Ξεκαθαρίσματα στην τελική ευθεία

Είναι δύσκολο να πει κανείς την αλήθεια (του) απλά, καθαρά και ευανάγνωστα, χωρίς περικοκλάδες και φιοριτούρες. Ειδικά αν θέλει να ξεκαθαρίσει την θέση του στα τρέχοντα πολιτικά ζητήματα που είναι πολύ ευαίσθητα. Θα το προσπαθήσω όμως γιατί από σήμερα Δευτέρα μπαίνουμε ήδη στην τελική ευθεία μιας πολύ δύσκολης κοινωνικής και πολιτικής προπόνησης που ξεκίνησε στις 25 Ιανουαρίου 2015. Την επόμενη Κυριακή το βράδυ ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα ζητήσει την ψήφο εμπιστοσύνης των συντρόφων του στον ΣΥΡΙΖΑ που καταψήφισαν την νέα συμφωνία – με την υπογραφή της οποίας εμείς οι «μη αριστεροί» ψηφοφόροι του πήραμε μια βαθειά ανάσα ανακούφισης μετά από πολλές εβδομάδες αγωνίας.

Υπάρχει η τάση να ψάχνουμε κρυμμένα συμφέροντα και μπερδεμένες διαπλοκές σε όποια πολιτική άποψη δεν μας αρέσει. Πριν αρχίσετε να αγριεύετε λοιπόν, επειδή στους περισσότερους «καθαρούς αριστερούς» που περνάτε και από toportal.gr δεν θα αρέσει καθόλου η άποψή μου, δώστε λίγο χώρο και δοκιμάστε να καταλάβετε πώς σκέφτομαι και εγώ – που δεν είμαι βέβαια μόνος, αλλά ένας από τους πολλούς του 36% της 25ης Ιανουαρίου. Σας το ζητάω γιατί toportal.gr, του οποίου την ευθύνη έχω εγώ, από σήμερα και εμπρός θα κρατήσει μια πολύ σαφή και ξεκάθαρη στάση και, αφού με διαβάζετε αυτή τη στιγμή, σας οφείλω μια εξ’ ίσου σαφή και ξεκάθαρη τοποθέτηση. Γιατί βέβαια δεν θέλω να σας χάσω – ενώ συγχρόνως θέλω να αρχίσω την σταδιακή επαναφορά αυτού του μικρού αλλά σημαντικού «πειράματος» στις βασικές του τις αρχές – που δεν είναι ούτε δεξιές, ούτε αριστερές, ούτε έχουν σχέση με κόμματα και πολιτικο-οικονομικές παρέες. Παρ’ όλα αυτά όμως έχουν σαφέστατες πολιτικές θέσεις αυτές οι «βασικές αρχές» - και εκφράζονται δίνοντας τις καθημερινές τους μάχες μέσα στην ζόρικη Ελληνική πραγματικότητα που προσπαθεί να βρει την θέση της μέσα στην ακόμα πιο ζόρικη διεθνή πραγματικότητα.

Ο αγώνας δεν είναι εύκολος – ευτυχώς. Οι δύσκολοι αγώνες είναι που συμβάλλουν στις πραγματικά μεταμορφωτικές αλλαγές που προχωρούν τις κοινωνίες. Παρακολουθήσαμε όλοι τους πρώτους μήνες της κυβέρνησης Τσίπρα πόσο αγωνίστηκε να διαπραγματευτεί και πόσα λάθη έκανε προσπαθώντας να διδάξει (δια του Γιάνη Βαρουφάκη) όλη την Ευρώπη το «σωστό» - εξηγώντας στους Υπουργούς Οικονομικών μεγάλων και ισχυρών κρατών πόσο πίσω έχουν μείνει και τι πρέπει να διορθώσουν. Νομίζαμε στην αρχή (όπως, υποθέτω και ο ίδιος ο πρωθυπουργός) πως ο Βαρουφάκης πράγματι ήξερε καλύτερα και πως το διαφορετικό του στυλ (και η θεωρία των παιγνίων) θα έκανε την διαφορά. Αργήσαμε να καταλάβουμε (όπως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός) πως ο Βαρουφάκης έπαιζε στα ζάρια μια Ελλάδα ολόκληρη είτε για να ικανοποιήσει το υπερτροφικό εγώ του – είτε για άλλους λόγους που δεν μπορώ εδώ να τους θίξω (χωρίς συγκεκριμένα στοιχεία) αλλά που για πολλούς «αγωνιστές» του λόμπι της δραχμής είναι πασιφανείς. Ευτυχώς, έστω με το κόστος αυτού του παράξενου δημοψηφίσματος που ζήσαμε και της 17ωρης εκείνης Συνόδου Κορυφής όπου ο Αλέξης Τσίπρας «τα είδε όλα», σαν πρωθυπουργός πήρε μια πραγματικά γενναία απόφαση που τον ανέβασε πάρα πολύ στην εκτίμηση των περισσοτέρων – και τον μετέτρεψε σε «προδότη» της έντιμης αριστεροσύνης και της καθαρότητας της.

Με την συμφωνία έτοιμη προς ψήφιση κορυφώθηκαν οι σοβαρές διαφωνίες μέσα στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ διαμορφώθηκε πολύ ξεκάθαρα η διάσπαση την έκφραση της οποίας ανέλαβε –μάλλον με ηγετικές διαθέσεις- ο κύριος Λαφαζάνης, ενώ η Ζωή Κωνσταντοπούλου υπήρξε σαφέστατη μέσα στις ακραίες αντιδράσεις της και ο Γιάνης Βαρουφάκης επιβεβαίωσε πολλές από τις «καθόλου αθώες» Κασσάνδρες με τις παράξενες αντιφάσεις του, με το όχι, με το ναι, με το «ν-όχι» τελικά. Έχει και αυτός την προσωπική του ατζέντα που, λόγω χαρακτήρα, πρέπει να είναι και ιδιαίτερα φιλόδοξη.

Και φτάνουμε στο «δια ταύτα». Ως μη αριστερός δεν με ενδιαφέρει και πολύ τι θα γίνει με την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και δεν έχω και γνώμη αφού δεν ανήκω σε αυτόν τον χώρο. Για πολλοστή φορά θα ξεκαθαρίσω ότι εγώ ψηφίζω τον Τσίπρα με τα λάθη του και με τα σωστά του και στο πρόσωπό του ελπίζω πως θα βρει η σύγχρονη Ελλάδα τον ηγέτη που και χρειάζεται και δικαιούται για να γίνει αυτό που δεν έγινε από την Επανάσταση μέχρι και τώρα. Μια μικρή, πλούσια, δυνατή και φωτεινή χώρα, με την δημιουργικότητα, την παιδεία και την αξιοκρατία για λάβαρά της.

Όλα αυτά που γράφω δεν υπονοούν με κανέναν τρόπο πως toportal.gr δεν θέλει κείμενα κατά του Τσίπρα και των επιλογών του ή υπέρ άλλων επιλογών, αντίθετων με τις δικές του θέσεις. Θέλουμε όλες τις απόψεις. Αλλά τώρα περισσότερο από ποτέ νοιώθω την ανάγκη να ξεκαθαρίσω πως αν συνεχίσω και μετά το τέλος του μήνα να δουλεύω οκτάωρα πάνω από αυτόν τον χειροποίητο και βιοτεχνικό διαδικτυακό τόπο, θα είναι μόνο για να υποστηρίξω την μεγάλη προσπάθεια, τον μεγάλο αγώνα, την αποφασιστικότητα για πραγματική αλλαγή της Ελλάδας που ταυτίζεται με την προσωπικότητα του Αλέξη Τσίπρα.

Είμαι με την Ευρώπη, είμαι με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ελπίζω στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και νοιώθω ασφαλής μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Είμαι ξεκάθαρα αντίθετος στα σχέδια για επιστροφή στην δραχμή και στην διαδρομή μέχρι τις εκλογές (που, αναγκαστικά θα γίνουν) θα καταγράφω και θα υπογράφω αυτά που καταγράφω «πίσω» από τις δραστηριότητες και την «βιτρίνα» της «πατριωτικής Αριστεράς» στα χέρια της οποίας δεν θα ήθελα να πέσω ούτε εγώ ούτε οι επόμενες γενιές βέβαια.

Αυτά για σήμερα. Προχωρώντας προς τις εκλογές toportal.gr και εγώ προσωπικά θα έχουμε την ευκαιρία να ανακεφαλαιώνουμε.

Όπως γράφει και ο Γιάννης Μπουτάρης, «Είναι η ώρα του Τσίπρα. Τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις έπρεπε μόνοι μας να τις είχαμε ξεκινήσει το 1981, όταν μπήκαμε στην ΕΟΚ. Την πίστη στις αξίες και στις ικανότητές μας, όμως, έχουμε –με εσένα, Αλέξη Τσίπρα, ως πρωθυπουργό– τη μοναδική ευκαιρία να την εμπεδώσουμε σήμερα. Αυτό είναι πια στα χέρια σου, είναι δουλειά σου να το πετύχεις. Είναι ευθύνη σου να εδραιώσεις αυτή την πίστη και να την κάνεις σημαία όλων μας. Και πιστεύω σε αυτό που ο ίδιος έχεις πει. Οτι δεν είσαι από τους ανθρώπους που αποποιούνται τις ευθύνες τους.»

www.toportal.gr/?i=toportal.el.dika-sas&id=8734#sthash.PPwR5Sdt.dpuf

Δημοσίευση: Αυγούστου 17, 2015