Κατώτερη των περιστάσεων η Αθήνα απέναντι στη νέα τουρκική πρόκληση

Δεν φτάνει, φαίνεται, η άνευ ιστορικού προηγουμένου κοινωνικο-οικονομική καταστροφη που υπέστησαν και υφίστανται Ελλάδα και Κύπρος, ήρθε τώρα να προστεθεί και η διεθνής γελοιοποίηση. Γελάνε στο τουρκικό και στα ευρωπαϊκά υπουργεία εξωτερικών με τα καμώματα των Ελλήνων συναδέλφων τους…

Σε μία από τις συνήθεις προβοκάτσιες που επιχειρεί από καιρού εις καιρόν η τουρκική κυβέρνηση έστειλε ένα κείμενο στην ΕΕ, όπου χαρακτηρίζει «εκλιπούσα» την Κυπριακή Δημοκρατία.

Τι θα έπρεπε να κάνει η ασκούσα την Ευρωπαϊκή Προεδρία ελληνική ηγεσία;

Μα, να επιστρέψει το κείμενο ως απαράδεκτο, διαμαρτυρόμενη έντονα προς την Άγκυρα.

Τι έπρεπε να κάνει η Κυπριακή κυβέρνηση, εφόσον δεν ενεργούσε η Ελληνική;

Να διαμαρτυρηθεί προς την Αθήνα και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους εταίρους της, ζητώντας την έντονη καταδίκη της Τουρκίας.

Τι έκαναν Αθήνα και Λευκωσία; Τίποτα!

Μόνον ο κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος έκανε μία δήλωση διαμαρτυρίας, όταν το τουρκικό κείμενο διέρρευσε στον Τύπο. Όχι για να τρίξει τα δόντια στην Άγκυρα, αλλά για να καλυφθεί η κυβέρνησή του από την ενδεχόμενη κατηγορία της αδράνειας.

Αν όμως η Αθήνα δεν έστειλε ρηματική διακοίνωση στην Άγκυρα, έστειλε –για πρώτη φορά στην ιστορία μετά από αυτή που είχε στείλει η Χούντα του Ιωαννίδη σαράντα χρόνια πριν- τέτοια διακοίνωση στην Κυπριακή Δημοκρατία(!), διαμαρτυρόμενη διότι η ελληνοκύπρια βουλευτής Ελένη Θεοχάρους επέκρινε τον Ευάγγελο Βενιζέλο για το ότι δεν διαμαρτυρήθηκε έναντι της Τουρκίας και γιατί επί Ελληνικής Προεδρίας έγινε ρύθμιση με την οποία πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας οφείλουν να αποδεχθούν την ονομασία «Ελληνοκυπριακή Διοίκηση Νότιας Κύπρου» για το κράτος τους.

Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών θεώρησε σκόπιμο να μεταβάλει την δική του διαμάχη με την Κύπρια ευρωβουλευτή σε… διακρατική, απαιτώντας με ρηματική διακοίνωση από το Κυπριακό κράτος να αποδοκιμάσει την ευρωβουλευτή του, μεταχειριζόμενος εντέλει ως προσωπική του γραμματεία το υπουργείο Εξωτερικών και την ελληνική διπλωματική υπηρεσία!

Είναι αδιανόητο τέτοια θέματα να γίνονται αντικείμενα τυπικής ανταλλαγής διακοινώσεων μεταξύ Λευκωσίας και Αθήνας –όπως κάποιος δεν επικοινωνεί με… εξώδικα με τη σύζυγό του όταν έχει κάποιο παράπονο. Επιπλέον, όχι μόνο η ευρωβουλευτής έχει προφανώς δίκιο, αλλά και δεν είναι αυτό κυβερνητικό θέμα. Οι ευρωβουλευτές δεν είναι υπάλληλοι των κυβερνήσεων, για να διαμαρτύρεται κανείς σε αυτές για τα πεπραγμένα τους.

Το κακό όμως δεν περιορίστηκε στην υπόθεση Θεοχάρους – Βενιζέλου. Λίγες ημέρες πριν είχε επισκεφθεί την Κύπρο ο Αναστάσιος Μήτσιαλης, γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών. Ο κ. Μήτσιαλης αναφέρθηκε σε «τουρκοκυπριακό λαό», σε αντίθεση με την πάγια διπλωματική θέση Ελλάδας και Κύπρου, που αναγνωρίζουν μόνο Κυπριακό λαό στην Κύπρο –εκ του λαού απορρέει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης-, για να αναγκαστεί να δηλώσει εκ των υστέρων ότι το είπε εκ παραδρομής και ότι το ορθό είναι «κοινότητα» και όχι «λαός»…

Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα προερχόμενα από υψηλόβαθμο διπλωμάτη, και μάλιστα κατέχοντα τη θέση του γενικού γραμματέα του ΥΠΕΞ…

Σαν να μην έφταναν αυτά, ο Μήτσιαλης τήρησε στάση αυστηρής ουδετερότητας μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκίας, θύματος δηλαδή και θύτη εισβολής και εθνοκάθαρσης, ζητώντας και από τις δύο πλευρές αμοιβαίες υποχωρήσεις (τη στιγμή που οι ηγέτες των Ελληνοκυπρίων έχουν περίπου εκφράσει ετοιμότητα να διαλύσουν το κράτος τους και οι άλλοι ζητούν τα πάντα) και αρνούμενος να συζητήσει το θέμα των ευθυνών.

Φαίνεται ότι οι ηγέτες της Ελλάδας βιάζονται να ολοκληρώσουν την οικονομική και με μία βαρβάτη εθνική καταστροφή. Όσο για ορισμένα στελέχη του ΥΠΕΞ, θυμίζουν ότι και σήμερα έχει αξία ο χαρακτηρισμός του «φιλέλληνα», με τον οποίο τους… έλουσε κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

ΥΓ: Πότε θα πληροφορηθεί η αξιωματική αντιπολίτευση ότι τα κράτη έχουν και εξωτερική πολιτική;

Πηγή περιοδικό «Επίκαιρα», τεύχος 247

Δημοσίευση: Αυγούστου 30, 2014