Asylum

Μετά το 9/11, όταν είχε εξαπολυθεί ένα πλανητικό σαφάρι για τη σύλληψη του Μπιν Λάντεν, είχα σκεφτεί το εξής σενάριο.

Λίγο πριν από την πτώση των Ταλιμπάν, ο Μπιν Λάντεν την κάνει νύχτα από το σπήλαιο που κρυβόταν –όπως πιστεύαμε τότε,- και αναζητώντας νέα κρυψώνα, κάποιοι Έλληνες φίλοι του, παλιά μέλη του δικτύου Αμπού Νιντάλ, από το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ, τον περνάνε από Αθήνα. Όμως, εκεί, στην Τοσίτσα, ένα τζάνκι αναγνωρίζει στο πρόσωπο του τον αναστημένο Άσιμο, αρχίζει να φωνάζει «Ο Νικόλας! Ο Νικόλας! Ξανάρθε!», γίνεται σούσουρο, πλακώνει μπατσαρία, κι ένα μπατσόνι αντιλαμβάνεται ότι έχουν μπροστά τους το Νο1 καταζητούμενο του πλανήτη. Με τρεμάμενα χέρια αλλά χαλυβδωμένες ψυχές από το όνειρο της απόσπασης στη φρούρηση της Έλενας Ράπτη ή του Βύρωνα Πολύδωρα, τα μπατσόνια βγάζουν τα υπηρεσιακά. Ο Μπιν Λάντεν είναι χαμένος. Όμως την τελευταία στιγμή ο Έλληνας σύνδεσμός του τον σπρώχνει μέσα στη μισάνοιχτη πόρτα του Μετσοβίου. Σαν τον pacman, όταν δραπετεύει εκτός οθόνης, ο Μπιν Λάντεν δραπετεύει από τον σκληρό και άδικο τούτο κόσμο, και βρίσκεται ξαφνικά στο παράλληλο σύμπαν του ελληνικού πανεπιστημιακού ασύλου. Εδώ πια κανείς δεν μπορεί να του κάνει κακό. Εδώ τον προστατεύει το εθιμικό δίκαιο που επέβαλε η δοξασμένη γενιά του Πολυτεχνείου.

Σύντομα το νέο της καταφυγής του στο Εθνικό Μετσόβιο μαθεύεται. Οι Αμερικανοί ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση την άμεση παράδοσή του. Όμως πώς να διατάξει ο Έλληνας πρωθυπουργός παραβίαση του «πανεπιστημιακού ασύλου»; Αυτό θα προκαλούσε εκτεταμένες ταραχές, κατάρρευση της κυβέρνησής του, άνοδο αντι-αμερικανικών και αντι-δυτικών πολιτικών δυνάμεων και διακύβευση αυτής τούτης της συμμετοχής της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ! Τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά…

Αρχίζει μια ιδιότυπη πολιορκία. Το Ίδρυμα περνάει ξανά μέρες του ’73. Γύρω απ’ το Πολυτεχνείο ο τόπος έχει γεμίσει με καστανάδες και πωλητές βιβλίων με καρότσια που είναι μεταμφιεσμένοι πράκτορες της CIA και της Ιντέλιτζεντ Σέρβις. Στις γύρω ταράτσες οι ελεύθεροι σκοπευτές αλλάζουν βάρδιες. Οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι έχουν κλειδώσει σε γεωστατικές τροχιές πάνω από το Ίδρυμα, και οι τηλεφακοί τους διαβάζουν ακόμα και τις αφίσες με το Λευτεριά στον Μπιν Λάντεν. Όμως κανείς δεν μπορεί να περάσει την πύλη του Πολυτεχνείου.

Μέσα στο Ίδρυμα ο Μπιν Λάντεν έχει γίνει ανάρπαστος. Για να σεβαστούν τη διαφορετικότητά του οι φοιτητικές οργανώσεις μοιράζουν στις φοιτήτριες σακιά από πατάτες που τους έχουν ανοίξει δυο τρύπες για τα μάτια, μετατρέποντάς τα σε αυτοσχέδιες μπούρκες. Τα μεσημέρια του φέρνουν σουβλάκια απ’ τον Κάβουρα –με κιμά, γιατί δεν τρώει χοιρινό. Ο Καραμπελιάς διοργανώνει σειρά ομιλιών με θέμα Ισλαμισμός και Αριστερά, Μωάμεθ – Μαρξ: Παράλληλοι Βίοι, και Προφητείες στο Κοράνι για τον Σοσιαλιστικό Μετασχηματισμό, με κεντρικό ομιλητή τον ίδιο και –αν μείνει χρόνος- τον Μπιν Λάντεν.

Σχεδιάζεται μια επιχείρηση απαγωγής του Μπιν Λάντεν...

http://www.toportal.gr/?i=toportal.el.kosmos&id=7724

Δημοσίευση: Απριλίου 25, 2015