Ευτυχώς εξαπατηθήκαμε…

Δεν με φοβίζουν ούτε οι υποσχετικές –ομόλογα, ούτε η δραχμή, ούτε η οικονομική απομόνωση. Τρέμω όμως στην σκέψη, ποιοι θα αναλάμβαναν να μας οδηγήσουν σε αυτά. Δεν ξέρω, αν υπάρχουν στην Τράπεζα της Ελλάδος τα 22 δις, που λέει ο Λαφαζάνης, αλλά αν ήταν σοβαρός, θα λογάριαζε αυτό το πολύτιμο συναλλαγματικό απόθεμα για τις εξαιρετικά αυξημένες ανάγκες μίας οικονομίας, που θα αποπειράτο να ανακάμψει παραγωγικά με νέο νόμισμα, μέσα στις αντίξοες συνθήκες της διεθνούς απομόνωσης. 

Ο Λαφαζάνης όμως, αντί να μας πει, ότι υπάρχει συναλλαγματικό απόθεμα για ανταλλακτικά, μηχανήματα, πρώτες ύλες, αμυντικό εξοπλισμό κ.λ.π., βρήκε αμέσως τον τρόπο, να ξετινάξει την τελευταία μας ελπίδα. Θα τα έκανε μισθούς και συντάξεις, μέχρι να τυπώσει το νέο νόμισμα!!!!!!!!!!!!!! Τέτοια τζιμάνια θα μας οδηγούσαν στον «παράδεισο» της νομισματικής ανεξαρτησίας…

Δηλαδή αδέλφια «ευτυχώς» που μας εξαπάτησε ο Αλέξης, γιατί με τους μουρλοσαμουήληδες δεν το γλιτώναμε το κούγκι…

Παρεμπιπτόντως και οι «ρεαλιστές» δεν είναι λιγότερο καραγκιόζηδες. Το απόθεμα αυτό προφανώς είναι αληθινό και τους έπιασε μπουρδόγκο, μήπως και πειστεί ο Αλέξης και την κάνει την «κουτουράδα». Αρχισαν αμέσως την πλύση εγκεφάλου στα ΜΜΕ και τα μπλογκς με διάφορες παπάρες, όπως ότι αν χρησιμοποιήσουμε αυτό το απόθεμα, τα χαρτονομίσματα θα ακυρωθούν ως πλαστά!!!!!!!!!!!!!!!!! Το «επιχείρημα» τους είναι ότι η ΕΚΤ κατέχει τους αριθμούς των τραπεζογραμματίων, άρα μπορεί να ορίζει την κυκλοφορία τους!!!!!!!!!!!!!!!!! Σαν να λέμε, η ΕΚΤ θα διοχέτευε στην αγορά τους αριθμούς 200 εκατομμυρίων τραπεζογραμματίων και έτσι θα μπλόκαρε την κυκλοφορία τους!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ετσι ο κάθε συναλλασσόμενος με ευρώ ανά την υφήλιο, θα έκανε έλεγχο για κάθε χαρτονόμισμα, αν είναι ένα από τα 200 εκατομμύρια κανονικά χαρτονομίσματα, που θα ακύρωνε η ΕΚΤ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αλλοι πάλι («ρεαλιστές» κι αυτοί) «προειδοποιούν», ότι άμα πάρουμε τα λεφτά από την ΤτΕ, για να φτιάξουμε νέο νόμισμα, θα μας διώξουν από την ευρωζώνη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Μην ανησυχείτε κοτούλες μου· ο Αλέξης είναι προσγειωμένο αγόρι και θα τα βρείτε μια χαρά μαζί του.

Και τώρα αδέλφια, να κάνουμε την σούμα, να δούμε, αν είμαστε τυχεροί, ή άτυχοι, που ο Αλέξης βυσσοδόμησε πάνω στην αξιοπρεπή άρνηση του λαού προς τους ωμούς εκβιασμούς των «θεσμών». Κατ αρχάς αν σκεφτούμε, ποιοι θα αναλάμβαναν να μας οδηγήσουν στην άλλη όχθη, την γλιτώσαμε παρά τρίχα. Δεύτερον· την ξεφτίλα της κωλοτούμπας και της υποταγής την πήρε η κυβέρνηση κι όχι ο λαός, που, οφείλω να το ξαναπώ, έδωσε μάθημα αξιοπρέπειας σε όλους αυτούς τους βολεψάκηδες των κοινωνικών ελίτ, που έχουν χάσει το χρώμα τους μπροστά στην πιθανότητα να γίνουμε Κούβα. Προτιμούν να γίνει ο λαουτζίκος Αφρική, προκειμένου να παραμείνουν οι ίδιοι στην Ευρώπη. 

Τρίτο και σημαντικότερο· όταν κατακαθίσει ο κονιορτός των γεγονότων, θα δούμε πιο ψύχραιμα το μέγεθος της ήττας μας και τις δυνατότητες να ανακάμψουμε από αυτήν. Π.χ. το μέιλ Χαρδούβελη (1,5 δις) αφορούσε ένα εξάμηνο και δεν είχε γίνει αποδεκτό από την τρόικα, η οποία ζητούσε τουλάχιστον υπερδιπλάσια. Το μνημόνιο Τσίπρα αφορά τριετή περίοδο. Με τις αναγωγές σε ίσο χρονικό διάστημα, δεν είναι μεγαλύτερο. Επιπλέον υπάρχει μία αυτόματη αναπροσαρμογή του χρέους με το νέο δάνειο και ένα τριετές αναπτυξιακό πακέτο 35 δις. Με λίγα λόγια τα κατάφερε καλύτερα από τους προηγούμενους, δεδομένου ότι με τα λεφτά των αποκρατικοποιήσεων δεν θα γίνει μόνο αποπληρωμή χρέους και ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αλλά ένα (μικρό έστω) μέρος θα δοθεί στην ανάπτυξη. Οσο για την αναστάτωση με το κλείσιμο των τραπεζών, η ομαλότητα θα επανέλθει πολύ γρηγορότερα από όσο νομίζουμε.

Συνεπώς, ο Τσίπρας είχε την διορατικότητα να δεί, ότι δεν είναι ο ίδιος και η κυβέρνηση του, που θα μπορούσε να κάνει την μεγάλη υπέρβαση. Στάθμισε σωστά μέχρι που φτάνει ο ίσκιος του και άσκησε την τέχνη του εφικτού με την απαιτούμενη «ευελιξία» βεβαίως, βεβαίως... 

Οπωσδήποτε προκύπτουν πολλά ερωτήματα, από αυτά που συμβαίνουν τελευταία, αλλά ας έχουμε υπομονή και θα απαντηθούν. Π.χ. οι «εταίροι», που παρακολουθούν νυχθημερόν την Ελλάδα, δεν ακούνε τις δηλώσεις των υπουργών και του ίδιου του πρωθυπουργού για «υπέρτερες δυνάμεις του εχθρού», «συμφωνία υφεσιακών μέτρων» κ.λ.π.; Πως εμπιστεύονται μία κυβέρνηση, που τους λέει δημόσια «εχθρούς» και την συμφωνία κακή και αδιέξοδη;

Ηδη άρχισαν, να τα λένε αυτά ο Σόιμπλε και η Μέρκελ, αλλά ταυτόχρονα πέρασαν από την Βουλή τους το δάνειο γέφυρα και την προσωρινή ρευστότητα. Μας μηνάνε, ότι τίποτε δεν τέλειωσε και θα ακολουθήσουν σκληρές διαπραγματεύσεις, αλλά αντί να πετάξουν έξω την «αναξιόπιστη και ατίθαση Ελλάδα», θα αρκεστούν τελικά σε κάποιες επιπλέον δήθεν εγγυήσεις… Δεν είναι περίεργα όλα αυτά; 

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Ιουλίου 19, 2015