O ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκε πάνω στα κλισέ. Στη λογική ότι αν κάτι ακούγεται λογικό και επαναλαμβάνεται, ο ακροατής παύει να το εξετάζει και το αποδέχεται per se.
Παράδειγμα, η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα: «Σας εκβιάζουν και σας καλούν να ψηφίσετε ΝΑΙ σε όλα τα μέτρα που ζητούν οι δανειστές και μάλιστα χωρίς κανένα αντίκρισμα εξόδου από την κρίση. Να πείτε κι εσείς όπως έλεγαν εκείνες τις κακές μέρες του κοινοβουλίου, που έχουμε αφήσει πίσω μας, ΝΑΙ σε όλα. Να γίνετε και εσείς ένα με αυτούς. Συνένοχοι στη διαιώνιση των μνημονίων». Προσέξτε τώρα τα κλισέ. Οι κακές μέρες του κοινοβουλίου. Δηλαδή τώρα είναι οι καλές, με τις τράπεζες κλειστές, την αγορά να έχει κλατάρει και την Ελλάδα στα πρόθυρα του εμφυλίου. Αποτέλεσμα του επιτυχημένου πενταμήνου της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Και αν το πεις τι σου απαντάνε: «Δηλαδή ήταν καλύτερα όταν οι βενιζελοσαμαράδες ήταν στην εξουσία;». Η απάντηση είναι «Ναι. Ηταν καλύτερα». Εκτός των εργαζομένων στη ΔΕΗ και των απανταχού δημοσίων σε διαθεσιμότητα που επαναπροσέλαβε ο Κατρούγκαλος. «Δηλαδή τους θέλεις πίσω;». Οχι ρε φίλε, δεν τους θέλω πίσω αλλά σε σύγκριση των μεν και των δε, οι δε τα διαλύσανε όλα.
Και προσπαθούν να βγουν και αδικημένοι. «Σας εκβιάζουν και σας καλούν να ψηφίσετε ΝΑΙ σε όλα τα μέτρα», λέει ο Τσίπρας. Ποιος, ρε φίλε, έχει το μοναδικό ταμείο, που είναι του κράτους και συνεχίζει να λειτουργεί; Ποιος έκανε τους τοίχους των δημοσίων υπηρεσιών ταμπέλες για γιγαντοαφίσες, όπως το ΟΧΙ των 15 μέτρων που κρέμασαν στο υπουργείο Οικονομικών; Σε ποιανού το κανάλι έχει δημοσιογράφους να λένε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τα λεφτά, αφού βρίσκονται ηλεκτρονικά στους λογαριασμούς μας και το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε να τα παίρνουμε σε χαρτονομίσματα, όπως ακούστηκε στην ΕΡΤ;
Και ποιος είχε, έχει ή θα μπορούσε να έχει υπουργό σαν τον Γιάνη Βαρουφάκη που να δηλώνει σε ξένο κανάλι ότι είναι «Ιnappropriate ... to line up with them» δηλαδή ότι είναι «απρεπές» να στέκεται στην ουρά «με αυτούς». Αναφερόμενος στους συμπολίτες του που ξεροσταλιάζουν στα ΑΤΜ. Προσθέτοντας «μην το προσωποποιούμε» όταν στη συνέχεια τον ρώτησαν αν έχει κάρτα εξωτερικού από την οποία μπορεί να τραβήξει λεφτά.
Οχι στους τουρίστες της ζωής που μένουν στην Ελλάδα για να πάρουν δημοσιότητα και να την εκμεταλλευτούν όταν θα έχουν φύγει και θα τα έχουν αφήσει όλα ρημάδια. Εκτός αν κάποιος πιστεύει ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν έχει την καβάτζα του στο εξωτερικό με το που σκληρύνει η ιστορία. Οχι στις κλισέ παπάτζες με τις οποίες προσπαθούν να αποσπάσουν ψήφους αν δεν κάτσεις να σκεφτείς τι λένε. Οπως το «Αμφέβαλα τι θα ψηφίσω αλλά όταν σκέφτηκα τι θα ψηφίσει ο Αδωνις και ο Βορίδης ξέρω πια πού θα το ρίξω;». Και όταν σκέφτεσαι, ρε μεγάλε, τι θα ψηφίσει ο Ηλίας Κασιδιάρης και τον βλέπεις στην αφισέτα άγριο αλλά υπέροχο με ένα όχι για μόστρα λες δεν πειράζει; Οπως δεν δόθηκε καμία δημοσιότητα στην αποφυλάκιση του Κασιδιάρη αφού η Χρυσή Αυγή στο δημοψήφισμα είναι στη «δημοκρατική» πλευρά; Και δεν σκέφτεσαι το γιατί; Οτι στη διάρκεια της επταετίας η ΕΟΚ ήταν που πίεζε για την επαναφορά της δημοκρατίας και όσο πιο μακριά από την Ευρώπη τόσο το καλύτερο για αυτούς που θέλουν να τελειώνουν με τη δημοκρατία.
Πείραμα;
Η σημερινή κυβέρνηση δύσκολα θα παραδώσει την εξουσία. Φάνηκε από τον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν τα αποτελέσματα των γκάλοπ, όταν αρχικά ο Τσίπρας είχε πει ότι δεν είναι πρωθυπουργός παντός καιρού, αλλά τώρα ότι και να το γυρίσει σε πουνέντε έναν φλόκο ξέρει να τον σηκώνει. Λέω ότι οτιδήποτε πάνω από το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές μπορεί να δικαιολογηθεί στη λογική του «αυξήσαμε το ποσοστό που είχαμε πάρει τον Ιανουάριο». Τώρα αν μέσα στο ποσοστό είναι και οι ΑΝΕΛ και η Χρυσή Αυγή και δεν υπολογίζεται το λευκό του ΚΚΕ, δεν πειράζει. Βάζουνε ένα «παρά την προπαγάνδα των Μέσων» και ησυχάζουν. Νομίζω ότι εκτός αν χάσουν τη δεδηλωμένη στη Βουλή θα το καθυστερήσουν, θα πουν μετά ότι πήρανε το μήνυμα, αντιστράφηκε το κλίμα και δεν υπάρχει λόγος να φύγουν αφού ο κόσμος συνεχίζει να τους στηρίζει. Είναι όμως άλλο πράγμα να θέλεις να γατζωθείς στην εξουσία και κάτι άλλο να σκορπάς απειλές και υπονοούμενα.
Η δήλωση του Πάνου Καμμένου στο Πεντάγωνο «οι Ενοπλες Δυνάμεις εγγυώνται την ασφάλεια στο εσωτερικό της χώρας» είναι η πρώτη μεταπολιτευτική αναφορά που αναφέρει τον στρατό σαν ρυθμιστή της εσωτερικής ασφαλείας. Η δήλωση έγινε παρουσία του πρωθυπουργού, που με τη σιωπηρή του αποδοχή έδειξε να την ενστερνίζεται. Εφόσον η δήλωση γίνεται τις παραμονές του δημοψηφίσματος, σαν εσωτερικοί εχθροί μπορεί να είναι μόνο όσοι είναι αντίπαλοι του Πάνου Καμμένου. Δηλαδή όσοι σκοπεύουν να ψηφίσουν ΝΑΙ. Οι οποίοι πλέον αντιμετωπίζονται σαν εχθροί του καθεστώτος αφού υπήρξε δήλωση Καμμένου: «Εχουμε πόλεμο και όποιος δεν αντέχει φεύγει».
Και έχεις τον Παναγιώτη Λαφαζάνη να δηλώνει: «Κάνουμε ένα πείραμα να πιέσουμε με το δημοψήφισμα». Βάλανε τον στρατό στο πολιτικό παιχνίδι. Διχάστηκε η Ελλάδα για αναπαράσταση του εμφυλίου, που ήθελε να ζήσει ο Λαπαβίτσας. Αν πείραμα είναι να έχει χωριστεί η Ελλάδα στα δύο, να έχουν κλείσει οι τράπεζες, να καταρρέει η οικονομία και να κινδυνεύουμε να μείνουμε εκτός Ευρώπης, πείραμα ήταν και η ατομική βόμβα στο Ναγκασάκι.
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.