Για μια ανάσα Ελευθερίας

Γράφει ο Νικόλαος Τζαχρήστας 

Όλα τα γεγονότα, όλες οι ειδήσεις αλλά και οι προθέσεις που διαφαίνονται συγκλίνουν να καταλάβουμε προς τα που θέλουν να μας σπρώξουν οι «σύμμαχοί» μας. Σύμμαχοι ή φίλοι μέσα σε πολλά εισαγωγικά. Η πατρίδα μας έχει δεχτεί πολλά και απανωτά πλήγματα στην αξιοπρέπειά της. Είμαι σίγουρος πως η πλειοψηφία του λαού είναι θυμωμένη και αποφασισμένη για να δώσει γροθιά στο μαχαίρι. Μπορεί πρόσκαιρα να πληγωθούμε αλλά μακριά από τους «συμμάχους» μας και με σωστές αποφάσεις όσον αφορά τον προσανατολισμό της μετέπειτα πορείας μας θα ορθώσουμε το ανάστημά μας για να ζήσουμε σαν άνθρωποι.

Μας είπαν να αγοράσουμε ληγμένα τρόφιμα πιο φθηνά για να αντιμετωπίσουμε την φτώχεια μας, σκότωσαν την ελπίδα στον νέο που ξεκινά την ζωή του, κατακρεούργησαν τις συντάξεις των ανθρώπων που έχυσαν ιδρώτα και πλήρωσαν πολλά στα ασφαλιστικά ταμεία για να έχουν αξιοπρεπή γηρατειά, έβαλαν τις δυνάμεις καταστολής να μας χτυπήσουν και να μας ψεκάσουν με χημικά, διέλυσαν τα νοσοκομεία μας και τα σχολειά μας, μας ζήτησαν ακόμα να πουλήσουμε την πολιτιστική κληρονομιά μας, μας ζήτησαν να πουλήσουμε τα νησιά μας, μας είπαν τεμπέληδες αφού πρώτα ξέχασαν ποιος έχτισε την μεταπολεμική κατεστραμμένη Γερμανία, θέλουν να γίνει εδώ φυλακή χιλιάδων προσφύγων που οι ευρωπαίοι και οι υπερατλαντικοί «φίλοι» μας κατέστρεψαν τις χώρες τους, μας δίνουν εντολές για αγωγούς φυσικού αερίου και για τις σχέσεις μας με τρίτες χώρες, θέλουν να μας ταπεινώσουν, να μας τσαλαπατήσουν και να σύρουν το κουφάρι μας στην ευρώπη για παραδειγματισμό. Ο σύμμαχος δεν γίνεται να σε εκβιάζει. Ο σύμμαχος δεν μπορεί να απαιτεί την καταστροφή σου. Αν το κάνει, δεν είναι σύμμαχος και δεν έχουμε καμιά δουλεία μαζί του.

Αν αυτή η κυβέρνηση και αυτός ο λαός δεχτεί όλα αυτά, θα είναι η ταφόπλακα πάνω από το πτώμα όχι μόνο του Έλληνα αλλά και της ανθρωπότητας. Αν αυτή η κυβέρνηση δεχτεί περαιτέρω συνομιλίες με αυτούς τους μισάνθρωπους και συμφωνήσει θα είναι και το τέλος της δεύτερης ευκαιρίας που δόθηκε στην Αριστερά (η πρώτη ήταν το Φθινόπωρο του 44’) για να απαλλάξει αυτό το έρμο τον τόπο από τους ρουφιάνους και τους δοσίλογους.

Αυτή η κυβέρνηση θα πρέπει να σκεφτεί τους χιλιάδες αγωνιστές που έδωσαν την ζωή τους για την λευτεριά της πατρίδας μας από τα ιμπεριαλιστικά κοράκια. Αυτή η κυβέρνηση θα πρέπει να σκεφτεί τους ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους από τα μαγκάλια προσπαθώντας να ζεσταθούν, τους ανθρώπους που έδωσαν τέλος στην ζωή τους γιατί έχασαν την αξιοπρέπειά τους που τώρα αυτή η κυβέρνηση καλείται να υπερασπιστεί. Πολλές φορές σκεπτόμενος αυτούς τους ανθρώπους έχω μια ελπίδα, να ζήσω εγώ και αυτός ο λαός έστω ένα λεπτό ελευθερίας. Να αναπνεύσω μια λεύτερη πνοή και μετά ας φύγω.

Άκουσα πρόσφατα και για πολιτική ενοποίηση της Ε.Ε. με ένα σχεδιαζόμενο υπερυπουργείο οικονομικών στις Βρυξέλλες. Θα αποφασίζει για την τύχη μας ένας Σόιμπλε ή ένας Μοσχοβισί. Τόση δημοκρατία λοιπόν, τόση ελευθερία.

Ήρθε η ώρα κύριοι της κυβέρνησης να αποδείξουμε ότι όταν μιλάμε για τον Μπελλογιάννη, τον Πέτρουλα, τον Λαμπράκη, και άλλους μεγάλους αλλά αφανείς ήρωες εννοούμε αυτά που λέμε. Αυτοί πάλεψαν υπό τις πιο άγριες συνθήκες και δεν σκέφτηκαν δεύτερη φορά για την ζωή τους. Αγωνίστηκαν και έφυγαν για να προσφέρουν σε εμάς αυτό το πιο πανάκριβο αγαθό για τον άνθρωπο....Αυτή την ανάσα ελευθερίας.

http://kostasxan.blogspot.gr/2015/06/blog-post_31.html

Δημοσίευση: Ιουνίου 14, 2015