ΤΡΙΑ ΚΕΝΑ ΣΤΟ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ (ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ)

Δεν μπορώ να πω ότι το διάγγελμα του πρωθυπουργού αμέσως μετά το χθεσινό δημοψήφισμα δεν ήταν καλό. Και ενωτικός ήταν και προοπτική έδινε στις προσδοκίες του κόσμου.

Εντούτοις υπάρχουν 3 σημεία στην ομιλία του τα οποία δεν συνάδουν με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ή αυτό το ίδιο το ερώτημα του δημοψηφίσματος όσο και καλή πρόθεση να έχει κανείς και όσο και αν αποδέχεται ότι στον πολιτικό λόγο, εξαιτίας του γεγονότος ότι απευθύνεσαι σε ένα ιδιαίτερα ευρύ κοινό με διαφορετικές προσλαμβάνουσες (χωρίς να διαχωρίζω τις προσλαμβάνουσες αυτές σε καλές και σε κακές), αρκετά συχνά είσαι υποχρεωμένος να μιλάς δια της προσεγγίσεως, με άλλα λόγια να γενικολογείς.

Παραθέτω τα 3 αυτά σημεία με την σειρά που τα εξέθεσε στο διάγγελμα του ο Αλέξης Τσίπρας.

* Είπε: "Έχω πλήρη συνείδηση ότι η εντολή που μου δίνετε δεν είναι εντολή ρήξης με την Ευρώπη αλλά εντολή ενίσχυσης της διαπραγματευτικής μας δύναμης για μια επίτευξη βιώσιμης συμφωνίας".

Πήγα και ψήφισα και διάβασα τι ήταν γραμμένο πάνω στο ψηφοδέλτιο πλάι στο ΟΧΙ και πλάι στο ΝΑΙ. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι το ΟΧΙ οδηγεί σε ένα είδος ρήξης και ότι το ΝΑΙ οδηγεί στην μη ρήξη. Βέβαια στην περίπτωση του ΟΧΙ δεν περιγράφεται το μέγεθος της ρήξης, αλλά ρήξη παραμένει, και είναι αυτή η ρήξη που υπερίσχυσε πράγμα που επιβεβαιώνεται από τις σημερινές αντιδράσεις των αγαπητών μας εταίρων. 

Συμπέρασμα: Τουλάχιστον εκ μέρους μου, ο πρωθυπουργός έχει κάθε άνεση να προχωρήσει ακόμα και σε πιο βαθειά ρήξη με την Ευρώπη αν το αντίτιμο για την παραμονή μου σ' αυτήν είναι ένα μνημόνιο. Και ύστερα, είμαστε μέρος της Ευρώπης το θέλουμε δεν το θέλουμε, το αν θα αποκολληθούμε από αυτήν κάποτε θα το αποφασίσουν οι γεωλογικές δυνάμεις του πλανήτη. Το ζήτημα είναι με την ευρωζώνη όχι με την Ευρώπη. Πρόκειται για δυο πράγματα εντελώς διαφορετικά και όχι μόνο υπό όρους γεωλογίας ή γεωγραφίας.

* Είπε: "Το σημερινό δημοψήφισμα δεν έχει νικητές και ηττημένους. Αποτελεί μια μεγάλη νίκη από μόνο του".

Ναι, απέναντι στον γείτονα μου που μπορεί να ψήφισε ΝΑΙ όπως ο άλλος που τηλεφώνησε στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ σήμερα το πρωί και είπε ότι ψήφισε από φόβο ΝΑΙ αλλά μετά, με την νίκη του ΟΧΙ, κατέβηκε να πανηγυρίσει με τους άλλους στο Σύνταγμα, δεν αισθάνομαι νικητής. 

Απέναντι στους ντόπιους ολιγάρχες όμως; Απέναντι στην αυθαιρεσία των ιδιωτικών καναλιών που μας βασανίζουν στα όρια της σχιζοφρένειας επί 5 χρόνια; Απέναντι σ' αυτούς που ψήφιζαν με ΠΝΠ "ναι σε όλα"; Απέναντι σε αυτούς, δεν είμαι τώρα νικητής;

Συμπέρασμα: Το χθεσινό δημοψήφισμα, βεβαίως και είχε νικητές και ηττημένους. Νικητής ήταν ο λαός και ηττημένα ήταν τα μεγάλα συμφέροντα και οι παπαγάλοι τους.

* Είπε: "Θα ήθελα, επίσης, να επισημάνω ότι με τη σημερινή ιστορική και γενναία επιλογή του ο ελληνικός λαός απάντησε στο σωστό ερώτημα και ταυτόχρονα άλλαξε και το ερώτημα του διαλόγου στην Ευρώπη. Δεν απάντησε στο ερώτημα μέσα ή έξω από το ευρώ. Αυτό το ερώτημα πρέπει να φύγει οριστικά από τη συζήτηση".

Ερώτηση: Γιατί αυτή η αυθαίρετη και σχεδόν φοβική αναφορά στο ευρώ; Ή, για να το πω αλλιώς: Το ερώτημα "μέσα ή έξω από το ευρώ" πρέπει να φύγει οριστικά από την συζήτηση ακόμα και αν ο μόνος τρόπος παραμονής εντός του ευρώ είναι με μνημόνιο; Ναι, "δεν μπορεί η Ευρώπη να είναι ο μονόδρομος των μνημονίων της λιτότητας". Αν όμως παραμείνει, τι κάνουμε; Πάμε υπέρ πίστεως και πατρίδος για να σωθεί το ευρώ και όχι η πίστη και η πατρίδα;

Συμπέρασμα: Ναι μεν δεν αποφάνθηκε ξεκάθαρα ο λαός επί του ζητήματος του νομίσματος, αυτό όμως πόρρω απέχει από το να συμπεραίνουμε ότι "αυτό το ερώτημα πρέπει να φύγει οριστικά από τη συζήτηση". Αν θέλουμε να δοθεί απάντηση και σ' αυτό το ερώτημα, ας κάνουμε ένα... δημοψήφισμα. Γι' αυτό υπάρχουν τα δημοψηφίσματα όπως πολύ καλά καταλάβαμε χτες.

Αναμφισβήτητα οι καιροί είναι ιδιαίτερα δύσκολοι και κρίσιμοι και απαιτείται μεγάλη ψυχραιμία και ικανότητα χειρισμού. Δεν είναι ώρα να αφαιρούμε επιχειρήματα από την διαπραγματευτική μας φαρέτρα αλλά να προσθέτουμε νέα και ισχυρά. 

Για παράδειγμα όλοι γνωρίζουν τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος. Γιατί δεν το επικαλέστηκε αυτό ο πρωθυπουργός; Γιατί επέλεξε μόνο την πρόσφατη μελέτη του ΔΝΤ που, αν έχω καταλάβει καλά, μιλάει για ένα κούρεμα του χρέους της τάξης του 30%; Μπορεί μια εμπεριστατωμένη έρευνα με βάση το πρώτο αυτό πόρισμα της Επιτροπής να καταλήξει ακόμα και σε πλήρη διαγραφή του χρέους. 

Θου Κύριε. Μεγάλη κουβέντα εκστόμισα. Είναι σαν να ζητάς από τον τοκογλύφο της γειτονιάς να σου διαγράψει το χρέος σου ως παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο. Που ακούστηκε στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια της κυρίας Μέρκελ;

Θα τελειώσω δίνοντας μια ειλικρινή, πατριωτική και πολύ φιλική συμβουλή στον πρωθυπουργό μας που, δεν πρέπει να ξεχνάμε ούτε να υποτιμούμε, προκάλεσε αυτό το δημοψήφισμα που έκανε και πάλι υπερήφανο έναν βασανισμένο και δυσφημισμένο λαό.

Αγαπητέ Αλέξη μην ξεχνάς ότι η διαδικασία που έθεσες σε κίνηση σε έχει φέρει μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου καβάλα πάνω σε ένα αγουροξυπνημένο δράκο. Προς το παρόν έχει μόνο το ένα μάτι ανοιχτό αλλά, αν προσέξεις, κουνάει νευρικά την ουρά του.

Οδήγησε τον σωστά και δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Αντίθετα, σου εγγυώμαι πως το όνομα σου θα μείνει στην Ιστορία.

Μόνο πρόσεχε εκείνην την ουρά. Μην την πατήσεις.

Γιώργος Κ. Γεωργόπουλος

Δημοσίευση: Ιουλίου 06, 2015