Ο ίδιος στόχος με άλλο τρόπο

Επειδή εγώ δεν είμαι αλάθητος, όπως οι υποψήφιοι σωτήρες, έχω την πολυτέλεια, να μπορώ να αλλάξω γνώμη. Το λάθος μου (άλλη μια φορά) ήταν, ότι θα μπορούσε μία πρόταση μου, έστω απλοϊκή, όπως το λευκό στις ευρωεκλογές, να βρεί ευρύτερη απήχηση. Δεν φτάνει ένας λαϊκός αρθογράφος και ένα μόνο μπλόγκ να τον φιλοξενεί, για να πάρει μία πρόταση κινηματικό χαρακτήρα. Και δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι, αν το λευκό δεν μπορεί να πάρει κινηματικό χαρακτήρα, θα καταλήξει χαμένη ψήφος ανάμεσα στα άκυρα και τις αποχές. Και επειδή είναι κρίμα, να πάει χαμένη η ψήφος των πιο συνειδητοποιημένων πολιτών, ας δείξουμε εναλλακτικότητα και γονιμότητα σκέψης και ας «πολιτευτούμε»...

[Αλλωστε το λευκό για τον συνειδητοποιημένο ψηφοφόρο είναι μία εξαίρεση σε πολύ ειδικές περιπτώσεις- δεν είναι μόνιμη επιλογή.]

Πρώτα απ όλα αποκλείονται τα κόμματα της κυβέρνησης, γιατί έτσι δίνουμε σήμα στον εχθρό, ότι είμαστε μαζοχιστές και δεν μας φτάνουν, όσα πάθαμε. Τα κοράκια πρέπει να μάθουν με κάθε τρόπο, ότι το πάρτι τελείωσε. Γι αυτό πρέπει να αποκλειστούν και τα υπόλοιπα κόμματα του Ευρωμονόδρομου (Ποτάμι, ΔΗΜΑΡ, Δράση κ.λ.π.).

Παρά το ότι διαπραγματευτικά συμφέρει να ακούγεται η φωνή των κομμάτων, που αντιτίθενται στην Ενωση και το Ευρώ (όπως το ΚΚΕ) δεν είναι λογικό να ταυτιστούμε με αυτά, γιατί πρέπει να διαπραγματευτούμε και ΜΟΝΟ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΜΦΩΝΙΑ, ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΜΩΣ ΧΩΡΙΣ ΠΟΜΠΩΔΕΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΡΗΤΟΡΕΙΑ.

Επιπλέον δεν υπάρχει λόγος, να αποχωρήσουμε καν από μόνοι τους.

Εμείς οφείλουμε να κάνουμε ότι είναι σωστό και δίκαιο και εθνικά συμφέρον και αν δεν τους αρέσει, ας αναλάβουν εκείνοι την ιστορική ευθύνη, να μας πουν «φύγετε». Σε αυτήν την ακραία περίπτωση βέβαια, αν είμαστε αξιοπρεπείς, θα φύγουμε· δεν θα πιαστούμε από κανονισμούς και συμφωνίες. Δεν είναι μόνο θέμα αξιοπρέπειας, αλλά και σώφρονος τακτικής. Η λογική λέει, ότι ακόμα και σε αυτήν την εξαιρετικά ακραία περίπτωση δεν πρέπει να φύγουμε βρίζοντας. Αντίθετα πρέπει να εκμεταλλευτούμε στο έπακρον τους ανταγωνισμούς των ισχυρών, συζητώντας φιλικά με όλους (ακόμα και με την ΕΕ) αλλά χωρίς να κλείνουμε συμφωνίες, αν δεν είναι απολύτως συμφέρουσες για εμάς.

Αναμφίβολα οι ισχυροί, παρά τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, λειτουργούν και ως καρτέλ. Δεν αρέσει σε κανέναν τους η αναγωγή των μικρών χωρών, όπως εμείς, σε σκληρούς διαπραγματευτές. Δεν θα δεχτούν έτσι εύκολα το δικαίωμα της αυτοτελούς πορείας και ουσιαστικής ανεξαρτησίας σε κανέναν, γιατί έτσι θα υποσκάψουν την δική τους επικυριαρχία. Το είδαμε αυτό και στην περίπτωση της Κύπρου. Υπάρχει λοιπόν πολύ μεγάλος κίνδυνος απομόνωσης για ένα χρονικό διάστημα, αλλά πρέπει να αντέξουμε. Θα περάσουμε πολύ δύσκολα, αλλά αν αντέξουμε, θα έχουμε κερδίσει το παιχνίδι.

Το ίδιο ισχύει και για την Κύπρο, η οποία μάλιστα ασκεί ήδη αυτήν την αξιοπρεπή εξωτερική πολιτική, που προτείνω για την Ελλάδα, αλλά πρέπει και εκείνη να κάνει κουράγιο και υπομονή και να αναπροσαρμόσει την οικονομία της στα νέα δεδομένα, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό.

Συμφωνώ λοιπόν με τα κόμματα, που δεν έχουν απόλυτη στάση στις εξωτερικές σχέσεις και στο ευρώ (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Πράσινοι) αλλά δεν είναι δυνατόν να συμμεριστώ και να αποδεχτώ τις ανοησίες των «μαγικών» λύσεων, που μας ξεφουρνίζουν. Εδώ κάποιοι βάζουν ένα κεφαλαιώδες ερώτημα: Αν πουν την αλήθεια στον λαό, υπάρχει περίπτωση να ψηφιστούν; 

Από την απήχηση, που έχουν τα δικά μου λόγια, οφείλω να ομολογήσω, ότι δεν θα είχαν καμία ελπίδα. Τουλάχιστον, όχι ακόμη.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω και τα παρακάτω, θεωρώ ότι σαν υπεύθυνος και λογικός πολίτης, δεν πρέπει να οχυρωθώ πίσω από την γενική απαξίωση των ανθρώπινων ματαιοδοξιών, εμμένοντας σε μία πρόταση, που δεν προχωράει (λευκό) και να ψηφίσω, ότι θεωρώ μη χείρον αυτήν την στιγμή. Θεωρώ λοιπόν, ότι από πλευράς (πολιτικής) σκοπιμότητας πρέπει να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ, γιατί: α) ακόμα και ο Στουρνάρας τον ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε για μπαμπούλα απέναντι στην τρόικα. Συνεπώς διαπραγματευτικά η «απειλή» του ΣΥΡΙΖΑ μετράει περισσότερο και από το λευκό. β) είναι πολύ δύσκολο να υπαναχωρήσουν σε βασικές δεσμεύσεις, όπως η προστασία των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, η παροχή ρεύματος και νερού στους αδυνατούντες κ.λ.π. γ) παρά την πολεμική του ρητορεία απέναντι στην Ενωση, δεν έχει πρόθεση αποχώρησης, ούτε και μεγάλων ρήξεων με το κατεστημένο. Αν εξαναγκαστούμε να φύγουμε, αυτό θα οφείλεται αποκλειστικά στην άλλη πλευρά και αν είναι έτσι, καλύτερα να φύγουμε, παρά να παραμείνουμε ως χανουμάκια των κρυόκωλων.

Τα διεθνή κέντρα εξουσίας γνωρίζουν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σκυλί που γαυγίζει. Στην ουσία είναι η εναλλακτική τους λύση, όταν ο λαός θα αρχίσει να σκούζει πολύ. Αν δεν τους κάνει ούτε αυτός, πάει να πεί, ότι είναι αποφασισμένοι να μας εξοντώσουν και άρα θα είναι μικρότερη η ζημιά, αν φύγουμε. Συνεπώς, εδώ που φτάσαμε, δεν έχουμε πλέον να φοβηθούμε, αν θα χάσουμε την «προστασία» της ΕΕ.

Μην γελιόμαστε γι αυτήν την «προστασία». Οι ανοιχτές πληγές της Κύπρου, μας δείχνουν, μέχρι που φτάνει. Αν κάποιοι νομίζουν, ότι αυτή η «προστασία» δεν μας έχει κάνει ακόμα Ουκρανία, Συρία, Αίγυπτο κ.λ.π. είναι βαθειά νυχτωμένοι. Γιαβάς γιαβάς, που λένε και οι γείτονες.

Πρώτα βγάζουμε τα νύχια και τα δόντια από το θύμα και μετά το κατασπαράζουμε. Πρώτα θα μας ξεδεκαρίσουν, θα μας αφοπλίσουν, θα καταπτοήσουν το ηθικό μας, θα μας διχάσουν και μετά τα υπόλοιπα…

Στον φόβο της άρσης της προστασίας ποντάρουν και οι εκβιαστές.

Γνωρίζουν καλά, πώς να εκμεταλλεύονται στο έπακρο τους φυσιολογικούς φόβους του λαού. Σε προσωπικό επίπεδο, όλοι έχουμε πληγεί, αλλά οι περισσότεροι δεν έχουμε καταστραφεί ακόμα ολοσχερώς, για να είμαστε έτοιμοι ψυχολογικά για μεγάλα τολμήματα. Από την άλλη, αν περιμένουμε πρώτα να καταστραφούμε ολοσχερώς, τότε θα είναι πολύ αργά ακόμα και για μικρά τολμήματα…

Στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν είναι αποσταθεροποιητικός παράγοντας για το σύστημα τους, αλλά είναι εξαιρετικά ενδοτικός με τα εθνικά δίκαια. Οσον αφορά το χρέος της Γερμανίας προς την Ελλάδα, έχει δηλώσει, ότι το μόνο που διεκδικεί, είναι μία ελάφρυνση του δικού μας χρέους, που να φαίνεται γενναία στα μάτια του κόσμου… Ενώ μας χρωστάνε τα διπλά, από όσα χρωστάμε, ο ΣΥΡΙΖΑκος διεκδικεί απλώς μία ελάφρυνση του δικού μας χρέους κάπως μεγαλύτερη από την κοροϊδία του psi. Επίσης είναι πολύ βολικός για αυτούς στα εθνικά θέματα (Μακεδονικό, μειονοτικό κ.λ.π.) Αν δεν δεχτούν ούτε αυτό οι ευρωνταβατζήδες, είναι να το συζητάμε, αν θα τους γράψουμε στα α… μας;

Κακά τα ψέματα· το να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ είναι η έσχατη παραχώρηση, που μπορούμε να κάνουμε στα διεθνή κέντρα εξουσίας. Είναι η τελευταία κόκκινη γραμμή προς χάριν της ειρήνης. Αν δεν τους κάνουν ούτε αυτοί, ας πάνε στο καλό…

Τα κόμματα που δεν δέχονται καν την διαπραγμάτευση για παραμονή στο Ευρώ και δηλώνουν προκαταβολικά υποτελείς, δηλαδή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΔΗΜΑΡ κ.λ.π. πρέπει να μαυριστούν ως εθνικοί μειοδότες. Εχει μεγάλη σημασία και η εκλογική τιμωρία των μειοδοτών και να δώσουμε ως λαός το μήνυμα, ότι οι θυσίες για χάρη των «προστατών» δεν είναι πλέον αποδεκτές.

Ισως έτσι βοηθήσουμε στην αναζωπύρωση του Ευρωπαϊκού οράματος στις συνειδήσεις των Ευρωπαίων πολιτών. Αν δεν συμβεί ούτε αυτό, σημαίνει, ότι φτάσαμε στην εποχή του «ο σώζον εαυτόν σωθήτο» και σίγουρα δεν θα σωθούμε μέσα στο στόμα του λύκου.

Τέλος· όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ (και τους Πράσινους) και τα εθνικά μας θέματα, που είναι εμφανές, ότι διαφωνούμε ριζικά. Κάποια στελέχη, εμφορούμενα από χαζοχαρούμενες διεθνιστικές απόψεις, ξεστομίζουν κάποιες «προοδευτικές» χοντράδες. Κατ αρχάς ο διεθνισμός δεν είναι κακό πράγμα και επί της αρχής συμφωνώ και επαυξάνω. Άλλο όμως να είσαι διεθνιστής και άλλο να είσαι ανόητος. Από πού και ως που είναι αρχή του διεθνισμού, η υποχώρηση επί των κυριαρχικών δικαιωμάτων έναντι εκβιαστικών διεκδικήσεων; Από την άλλη όμως, δεν πιστεύω, ότι είναι προδότες. Και μόνο ότι λένε ευθαρσώς αυτές τις ανοησίες, δείχνει, ότι δεν είναι. Προδότες είναι οι ύπουλοι πατριδοκάπηλοι, που σπεκουλάρουν εκλογικά στο πατριωτικό αίσθημα των Ελλήνων και μετά ξεπουλάνε χωρίς δισταγμό ακόμα και τα θεμελιώδη κυριαρχικά μας δικαιώματα. Μεταξύ των δύο προτιμώ τους πρώτους, γιατί οι ψευτοπατριώτες σαν τον Σαμαρά απέδειξαν, ότι δεν έχουν κανέναν ηθικό φραγμό. Οι χαζοβιόληδες του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν δεν θέλουν, θα συνετισθούν από τα προβλήματα και τις καταστάσεις. Οι εργολάβοι του ξεπουλήματος από τι να συνετισθούν;

Οι εργολάβοι αυτοί μας ετοιμάζουν μεγάλες εκπλήξεις μετά τις εκλογές, αν δεν συντριβούν. Εχουν τόση φούρια, που δεν κρατιώνται και ήθελαν ακόμα και πριν τις εκλογές να προχωρήσουν σε αναγκαστικά μέτρα είσπραξης χρεών… Το εθνικό φιλότιμο επιβάλλει την εκλογική συντριβή τους.

Σίγουρα θα ήθελα, να είναι αλλιώς τα πράγματα και να μπορούσα να ψηφίσω με την καρδιά μου κάτι, ή τουλάχιστον να ήσαν περισσότερο έτοιμοι οι διεκδικητές για την άσκηση της εξουσίας, αλλά και ο λαός για τις πολύ μεγάλες δυσκολίες που αναπόφευκτα τον περιμένουν. Ελπίζω με την κριτική μου να μπορέσω να συμβάλλω έστω και ελάχιστα σε αυτήν την κατεύθυνση.

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Μαΐου 19, 2014