Κάποιος να διώξει άμεσα τον επικίνδυνο για τη χώρα Βενιζέλο

Ποιος νομίζει ότι είναι ο Βενιζέλος; 

Τα ατοπήματα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, υπουργού Εξωτερικών και αρχηγού του ΠΑΣΟΚ (ό,τι και αν απέμεινε από αυτό θα καταγραφεί χαρακτηριστικά στις επικείμενες ευρωεκλογές), διαδέχονται το ένα το άλλο, καθιστώντας επικίνδυνο τον κ. Βενιζέλο ιδιαίτερα στον Υπουργείο Εξωτερικών, όπου μπορεί να αποσιωπά καταστάσεις (όπως αυτή της καταγγελίας του από εν ενεργεία διπλωμάτες), όμως τα γεγονότα αποδεικνύουν πως όχι μόνο δεν έχει καμία απολύτως επαφή με το έργο του συγκεκριμένου υπουργείου, αλλά επιπλέον καθίσταται και λίαν επικίνδυνος αφού τολμά να χειρίζεται με τον χείριστο δυνατό τρόπο θέματα τα οποία δεν γνωρίζει(;), εκθέτοντας διεθνώς την χώρα και την ό,ποια αποφασισμένη κυβερνητική της πολιτική.

Το τελευταίο «ανδραγάθημα» του «καρπαζοεισπράκτορα» των Βρυξελλών, είναι η υπογραφή και εντολή προς όλα τα προξενεία της Ελλάδας στο εξωτερικό, η άδεια παραμονής σε διαβατήρια που φέρουν τα διακριτικά του Κοσόβου(!), ενώ η επίσημη θέση του ελληνικού κράτους είναι η μη αναγνώριση του Κοσόβου, την οποία προφανέστατα καταργεί ο κ. Βενιζέλος (η φωτογραφία του εγγράφου αποδεικνύει των γραφομένων το αληθές)!

Αυτή ακριβώς η απόφαση έχει δημιουργήσει ήδη ένα πολύ αρνητικό κλίμα για την Ελλάδα σε κάποιες χώρες των Βαλκανίων, που δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλλαγή πλεύσης της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία πλέον φαίνεται πως έχει γίνει «προσωπική υπόθεση» του υπουργού Εξωτερικών και εξαρτάται από τις προσωπικές απόψεις και αποφάσεις του κ. Βενιζέλου, παρά την επίσημη θέση της χώρας…!

Τι ακριβώς θέλει να επιτύχει ο κατεστραμμένος πολιτικά κ. Βενιζέλος;

Ποιόν συμβουλεύεται και προχωρά σε τέτοιου είδους καταστροφικές αποφάσεις για την Ελλάδα, η οποία περνά μία πρωτοφανή στα ιστορικά της χρονικά οικονομική κρίση και ψάχνει εναγωνίως να βρει συμμάχους που θα την στηρίξουν με τον ό,ποιο τρόπο;

Δεν έχει κατανοήσει ο «πολλά βαρύς» κ. Βενιζέλος πως η άσκηση προσωπικών πολιτικών, οι οποίες πολλές φορές συνοδεύτηκαν από αδιαφανείς διαδικασίες, έχει καταστρέψει την Ελλάδα;

Δεν γνωρίζει ο κ. Βενιζέλος πως αυτή του η υπογραφή αποτελεί κόλαφο για την Ελληνική πολιτική και πως δύναται να επιφέρει τεράστια ζημία στις διακρατικές σχέσεις της Ελλάδας, ιδιαίτερα στην περιοχή των Βαλκανίων;

Ο, συν τοις άλλοις, συνταγματολόγος κ. Βενιζέλος, δεν γνωρίζει τις εθνικές ιδιαίτερες ευθύνες που προκύπτουν για τον ίδιο, αλλά και τις πιθανότατα ποινικές, αφού οι πολιτικές του τύπου «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» έχουν ήδη κριθεί και καταδικαστεί με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο στην Ελλάδα;

Αλήθεια, ποια νέα ήθη προσδοκά να φέρει ο κ. Βενιζέλος με αυτή του την πολιτική στάση, μέσα από την σύμπλευσή του με το νέο (επί της ουσίας αναπαλαιωθέν ΠΑΣΟΚ) κόμμα – κίνημα που φέρει τον τίτλο «Ελιά»;

Πάντως, ο κ. Βενιζέλος κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί ως υπουργός Εξωτερικών, του οποίου τα λάθη ίσως να είναι περισσότερα και από τις ημέρες παραμονής του στο συγκεκριμένο υπουργείο.

Όσο κάποιοι από την κυβέρνηση επιμένουν και προσπαθούν να μας αποδείξουν πως οι ίδιοι είναι πατριώτες, ας προχωρήσουν στο αυτονόητο, δηλαδή στην άμεση απομάκρυνση του κ. Βενιζέλου από το υπουργείο Εξωτερικών. Αν αρνηθεί, ας τον εκπαραθυρώσουν έστω και... κλωτσηδόν. Το κύρος και η αξιοπρέπεια της Ελλάδας είναι κατά πολύ πολυτιμότερα από την πολιτική του κ. Βενιζέλου...

Γεωργίου Μιχαήλ

ΥΓ: Ενδεχομένως ο κ. Βενιζέλος ("Τούρκογλου" σύμφωνα με τα αμερικανικά wikileaks) να πιστεύει πως η ιστορία για το πέρασμά του από τα πολιτικά δρώμενα της χώρας θα τον καταγράψει διαφορετικά, επειδή υπήρξε ένας από τους ολετήρες που κατέστρεψαν την Ελλάδα, που πρόθυμα έτρεξαν να παραδώσουν την χώρα στους «ισχυρούς», να συνεργαστούν με κατοχικές – μνημονιακές δυνάμεις και να παραδώσουν «γη και ύδωρ» στην απέλπιδα προσπάθειά τους να διαφύγουν των τεραστίων προσωπικών τους ευθυνών. Θα θέλαμε να θυμίσουμε στον κ. Βενιζέλο, πως ενίοτε στην ιστορία οι εξελίξεις κατέγραψαν εξαιρέσεις οι οποίες δεν παρείχαν ούτε ευχάριστο θέαμα, ούτε όμως και (όπως διαπιστώνουμε από την πολιτική αλαζονεία του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ) κάποιο δυνατό ηθικό δίδαγμα που θα λειτουργούσε μελλοντικά ως αποτρεπτικός παράγων. Η περίπτωση Μουσολίνι είναι χαρακτηριστική της πολιτικής πορείας και έπαρσης, αλλά και της απάντησης των πολιτών όταν «άλλαξαν τα πράγματα».

Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"

Πηγή φωτογραφίας "Μπαρμπα-Νίκος"

Δημοσίευση: Μαΐου 03, 2014