Το σύστημα χιονοστιβάδας της Μέρκελ

Η Άνγκελα Μέρκελ καθορίζει τη στρατηγική της Ευρώπης για την κρίση στην Ελλάδα. Είναι η στρατηγική της διαρκούς αναβλητικότητας. Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας την έχουν στο μεταξύ αποδεχτεί. Ο Γιάνης Βαρουφάκης, το πουκάμισό του, η μηχανή του και η δική του έκδοση του μαρξισμού είναι εδώ και καιρό ξεπερασμένα. Η αναβλητική πολιτική της Μέρκελ είναι δημοφιλής στους Γερμανούς, αλλά βασίζεται διαρκώς σε μια παρεξήγηση. Όταν κάποιος μεταθέτει για αργότερα προβλήματα χρέους, δεν χρειάζεται, βάσει των διεθνών κανονισμών, να εμφανίσει αμέσως το κόστος. Οι απώλειες που προκύπτουν στην Ελλάδα θα κοστίσουν στους Γερμανούς φορολογούμενους δεκάδες δισ. ευρώ, αλλά αυτή τη στιγμή τα έξοδα αυτά είναι κρυμμένα. Δεν έχουμε συμφωνήσει στην απομείωση του χρέους. Και όταν θα το κάνουμε, τότε το κόστος δεν θα φανεί αμέσως.

Υπάρχουν πολλές τεχνικές δυνατότητες για να απομειωθεί ένα χρέος: μπορεί να μειωθεί η ονομαστική αξία του χρέους, δηλαδή να γίνει «κούρεμα». Αυτό ακριβώς, όμως, έχει αποκλείσει η Άνγκελα Μέρκελ, επειδή το «κούρεμα» θα καταστήσει εμφανές το κόστος της πολιτικής της. Μια άλλη δυνατότητα είναι η μείωση των τόκων και η παράταση του χρόνου αποπληρωμής. Θεωρητικά θα μπορούσε να υπάρξει παράταση 30, 50 ή ακόμη και 100 ετών. Θα μπορούσε να παραταθεί και η περίοδος χάριτος τόσο, ώστε να μην είναι αναγκαίο η Ελλάδα να εξυπηρετήσει τα δάνεια. Η πρώτη αποπληρωμή των δύο πρώτων δανείων ξεκινά το 2023. Γιατί όχι το 2073; Ή το 3023;

Τώρα κάντε ένα νοητικό πείραμα. Τι θα συμβεί εάν ο χρόνος παραταθεί επ' αόριστον; Αυτό σημαίνει ότι το δάνειο δεν θα αποπληρωθεί ποτέ, και θα καταβάλλονται μόνο οι τόκοι. Αν όμως τα επιτόκια γίνουν μηδενικά, τότε δεν παίρνεις ούτε χρήματα, ούτε τόκους. Αυτό θα ισοδυναμούσε με ολική διαγραφή. Με άλλα λόγια, με την παράταση αποπληρωμών και περιόδων χάριτος και τη μείωση των επιτοκίων, μπορεί κανείς να διαμορφώσει κατά το δοκούν την αξία ενός δανείου. Κυρίως, μπορεί να αποκρύψει την πλήρη διαγραφή του δανείου από τους πολίτες του. Ο λόγος για τον οποίο οι υποστηρικτές της ελάφρυνσης του χρέους απαιτούν ένα πραγματικό κούρεμα, είναι χάριν της διαφάνειας. Αυτό είναι το τελευταίο που επιθυμεί η καγκελάριος. Όσο πιο διαφανής η ελάφρυνση του χρέους, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η αντίσταση στους χριστιανοδημοκράτες.

Στην ψηφοφορία για το τρίτο πακέτο, λοιπόν, η γερμανική Βουλή θα ψηφίσει για ένα κούρεμα του χρέους, παρότι η κυβέρνηση το διαψεύδει. Η αναβλητική πολιτική ισοδυναμεί με μια χιονοστιβάδα. Όσο ισορροπεί, μπορεί να θεωρεί κανείς τον εαυτό του πλούσιο. Η χιονοστιβάδα, όμως, στο τέλος είναι πάντοτε καταστροφική.

Πηγή: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=28326&subid=2&pubid=64235468

Δημοσίευση: Αυγούστου 22, 2015