Βουγιουκλάκη και Νουνού

Όλοι οι άνθρωποι που παραθερίζουν σε παραθαλάσσια ξενοδοχεία θέλουν θέα θάλασσα. Όλοι εκτός από την γιαγιά Αθηνά, που ήθελε κάθε χρόνο ένα συγκεκριμένο εσωτερικό δωμάτιο στο ξενοδοχείο Μεθάνειον, στα Μέθανα φυσικά. Είχε το λόγο της, ωραιότατο δωρεάν θέαμα, διαφορετική ταινία κάθε μέρα, όλο το ρεπερτόριο της Φίνος Φίλμς με έξτρα μπόνους τα άπαντα Δαλιανίδη. Εκεί μπροστά της, φάτσα, από το μπαλκόνι του δωματίου της. Στα διαλείμματα είχε την άνεση να φτιάξει και το βραδινό της γάλα στο καμινέτο, τι να την κάνει την θέα;

Το Μεθάνειον βλέπετε εκτός από ξενοδοχείο, με γυάλινες κανάτες πόσιμο νερό στο κεφαλόσκαλο κάθε ορόφου, ήταν μέρος ενός συμπλέγματος, ξενοδοχείο-θερινό σινεμά-φαρμακείο-ζαχαροπλαστείο με φερ-φορζέ κούνιες, ασορτί με τις ταινίες. 

Ο παππούς πάλι αν και γραμματισμένος άνθρωπος πίστευε ότι τα Μέθανα είναι αναντίρρητα ένα μικρό νησί όπως η Αίγινα που συναντούσαμε στην πορεία μας με το πλοίο Νεράϊδα. Το άπιαστο όνειρό μου ήταν να πάμε μια μέρα και στον Πόρο και ακόμη πιο τολμηρό όνειρο να εξερευνήσουμε το εσωτερικό του μικρού αυτού «νησιού » των Μεθάνων. Για πολλά χρόνια τα τρελά αυτά όνειρα μου έμειναν απραγματοποίητα και για αντάλλαγμα είχα κάθε βράδυ σε γκρό πλάν τη Βουγιουκλάκη, τη Βλαχοπούλου το Βουτσά και στα διαλείμματα Νουνού.

Το θερινό σινεμά νομίζω ότι είναι τώρα γκαράζ, το Μεθάνειον υπάρχει ακόμη πλήρως ανακαινισμένο και πιθανόν να το διευθύνει αυτό το κοριτσάκι κόρη του ιδιοκτήτη που τότε έδινε τα ρέστα των λογαριασμών με αυτοπεποίθηση Αϊνστάιν , και όλοι το παινεύανε . Η Νεράιδα έχει γίνει πλωτό μουσείο.

Στον Πόρο πάω κάθε χρόνο , και πότε μυστικά πότε φανερά απολαμβάνω όχι μόνο την αλμυρή αύρα και τη θέα στον Αργοσαρωνικό αλλά και την χαμένη μου αθωότητα που ευτυχώς έχει κρυφτεί σε κάποιες γωνιές του και μου κλείνει το μάτι. Γιατί ένα κομμάτι μου δεν θα μεγαλώσει ποτέ.

http://www.toportal.gr/?i=toportal.el.koinwnia&id=7403

Δημοσίευση: Μαρτίου 21, 2015