ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΟΚΕΦΑΛΟΣ - ΔΙΛΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΒΑΘΕΩΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Σήμερα που η Ελληνική κοινωνία απόκτησε συνείδηση της κρίσης της και των αδιεξόδων της , που βιώνει το τέλος των ψευδαισθήσεων και της αυταπάτης , που υφίσταται τη πίεση μιας ανερμάτιστης , αδιέξοδης, αυταρχικής, ανάλγητης και επικίνδυνης κυβερνητικής πολιτικής , μπορούν μπροστά στις κάλπες να τίθενται διλημματικού χαρακτήρα εκδοχές ;

Μπορεί η παγιωμένη αβεβαιότητα και ανασφάλεια της κοινωνίας μας, να υποκατασταθεί με διχαστικές δηλώσεις τύπου ή εμείς ή το χάος και ακόμη ή εμείς ή κατάρρευση της κυβέρνησης και άλλα τινά στο ίδιο μοτίβο του ή Καραμανλής ή τάνκς ; Πόση αλήθεια είναι η απόσταση από τις αλήστου μνήμης ημέρες εκείνων των παρωχημένων εποχών ;;;

Η μόνιμη επιδίωξη κάθε συστήματος εξουσίας ήταν και παραμένει η αυτοσυντήρηση του και η αναπαραγωγή του μέσα από τη λειτουργία προσώπων, ομάδων και μηχανισμών με στόχευση τη νομή , διαχείριση και διανομή της όποιας εξουσίας στη λογική της εν λευκώ εξουσιοδότησης. 

Όταν όμως η κρίση αντιπροσώπευσης μεταφράζεται σε αποστασιοποίηση της κοινωνίας , όταν κομματικές γραμμές και περιχαρακώσεις καταρρίπτονται, μπορούν να παραμένουν άτρωτα τα προσχηματικά διλλήματα και οι νεοπροσδιοριζόμενες θεωρίες του επικείμενου χάους;;

Όχι βέβαια σήμερα, γιατί έχουν εν τω μεταξύ πολλά αλλάξει! Η αυτονόμηση από δεσμεύσεις και εξαρτήσεις του σώματος των ψηφοφόρων είναι πραγματικότητα αναμφισβήτητη. Εν πολλοίς αυτό το εκλογικό σώμα δεν υποτάσσεται ούτε σε κομματικά συμφέροντα ούτε σε προσωπικές επιλογές ποικιλώνυμων στελεχών ή παραγόντων. Οι ιδεολογικές του και πολιτικές αναφορές σήμερα δεν εντάσσονται σε κανέναν ορίζοντα με τα χαρακτηριστικά του χθες, αυτά που γνωρίζαμε μέχρι τώρα.

Γιατί η νέα κουλτούρα της κρίσης σήμερα απορρίπτει στη πράξη απολίτικες αποσπασματικές και αναποτελεσματικές απόψεις που δεν στοχεύουν σε μια κοινωνία δημοκρατική συμμετοχική, δίκαιη και προ πάντων αλληλέγγυα που να σέβεται τον άνθρωπο και το περιβάλλον του. Οι αντιφάσεις στο πεδίο σύνθεσης προτάσεων απεμπλοκής από την κρίση ξεπηδούν καθημερινά με επιλογές χωρίς όρους και αρχές. 

Να γιατί οι θέσεις της υπέρβασης της κρίσης ως τεχνοκρατική διαδικασία περισσότερο και λιγότερο ως πολιτική είναι αποπροσανατολιστικές και βαθύτατα συντηρητικές.

Να γιατί οι εξελίξεις της επόμενης μέρας είναι «ανοιχτές» στα νέα ρεύματα και σε νέες αναζητήσεις. Είναι η ζωντανή σχέση που σηματοδοτεί η κοινωνική δυναμική .

Είναι ο κοινωνικός ριζοσπαστισμός σαν επακόλουθο και κατάληξη αυτής της πορείας. 

Μια δυναμική με κυρίαρχα στοιχεία το διάλογο, τη συμμετοχή και την συναπόφαση σε ένα χώρο διαμόρφωσης μιας λειτουργίας δημοκρατικής ανοχής, συζήτησης , αντιπαράθεσης απόψεων, σύνθεσης αλλά και ενιαίας δράσης . Έτσι διαμορφώνονται τα κοινωνικά μέτωπα , έτσι οριοθετούνται οι κοινωνικές συμμαχίες που θα βγάλουν το τόπο από την ακινησία και θα αντιστρέψουν την προϊούσα πορεία παρακμής και θα στηρίξουν μια εθνική στρατηγική , ένα όραμα και ένα σχέδιο -μόνιμα ζητούμενα- διεξόδου από την κρίση.

Γιατί οι ιδέες , οι αρχές και οι θέσεις δοκιμάζονται και επιβεβαιώνονται μόνο από την κοινωνική αναζήτηση και την κοινωνική δυναμική. Αλλιώς αφυδατώνονται.

Να γιατί σήμερα όσο ποτέ χρειάζεται μια νέα αρχή , που θα αφήσει πίσω της διλλήματα και διχαστικές κραυγές, μόνιμα όπλα και χαρακτηριστικά του βαθέως συστήματος εξουσίας και θα χαράξει τη ρεαλιστική και φερέγγυα πρόταση ανάταξης αυτού του τόπου. 

Και η εκλογική διαδικασία της 25 ης Μαίου προσφέρεται για αυτή την νέα αρχή .

Ως « ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής » επιβάλλεται να ηττηθούν στην πολιτική κονίστρα οι αποτυχημένες επιλογές , σε όλα τα επίπεδα είτε αυτοδιοικητικά είτε κυβερνητικά, που μας έφτασαν στα σημερινά αδιέξοδα.

Σπάρτη 24.05.2014 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΟΚΕΦΑΛΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

Δημοσίευση: Μαΐου 24, 2014