Ανοιχτή επιστολή προς τον ΣΥΡΙΖΑ

Λέτε, ότι διεκδικείτε την αυτοδυναμία. Με τις θέσεις σας σε θέματα όπως το μεταναστευτικό, το μειονοτικό, το Μακεδονικό, σε θέματα τρομοκρατίας και δημόσιας τάξης, αλλά και τις ασάφειες, τις αντιφάσεις και τις υπερβολές σας για την οικονομία, διακινδυνεύετε ακόμα και την πρωτιά, πολλώ δε μάλλον, που σαν κόμμα που είχε ως σημαία την απλή αναλογική, θα έπρεπε να επιζητάτε την πραγματική λαϊκή πλειοψηφεία.

Πως θα πετύχετε την πλειοψηφεία και μάλιστα στα λαϊκά στρώματα, όταν ουσιαστικά μας λέτε, ότι τα λίγα που μπορεί να προσφέρει το κράτος στον λαό, θα τα μοιραζόμαστε με εκατομμύρια ξένους φουκαράδες, οι οποίοι θα συνεχίσουν να ανταγωνίζονται τους Ελληνες εργάτες, όχι μόνο στις κοινωνικές παροχές, αλλά και στην αγορά εργασίας και θα συνεχίσουν να κλέβουν και να ληστεύουν, όταν δεν βρίσκουν (σε βάρος μας) δουλειά;

Φέτος περιμέναμε να βγάλουμε μια δεκάρα από το λάδι και τελικά με αγώνα δύο μηνών (κι άλλο τόσο τουλάχιστον οι καλλιεργητικές φροντίδες) δεν βγάλαμε τίποτα. Μας έκλεψαν μηχανήματα, μας τίναξαν ελιές, σε άλλους έκλεψαν αυτοκίνητα, μαζεμένο καρπό κ.λ.π.. Ο έλεγχος που υπήρχε στα χωριά (από τους ίδιους τους χωρικούς) δεν υπάρχει πλέον, γιατί δήθεν έχουμε κράτος και αρχές… Αλλά κι αν πιαστεί κάποιος, τότε αναλαμβάνει ο «νομικός μας πολιτισμός» να του δώσει και νέες ευκαιρίες για να κάνει τα ίδια και να κλείσει πονηρά το μάτι στα εκκολαπτόμενα φυντάνια. Τι μας μένει πλέον πέρα από την αυτοάμυνα και την αυτοδικία;

Κι όταν φτάσουμε εκεί από τα αδιέξοδα, που όλοι μαζί μας οδηγείτε, θα μας πείτε φασίστες και εγκληματίες!!!!

Προσωπικά, είμαι από εκείνους, που είδαν ως αδέλφια τους μετανάστες και ιδιαίτερα τους Αλβανούς (λόγω κοινής καταγωγής Αλβανών και Αρβανιτών). Το πράγμα όμως πήγε εξ αρχής στραβά και πλέον δεν πάει άλλο. Το γιατί πήγε στραβά, είναι μεγάλη κουβέντα. Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα; Ποιες διαβεβαιώσεις πρέπει να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ στον λαό, για να διεκδικεί πράγματι την εμπιστοσύνη της λαϊκής πλειοψηφείας.

Στο κάτω κάτω, ακόμα κι αν πάρετε κοινοβουλευτική, ή ακόμα και λαϊκή πλειοψηφεία στις εκλογές, πιστεύετε ότι θα υπάρξει εσαεί ανοχή εκείνων που σας ψήφισαν, για να φύγει η σημερινή κυβέρνηση; Μεταξύ του να τους πετάξουμε στην θάλασσα και του να τους κάνουμε Ελληνες πολίτες, υπάρχουν και ενδιάμεσες λύσεις στα πλαίσια του ανθρωπισμού, αλλά και των δυνατοτήτων μας και της κοινής λογικής. Π.χ. να λέγατε, ότι από τους μετανάστες θα παραμείνουν όσοι βρίσκονται εδώ με τις πραγματικές τους οικογένειες, ή έχουν αγοράσει ακίνητα (των οποίων η αξία αποτελεί σχετική εγγύηση της υποταγής στους νόμους του Ελληνικού κράτους) ή υπάρχει πραγματικός κίνδυνος για αυτούς από άδικες διώξεις και την μακροχρόνια, ή μόνιμη διαμονή θα την εξασφαλίσουν όσοι εξ αυτών αφομοιώνονται στην Ελληνική κοινωνία.

Αντί για αυτό, προτιμάτε να κατηγορείτε ως ξενοφοβικούς και ρατσιστές, όσους αγανάκτησαν πλέον και (δικαιολογημένα) φτάνουν σε αντιμεταναστευτικές υπερβολές. Μας ζητάτε να κουβαλάμε αγόγγυστα και τον παρασιτικό γραφειοκράτη και τον μετανάστη, γιατί εσείς ΘΑ τα πάρετε από τους πλούσιους. Πάρτε τα πρώτα κι άμα βγαίνουν τα λεφτά, ώστε να μην τους φορτώνετε σε εμάς, κάντε ότι καταλαβαίνετε. Εμείς θα σας ψηφίσουμε, ακριβώς γιατί αυτή η κυβέρνηση μας υποσχέθηκε, ότι θα μας απαλλάξει και από τους μεν και από τους δε και δεν έκανε τίποτα.

Χωρίς να ερυθριούν, εξακολουθούν να υπόσχονται, ότι θα μας απαλλάξουν από τους παραπάνω βραχνάδες, ενώ εσείς δεν το υπόσχεστε καν!!!!!!

Εμμένετε πεισματικά (και) στο μεταναστευτικό στις πιο ακραίες ψευτοανθρωπιστικές και ψευτοπροοδευτικές θέσεις. Είναι ανθρωπισμός να φορτώνεις στον φτωχό άλλους πιο φτωχούς; Οποιον σας λέει «πάρτε τους στα σπίτια σας» το λέτε λαϊκιστή. Στα σπίτια σας δεν τους παίρνετε, στα σπίτια των πλουσίων δεν νομίζω ότι θα τους βάλετε, ποιανών τα σπίτια μένουν (για να λεηλατηθούν);

Κοιτάχτε να σεβαστείτε την ψήφο, που κάτω από εκβιαστικά διλήμματα λαμβάνετε, γιατί ο χρόνος σας είναι πολύ μικρότερος από του Σαμαρά. Αν νομίζετε, ότι δεκαπλασιάσατε τις ψήφους σας, γιατί όλος αυτός ο κόσμος ξαφνικά ενστερνίστηκε τις ιδεοληψίες σας, είσθε οικτρά γελασμένοι.

Εχετε την μοναδική ιστορική ευκαιρία να ενώσετε τον λαό και επί κεφαλής μίας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, να βγάλετε την χώρα από το αδιέξοδο. Εσείς όμως λειτουργείτε (ακόμη) σαν να μην έχετε εναλλακτικό σχέδιο, ούτε για την περίπτωση, που δεν έχετε αυτοδυναμία!!!! Τι θα κάνετε σε αυτήν την περίπτωση; Πάλι θα αφήσετε να περάσουν οι ημέρες της διερευνητικής εντολής συζητώντας με το ΚΚΕ και τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Για να μας πείτε μετά τι; Ότι θα πρέπει να πάμε σε νέες εκλογές, μήπως καταφέρετε κι άλλες εκβιαστικές ψήφους; Αν θέλαμε ΚΚΕ, θα το ψηφίζαμε.

Γιατί να ψηφίσουμε ένα άλλο κόμμα, που με τις δικές μας ψήφους παρακαλάει τους κολλημένους;

Κι άντε και την πήρατε την πολυπόθητη αυτοδυναμία· τι θα κάνετε;

Πως θα ικανοποιήσετε τις προσδοκίες που δημιουργείτε, χωρίς να επιβαρύνετε κι άλλο αυτούς, που ήδη δεν αντέχουν; Βέβαια θα ήταν πολιτικά παράδοξο και παράλογο ένα κόμμα με συνεχή άνοδο, που πλησιάζει την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, να παραδεχτεί προεκλογικά ανεπάρκεια στην ικανότητα διακυβέρνησης. Να είσθε σίγουροι όμως, ότι το ποσοστό που θα πάρετε σε αυτές τις εκλογές, είναι το μεγαλύτερο, που μπορείτε να πάρετε (χωρίς να έχετε δοκιμαστεί στην εξουσία). Αν εκβιάσετε επαναληπτικές εκλογές, εσείς θα το χρεωθείτε.

Ως πρώτο κόμμα μπορείτε να επιβάλετε στην νέα κυβέρνηση την προτεραιότητα της κοινωνικής πολιτικής και των μεταρρυθμίσεων με γνώμονα την δικαιοσύνη και την κοινωνική ευαισθησία. Στο κάτω κάτω και ως αυτοδύναμοι, μόνο την πρώτη κατοικία υπόσχεστε να μας αφήσετε.

Δηλαδή την υπόλοιπη περιουσία θα μας την πάρετε. Πιστεύετε, ότι αυτό θα το πετύχετε ευκολότερα μόνοι σας (και μάλιστα απλά για να αυξήσετε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων) ή στα πλαίσια μίας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, που τουλάχιστον μας παρέχει έστω μία μικρή ελπίδα, ότι δεν θα πάει εντελώς χαμένη η θυσία;

Εχετε την μοναδική ευκαιρία, να επιβάλετε όλα τα σωστά του κόμματος σας, όπως «το ευρώ δεν είναι φετίχ», που με την χυδαία επίθεση όλων των ευρωοσφυοκαμπτών το κάνατε γαργάρα. Αντί να υπερασπιστείτε την μόνη σωστή διαπραγματευτική τακτική, που μόνοι σας προτείνατε, φοβούμενοι το δημοσιογραφικό κατεστημένο σπεύσατε να δηλώσετε υποταγή. Υποχωρήσατε εκεί που έπρεπε να επιτεθείτε και να καταγγείλετε σύσσωμο το κατεστημένο των ΜΜΕ για την εθνική μειοδοσία στην διαπραγμάτευση. Τι σόι «διαπραγμάτευση» εννοούν οι αργυρώνητοι σχολιαστές, όταν απαιτούν την εκ των προτέρων δημόσια δήλωση υποταγής;

Μάλιστα στα τηλεοπτικά πάνελ σας στριμώχνουν με το άθλιο ερώτημα «θα παραμείνετε στο ευρώ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ;» και εσείς τα μασάτε, αντί να τους πείτε «τι λέτε ρε σιχαμένοι; Πάση θυσία δεν κρατάς ούτε εθνικό έδαφος στον πόλεμο, γιατί πατρίδα που πάση θυσία πρέπει να σωθεί είναι ο ίδιος ο λαός· όχι ένα νόμισμα που, όπως έχουν τα πράγματα, καταστρέφει την οικονομία μας». Εσείς πρέπει να στριμώξετε και τους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς σας αντιπάλους, γιατί η αθλιότητα τους σε αυτό το κορυφαίο εθνικό θέμα των ημερών περίσσεψε. Όταν σας ξαναθέσουν το ερώτημα, να τους απαντήσετε «είσαστε προδότες, ή ηλίθιοι;» (ή και τα δύο;)

Ακόμα κι αν ήμασταν σίγουροι, ότι έξω από το ευρώ θα πεθάνουμε την άλλη ημέρα, ενόσω υπάρχει θέμα διαπραγμάτευσης, δεν δίνουμε καμία εγγύηση σε κανέναν. Τους φόβους μας και τους διαπραγματευτικούς μας στόχους τους συζητάμε μόνοι μας, κατ ιδίαν, εν κρυπτώ· δεν τους διατυμπανίζουμε νύχτα μέρα στα κανάλια. Αυτό λέει η απλή λογική. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς σοφός, για να καταλάβει, ότι καταλαβαίνει και ο τελευταίος πλανόδιος πωλητής και η τελευταία νοικοκυρά, που διαπραγματεύεται με σοβαρότητα την αγορά των λαχανικών της στην λαϊκή.

Πως είναι δυνατόν χιλιάδες μορφωμένοι άνθρωποι (πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί) να συνεχίζουν επί τόσα χρόνια το πιο παιδαριώδες διαπραγματευτικό λάθος και αυτό να γίνεται άδολα; Το ότι η αδυναμία μας είναι πασιφανής στους αντισυμβαλλόμενους δεν είναι δικαιολογία. Ακόμα κι αν είναι κουτουράδα το να φύγουμε από το ευρώ, ας τους αφήσουμε, να νομίζουν, ότι μπορεί και να την κάνουμε. Κάτι (έστω λίγο) θα κερδίσουμε.

Από εκεί και πέρα, για να έχει η διαπραγματευτική μας θέση πραγματική ισχύ, η εθνική αυτάρκεια είναι όρος απαράβατος, γιατί με τις μπλόφες μόνο λίγο χρόνο μπορούμε να κερδίσουμε. Μόνο, αν δεν έχεις μεγάλη ανάγκη μπορείς να διαπραγματευτείς μέχρι τέλους. Αυτό που πρέπει να δούμε είναι πως θα σταθούμε στα δικά μας πόδια κι όχι να εκλιπαρούμε για ξένα κεφάλαια. Σε όλα αυτά πρέπει να μείνετε ανυποχώρητοι και να μην τα στρογγυλεύετε, όταν σας επιτίθενται.

Φυσικά και εσείς θα πρέπει να υπαναχωρήσετε στα θέματα, που και μόνοι σας πιστεύω, καταλαβαίνετε ότι έχετε άδικο, αλλά αποτελούν για εσάς ιδεολογικά ταμπού. Για παράδειγμα στο Μακεδονικό· δεν είναι υγιής διεθνισμός, να ταυτίζεσαι με τους εθνικιστές της άλλης πλευράς, ακόμα κι αν φοράνε «προοδευτικό» προσωπείο. Μάλιστα ενισχύετε τον πιο κίβδηλο και τον πιο άγαρμπα κλεψίτυπο εθνικισμό της νεότερης παγκόσμιας ιστορίας.

Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα βοηθήσει όλους τους συμμετέχοντες σε αυτήν να απαλλαγούν από τα ιδεοληπτικά δεσμά της κομματικής τους πελατείας, «δικαιολογούμενοι» με την ανάγκη της εθνικής ενότητας.

Αυτά φυσικά θα γίνουν μετά τις εκλογές, αλλά ο χρόνος που θα πάρετε την διερευνητική εντολή δεν είναι μακρινός. Από την σύνεση που θα δείξετε σε αυτήν, θα φανεί γενικότερα η διαπραγματευτική σας ικανότητα. Μπορείτε να επιβάλλετε αρκετά πράγματα και πρώτα από όλα τα πρόσωπα που θα συνθέσουν αυτήν την κυβέρνηση και φυσικά να αρνηθείτε, να λειτουργεί υπό την διαρκή επιτροπεία των πολιτικών αρχηγών, αλλά δεν μπορείτε να επιβάλετε τον πλήρη εξοβελισμό των πολιτικών σας αντιπάλων.

Μπορείτε (και οφείλετε) να επιβάλετε την μη χορήγηση ασυλίας και αμνηστίας σε κανέναν, ανεξάρτητα από το αν στηρίζει την κυβέρνηση.

Βέβαια επειδή θα ήταν παράλογο, κάποιος να συμμετέχει στην κυβέρνηση και να είναι υπόδικος για εγκλήματα κατά του κράτους, εννοείται ότι τα πρόσωπα αυτά θα αποκλειστούν μέχρι να εκδικαστούν οι υποθέσεις τους.

Μόνο από την κυβέρνηση θα αποκλειστούν όμως· όχι από την πολιτική ζωή και την αρχηγία των κομμάτων τους (εκτός βέβαια αν τους αποπέμψουν τα ίδια τα κόμματα τους).

Για να μπορέσετε όμως να επιβάλλετε το οτιδήποτε, πρέπει πρώτα να εξασφαλίσετε την πρωτιά και για να εξασφαλίσετε την πρωτιά, πρέπει πράγματι να διεκδικήσετε την αυτοδυναμία. Δηλαδή να πείσετε ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας. Πως όμως; Με αρρωστημένους θεατρινισμούς σε μοναστήρια και θρησκευτικές τελετές; Υπάρχουν αρκετοί ανεξίθρησκοι πολίτες σε αυτήν την χώρα, για να σας δώσουν την πλειοψηφεία. Και θα εκτιμούσαμε την ανεξιθρησκεία σας, αν εκφραζόταν όπως και όπου πρέπει.

Π.χ. κανείς δεν έχει αντίρρηση για τζαμιά στις μειονοτικές περιοχές.

Αντίθετα· από εσάς, σαν κόμμα που υπεραμύνεται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιμένουμε να υπερασπιστείτε τα δικαιώματα των μειονοτήτων, που δεν έχουν έξωθεν προστάτες (Πομάκοι, Μουσουλμάνοι Τσιγγάνοι, Αλεβίτες).

Κανείς δεν σας ψέγει για τις διεθνιστικές και πανανθρώπινες αρχές και αξίες σας. Όμως οι αρχές αυτές δεν μπορεί να γίνονται όχημα άνομων διεκδικήσεων σε βάρος της Ελλάδας. Μάλιστα με αυτές τις θέσεις δίνετε πάτημα στους μειοδότες (για να μην πω προδότες) της πατρίδας Σαμαρά και Βενιζέλο, οι οποίοι ξεπουλάνε τα εθνικά δίκαια (μεταξύ πολλών άλλων) και στο Μακεδονικό και στο μειονοτικό και έρχονται να γίνουν οι ίδιοι τιμητές, όσων προδίδουν!!!!!! Επίσης δίνετε πάτημα στην ΧΑ και τους εθνικιστές, να λένε «όλοι ίδιοι είναι». Τέλος (το χειρότερο) δίνετε πάτημα σε όλους τους εχθρούς της Ελλάδας να μας λογαριάζουν για κότες και να αυξάνουν διαρκώς τις πιέσεις και τις απαιτήσεις. Αν ούτε απέναντι στους Σκοπιανούς δεν μένουμε ακλόνητοι, θα τα βάλουμε με όλους τους διεθνείς καρχαρίες στα οικονομικά θέματα; Τι θα γινόταν, αν κλείναμε τα σύνορα με τα Σκόπια; [Χρυσούς θα μας έκαναν οι Βούλγαροι, αν το κάναμε.] Τι θα γινόταν, αν διακόπταμε τις διπλωματικές σχέσεις;

Τι θα γινόταν, αν καταγγέλλαμε στον ΟΗΕ και την διεθνή κοινή γνώμη την ανθελληνική στάση όλων των «φίλων» και «εταίρων», που αναγνώρισαν ένα «κράτος» με κλεμμένο όνομα; Απλά θα δείχναμε, ότι δεν είμαστε οι πρόθυμοι καρπαζοεισπράκτορες της οικουμένης. Απλά θα δείχναμε, ότι για όλα τα θέματα και με όλους τους αντισυμβαλλόμενους, θα υπερασπιζόμαστε μέχρι τέλους τα δίκαια μας.

Θα είχατε τεράστιο ηθικό προβάδισμα, αν παραδεχόσαστε τα λάθη και τις υπερβολές σας προεκλογικά, αλλά ταυτόχρονα να μένατε ακλόνητοι στα σωστά σας. Δυστυχώς δεν κάνετε ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Παρασύρεστε σε εκλογικές σκοπιμότητες και τελικά εκτίθεστε. Μάλιστα έχει δίκιο ο Σαμαράς, που κατηγορεί πολίτες σαν εμένα, που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζοντας να μην γίνουν πολλά από αυτά που λέει. Παραβλέπει όμως, ότι αιτία είναι ο ίδιος, που αποδείχτηκε ψεύτης σε όλα. Εγώ δεν τον ψήφισα ποτέ βέβαια, γιατί δεν μπορώ να δεχτώ, ότι αυτοί που δημιούργησαν αυτό το έκτρωμα είναι οι εχθροί του. Αλλωστε η «λύση» που εφαρμόζουν, είναι η ιδιωτικοποίηση της γραφειοκρατίας, όχι η κατάργηση της. Αν όμως έκαναν αυτά που λένε, ίσως τώρα να το έβλεπα διαφορετικά, γιατί η γραφειοκρατία (τόσο του δημόσιου, όσο και του ιδιωτικού τομέα) μέχρι τώρα παρασιτοβιούσε (κυρίως) από τα δανεικά. Από εδώ και πέρα πρέπει να τους συντηρούμε εμείς και να πληρώσουμε και τα προηγούμενα!!!!!!!!

Το ότι αυτοί αποδείχτηκαν ψεύτες, δεν σημαίνει ότι τώρα θα αποδεχτούμε ασμένως τα ίδια από εσάς. Το καρκίνωμα της γραφειοκρατίας, που ούτε στα λόγια δεν ενοχλείτε, είναι η βασική, σχεδόν η αποκλειστική αιτία της σημερινής κατάρρευσης. Τα υπόλοιπα (φοροδιαφυγή, υπερκέρδη της ολιγαρχίας) είναι παρεπόμενα αυτής της γάγγραινας. Ποιοι θα τα πάρουν από τους ολιγάρχες; Τα παράσιτα της γραφειοκρατίας; Με παράσιτα θα καταπολεμήσετε τα άλλα παράσιτα;

Που είδατε στην παγκόσμια ιστορία, να υπάρχει ανάπτυξη και ευημερία από τον παρασιτισμό; Και από πού ξεκινάει η σήψη; Από το ίδιο το σχολείο· από την ίδια την οικογένεια· από το κουτοπόνηρο «μάθε παιδί μου γράμματα», που βέβαια δεν έχει καμία σχέση ούτε με την επιστημονική, ούτε με την κοινωνική μόρφωση των νέων, αλλά αποκλειστικά και μόνο με το βόλεμα και την κοινωνική αναρρίχηση. Ποιος όμως το παραδέχεται αυτό από τα εκατομμύρια των «επιστημόνων» μας;

Για να μην σας «κουράζω» άλλο με πράγματα, που όλοι έτσι τα αντιλαμβανόμαστε στο βάθος της καρδιάς μας, αλλά ελάχιστοι τα υιοθετούμε στις προσωπικές μας επιλογές, θα τελειώσω με την δική μου «απλοϊκή» υπόδειξη στο παραπάνω θέμα: Αν θέλετε, να σταματήσουμε την βουτιά στον γκρεμό, κάντε συμφερότερο το επάγγελμα του εργάτη, του τεχνίτη και του αγρότη από το «επάγγελμα» του παράσιτου. Και μάλιστα όχι λίγο συμφερότερο. Βλέπω νέους, που θα έπρεπε να στύβουν την πέτρα, να παρακαλάνε για μια θέση σεκιουριτά με 23 ευρώ, αντί για αγροτικοί εργάτες με 30 και 35 ευρώ. Κι αν δεν βρούν θέση κοροϊδίστικη, προτιμούν να παραμείνουν άεργοι, παρά να πάνε έστω και προσωρινά σε πραγματική δουλειά. Αφού τα τελευταία από τα παρασιτικά «επαγγέλματα» είναι τόσο περιζήτητα, δεν χρειάζεται να είναι μάντης κανείς, για να καταλάβει τι γίνεται με τις πιο κυριλέ και επικερδείς θέσεις, που προσφέρει αυτό το παρανοϊκό σύστημα. Μάλιστα τα επαγγέλματα αυτά δεν υφίστανται καμία πίεση από τους μετανάστες, γιατί είναι αποκλεισμένοι από αυτά. Γι αυτό ακριβώς αυτοί οι βολεμένοι μικροαστοί είναι οι πιο «ευαίσθητοι» με τους μετανάστες. Γιατί χάρη στους μετανάστες ξεφτιλίζονται τα εργατικά μεροκάματα και μπορούν να παρασιτοβιούν οι ίδιοι. Αυτή είναι η απόλυτη παρακμή, ο απόλυτος εκφυλισμός.

Κινδυνεύουμε να πεθάνουμε της πείνας και εξακολουθούμε να πιστεύουμε, ότι θα ζήσουμε (και θα ευημερήσουμε μάλιστα) παίζοντας τις κουμπάρες…

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Ιανουαρίου 19, 2015