Γνωρίζω έναν λαό…

Γνωρίζω έναν λαό, που επέλεξε να συνταχθεί σε ένα εθνικό δίλημμα με τον Καμμένο και τον Μιχαλολιάκο, αντί με τον Δημήτρη Νανόπουλο.

Γνωρίζω έναν λαό, που πιστεύει πως μόνο τα 61.31% του εκλογικού του σώματος έχει δίκιο, απέναντι σε 323 εκ. ανθρώπους και άλλες 18 χώρες και πως οι υπόλοιποι πρέπει να υποταχθούν στις ορέξεις τους.

Γνωρίζω έναν λαό, ο οποίος δεν υπολόγισε κλειστές τράπεζες, την πιθανότητα έλλειψης χαρτονομισμάτων, πιθανή έλλειψη αγαθών για να ικανοποιήσει το γινάτι του.

Γνωρίζω ένα λαό, όπου σε στιγμές οργασμικού πάθους και ενώ όλοι οι εταίροι του μιλoύσαν για μαύρο αποτέλεσμα, εκείνος πανηγύριζε.

Γνωρίζω έναν λαό, που πιστεύει ότι τα χρέη του θα εξαφανισθούν μαγικά και σε ένα δευτερόλεπτο, γιατί το αποφάσισε ο ίδιος.

Γνωρίζω έναν λαό, που απείλησε τη ζωή μου, για αυτά που γράφω στο eyedoll…

Γνωρίζω έναν λαό, που θεωρεί ότι για όλα φταίνε οι άλλοι.

Γνωρίζω έναν λαό, που έβγαλε έναν Σεφέρη και έναν Χατζιδάκι και αποθεώνει τον Παντελίδη και τον Δαβίδ Αβραμίδη.

Γνωρίζω έναν λαό, που πίστευε πως το να παίρνεις δάνειο για καφέ στο Παρίσι, δεν είναι παράλογο.

Γνωρίζω έναν λαό, που ενθουσιάστηκε με το #πουτάνα_όλα, πιστεύοντας πως έτσι θα λύσει τα προβληματά του.

Γνωρίζω έναν λαό, που θεωρεί ένα ζευγάρι πλαστικές παντόφλες, ως θαυματουργές.

Γνωρίζω έναν λαό, που πιστεύει ότι τον ψεκάζουν και ως παραγωγικό πρότυπο έχει τον δημόσιο τομέα.

Γνωρίζω έναν λαό, που είναι προσκολλημένος στους αρχαίους “προγόνους” του (ναι, σε εισαγωγικά οι πρόγονοι) και ζητάει δικαιώματα γι” αυτούς.

Γνωρίζω έναν λαό, που μετά από κοντά 25 χρόνια από την πτώση του Τείχους, ακόμα διαλέγεται, πολιτεύεται και δρα, με τους όρους 50 ετών πίσω.

Γνωρίζω έναν λαό, που θεωρεί τα συχαρητήρια της Λεπέν και του UKIP, ως λόγο χαράς.

Γνωρίζω έναν λαό, που δεν μπορεί να κατανοήσει τι σημαίνει «Ευρώπη, κοινοί στόχοι, κοινοί κανόνες, κοινή ευμάρεια».

Αντίθετα, πιστεύει στη Ραχήλ και ηδονίζεται με την Κατίνα της Βουλής.

Γνωρίζω έναν λαό, ο οποίος δεν μπορεί να καταλάβει τα βασικά περί αριθμών και πώς η λογική των αριθμών επιβάλλεται του συναισθηματισμού, γιατί περιγράφουν την πραγματικότητα και το εφικτό/υπαρκτό.

Αυτός ο λαός με έφτασε στο σημείο να πω ότι δεν ξέρω αν πρέπει να υπάρχει έλεος για αυτόν.

Από την άλλη, γνωρίζω τον Γιώργο, τον Δημήτρη, τον Ιγνάτιο, τον Αντώνη, τον Βασίλη και τόσους άλλους, οι οποίοι είναι το ακριβώς αντίθετο αυτού του λαού.

Αυτοί είναι η σιωπούσα μειοψηφία, η οποία όμως πρέπει να υποστηριχθεί, αντί να αποκαλείται “γερμανοτσολιάδες, προδότες, πέμπτη φάλαγγα κτλ”.

Στο όνομα αυτών, ίσως, θα πρέπει να εγερθεί ηρώο.

Καλώς ή κακώς, οι κοινωνίες έχουν δομηθεί με οικονομικούς όρους και οι δημιουργικοί άνθρωποι είναι αυτοί που τις τραβάνε μπροστά.

Θεωρώ πως το προηγούμενο άρθρο μου (εδώ) έχει πια επιβεβαιωθεί.

Υπάρχουν δύο Ελλάδες. Η Ελλάδα της Μεγάλης Ιδέας της Ανατολής και όλων αυτών που έγραψα στους πιο πάνω αφορισμούς, και αποτελεί χοντρικά το 60% του πληθυσμού (αν δεχτούμε πως το εκλογικό σώμα είναι αντιπροσωπευτικό).

Το ρήγμα έχει επιτευχθεί και η κυβερνώσα ακραία αριστεροδεξιά ελούσθη με το σπέρμα των αυνανιστικών προσπάθειών της.

Μόνο που, αυτό το σπέρμα είναι δηλητήριο. Και όλη αυτή η θνησιγένεια θα συντελεστεί.

Το μόνο που πρέπει να διασωθεί, είναι ο Γιώργος, ο Δημήτρης, ο Ιγνάτιος, ο Αντώνης, ο Βασίλης, ο Νίκος, ο Παναγιώτης, ο Θανάσης και οι τόσοι άλλοι.

Δεν ξέρω τι ψήφισαν, αλλά υποψιάζομαι τι. Δε νομίζω πως έχει σημασία κιόλας.

Και πρέπει να τους βοηθήσουμε, είτε με μεταφύτευση, είτε με βοήθεια από εμάς τους έξω, γιατί αυτοί ως πιο γενναίοι επέλεξαν να φυλάξουν Θερμοπύλες.

Εϊναι τα μοναδικά ζωντανά λουλούδια αυτής της χώρας. (Τα υπόλοιπα, λυπάμαι, αλλά μου μυρίζουν σαπίλα).

Όσοι αγαπάμε αυτή την Πατρίδα, θα τους το χρωστάμε και θα πρέπει να τους το ξεπληρώσουμε.

Είναι το μοναδικό καθήκον μας απέναντι σε αυτήν Πατρίδα. Τη μικρή (Ελλάδα) και τη μεγάλη (Ευρώπη).

Για του υπόλοιπους, πραγματικά πιστεύω πως αυτός ο λαός που γνωρίζω, δεν πρέπει να έχει κανένα έλεος.

Ίσως και να μην του αξίζει καν τίποτα άλλο, παρά λίγα αξιοπρεπή ψίχουλα ανθρωπιστικής βοήθειας και αυτά κατά παραχώρηση.

Υ.Γ.: Τα πρόσωπα που αναφέρω έχουν απόλυτη σχέση με την πραγματικότητα.

Χρήστος Δέρδας

πηγή: www.eyedoll.gr

Δημοσίευση: Ιουλίου 17, 2015