Υπομονή, υπομονή, υπομονή…

0


Η Δευτέρα ήταν ακόμα μια μέρα σαν τις άλλες, αυτές που τις ζούμε έντονα από την 25ητου Ιανουαρίου και πέρα. Eurogroup, σου λέει. Και πιο συγκεκριμένα «το Eurogroup της 11ης Μαΐου». Βελτιώνεται το κλίμα αλλά κανονικός λευκός καπνός δεν βγαίνει. Δεν βγαίνει τίποτα. Σπρώχνουν τις ημερομηνίες πιο πέρα οι εταίροι μας. Το παιχνίδι με το χρόνο. Τα οικονομικά ζόρια είναι πιά θηλιά στο λαιμό μας. Μα θέλουν να μας γονατίσουν τελικά; Είναι πράγματι καθαρά πολιτικό όλο αυτό που συμβαίνει;

Τελικά ναι – η πολιτική πλευρά της διαπραγμάτευσης είναι αυτή που δυσκολεύει πολύ την καλή συνεργασία και κινδυνεύει να μας οδηγήσει σε αδιέξοδο. Για μπείτε στη θέση τους: Αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα; Κυβέρνηση που θέλει να κάνει του κεφαλιού της; Πρωθυπουργός που έχει για σύνθημά του (και για στόχο του) την «Ευρωπαϊκή Αριστερά;» Είναι τρελλό. Μια Ευρωπαϊκή Ένωση ομοιογενής σε ότι αφορά την φιλελεύθερη οικονομία και τους αυστηρούς κανόνες της λιτότητας για τους πολλούς, με κυβερνήσεις όλες «του χρήματος» και της κατανάλωσης, μια ολόκληρη Ευρώπη με ηγεσία προσηλωμένη στα «λεφτά», στο κεφάλαιο, στις τράπεζες, τους οίκους αξιολόγησης και την συσσώρευση του «πλούτου» (των χρημάτων δηλαδή, των τραπεζογραμματίων) σε όλο και λιγότερα χέρια - πως είναι ποτέ δυνατόν να υποκύψει στον πειρασμό μιας καλής συνεργασίας με μια κυβέρνηση αριστερή που έχει εντελώς άλλες προτεραιότητες; «Αυτά τα σκοτώνουν μικρά» λέγανε κάποτε. Και είχαν δίκιο. Λίγη ανάσα να δώσεις στον Τσίπρα και την παρέα του, λίγο να τους αφήσεις να περπατήσουνε όρθιοι και με αξιοπρέπεια – και να το παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους ταλαιπωρημένους Ευρωπαίους που δουλεύουνε σαν είλωτες και πίνουν μπίρες τα Σάββατα στις πάμπ. 

Αν το σκεφτεί κανείς λογικά είναι πολύ απλό: Δεν μπορούν να επιτρέψουνε οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες (που βλέπουν την πολιτική σαν ευκαιρία να βγάλουνε λεφτά) στην κυβέρνηση Τσίπρα να τα καταφέρει. Παίζεται το κεφάλι τους. Όχι γιατί ο Τσίπρας και η παρέα του είναι οι μεγάλοι επαναστάτες που θα ανατρέψουνε την παγκόσμια οικονομική τάξη. Μακάρι να ήταν. Μακάρι να είχανε μουλαρώσει στις «κόκκινες» γραμμές τους και να μη σηκώνανε κουβέντα. Έτσι θα ήταν πολύ πιο απλά τα πράγματα. Θα ήταν «απέναντι». Θα ήταν εχθροί.

Αλλά το παλεύουν. Υποχωρούν συνέχεια. Προσπαθούν τόσο πολύ που έχουνε καταντήσει πραγματικά κουραστικοί. Δεν θέλουν να φύγουν από την ευρωζώνη, δεν θέλουν να φύγουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θεωρούν τους εαυτούς τους Ευρωπαίους και κάνουνε το πάν για να παίξουν με τους κανόνες. Και όταν κάνουν λάθος, μόλις υπερβάλλουν λίγο και φανούν εριστικοί, αμέσως το ξανασκέφτονται και αρχίζουν τα τηλέφωνα και την προσπάθεια «να τα βρούμε». Ειδικά αυτός ο Τσίπρας αδερφάκι μου, δεν κωλώνει. Μόλις δει την δυσκολία αρπάζει το τηλέφωνο και μιλάει με την Μέρκελ ή τον Γιούνκερ ή και τον Ομπάμα αν χρειαστεί – πολύ περίεργο παλληκάρι. Και δεν μπορείς και να τον αντιπαθήσεις να πεις από μέσα σου «θα σε κάνω εγώ κακομοίρη μου κιμά για κεφτεδάκια». Τον Βαρουφάκη με αυτό το τουπέ που έχει, ναι, μπορείς να του την πέσεις από παντού, εφημερίδες, τηλεοράσεις, ότι έχεις στη διάθεσή σου μπορούνε να τον περιλάβουνε και να τον εξοντώσουν. (Που δεν μπορέσαν τελικά αλλά έτσι νόμιζες).

Τον Τσίπρα όμως; Τι να τον κάνεις τον Τσίπρα, τόσο καθαρός, τόσο ευγενικός, τόσο χαμηλών τόνων, κύριος, μετρημένος, γελαστός, αισιόδοξος. Από πού να τον αρπάξεις; Πώς να τον ρίξεις στα σκυλιά; Δεν υπάρχει τρόπος. Τον σπρώχνεις στα άκρα ελπίζοντας πως η αριστερά του στην Ελλάδα θα τον κατασπαράξει, βλέπεις όμως πως έχει μια αποδοχή πρωτοφανή στο εκλογικό σώμα που όσο τον ταλαιπωρείς εσύ, τόσο μεγαλώνει.

Τελικά έχουν δίκιο οι γεροντάδες εκεί πάνω στην Μεγίστη Λαύρα: Η Υπομονή είναι η υψηλοτέρα των αρετών. Όταν το πρωτάκουσα λίγο μου κακοφάνηκε – γιατί δεν τα πάω καλά με την υπομονή, δεν τα πήγαινα τουλάχιστον.

Τώρα όμως έχω μουλαρώσει για καλά.

Και θα κάνω υπομονή μέχρι να το καταλάβουνε ότι αυτά με τις «παρενθέσεις» είναι όνειρα θερινής νυκτός. Να δούμε ποιος αντέχει πιο πολύ στην άσκηση αυτής της αρετής – της υπομονής.

Εμείς οι αυτοί;

Δημοσίευση: Μαΐου 16, 2015

0 Σχόλια για την ανάρτηση: "Υπομονή, υπομονή, υπομονή…"

Όποιος πιστεύει ότι θίγεται από κάποια ανάρτηση ή θέλει να απαντήσει αρκεί ένα απλό mail στο parakato.blog@gmail.com να μας στείλει την άποψή του για δημοσίευση ή επανόρθωση. Οι αναρτήσεις αφορούν αποκλειστικά πρόσωπα και καταστάσεις με δημόσιο χαρακτήρα και δεν αναφέρονται στην προσωπική ζωή κανενός που σεβόμαστε απολύτως. Δεν έχουμε προηγούμενα με κανέναν, δεν κρατάμε επόμενα για κανέναν.

Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.

Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.

 
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ Copyright © 2010 | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ | ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | Converted by: Parakato administrator