλάξετε τα ονόματα στόχευσης. Για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το όνομα πολιτικού αρχηγού κάποιου κόμματος ή οιοδήποτε άλλου δημοσίου προσώπου, αρκεί να μην δώσετε περισσότερες λεπτομέρειες για τα στοιχεία του υποκειμένου έτσι ώστε η καταγραφή να είναι γενική και να μην επισύρει νομικές κυρώσεις. Εάν θέλετε το κείμενό σας να αποκτήσει μεγαλύτερη καταγγελτική βαρύτητα (ασχέτως εάν δεν λέτε τίποτε απολύτως) καλό είναι να χρησιμοποείτε ένα ψευδώνυμο ή τα πραγματικά σας στοιχεία.

Να τονιστεί, επίσης, πως θα πρέπει να χρησιμοποιείται η λέξη «φέρεται» ή η φράση «σύμφωνα με πληροφορίες που δημιουργούν ερωτήματα τα οποία πρέπει να απαντηθούν».

Η χρήση του παραπάνω κείμενου προτείνεται ως βασική για τον σχηματισμό εντυπώσεων ή μίας σαφούς αλλά έμμεσης επίθεσης εκβιαστικού χαρακτήρα. Χρησιμοποιείται ως βασικό εγχειρίδιο κειμένων συγκεκριμένης στόχευσης. Αν και ο κύριος σκοπός ενός προπαγανδιστικού κειμένου είναι σαφής, εν τούτοις βασικό στοιχείο είναι και η κάλυψη ενδιάμεσων στόχων. Έτσι δεν πρέπει να ξεχνάτε πως τα κείμενα αυτού του είδους απαιτείται να δημοσιεύονται από media πολιτικά τοποθετημένα (για την απαραίτητη πολιτική και νομική κάλυψη), τα οποία απευθύνονται σε συγκεκριμένης πολιτικής αντίληψης κοινό...

Γεωργίου Μιχαήλ

ΥΓ: Βέβαια, οι δεχόμενοι αυτού του είδους τις πιέσεις (όπως στην περίπτωση του παραδείγματος που χρησιμοποιήσαμε και που αφορά τον κ. Δραβίλλα) θα πρέπει να ελέγχουν άμεσα και σε βάθος το περιβάλλον τους (συνήθως εργασιακό) για τον "ρουφιάνο" και για "φίδια" και παντός είδους "τρωκτικά" τα οποία απολαμβάνουν της προστασίας που τους παρέχεται, ενώ ταυτόχρονα "καρφώνουν" τα πάντα παρέχοντας τις υπηρεσίες τους ό,που δη... 

Πηγή «Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!»

Δημοσίευση: Απριλίου 25, 2014