Πεσμεργκά: Οι σύγχρονοι ιππότες

Ξαναγεννήθηκε στην γενέτειρα του το ιπποτικό πνεύμα του Σαλαντίν και αναβιώνει στους σύγχρονους Καρδούχους (Κούρδους). Όπως ο Σαλαντίν ξεφτίλισε τον ψευτοϊπποτισμό των ψευτοχριστιανών λατίνων σταυροφόρων, έτσι και οι Πεσμεργκά απόγονοι του γράφουν ένδοξες σελίδες στην ιστορία του Κουρδικού έθνους.

Οι Κούρδοι εξισλαμίστηκαν εν μέρει βίαια, κυρίως όμως ηθελημένα, από αντίδραση στην καταπίεση και την δυσβάστακτη φορολογία των επίσης ψευτοχριστιανών Βυζαντινών αρχόντων. Ωστόσο το φιλελεύθερο πνεύμα τους δεν υποτάχτηκε στις θρησκόληπτες ακρότητες και διατήρησαν κάποια πολιτισμικά στοιχεία, που τους κρατάνε μακριά από τις φονταμενταλιστικές μορφές του Ισλάμ, παρότι τυπικά είναι Σουνίτες (στην πλειοψηφεία τους).

Κανένας άλλος στρατός στον κόσμο, αυτήν την στιγμή, δεν έχει τόσες πολλές γυναίκες σε πραγματικά μάχιμες αποστολές και τόσες θυσίες γυναικείων ζωών στις μάχες. Αλλά και σε επίπεδο παγκόσμιας ιστορίας δεν έχουμε πολλά παραδείγματα μαζικής στρατολόγησης γυναικών σε μάχιμες υπηρεσίες και επικίνδυνες αποστολές. Η δική μας ιστορία παρέχει το σπάνιο φαινόμενο των Σουλιωτισσών και αυτές όμως μόνο ως ύστατη γραμμή άμυνας. Πόσο διαφέρουν αυτά τα πανέμορφα κορίτσια, οι ξερακιανές Αμαζόνες, τόσο από τις υποταγμένες δούλες του Ισλάμ, όσο κι απ τις ξεμυαλισμένες κότες της δύσης; [Φυσικά δεν θεωρώ όλες τις γυναίκες της δύσης κότες, αλλά το κακό επεκτείνεται τόσο στις γυναίκες, όσο και στους άντρες.] Πραγματικά αξιοθαύμαστες και αξιοθαύμαστος αυτός ο εχέφρων λαός, που δεν επηρεάζεται από τις οπισθοδρομικές δοξασίες του Ισλάμ, παρότι βρίσκεται στο γεωγραφικό του κέντρο και περιβάλλεται από μουρλαμένα καθεστώτα.

Και βέβαια αυτή η πρωτοπορία δεν οφείλεται μόνο στις φιλελεύθερες παραδόσεις του Κουρδικού λαού, αλλά και σε νεότερους παράγοντες, όπως οι «τρομοκράτες» του PKK.

Δυστυχώς ο Ομπάμα δεν έχει χρόνο και διάθεση να ασχοληθεί με τους ηρωικούς μαχητές και τους δυστυχείς λαούς της περιοχής και αναλώνεται σε τηλεοπτικές σαχλαμαρίτσες, περιμένοντας να περάσει η θητεία του χωρίς μεγάλες σκοτούρες. Συνεπώς καλά κάνουν και πουλάνε πετρέλαιο στο Ισραήλ, που ουσιαστικά είναι ένας αφανής και αξιόπιστος σύμμαχος. Οσο για τα δημοσιεύματα που μας λένε, ότι με τις ίδιες υποδομές (αγωγούς) πουλάνε πετρέλαιο και οι τζιχαντιστές (αν είναι αληθή) δείχνουν τις αντιφάσεις του σημερινού στάτους και φυσικά οι μόνοι που δεν φταίνε γι αυτό είναι οι ίδιοι οι Κούρδοι. [Οι πληροφορίες ότι οι τζιχαντιστές χρηματοδοτούνται από την πώληση πετρελαίου, μπορεί να διασπείρονται επίτηδες, ακριβώς για να συσκοτιστούν τα πράγματα σχετικά με την χρηματοδότηση τους από τα καθεστώτα της Αραβικής χερσονήσου, τους Τούρκους κ.λ.π..]

Αν δούμε τον χάρτη και τις περιοχές ελέγχου καθενός από τους αντιμαχόμενους, θα διαπιστώσουμε, ότι οι Κούρδοι έχουν δύο (νόμιμους) δρόμους για να διοχετεύουν το πετρέλαιο τους. Αφενός μέσω Ιράκ, αφετέρου μέσω Τουρκίας. Αντίθετα οι τζιχαντιστές δεν έχουν καμία νόμιμη διέξοδο προς την θάλασσα. Αρα διευκολύνονται, ή από την λεγόμενη «μετριοπαθή αντιπολίτευση» της Συρίας, ή από την Τουρκία, ή κι απ τις δύο.

Επίσης (κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό) η περιοχές της Συρίας και του Ιράκ που ελέγχονται από τους τζιχαντιστές, ταυτίζονται σχεδόν με το μέγιστο της φυλετικής εξάπλωσης των Τουρκομάνων στην περιοχή. Βέβαια δεν υπάρχουν φυλετικά όρια και συνήθως οι πληθυσμοί είναι ανάμικτοι (Αραβοσύριοι, Τουρκομάνοι, Κούρδοι κ.λ.π.) ούτε ο ΙΣΙΣ έχει εθνικό χαρακτήρα (τουναντίον τείνει να γίνει η «Διεθνής» του Ισλάμ) αλλά φαίνεται, ότι η Τουρκομανική κοινότητα της περιοχής είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ ΙΣΙΣ και Ερντογάν.

Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει άμεση οργανική σχέση. [Προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι υπάρχει.] Θα μπορούσαν, ας πούμε, να «ανέχονται» ο ένας τον άλλο χωρίς άμεση συνεννόηση (ντε φάκτο). Όπως και να έχει όμως, η διευκόλυνση του ΙΣΙΣ από την Τουρκία είναι σχεδόν αυταπόδεικτη. Και μόνο ότι το μακελειό 100 και πλέον Τούρκων πολιτών (αλλά στην πραγματικότητα Κούρδων και άλλων ανεπιθύμητων για το καθεστώς) στην καρδιά της Τουρκίας, το οποίο αποδόθηκε από τον ίδιο τον Ερντογάν στους τζιχαντιστές, δεν έδωσε τελικά αφορμή πολέμου με το χαλιφάτο, αποδεικνύει την ενοχική τους σχέση.

Μπορεί να ακούγεται κυνικό, όπως συμβαίνει συχνά με την αλήθεια, αλλά παρά τα προβλήματα του μεταναστευτικού –προσφυγικού για την Ελλάδα, τα προβλήματα του Ερντογάν με τους Κούρδους και τους αντιφρονούντες, Αλεβήτες κ.λ.π., το ξεγύμνωμα των σχέσεων του με τον ΙΣΙΣ, καθώς και η κλιμακούμενη εμπλοκή των μεγάλων δυνάμεων στον Συριακό πόλεμο, δίνουν σε εμάς τον απαραίτητο χρόνο για να προετοιμαστούμε. Το αίμα που χύνεται εκεί δηλαδή, θα μπορούσε να χύνεται προς όφελος ημών, αν εκμεταλλευόμασταν τον χρόνο.

Δυστυχώς όμως το αίμα των ηρωικών Πεσμεργκά και των λαών της περιοχής πηγαίνει χαμένο για την Ελλάδα. Όχι μόνο δεν προετοιμαζόμαστε στο ελάχιστο για το οφθαλμοφανές μέλλον, αλλά αντίθετα διαλύουμε με ταχύτατους ρυθμούς το κράτος μας, την οικονομία μας, την κοινωνική συνοχή, το φρόνημα αντίστασης.

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Οκτωβρίου 31, 2015