Ξέρεις τι είναι Χριστούγεννα;

Πάντα αυτή η ερώτηση ταλανίζει το μυαλό τέτοιες μέρες. Οποιαδήποτε απάντηση ποτέ δεν είναι ικανοποιητική, ποτέ δε λυτρώνει την ασίγαστη δίψα της καρδιάς και του μυαλού. Και είναι αυτές οι μέρες που προτρέπουν στο καλό και το δίκαιο όταν όλα γύρω είναι γεμάτα από το κακό και την αδικία. Και παρατηρείς εύπορους ανθρώπους να καθορίζουν την τύχη σου και τη ζωή σου. Εσένα που δεν μπορείς να ικανοποιήσεις ούτε τις βασικές σου ανάγκες.

Και δίνεις απαντήσεις που δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα ή η απάντηση είναι η ίδια η πραγματικότητα. Ίσως λίγο παραφρασμένη, με νότες λογοτεχνικής ετερότητας... γιατί δεν ξέρεις άλλον τρόπο, άλλο δρόμο ή άλλες διεξόδους.

Τα Χριστούγεννα πάντα! Που μισείς, που αγαπάς, που περιμένεις, που θέλεις να περάσουν ή να μη φύγουν ποτέ. Κι έρχονται και φεύγουν με μια αέναη επανάληψη υπαρξιακών ερωτημάτων που ποτέ δε θα απαντηθούν, αλλά θα συνεχίζεις να ρωτάς ξανά και ξανά.

Τι είναι Χριστούγεννα; Ξέρεις;

Χριστούγεννα είναι η χαρά να είσαι με την οικογένειά σου, ακόμα κι αν υπάρχουν ασθενείς μέσα σε αυτήν, που ζουν με την υποστήριξη φαρμάκων και νοσοκομείων.

Είναι η ευτυχία του ζεστού σπιτιού και της μυρωδιάς Χριστουγεννιάτικων γλυκών και φαγητών που αγοράστηκαν με αιματηρές οικονομίες ή αφήνοντας απλήρωτους λογαριασμούς και άλλες υποχρεώσεις.

Να έχεις καλούς και πιστούς φίλους που συμπαραστέκεται ο ένας στον άλλον ανιδιοτελώς με αισθήματα αλτρουισμού και αγνής αγάπης.

Να σε πιάνει στεναχώρια μέχρι δακρύων όταν ακούς από τηλέφωνο αγαπημένα πρόσωπα σε απομακρυσμένες περιοχές γιατί δεν μπορείς να είσαι κοντά τους ενώ θα ήθελες να γίνεις χίλια κομμάτια και να είσαι με όλους μαζί.

Να θέλεις να συγχωρήσεις όσους σε πλήγωσαν, ακόμα και ανεπανόρθωτα γιατί δεν αξίζει να πικραίνεις τον εαυτό σου με ιταμότητες και μικροπρέπειες.

Να θέλεις να δώσεις ό,τι έχεις και δεν έχεις σε αυτούς που έχουν ανάγκη αλλά να βγάζεις από την τσέπη σου μόνο μερικά λεπτά και κάτι πολυκαιρισμένες τσίχλες.

Χριστούγεννα είναι να μην περιμένεις ανταμοιβή για όσα έχεις κάνει γιατί η πληρωμή ή η αποπληρωμή είναι εμπορική συμφωνία και τα αισθήματα δεν ξεπληρώνονται με χρήματα αλλά με την εκούσια καλή θέληση και ειλικρινή αναγνώριση.

Να βλέπεις ανθρώπους να εκφράζουν την Πίστη τους σε λατρευτικούς χώρους ακόμα κι αν δεν είναι της θρησκείας τους, γιατί η πραγματική Πίστη δεν γνωρίζει συγκεκριμένους θεούς και αγίους, αλλά την υπέρτατη δύναμη που μπορεί να ενυπάρχει στον ίδιο τους τον εαυτό.

Να βλέπεις την αισιοδοξία σε ανθρώπους μόνους, άπορους, άστεγους και ανθρώπους που δοκιμάζονται με κάθε τρόπο και να θες να φωνάξεις για την αδικία με όλη την δύναμη που έχεις μήπως και ακουστείς επιτέλους.

Να προτιμάς όχι την μοναξιά αλλά την παρέα με τον εαυτό σου, γιατί το έχεις ανάγκη κι έτσι μπορείς να γνωρίσεις καλύτερα τους άλλους.

Να χαίρεσαι που δεν υπάρχουν πλέον στη ζωή σου άνθρωποι που δεν άξιζαν, που έδιναν σημασία στο συμφέρον μόνο, γιατί η ανοχή και η αντοχή έχουν όρια.

Χριστούγεννα είναι να μπορείς βλέπεις και όχι μόνο να κοιτάς. Να αισθάνεσαι, να συγκινείσαι για να μπορείς να καταλάβεις.

Είναι δόσιμο και μοίρασμα! Γιατί αν δεν υπάρχουν αυτά δεν υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει ενδιαφέρον αλλά ούτε και ελπίδα ότι θα αποκτήσουμε σοφία για να ξεπεράσουμε όλα εκείνα που μας βασανίζουν

Δόσιμο και μοίρασμα καθόλου θρησκευτικό... Ανθρώπινο! Απλά ανθρώπινο.

Ανάγκη στην ανθρωπιά φίλοι μου!

Ευτυχείτε!

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Ιανουαρίου 01, 2015