Οι πύλες του φρενοκομείου είναι πλέον ορθάνοιχτες

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 

Το αλαλούμ που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες ημέρες και ώρες στην κυβερνητική παράταξη δεν έχει προηγούμενο. Τουλάχιστον όχι για κυβέρνηση ούτε πέντε μηνών, που ψηφίστηκε με την προσδοκία... Μεσσία που έχει λύσεις, πλάνα και ιδέες για να αλλάξει τον ρου της πολυπαθούς χώρας.

Ενώ ο πρωθυπουργός διαβεβαίωνε εμμέσως αλλά σαφώς ότι θα πληρωθεί η δόση προς το ΔΝΤ, την ίδια ώρα η χώρα προχωρούσε στην υποβολή αιτήματος για ομαδοποίηση των δόσεων του μήνα και συνολική αποπληρωμή τους με την τελευταία δόση. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ενώ ενημέρωνε τους δημοσιογράφους, αιφνιδιάστηκε και χρειάστηκε να ζητήσει να ενημερωθεί για να επιβεβαιώσει την είδηση, ενώ ο κ. Τσακαλώτος σε συνέντευξή του σε ξένο κανάλι μάλλον πιάστηκε στον... ύπνο. Και τούτο ενώ είχε ήδη φροντίσει η κυβέρνηση να πάρει 160 εκατ. ευρώ από το ΙΚΑ για να... πληρώσει το ΔΝΤ!

Την ίδια ώρα συμφωνίες πάνε και έρχονται, προαπαιτούμενα για χρηματοδότηση επιχειρείται να καμουφλαρισθούν πίσω από δημιουργική ασάφεια και ο πρωθυπουργός τρέχει πλέον πίσω από τον Γιουνκέρ εκλιπαρώντας για λίγη... κατανόηση στα αδιέξοδά του. Στο εσωτερικό ωστόσο φροντίζει να παριστάνει τον τσαμπουκά, απαιτώντας μέσω δηλώσεων... εσωτερικής κατανάλωσης από τους δανειστές να συνθηκολογήσουν. Οι υπουργοί τα έχουν χαμένα, είτε συμμετέχουν είτε όχι στην διαπραγμάτευση. Βουλευτές ζαλισμένοι σε ιδεολογική σύγχυση προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα διάφορα draft που διαρρέουν και να βρουν άλλοθι είτε για να τα ψηφίσουν, αν έρθουν στη Βουλή, είτε για να καταψηφίσουν την «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση. 

Ο καθένας, είτε κυβερνητικός, είτε βουλευτής, είτε ευρωβουλευτής, είτε στέλεχος βγαίνει και λέει ό,τι του κατέβει. Άλλοι μιλούν για εκλογές, 2-3 θυμήθηκαν το δημοψήφισμα, άλλοι ζώθηκαν τα φισεκλίκια και βγήκαν στο αντάρτικο, άλλοι προσπαθούν να χωνέψουν αυτό που τους συμβαίνει και άλλοι πάλι ετοιμάζονται για αντίσταση κατά των ξένων που επιβουλεύονται τη χώρα... δεν έχει νόημα να αναφερθώ σε συγκεκριμένα παραδείγματα. Είναι τόσο πολλά και τόσο γνωστά άλλωστε...

Το απόλυτο μπάχαλο. Το απόλυτο αλαλούμ. Οι πόρτες του φρενοκομείου έχουν ανοίξει, οι τρελοί έχουν ξεχυθεί στους δρόμους και εμείς μάλλον πρέπει να αρχίσουμε να τραβάμε κατά εκεί, να μπούμε μέσα να οχυρωθούμε για να γλυτώσουμε... Σχήμα λόγου, θα πείτε. Ίσως. Όμως πόσο αλήθεια απέχει από μία πραγματικότητα που εξελίσσεται καθημερινά σε θέατρο παραλόγου;

Η ψυχραιμία της κυβέρνησης έχει καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα και ευτυχώς που ο κόσμος διατηρεί την δική του ψυχραιμία και έχουν αποφευχθεί απρόβλεπτα φαινόμενα που θα μπορούσαν να έχουν προκληθεί ιδιαίτερα στον τραπεζικό τομέα και τα οποία θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Γιατί στην κυβέρνηση δεν μπορούν, από όσο έχει φανεί, να συνεκτιμήσουν συνέπειες για κάθε ενέργεια, για κάθε δήλωση. Εκτός πλέον και αν υπάρχει σκοπιμότητα σε όλα αυτά.

Όμως, πρέπει να ξέρουν ότι η ψυχραιμία και η ανοχή δεν είναι αόριστες έννοιες. Έχουν όρια και όσο και αν αυτά... ξεχειλώσουν, κάποια στιγμή θα σπάσουν. Και στο μεταξύ, η χώρα καταρρέει μέρα με τη μέρα, όλα έχουν παγώσει στον βωμό της διαπραγμάτευσης και το καλό σενάριο είναι δυστυχώς να συνεχίσει να σέρνεται αυτή η κατάσταση. Αυτό επιδιώκει άλλωστε και πάλι η κυβέρνηση. Να ξανακερδίσει χρόνο. Στη λογική του... τώρα να τη σκαπουλάρουμε και έχει ο Θεός... Γιατί είναι φαίνεται πολύ γλυκιά η καρέκλα της εξουσίας. Αρκεί όμως να είσαι ικανός να την κρατήσεις. Γιατί ο χρόνος τελείωσε. Και πρέπει να ξέρουν ότι όσο γρήγορη μπορεί να είναι η άνοδος στην εξουσία, άλλο τόσο γρήγορη μπορεί να είναι και η αποκαθήλωση. 

Πηγή Capital

Επικοινωνία με τον συντάκτη

dimitris.papakonstantinou@capital.gr

Δημοσίευση: Ιουνίου 14, 2015