Γερμανικό μοντέλο: Απάνθρωπο αλλά και αναποτελεσματικό

Γράφει ο Μελέτης Μελετόπουλος 

Ορθώς η ελληνική κυβέρνηση επιμένει στις «κόκκινες γραμμές» του εργασιακού και του ασφαλιστικού.

Οι δύο αυτοί τομείς εμπεριέχουν τις βασικότερες κοινωνικές κατακτήσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού κατά τον Εικοστό Αιώνα. Και οριοθετούν τη διαφορά του πολιτισμού από τη βαρβαρότητα.

Η κατάργησή τους στη σημερινή Ελλάδα θα σήμαινε την επάνοδο της χώρας στον Μεσαίωνα και την αυτοαναίρεση του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Διερωτάται κανείς με ποιά λογική οι διάφοροι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι επιμένουν τόσο λυσσαλέα για ζητήματα, για τα οποία στις ίδιες τους τις χώρες δόθηκαν σκληροί αγώνες για την κατοχύρωσή τους.

Η Ελλάδα αποτελεί ένα είδος πεδίου εφαρμογής και δοκιμής, στην πράξη, ενός νέου «μοντέλου» κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης. Που θα προωθηθεί σύντομα από το Βερολίνο και στις ίδιες τις «ισχυρές» ζώνες της Ευρωζώνης, την Γαλλία, την Ιταλία κλπ. Και το οποίο βασίζεται στη γερμανική ψύχωση των μηδενικών ελλειμμάτων, της υστερικής καταπολέμησης του πληθωρισμού και της τιμωρίας των «παραστρατημένων». Αυτά όλα, δηλαδή, που έχουν αποδειχθεί αιτίες πτώσης της αγοραστικής δύναμης, ύφεσης και ανεργίας.

Δυστυχώς, οι υποτίθεται ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία) παρουσιάζουν μηδενική αντίσταση στη γερμανική λογική και είναι ανύπαρκτες στη δημόσια συζήτηση. Απεναντίας οι Αμερικανοί οικονομολόγοι, που βρίσκονται μακρυά από το πεδίο, όχι μόνον έχουν επισημάνει την αναποτελεσματικότητα αυτής της πολιτικής, αλλά παροτρύνουν –εις μάτην φυσικά- τους Ευρωπαίους να υιοθετήσουν λελογισμένα επεκτατική πολιτική, ώστε να εξέλθει η Ευρώπη από την παρατεταμένη ύφεση και να διασωθεί η Ελλάδα από τη βαρειά κρίση. Στο κάτω-κάτω, με την άσκηση των δοκιμασμένων κεϋνσιανών και νεοκεϋνσιανών πολιτικών, οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν με επιτυχία την κρίση του 2008.

Έτσι, η ελληνική κυβέρνηση καλείται τώρα να αρνηθεί την εφαρμογή του «μοντέλου» στην Ελλάδα και να χαλάσει τα σχέδια των Γερμανών εμπνευστών του, πριν αυτό προσλάβει πανευρωπαϊκές διαστάσεις και «καθιερωθεί» ως η ενδεδειγμένη απάντηση σε εθνικές οικονομίες με ελλείμματα και δομικά προβλήματα.

Ασφαλώς το ελληνικό πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) υπερχρέωσε τη χώρα και την οδήγησε στη χρεοκοπία, αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Οι παραγωγικές δομές της ελληνικής οικονομίας αποδομήθηκαν, δημιουργήθηκε ένας υπερτροφικός, σοβιετικών διαστάσεων δημόσιος τομέας, δημοσιονομικά μη βιώσιμος. Αλλά η απάντηση σ΄αυτά δεν θα έπρεπε να είναι η εφαρμογή ενός προγράμματος περικοπών και διάλυσης του κοινωνικού κράτους, εν είδει τιμωρίας προτεσταντικού τύπου. Αλλά η εξυγίανση του κράτους στην κατεύθυνση της απελευθέρωσης της επιχειρηματικότητας, η παραγωγική ανασυγκρότηση, η εγκαθίδρυση ευνοϊκών φορολογικών συνθηκών και η διοχέτευση –αντί δόσεων για να πληρώνουμε εις τον αιώνα τον άπαντα τα τοκοχρεολύσια- επενδύσεων τύπου Σχεδίου Μάρσαλ, ώστε να ξαναρχίσει η ανάπτυξη της χώρας.

Πηγή KontraNews

Δημοσίευση: Ιουνίου 15, 2015