Τι μου κάνεις Γκίκα μου;

Τι ήταν αυτό που μας έκανες πάλι χτες υπουργέ μας; Είχα ετοιμάσει το σημερινό άρθρο από νωρίς το μεσημέρι και είπα να αφιερώσω το απόγευμα σε αθλοπαιδιές. Κι εκεί που ήμουν έτοιμος να τα δώσω όλα, μαθαίνω ότι αποσύρατε τον ΕΝΦΙΑ από τις 100 δόσεις! Μου καταστρέψατε, υπουργέ μας, το άρθρο μου, το οποίο είχε τον "πιασάρικο" τίτλο: "Πώς να μην πληρώσετε τον ΕΝΦΙΑ και να κερδίσετε λεφτά". Τέλος πάντων, αυτό έγινε. Αλλά έχω δύο απορίες: Έτσι θα πάτε σε εκλογές; Και δεύτερη απορία: Είστε σίγουροι ότι στο υπουργείο υπάρχει σαμποτέρ;

Για να είμαστε δίκαιοι, να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτή η ιστορία δεν είναι μόνο του Γκίκα. Απλά ο κ. Χαρδούβελης την χρεώνεται σε μεγαλύτερο ποσοστό ως αρμόδιος υπουργός. Κι αυτό είναι λογικό να του συμβαίνει από τη στιγμή που αποφάσισε να αφήσει το Πανεπιστήμιο και την Eurobank και να γίνει Τσάρος. Διότι ο κ. Χαρδούβελης δεν είναι αυτό που λέμε ο ισχυρός άνδρας της πολιτικής που θα βαρέσει το χέρι του στο τραπέζι και θα τρομοκρατηθούν λοιποί υπουργοί και πρωθυπουργικοί σύμβουλοι. Κατά συνέπεια, είναι νομοτελειακό τις ήττες να τις χρεωθεί ο ίδιος κι ας μην είναι ολότελα δικές του. Και τις νίκες να τις πιστωθεί ο Αντώνης. Διότι όλα τα καλά σε αυτή την χώρα γίνονται με εντολή Σαμαρά.

Η περιπέτεια αυτή πάντως απέδειξε ότι η τρόικα είναι αποφασισμένη να μην κάνει πίσω ούτε ένα βήμα. Είπε "όχι" στην πρόταση της κυβέρνησης να συμπεριληφθεί ο ΕΝΦΙΑ στις δόσεις. Κι όταν η κυβέρνηση άρχισε τα επαναστατικά της, τα στελέχη της τρόικας διέρρευσαν την είδηση σε μέσα ενημέρωσης. Για να μην έχει κανείς αμφιβολία για το τι ακριβώς έχει συζητηθεί και για την αποφασιστικότητα της Ευρώπης. Η κυβέρνηση είχε να διαλέξει μεταξύ δύο επιλογών: Η πρώτη ήταν να επιμείνει στις θέσεις της και να ψάχνουν στη συνέχεια τους τροϊκανούς στα τηλέφωνα μέχρι τις προεδρικές εκλογές. Και η δεύτερη επιλογή ήταν να κάνει πίσω, όπως και τελικά συνέβη.

Το περίεργο είναι ότι για άλλη μία φορά η κυβέρνηση έβαλε μόνη της αυτογκόλ. Δεν υπήρχε λόγος να συμπεριληφθούν στη ρύθμιση οι οφειλές που δεν έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες. Με τον τρόπο αυτόν έθετε σε κίνδυνο την πορεία των εσόδων, γεγονός που θα έφερνε αργά ή γρήγορα νέα μέτρα.

Κι όμως! Για λόγους καθαρά ψηφοθηρικούς η κυβέρνηση το έκανε. Εξήγγειλε μία ρύθμιση που έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι τα Χριστούγεννα ήρθαν φέτος νωρίς και ότι βγήκε στην αγορά ο Άγιος Βασίλης. Γεγονός που μιλάει από μόνο του για το πόσο κοντά είμαστε στις πρόωρες εκλογές. Το αποτέλεσμα, όμως, ήταν καταστροφικό για την εικόνα της κυβέρνησης. Πήγαν για να κλείσουν την ψαλίδα με τον ΣΥΡΙΖΑ κατά μερικά δέκατα της μονάδας και μπορεί να άνοιξαν την ψαλίδα κατά πολύ περισσότερο! Θα έπρεπε να περιμένουν την αντίδραση της τρόικας. Μπορεί εκεί στις Βρυξέλλες να μην "πιάνουν" τα υψηλά μαθηματικά του Χρύσανθου, αλλά από πρακτική αριθμητική τα πάνε καλά. Ξέρουν να μετρούν και ξέρουν ότι η ρύθμιση που αποσύρθηκε ήταν ο πιο γρήγορος τρόπος για να αδειάσουν τα δημόσια ταμεία.

Όλα αυτά δεν αλλάζουν όμως το γεγονός ότι από χτες χιλιάδες Έλληνες αναθεματίζουν. Όχι γιατί ήταν άδικη η αλλαγή, αλλά επειδή τους υποσχέθηκαν κάτι και δεν το έκαναν. Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Είναι σαν να ξεσηκώνεις ένα παιδάκι που παίζει ήσυχο στο πάρκο με την υπόσχεση ενός παγωτού και να του παίρνεις από το στόμα την τελευταία στιγμή. Είναι χειρότερο και από το να του πεις ψέματα!

Οι δόσεις έπρεπε να έρθουν για να ανακουφιστούν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που οφείλουν χρήματα σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία και θέλουν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους. Που κόλλαγαν σε αυτό οφειλές που δεν έχουν ακόμη καταστεί ληξιπρόθεσμες; Αυτό δεν ήταν ρύθμιση, αλλά προεκλογικό δώρο...

Αναρωτιέστε, ακόμη, γιατί αντέδρασε η κακιά τρόικα; Για να μην πάει χαμένος και ο μεσημεριανός κόπος του μεγάλου έπους "Πώς να μην πληρώσετε τον ΕΝΦΙΑ και να κερδίσετε λεφτά", θα σας αποκαλύψω τις πρώτες παραγράφους! Κι ίσως εκεί βρούμε όλοι μας την απάντηση στο ερώτημα γιατί η τρόικα δεν θέλει να βλέπει συγκεκριμένους υπουργούς και συμβούλους ούτε και ζωγραφιστούς. Καλή ανάγνωση!

Πώς να μην πληρώσετε τον ΕΝΦΙΑ και να βγάλετε λεφτά

Σήμερα θα σας αποκαλύψουμε γιατί συμφέρει να μπει κανείς στη ρύθμιση των 72 ή των 100 δόσεων και πως με τον τρόπο αυτόν μπορεί ακόμη και να βγάλει λεφτά! Σε κάθε περίπτωση, δόσεις δαγκωτό!

Όλα ξεκινάνε από μία παραδοχή, ότι έχουμε οφειλές στις τράπεζες. Κι από το γεγονός ότι υπάρχει σημαντική διαφορά επιτοκίου από οφειλή σε οφειλή. Στα καταναλωτικά δάνεια και στις πιστωτικές κάρτες το επιτόκιο είναι της τάξης του 19%. Στα δάνεια προς ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρήσεις το επιτόκιο φτάνει και το 9%. Το επιτόκιο για όσους μπουν στη ρύθμιση των 72 ή των 100 δόσεων είναι 4,56%. Δεν χρειάζεται, λοιπόν, πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς ότι αν μπορούσε να πληρώσει σήμερα εφάπαξ τους φόρους του και τον ΕΝΦΙΑ, δεν πρέπει να το κάνει και τον συμφέρει απόλυτα να μπει στη ρύθμιση και με την υπάρχουσα ρευστότητα να πληρώσει τις άλλες του υποχρεώσεις!

Ας πάρουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ο φορολογούμενος διαθέτει 5.000 ευρώ για να πληρώσει τον φόρο εισοδήματος και τον ΕΝΦΙΑ που οφείλει. Κι αναρωτιέται αν πρέπει να πληρώσει ή να μπει στη ρύθμιση και με τα χρήματα αυτά να πληρώσει τις 5.000 ευρώ που οφείλει στην τράπεζα για τις πιστωτικές του κάρτες. Στις κάρτες το επιτόκιο τον επιβαρύνει με 950 ευρώ τον χρόνο, ενώ το πρόγραμμα των δόσεων του Υπουργείου Οικονομικών με 228 ευρώ τον χρόνο. 

Μιλάμε, λοιπόν, για μία καθαρή εξοικονόμηση 722 ευρώ τον χρόνο ή 60 ευρώ τον μήνα. Τον δεύτερο χρόνο η εξοικονόμηση είναι ακόμη μεγαλύτερη, καθώς θα είναι μικρότερο το οφειλόμενο κεφάλαιο στην εφορία και λίγο λιγότερος ο τόκος. Αντίθετα, το κεφάλαιο στις κάρτες θα παρέμενε το ίδιο αν πληρώναμε αντίστοιχο ποσό με εκείνο των 72 δόσεων και θα μεγάλωνε αν πληρώναμε ποσό ανάλογο με εκείνο των 100 δόσεων!

Κατά συνέπεια, πληρώνοντας την κάρτα και πηγαίνοντας στη ρύθμιση, θα έχουμε εξοικονομήσει τουλάχιστον 4.360 ευρώ στους 72 μήνες και 6.016 ευρώ σε 100 μήνες! Με 5.000 ευρώ θα έχουμε πληρώσει στην πραγματικότητα οφειλές 10.000 ευρώ! Θα μας έχει έρθει «δωρεάν» η πιστωτική κάρτα ή ο ΕΝΦΙΑ. Δύο σε ένα που λέει και η διαφήμιση!

Το όφελος είναι σαφώς μικρότερο στις επιχειρήσεις, αλλά κι εκεί θα υπάρξει κύμα ένταξης στην ρύθμιση. Όταν μετράει κανείς και τη δεκάρα για να κρατηθεί όρθιος, είναι φυσικό να υπολογίζει ένα «δάνειο» με επιτόκιο 4,56%, όταν αυτό είναι στις μέρες μας προνόμιο πολύ λίγων. Κι αν!

Πηγή: http://www.capital.gr/Articles.asp?id=2155494- 

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 20, 2014