Λυσσάξανε

Οφείλουμε να σεβαστούμε την απέλπιδα έστω διαπραγματευτική προσπάθεια της κυβέρνησης. Δεν υπάρχει λόγος να τρομάζει κανείς από τις ρηξικέλευθες δηλώσεις στελεχών των κυβερνητικών κομμάτων. Δυστυχώς, όπως τα έχουμε καταφέρει, η αριστερά της αριστεράς είναι το μόνο διαπραγματευτικό χαρτί που μας έχει μείνει και όποιος το υπονομεύει αυτήν την στιγμή εκτελεί αντεθνικό έργο. Αυτό που θα έπρεπε να κάνει σύσσωμη η αντιπολίτευση (και όχι μόνο το ΚΚΕ και η ΧΑ) δηλαδή τον ρόλο του «κακού», του «επίμονου», του «απαιτητικού», τον κάνουν στελέχη των κυβερνητικών κομμάτων, ενώ τα δήθεν δημοκρατικά κόμματα της αντιπολίτευσης (ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ) έχουν γίνει το Athens Group των «θεσμών».

Ας δούμε τι θα γίνει και έχουμε όλον τον χρόνο, να κρίνουμε και να κατακρίνουμε την κυβέρνηση. Δεν λέω, ότι πρέπει να το βουλώσουμε και να τους αφήσουμε στο απυρόβλητο, όχι όμως να τους κατηγορούμε γιατί δεν υπέγραψαν ακόμη την καταδίκη μας, όπως κάνει η εγχώρια αντιπροσωπεία των τοκογλύφων.

Όπως είπα και στα προηγούμενα άρθρα («ποιος κόπτεται για το ευρώ;» «όσα δεν φτάνει ο Σαμαράς…τ` αφήνει για τον Τσίπρα…») φτάσαμε ήδη στο μοιραίο αδιέξοδο. Η κυβέρνηση ξόδεψε τον χρόνο, για να βγάλει από την μύγα ξύγκι με ρυθμίσεις, άδειασμα ταμείων, σχέδια για υπερφορολόγηση κ.λ.π., για να τα πετάει μετά σε σπατάλες όπως η ΕΡΤ, η πανάκριβη ανακαίνιση δευτερεύουσας σημασίας και πανάρχαιων αεροσκαφών κ.α. Και τι κερδίσαμε, που σε τόσο δύσκολη εποχή δώσαμε τον μπουναμά στους Αμερικάνους; Γιατί να μην κάναμε συμφωνία συμπαραγωγής μαχητικών αεροπλάνων με τους Ρώσους; Δεν υπάρχει καμία συμφωνία, που να το απαγορεύει. Αλλωστε η Ρωσία δεν είναι πλέον ο κομμουνιστικός «δαίμονας», ούτε υπάρχει για την δύση η πολυτέλεια δαιμονοποίησης της Ρωσίας με την διαρκώς αυξανόμενη Ισλαμική απειλή.

Εάν είχαμε κάνει κάτι τέτοιο, εάν οι «θεσμοί» είχαν δει πράξεις εθνικής κυριαρχίας και όχι μόνο λόγια, η διαπραγματευτική μας ικανότητα απέναντι τους θα είχε αυξηθεί σε πολύ σημαντικό βαθμό. Αντ αυτού ο τσαμπουκάς μας αναλώθηκε στην παλινδρόμηση μεταξύ της απειλής για ρήξη και του «έντιμου» συμβιβασμού και σε εντελώς ανερμάτιστες και αψυχολόγητες ενέργειες, όπως το βραχιολάκι του Ξηρού. [Ευτυχώς μας έσωσε ο ίδιος με την άρνηση του, γι αυτό ίσως το κράτος πρέπει κάποτε να δείξει μεγαλοψυχία –όμως στον χρόνο που πρέπει και με τον τρόπο που πρέπει.] 

Ανεξάρτητα λοιπόν από το πόσο νερό θα βάλει τελικά στο κρασί της η αριστερά της αριστεράς, τώρα είναι η ώρα της στήριξης της. Τι έγινε αν συνεχιστεί για λίγο ακόμη η αβεβαιότητα; Λυσσάξανε οι άλλοι γιατί καθυστερεί η καθυπόταξη της Ελλάδας… «φέρτε μου όποια συμφωνία να `ναι να την υπογράψω τώρα» λέει ο Θεοδωράκης!!!!!!!!!!!!!!!! [Φοβάται μήπως ανησυχήσουν οι «εταίροι».] Ο Σαμαράς προσπαθεί να παζαρέψει «εθνικό ρόλο» και μάλιστα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του, ζητώντας ουσιαστικά την αυτοταπείνωση της κυβέρνησης μπροστά στις δικές του (οσφυοκαμπτικές) επιλογές… Είναι τόσο άρρωστος με την εξουσία, που δεν βλέπει, ότι οδηγεί την ΝΔ στον δρόμο της συρρίκνωσης των (συνεταίρων του στα μνημόνια) ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ.

Ετσι ο Τσίπρας εξακολουθεί να είναι κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού στο εσωτερικό και δεν έχει και σοβαρό κίνδυνο ανατροπής από το εξωτερικό, αν η κυβέρνηση και ο λαός αντέξουν την πίεση. 

Κακά τα ψέματα· «συμφωνία» που δεν θα είναι επώδυνη, είναι αδύνατο να επιτευχθεί χωρίς σημαντικό βαθμό αυτάρκειας και για εμάς η αυτάρκεια εξακολουθεί να είναι όνειρο θερινής νυκτός κάποιων «γραφικών» οραματιστών. Όπως έχουν τα πράγματα όμως και παρά τις σημαντικές αρνητικές συνέπειες της συνεχιζόμενης ανασφάλειας, όσο πλησιέστερα στις τελικές ημερομηνίες συνομολογηθεί η συμφωνία, τόσο περισσότερο μπορούμε να πιέσουμε για άμβλυνση των όρων, που θα μας επιβληθούν. Πρέπει να μπλοφάρουμε μέχρι τέλους, αλλά με τέτοιους ξεφτίλες στην αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ, ούτε αυτό δεν κάνουμε.

Συνεχίζουν απτόητοι (από το αποτέλεσμα των εκλογών, αλλά και τις νεότερες δημοσκοπήσεις) την αντεθνική εκστρατεία κατατρομοκράτησης του λαού, μόνο και μόνο για να αβαντάρουν τον εκβιασμό των «εταίρων». Υπονομεύουν με τις συνεχείς καταστροφολογικές δηλώσεις τους την οικονομία και το τραπεζιτικό σύστημα εξωθώντας στην φυγή των καταθέσεων προς το εξωτερικό. Δεν είναι ένοχοι μόνο για την προδοτική διακυβέρνηση που άσκησαν· εξακολουθούν να προδίδουν την χώρα χωρίς ίχνος συστολής και ενδοιασμού.

Δεν παριστάνω, ούτε είμαι φίλος της κυβέρνησης, αλλά ελπίζοντας ότι κάποια τοπικά μέλη των κυβερνητικών κομμάτων διαβάζουν τα άρθρα των τοπικών μπλογκς (δηλαδή και τα δικά μου) τους ζητώ να μεταφέρουν αυτήν την φιλική συμβουλή: ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΕΞΑΓΩΓΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΤΩΡΑ. Είναι η μόνη άμυνα στην ανελέητη επίθεση, που δέχεται η Ελλάδα αυτές τις ώρες από τα αρπακτικά του εξωτερικού και τους εγχώριους λακέδες τους. ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΘΡΙΟ ΛΑΘΟΣ Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΤΡΟ. Τα λίγα έστω κεφάλαια σε ευρώ που απομένουν στην Ελληνική αγορά και το Ελληνικό τραπεζιτικό σύστημα είναι το έσχατο αποκούμπι μας. Μην το χαραμίσετε και μάλιστα αφού πολύ σωστά μεταφέρατε τις πληρωμές προς το ΔΝΤ για αργότερα. Θα είναι δώρον άδωρον αυτή η μεταφορά των πληρωμών στο τέλος του μήνα, αν δεν συμπληρωθεί από την απαγόρευση ουσιαστικά εξαγωγής κεφαλαίων ΤΩΡΑ.

Αντίθετα αυτό το μέτρο, εκτός από το ευεργέτημα της συγκράτησης συναλλάγματος, αποτελεί και ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί, αφού θα δηλώσουμε έτσι την πρόθεση μας, να φτάσουμε στα άκρα. Σίγουρα θα δεχτούμε νέα επίθεση γι αυτό με πρόσχημα τις Ευρωπαϊκές αρχές για την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, αλλά αν μείνουμε σθεναροί, κάποια στιγμή τα μειονεκτήματα θα γίνουν πλεονεκτήματα. 

Δηλαδή η απαράδεκτη υποχωρητικότητα όλων των κυβερνήσεων της κρίσης, από ΓΑΠ μέχρι Τσίπρα και Βαρουφάκη, μπορεί να γίνει επίσης ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί για την Ελλάδα, αν υπάρξουν επιδέξιοι χειρισμοί. Δηλαδή να πούμε πεντακάθαρα και σύσσωμοι, ότι παρά το ότι λαός και κυβερνήσεις υπέμειναν στωικά όλους τους εκβιασμούς, οι «θεσμοί» μας εξωθούν στα άκρα και δεν δεχόμαστε να συνεχίσουμε αυτήν την αυτοκτονική πορεία.

Προτείνω λοιπόν να φτιαχτεί ένα κείμενο, που με την βοήθεια των κρατικών, αλλά και των κομματικών μηχανισμών, θα υπογραφεί από εκατομμύρια Ελληνες πολίτες και θα αποδοθεί, όχι μόνο στους «θεσμούς», αλλά και στο Ευρωκοινοβούλιο, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια της ΕΕ και σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς.

Το κείμενο αυτό πρέπει να αποπνέει πνεύμα εθνικής ενότητας. Δεν θα κατηγορήσουμε καμία από τις κυβερνήσεις μας, αλλά όπως είπα, πρέπει να εκμεταλλευτούμε επιχειρηματολογικά στο έπακρον το συμβιβαστικό πνεύμα που επέδειξαν. Να τονίσουμε δηλαδή, ότι δεν είμαστε οι «αντάρτες» της ΕΕ, αλλά αντιθέτως μέχρι σήμερα υπήρξαμε ο πιο υπομονετικός λαός της Ενωσης, υφιστάμενοι σχεδόν αδιαμαρτύρητα τα εξοντωτικά μέτρα και τις ατέλειωτες ταπεινώσεις από τους «εταίρους». 

Να τονίσουμε, ότι είμαστε ο λαός αυτός της Ευρώπης, που σε όλο αυτό το διάστημα της κρίσης, όχι μόνο διαμαρτυρηθήκαμε λιγότερο από κάθε άλλον, ενώ υφιστάμεθα πραγματικό διωγμό, αλλά επιπλέον έχουμε ασκήσει αυτοκριτική σε πρωτοφανή έκταση και βαθμό, με χιλιάδες χιλιάδων άρθρα λαϊκών αρθρογράφων, παρότι τα κρίματα που μας βαραίνουν είναι απείρως μικρότερα από αυτά των κατηγόρων μας. Δεν αιματοκυλίσαμε εμείς την Ευρώπη λέγοντας στα θύματα μας «Ότι έγινε, έγινε. Τώρα δεν έχουμε λεφτά για να σας αποζημιώσουμε· έχουμε όμως λεφτά για να σας δανείσουμε»!!!!!!!!!!!!! Δεν χρηματίσαμε εμείς κρατικούς παράγοντες συμμάχων και συνεταίρων, για να τους υποδουλώσουμε.

Να τονίσουμε ότι η Ελλάδα και η Κύπρος είναι τα μόνα μέλη της Ενωσης που υφίστανται και μάλιστα διαχρονικά και αδιαλείπτως την απειλή του πολέμου από τον διεθνή ταραξία, που οι «εταίροι» και «σύμμαχοι» μας διαρκώς χαϊδολογούν. Η απειλή αυτή και η παντελής ανυπαρξία αλληλεγγύης από αυτούς που μας κατηγορούν, εξαναγκάζουν την Ελλάδα σε αβάσταχτες αμυντικές δαπάνες και αντί να δείξουν έστω μία στοιχειώδη κατανόηση και να κάνουν ειδικές (μειωμένες) τιμές στα όπλα που μας πουλάνε, στήσανε φάμπρικες κοροϊδίας και διαφθοράς για να μας πασάρουν τις χρυσοπληρωμένες σαβούρες τους.

Να τονίσουμε, ότι ακόμα και τώρα που ψυχορραγεί η οικονομία μας, μας επιβάλουν να κρατήσουμε στην Ελλάδα τους μετανάστες και πρόσφυγες που κατευθύνονται στις χώρες τους, 

Τα εθνικά μας επιχειρήματα τελειωμό δεν έχουν και μπορούν να υπερκαλύψουν τα εθνικά μας ελαττώματα, αφού κι αυτά μπορούμε να τους τα φορτώσουμε σε μεγάλο βαθμό. [Και δεν θα έχουμε άδικο. Τι να πρωτοπούμε για την ηθική αυτών που μας δίνουν μαθήματα;]

Ένα κείμενο διαμορφωμένο πάνω σε αυτό το πνεύμα εθνικής σύμπνοιας, μπορεί να γίνει ένα πρώτο, αλλά σταθερό βήμα εθνικής συνεννόησης και ενότητας, αλλά και να αναπληρώσει απόλυτα αυτό που τόσο πολύ θα θέλατε, αλλά δεν το έχετε· την λαϊκή κινητοποίηση. Δεν είναι εφικτό να κατεβάσετε ένα εκατομμύριο ανθρώπους στους δρόμους, παρά το ότι οι ψηφοφόροι σας και μόνο είναι πολύ περισσότεροι. Είναι εφικτό όμως (ανάλογα με την κινητοποίηση σας βέβαια) να μαζέψετε αρκετά εκατομμύρια υπογραφές από όλους τους πολιτικούς χώρους.

Αυτή η πρωτοβουλία επίσης θα ήταν μαχαίρι στον λαιμό των ντόπιων μειοδοτών, που θα έπρεπε φανερά να επιλέξουν, αν είναι με την Ελλάδα, ή όχι.

Επανέρχομαι στο προηγούμενο θέμα, για να επιστήσω την προσοχή. Δέχτηκαν εύκολα την μετάθεση των πληρωμών στο ΔΝΤ, ακριβώς γιατί υπάρχουν ακόμη καταθέσεις σε ευρώ στις Ελληνικές τράπεζες. Μην λογαριάζουμε όμως τις καταθέσεις ως συνάλλαγμα διαθέσιμο στο σύνολο του. Το μεγαλύτερο μέρος έχει αποδοθεί στην οικονομία υπό μορφή δανείων και δεν είναι καθόλου βέβαιο, ότι οι επαγγελματίες, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες έχουν αυτά τα λεφτά σε ρευστό. Αντίθετα οι περισσότεροι δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε τις τρέχουσες δόσεις των δανείων και συσσωρεύουν χρέη. Βέβαια ένα μέρος από τα λεφτά των δανείων των ιδιωτών και των επιχειρήσεων εξακολουθεί να βρίσκεται εντός Ελλάδος (στα χέρια άλλων ιδιωτών και επιχειρήσεων) αλλά ένα επίσης μεγάλο μέρος έχει εξαχθεί λόγω των εισαγωγών και του μέρους των φόρων, που μετουσιώθηκε σε «πρωτογενές πλεόνασμα» και καταβλήθηκε στους «δανειστές». [Μάλιστα έχουν δοθεί πολύ περισσότερα από το «πρωτογενές πλεόνασμα», γιατί από τον προηγούμενο Αύγουστο έχουμε δώσει 17,5 δις χωρίς να έχουμε πάρει αυτά που από τις συμβάσεις των μνημονίων δικαιούμαστε.] Συνεπώς δεν πρέπει να μετράμε το ύψος των καταθέσεων, αλλά τα πραγματικά ταμειακά διαθέσιμα των τραπεζών, των ιδιωτών και των εταιρειών, που είναι πολύ λιγότερα και ο κίνδυνος να εξαφανιστούν είναι τεράστιος.

Κάθε ημέρα ολιγωρίας σε αυτό το θέμα μπορεί να αποβεί μοιραία. Η κυβέρνηση πρέπει να ξεπεράσει την ατολμία της και να εκμεταλλευτεί δημιουργικά το κάθε λεπτό που περνάει. Πρέπει άμεσα να εκπονηθεί σχέδιο εθνικής αυτάρκειας, όχι μόνον δια παν ενδεχόμενον, όχι μόνο για διαπραγματευτικό χαρτί, αλλά και γιατί ακόμα κι αν παραμείνουμε στην Ευρωζώνη και την ΕΕ, η αυτάρκεια δεν είναι απλώς προαπαιτούμενο, αλλά απαιτείται και πλεόνασμα για να κατατίθεται στα πόδια των «δανειστών» -κατακτητών. Συνεπώς η τρελίτσα να ορίζουμε πρώτα τα έξοδα και μετά να ψάχνουμε για τα έσοδα ξύνοντας πρώτα τα δημόσια αποθέματα και μετά τα ιδιωτικά με υπερφορολόγηση πρέπει άμεσα να σταματήσει. Η ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ «ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ». Αν δεν το κατανοήσουμε σύντομα αυτό, οι μέρες μας είναι μετρημένες. 

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Ιουνίου 09, 2015