Λίγο πριν την νέα αρχή ή λίγο πριν το τέλος…

Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας 

Δεν ξέρω πολλά πράγματα, δεν είμαι καθηγητής, δεν είμαι οικονομολόγος, δεν θα ήθελα να είμαι πολιτικός και δημοσιογράφος, γιατί δεν θέλω να ταΐζω με κούφια λόγια τον λαό, με ψευδαισθήσεις επιτυχίας την μάζα. 

Είμαι κάποιος που πιστεύει στην ανθρωπιά, στην αγάπη, στην δημοκρατία, στην αλληλεγγύη και στην συνύπαρξη των λαών. 

Ονειρεύομαι, επειδή δεν μπορώ να ζήσω αλλιώς.

Αυτά τα παραμύθια που φτιάχνει η νύχτα και η μέρα για να ξεχαστείς. 

Είμαι ένας άνθρωπος που ρίσκαρε να πιστεύει οτι όλη του η ζωή έχει αξία, όταν σκέφτεται σαν παιδί.

Που ποντάρει στο «κουτσό» άλογο της ουτοπίας, επειδή δεν θέλει να σκέφτεται αλλιώς. 

Ένας άνθρωπος που πιστεύει αυτό που έλεγε ο Ντοστογιέφσκι: Τα μικρά πράγματα έχουν τη σημασία τους. Και είναι πάντα τα μικρά πράγματα αυτά που χάνεις…

Ένας άνθρωπος που θέλει αυτή η χώρα να φέρει πίσω αυτούς που έχασε, να κρατήσει εδώ αυτούς που ετοιμάζουν βαλίτσες και να ανοίξει νέους δρόμους σε αυτούς που επέλεξαν να μείνουν πίσω.

Για να πάψουμε πια να πιστεύουμε ότι το χάος και το τυχαίο κυβερνούν αυτή την χώρα και την καταστρέφουν συγχρόνως. 

Ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι σε ένα περιβάλλον άνετης πρόσβασης στην ενημέρωση και ελευθερίας στην έκφραση, οι άνθρωποι δεν ανέχονται εκείνους που ετοιμάζουν μια μεγάλη θηλιά για την μικρή μας χώρα και πολύ περισσότερο εκείνους που στέλνουν εκβιαστικά τελεσίγραφα.

Δεν χρειάζονται όμως και κανένα να τους κατευθύνει σε λάθος δρόμους κάνοντας τις ανθρώπινες αδυναμίες τους, δική τους δύναμη. 

Είμαι ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι η λογική σπάνια καθοδηγεί τη σκέψη των ανθρώπων, όταν η καρδιά τους είναι γεμάτη οργή και θυμό και όταν πιστεύουν ότι κατέχουν την μόνη αλήθεια. Γιατί τότε, υιοθετούν τις πιο ακραίες σκέψεις και τις πιο ανεπιθύμητες συμπεριφορές. 

Ένας άνθρωπος που πιστεύει στην ουσία και όχι στην «ερμηνεία» των λέξεων.

Πιστεύω ότι στον κύκλο αυτό, δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, σωστό και λάθος, ηθικό και ανήθικο, δίκαιο και άδικο, μονάχα στάδια που πρέπει να ολοκληρωθούν με αμοιβαίες και ειλικρινείς υποχωρήσεις. 

Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος, έλεγε ο Καμύ.

Ένας ΕΛΛΗΝΑΣ που πιστεύει ότι ένας ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ συμβιβασμός μακριά από εγωισμούς, είναι προτιμότερος από μια οδυνηρή ΗΤΤΑ. 

Και μην ξεχνάμε: Τίποτα δεν είναι τόσο κακό, που να μην μπορεί να γίνει χειρότερο.

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 22, 2015