Εκλογές

Αφού μπήκαμε λοιπόν και στο τρίτο μας μνημόνιο προφανώς επειδή είμαστε μαλάκες και ανίκανοι να διαχειριστούμε σωστά την Ελλάδα, προχωράμε και σε όλα τα συνοδευτικά: Δηλώσεις, διαρροές, μπλόφες, διαξιφισμοί (εφιαλτικά παλαιοκομματικού τύπου), μαχαιρώματα και άλλα ευγενικά σπορ. Μία από τα ίδια. Με σκοπό τον γάμο πάντα.

Ο καθείς και τα παράπονά του. Στο Facebook ο bobos-bobos φωνάζει για «τα 560 δις, 240 δις παράνομο χρέος + 340 δις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις» (αν έχω καταλάβει καλά με σκληρό προσωπικό αγώνα – και την συμπαράσταση του φίλου μου του Σταμάτη Κραουνάκη - τόσα αποφάσισε η Π.τΒ πως μας χρωστάνε οι Γερμανοί). Αν συμφωνούσαν και μας τα έδιναν, σου λέει, δεν θα είχαμε κανένα χρέος και καμία υποχρέωση. Τόσο απλά. Έλα όμως που δεν συμφωνούν.

Κάποιοι σαν τον φίλο bobo που ανέφερα επιμένουν να στεναχωριούνται πολύ που συνεχίζουμε να διατηρούμε σχέσεις με την Ευρώπη. Μας θεωρούν πουλημένους τους Ευρωπαϊστές οι θυμωμένοι με τον Τσίπρα που προχώρησε στον μόνο δρόμο που είχε μπροστά του. Δεν θέλουν όμως να μας πουν και τη δική τους πρόταση για εθνική επιβίωση εκτός ευρωζώνης και ΕΕ. Τι θα θέλανε κα κάνουμε; Στην Ρωσία πήγαμε, δεν μας δανείζουνε. Στην Κίνα πήγαμε δεν μας αναλαμβάνει οικότροφους. Οι ΗΠΑ είναι τα ίδια σκατά με την Ευρώπη – καπιταλισμός και κοινωνική αναλγησία. Κι’ όμως. Ο Λαφαζάνης, η Ζωή, ο Βαρουφάκης, ο Λαπαβίτσας (και άλλοι πολλοί, αριστεροί βέβαια, από δίπλα) δηλώνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να παραμείνει συνεπής με τις προεκλογικές του εξαγγελίες και να τα σκίσει τα μνημόνια, σ’ ένα μεγάλο πανηγύρι, όπου θα παίζουν τα νταούλια- και οι διεθνείς αγορές θα χορεύουν πεντοζάλη.

Μα το δοκιμάσαμε αυτό - τόσο γρήγορα ξεχνούν οι «καθαροί αριστεροί»; Χωρίς συμφωνία με αυστηρούς όρους η ΕΕ δήλωσε ότι δεν μπορεί να μας χρηματοδοτήσει άλλο. Οι «απέναντι» από τον Τσίπρα μας λένε τώρα πως έπρεπε ο πρωθυπουργός στο τέλος της διαπραγμάτευσης (και αφού ακυρώθηκε το μεγάλο πανηγύρι με τα νταούλια και τους ζουρνάδες) να σηκωθεί να φύγει χωρίς να καταδεχτεί να «συνθηκολογήσει», να τους ρίξει και μια μούντζα και να βαρέσει και την πόρτα βγαίνοντας από την σύνοδο κορυφής. Ανάγκη τους έχουμε; Δανεικά τους ζητήσαμε; Να πα να γαμηθούνε.

Ειλικρινά απορώ (ακόμα). Τι θα κάνανε όλοι αυτοί αν επέστρεφε ο Τσίπρας χωρίς συμφωνία και τους έλεγε, «σύντροφοι, οι Ευρωπαίοι μου τα πρήξανε. Δεν τους πάω. Προχωράμε μόνοι». Θα μου πείτε υπήρχε το απολύτως τεκμηριωμένο και λογικό plan B του Βαρουφάκη. Θα συλλαμβάναμε τον Στουρνάρα, θα αδειάζαμε την τράπεζα της Ελλάδας, θα βάζαμε μπρός τα πιεστήρια και θα τυπώναμε όσες δραχμές θα θέλαμε χωρίς κανέναν κερατά πάνω από το κεφάλι μας. Θα ήταν λίγο (λίγο λέμε) «δύσκολα στην αρχή», όπως μας βεβαιώνει ο Λαπαβίτσας αλλά πολύ σύντομα όλα θα στρώνανε. Όλα μια χαρά, στην εθνική μας μοναξιά. Ούτε εισαγωγές, ούτε εξαγωγές, ούτε ταξίδια και συναλλάγματα, ούτε ξένα προϊόντα «εισαγόμενα», ούτε καινούργια αυτοκίνητα, μηχανές ή ποδήλατα, ούτε μάρκες και αξεσουάρ ξενόφερτα, ούτε σαμπουάν φαντάζομαι, ούτε gel για ξύρισμα, ούτε καινούργιο κινητό – τι λέω, ούτε καν το παλιό.

Μιλάμε για παράκρουση. Κατηγορούν τον Τσίπρα που απέτρεψε την τελευταία στιγμή, μετά από έξη μήνες Βαρουφάκειας αυτοϊκανοποίησης και τρέλας μεγαλείου, το βάστα καημένο Μεσολόγγι, έκδοση 2015.

Δεν είναι με τα καλά τους – πολύ το φοβάμαι. Αλλά ακόμα πιο πολύ φοβάμαι πως τάχουν τετρακόσια και αυτοί και οι μέντορές τους και το παίξανε όλο το παιχνίδι στην ψύχρα, μεθοδικότατα και προσεκτικά.

Σημασία έχει πως απέτυχαν. Και καλά θα κάνει ο Τσίπρας να μην αργοπορήσει με τις εκλογές, να γίνουν κι’ αυτές, να κλείσει ο κύκλος, να πάμε γι άλλα δυνατά και αποφασιστικά.

Τώρα. Να μην αναβάλλεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα, μου έλεγε ο πατέρας μου.

Εκλογές το συντομότερο δυνατόν. Να καθαρίσει το τοπίο, να απαλλαγούμε από τις δημιουργικές ασάφειες και τις ιδεολογικές εμμονές – και να προχωρήσουμε.

http://www.toportal.gr/?i=toportal.el.politikh&id=8748#sthash.gX6FziwI.dpuf

Δημοσίευση: Αυγούστου 23, 2015