Της Πλατείας και του Ναού: Τι ειρωνεία αλήθεια!

Στο Αστυνομικό Τμήμα της Πλατείας Δημοκρατίας, όπως αναφέρει το ειδησάριο, στην οδό Δωδεκανήσου, εκεί στη Θεσσαλονίκη, κρατούνται ακόμα ορισμένοι από τους 17 συμπολίτες μας, από αυτούς τους λίγους κι εκλεκτούς, που συστηματικά μαζεύονται στα Ειρηνοδικεία της χώρας και παλεύουν ενάντια στους πλειστηριασμούς των σπιτιών μας και κατά της αναλγησίας του φαιδρού μας κράτους. Όχι, δεν θα το παίξει, το ειδησάριο, η τηλεόραση.

Στη Βουλή, τον Ναό της Δημοκρατίας, οι εθνομητέρες μας και οι εθνοπατέρες, την ίδια ώρα συζητούσαν αν είναι περισσότερο δημοκρατικό να πληρώνομε σε λιγότερες δόσεις ή αν είναι λιγότερο δημοκρατικό να πληρώνομε σε περισσότερες δόσεις, τα αντισυνταγματικά χαράτσια που έχουν φορτώσει στις πλάτες μας, οι ελεεινοί που μας κυβερνούν.

Και όλο το σκέφτονται∙ και όλο αλλάζουν τη γνώμη και την ψήφο τους∙ και τώρα που οι επικυρίαρχοι τους τρίζουν τα δόντια, θα ξανασυσκεφτούν και θα το ξανασκεφτούν, με την ευκαιρία της συζήτησης του γελοιωδέστερου προϋπολογισμού, από γενέσεως, ίσως, του ελληνικού κράτους. Πήραμε, βέβαια, γεύση και από το προσχέδιο αυτού του προϋπολογισμού, αλλά υπό τον βομβαρδισμό των e-mails των εκπροσώπων των επικυρίαρχων δανειστών, το πράγμα γίνεται ετούτες τις κακές ώρες που ζούμε, ακόμα φαιδρότερο. 

Στο ενδιάμεσο των συζητήσεων και των συσκέψεων, οι πιο καλά δικτυωμένοι από τους εθνοπατέρες μας και τις εθνομητέρες μας, θα κάνουν και τις βόλτες τους από τα πλατό των στούντιο των Μέσων του Μαζικού μας Εμπαιγμού, για ν' αφήσουν να τους κυλήσουν, ανενδοίαστα, μπροστά από τις τηλεοπτικές κάμερες, μερικά από τα κροκοδείλια δάκρυα που έχουν πάντα πρόσφορα για τέτοιες περιστάσεις, όταν αερολογούν, εκθειάζοντας τις θυσίες που κάνει ο Ελληνικός λαός.

Αλλά κανείς από τους εκλεκτούς δημοσιογράφους, δεν θα τους ρωτήσει αν ξέρουν τι σημαίνει «θυσία». Κανείς δεν θα εξηγήσει στους περισσότερο αγράμματους από αυτούς, που δεν είναι και λίγοι απ' ό,τι φαίνεται, ότι θυσία -το λένε και τα λεξικά, είναι "η εκούσια στέρηση ενός αγαθού για χάρη άλλου προσώπου ή για υψηλό σκοπό".

Κανείς από αυτούς όλους τους ακρογωνιαίους λίθους της αντικειμενικής μας ενημέρωσης, δεν θα τους επισημάνει ότι δεν είναι καθόλου εκούσιο το ξεζούμισμα που νομοθετούν εις βάρος μας, χωρίς να μας έχουν ρωτήσει, ούτε θα τους δώσει κανείς να καταλάβουν ότι δεν είναι υψηλός σκοπός, η εξυπηρέτηση ενός χρέους που όλοι οι επαΐοντες συμφωνούν ότι δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί.

Κανείς από αυτούς τους αξιοθαύμαστους τηλεαστέρες της δημοσιογραφίας μας, δεν θα τους υπενθυμίσει την 5η παράγραφο του 4ου άρθρου του Ελληνικού Συντάγµατος, που επί λέξει ορίζει, ότι "οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν αδιακρίτως στα δηµόσια βάρη, αναλόγως των δυνάµεών τους". 

Κανείς από αυτούς τους περίλαμπρους ψιττακούς της Τηλεδημοκρατίας μας, δεν θα παρατηρήσει ότι από τη συνταγματική αυτή διάταξη, δεν απορρέει μόνο η αρχή της καθολικότητας του φόρου, που πρέπει να επιβάλλεται σε όλους τους Έλληνες χωρίς διακρίσεις, αλλά απορρέει επίσης και η αρχή της φοροδοτικής ικανότητας. Πράγμα που σημαίνει, ότι η καθεμία κι ο καθένας από μας, οφείλει να συνεισφέρει στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνατότητές του. 

Κανείς από αυτούς τους αργυρώνητους κονδυλοφόρους, δεν θα τους εξηγήσει ότι η φρασούλα αυτή, «αναλόγως των δυνάμεών τους», εκφράζει την κοινή λογική που, επειδή διατυπώνεται ως βούληση του συνταγματικού νομοθέτη, θα έπρεπε να είναι απαραβίαστη. Αλλά δεν είναι!

Κανείς δεν θα τους εγκαλέσει για όλα αυτά που έχουν ψηφίσει, τινάζοντας στον αέρα, με τις αισχρές βουλευτικές τους ψήφους, την προοδευτική φορολογία και την επιταγή του επιμερισμού της φορολογικής επιβάρυνσης, ανάλογα με το ύψος των, ούτως ή άλλως, φθινόντων, εισοδήματος μας.

Κανείς δεν θα τους ρωτήσει, πώς κατά τη γνώμη τους, πολίτες χωρίς εισοδήματα, στυμμένες λεμονόκουπες χωρίς φοροδοτική ικανότητα, μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτή τη λεηλασία που ανενδοίαστα ψηφίζουν, καταχειροκροτώντας τους εαυτούς τους. 

Κανείς δεν θα τους υπενθυμίσει ότι ένα έντιμο κράτος, θα όφειλε να υπηρετεί και τις δύο πιο πάνω συνταγματικές εντολές: αδιακρίτως και αναλόγως.

Ένα άτιμο κράτος, ένα γελοίο κράτος -με άλλα λόγια, ένα κράτος σαν το δικό μας, υπό την κυβέρνηση των ιταμών που μας κυβερνούν και των ανέντιμων που με την ψήφο τους στηρίζουν αυτήν την ολέθρια κυβερνητική συμμορία- μπορεί να αγνοεί αυτές τις συνταγματικές επιταγές. Εξάλλου δεν είναι ούτε οι πρώτες ούτε οι τελευταίες συνταγματικές αρχές που έχουν παραβιάσει αυτά τα τελευταία χρόνια, οι Εθνικοί Ολετήρες. 

Στα κρατητήρια του Αστυνομικού Τμήματος της Πλατείας Δημοκρατίας, ίσως να περάσουν τη νύχτα τους, λοιπόν, σύμφωνα με το ειδησάριο, κάποιοι από αυτούς τους έντιμους πολίτες που σε αντίθεση με την βλαπτική μας κυβέρνηση, τους ανέντιμους εθνοπατέρες και τις ολέθριες εθνομητέρες μας, αυτοί, επιμένουν να σέβονται το Σύνταγμα, που στην 4η παράγραφο του 120ου άρθρου του, λέει ότι η τήρησή του "επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία".

Εν τω μεταξύ, πολύ μακριά από τα κρατητήρια της Πλατείας Δημοκρατίας, ο Ναός της Δημοκρατίας, είναι σκοτεινός και ήσυχος, τη βροχερή ετούτη νύχτα. Οι εθνομητέρες μας και οι εθνοπατέρες μας, ασφαλώς θα αναπαύονται από τον κάματο της ημέρας κι από τα πολλά τα σούρτα-φέρτα τους. Τις επόμενες ημέρες, χρειάζονται δύναμη και ενέργεια, διότι θα συζητούν τον Προϋπολογισμό του φαιδρού μας κράτους και θα έχουν πολλή δουλειά, συνεχίζοντας με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, να σκίζουν το Σύνταγμα, σελίδα-σελίδα. 

Η σύνθεση είναι από την OKTANA 

Alexandros Raskolnick

Δημοσίευση: Δεκεμβρίου 05, 2014